O historii, królach-zaklinaczach i najważniejszych miastach Płaskowyżów (The Tablelands)

Chyba ulubionym tematem pieśni bardów w Athasie jest dawny świat. Każde wzgórze było niegdyś pokryte trawą, dzieci kąpały się w bystrych i czystych strumykach, a ponad nimi wyrastały wielkie i zielone lasy. Wojownicy nie walczyli o jedzenie, ani dla uciechy widzów na arenach, tylko za wartości takie jak honor, chwała i miłość do pięknych dam. Królowie zaś byli mądrymi i dzielnymi władcami, którzy stawiali sobie dobro swoich poddanych ponad własne pragnienia. Teraz te opowieści to zaledwie bajki, a każdy człowiek (i nie-człowiek też) ma ważniejsze sprawy od słuchania takich bzdur.

Najważniejszą postacią w historii Athasu był Rajaat Przynoszący Wojnę (Rajaat the War-Bringer). On odkrył moce płynące z magii plugawej (Defiler Magic), spędził nad tym dwieście lat i omal nie przypłacił tego życiem. Rajaat postanowił nauczyć tej sztuki inne rasy. Nauczał przez kolejne 1500 lat, w końcu doszedł do wniosku, że najlepiej na czarnoksiężników nadadzą się ludzie. Odsyła wszystkich swoich uczniów za wyjątkiem czternastki, a tym każe zabić każdą żywą jednostkę obcych ras. Obdarza swoich uczniów wielką potęgą, aby dokonali tego dzieła. Wiele z ras zniknęło z ziem Athasu. Między innymi wygineły orki, trolle, gobliny, ogry i gnomy. Uczniowie Rajaata dowiedzieli się jednak, że chce on zabić wszystkie stworzenia za wyjątkiem niziołków, które były pierwszą znaną rasą. Uknuli przeciw niemu spisek i uwięzili go w Czarnej Sferze (The Black Sphere). Ginie przy tym dwóch najwierniejszych popleczników Rajaata. Pozostaje 12 uczniów. Dają sobie potęgę nadawania czarów innym na takiej zasadzie, na jakiej bogowie dają czary swym kapłanom i nazywają siebie Królami-zaklinaczami (Sorcerer-kings). Świadomi tego, że ich mistrz może się uwolnić postanowili przemienić jednego z uczniów - Borysa - w smoka, czyli najpotężniejsze i najbardziej przerażające stworzenie w Athasie. Smok Athasiański jako bardzo potężna istota stworzona z magii plugawej potrafi pobierać energię do czarów nie tylko z flory, ale i z fauny. Dzięki swoim nowo nabytym mocom Borys mógł utrzymywać Rajaata w zamknięciu. Borys przypłaca to jednak szaleństwem i sieje zniszczenie na ziemiach Płaskowyżów. Królowie-zaklinacze chronią się w miastach przed furią pierwszego smoka. Borys odzyskuje zdrowe zmysły, ale odkrywa, że więzienie Rajaata może w każdej chwili przestać działać. Aby utrzymać mistrza w zamknięciu corocznie zabiera od każdego z królów-zaklinaczy tysiąc niewolników, aby poświęcić ich energię życiową do wzmocnienia magii więżącej mistrza. Królowie-zaklinacze zaczęli prowadzić ze sobą wojny.

Pozostało siedmiu królów-zaklinaczy (i Borys-smok) i każdy z nich ma pod sobą swoje miasto-państwo. (Faktem jest, że w Dark Sun Expanded and Revised storylinia zmieniła trochę rzeczy między innymi przez pewien czas Rajaat się uwolnił i kilkoro z królów-zaklinaczy zostało zniszczonych).

Balic rządzone jest przez Dyktatora Andropinisa (Dictator Andropinis). Jest on władcą absolutnym nieznoszącym sprzeciwu. Został wybrany wiele lat (wieków) temu na urząd władcy dożywotnio, o czym często przypomina. Prawa w Balic są bardzo surowe, a buntownicy, no cóż buntownicy raczej nie występują, a jak już jacyś odważni się znajdą to marny ich los. Dyktator ma przy sobie armię dziesięciu tysięcy ludzi, wyszkolonych i lojalnych.

Draj, którego król każe nazywać się "Potężnym i Wszechmocnym Tectuktitlayem, Ojcem Życia i Mistrzem Dwóch Księżyców" jest potężnym miastem państwem z wielką armią i wysokim stanowiskiem społecznym wojowników. Tectuktitlay podaje się za boga, a pomaga mu w tym cała rzesza Księżycowych Kapłanów (Moon Preists). Powszechne wierzenie mówi, że Król-zaklinacz wzniósł miasto z pyłu i zamienił jałowe tereny w żyzne ziemie (mudflats). Mimo militarystycznej natury Draj doskonale radzi sobie z handlem i rolnictwem.

Gulg to miasto położone w lesie. Rządzone przez Lalali-Puy, która jest uznawana przez mieszkańców za boginię i nazywana "oba" (w lokalnym języku znaczy to tyle co Bogini Lasu). Gulg prowadzi odwieczną wojnę z Nibenay, które jest położone całkiem blisko, na skraju Lasu Półksiężyca. Miasto to jest bardzo niestandardowe. Templarowie i niewolnicy pełnią podobne funkcje co w innych miastach, jednak kupcy i szlachta to już co innego. Niewolnicy zbierają owoce lasu, które są własnością Lalali-Puy nie szlachty. Ta rozdziela je sprawiedliwie pośród swojego ludu. Brak własności prywatnej utrudnia pracę kupcom. Zamiast sprzedawać swoje towary ludziom, sprzedają je templarom, a dopiero ci rozdają dobra ludowi. Szlachta to elitarni łowcy - wyselekcjonowani ze społeczeństwa za młodu i poddani specjalistycznemu treningowi. System obronny miasta w znacznej mierze polega na roślinności. Mur zrobiony jest z ciasno posadzonych drzew i ciernistych krzaków przez które swobodnie może przejść tylko pięść niziołka.

Nibenay zostało nazwane tym samym imieniem co Król-zaklinacz. Władca tego miasta zwykł zamykać się mniejszym kompleksie miejskim położonym w centrum. Do tegoż kompleksu nie ma wstęp żaden wolny mieszczanin, pracują tam natomiast rzesze niewolników, którzy mają za zadanie uprzyjemnić czas Królowi-zaklinaczowi, oraz zapewnić wszystkie luksusy. Wszyscy Templarowie to kobiety, niewykluczone też, że każda jest żoną Nibenaya. Szlachta skupiona jest na obrzeżach miasta gdzie znajduje się liczne źródełka, którymi nawadniana jest ziemia. Uprawia się tam głównie ryż. Handel skupiony jest na narzędziach i broni zrobionych z drewna, które Nibenay eksportuje w dużych ilościach.

Raam to jeden wielki burdel urządzony wokół słabej władczyni Abalach-Re. Poddani otwarcie okazują jej swoją niechęć, jednak są nadal zbyt słabi aby coś zrobić. Templarowie nie pokazują się na ulicach miasto bojąc się o własne życie. Szlachta jest prawie tyle samo warta co łupieżcze plemiona. Posiadają kawałek traktu i ściągają haracze za przejazd. Kupcy muszą wynajmować duże grupy ochroniarzy, aby obronić się przed jeszcze większymi grupami złodziei. Najbardziej po tyłku za to obrywają niewolnicy. W całym tym chaosie pola uprawne są tak kiepsko prowadzone, że ledwo starcza dla zwykłych mieszkańców. Niewolnikom daje się niezbędne do życia minimum.

Tyr rządzone jest przez Tyrana Tyr - Króla Kalak'a. Urządził się w luksusowym pałacu otoczonym arenami gladiatorskimi. Kazał sobie wybudować wilki ziggurat (schodkowata piramida ze spłaszczonym czubkiem) i twierdził, że uchroni to miasto przed atakami smoka. Kupcy i szlachta mogliby przymknąć oko na kaprysy starego władcy gdyby nie fakt, że pola i kopalnie (żelaza; Tyr jako jedyne z miast ma dostęp do żelaza) zostały puste. Co gorsza inne miasta są łakome na złoża Tyru. Atmosfera jest coraz bardziej gęsta i bunt w Tyrze to tylko kwestia czasu.

Król miast Urik - Hammanu - nazwał się Królem-wojownikiem. Ma do tego pełne prawo, gdyż jego zdolności waleczne są wyśmienite i nierzadko prowadzi swoje armie do boju. Wspiera się też elitarnymi jednostkami niziołczych drużyn, które infiltrują obozy wroga nocą. W zamian za to niziołczy wódz jest zaopatrywany w obsydian, z którego robi się broń. Gospodarka Urik jest oparta o ten minerał. Panują tam także bardzo surowe prawa, więc aby zapobiec byciu sprzedanym do kamieniołomu warto zapoznać się z nimi i ich przestrzegać (albo załatwić sobie dużo sztuk ceramiki, aby przekupywać templarów).