Zjava, czyli wypad na drugi koniec Polski.

Długo zastanawiałam się czy chcę i powinnam pisać tą notkę.
Generalnie część rzeczy była na plus, ale przeżyłam dość dużo poważnych rozczarowań.

1. Przede wszystkim samo zgłoszenie atrakcji.
Nie dość, że zrobiłam to bez mała 3 tygodnie przed, to musiałam się praktycznie dopraszać o odpowiedzi na maile i podanie mi godzin (które istotne były ze względu, że dość szubko wracałam dziś do domu). Nie wspomnę o tym, że "rozmowa" mailowa była niczym rzucanie grochem o ścianę i doprowadzała mnie na skraj wytrzymałości psychicznej. Może dlatego, że bardzo nie lubię dezorganizacji i dezinformacji (która miała miejsce nawet między organizatorami).
Miałam okazję natomiast wytłumaczyć sobie tą sytuację w cztery oczy, za co wielki plus i szacunek, że zostałam wysłuchana i przeproszona. Więc generalnie nie było najgorzej.

2. Byłam na kilku panelach, najbardziej chyba przypadł mi do gustu ten o NPCach organizowany przez członków grupy Lans Macabre, z racji tego, że był dynamiczny i prowadzony z odpowiednim użyciem modulacji głosu (a dla mnie jest to niesamowicie ważne, szczególnie jak jestem po nieprzespanej nocy :) Niestety u Coop'a prawie zasnęłam, mimo że temat był bardzo interesujący.

3. Games room - jak dla mnie świetny, w coś tam pograliśmy, można było z ludźmi pogadać, powymieniać się numerami ze względu na zaczepki o czapkę Dovahkiin'a ;)

4. Nawiązują co poprzedniego punktu - ludzie na tym konwencie - świetni! Fajnie było sobie pogadać, cieszę się że było to miejsce gdzie ludzie odwzajemniali tak prostą rzecz jaką jest uśmiech. Spotkałam też w końcu! moją ekipę obozową, więc więcej do szczęścia nie potrzebowałam :)

5. Największe rozczarowanie? Panel "dyskusyjny" o tym, czy dziewczyny dzielą fandom. Ani to panel, ani dyskusja, raczej wyglądało to jak kółko wzajemnego zrozumienia za szklanym murem i nad wszystkimi.
Nie cofam tego co powiedziałam, bo dalej tak uważam. Moje rozczarowanie między obrazem pewnych osób w internecie a w rzeczywistości można porównać do jazdy pięknym ferrari i roztrzaskanie się przy 130 km/h o mur albo ścianę. Osobiście było mi wstyd, że to są moje przedstawicielki, mimo że miałam je za moje "matki erpegowe" aż do panelu.
To nie tak miało wyglądać. A jeżeli coś okazuje się zupełnie inne od tego jak powinno to było wyglądać, ja się z tego wypisuję.
Czy postąpiłam słusznie? Na pewno jestem sama ze sobą zgodna i nie żałuję decyzji. Żałuje tylko, że się ogromnie zawiodłam, ale cóż, jestem młodzikiem i w temacie RPG i w życiu, więc pewnie jeszcze nie jeden raz będzie mi dane tego doświadczyć.

Ogólnie? Na plus. Genialni ludzie uratowali atmosferę, więc bardzo chętnie jeszcze kiedyś się wybiorę.

PS: Dziękuję ekipie, z którą spędziłam najwięcej czasu. Jesteście cudowni, jak zwykle natchnęliście mnie do kolejnych erpegowych działań!