» Recenzje » Wilk

Wilk


wersja do druku

Co nas nie zabije...

Redakcja: Daga 'Tiszka' Brzozowska

Wilk
Debiutancka powieść Czarna kolonia Arkadego Saulskiego zabrała nas na skolonizowanego Marsa, gdzie władzę trzymały potężne korporacje, po cichu rządzące również na Ziemi. Szybka i całkiem oryginalna historia zwieńczona została ciekawą sceną finałową. Teraz autor oddaje w ręce czytelników kontynuację – Wilka. Czy równie dobrą?

Kera Puławska po wydarzeniach na Marsie zaprezentowanych w Czarnej Kolonii stała się jedną z bardziej poszukiwanych osób w Układzie Słonecznym. Skazana na ciągłą ucieczkę ukrywa się w obskurnych miejscach globu ziemskiego. Kiedy podróż zaprowadziła ją na obrzeża Brazylii, do miejscowości Rocinha, jej dobra passa się skończyła. Specjalny oddział policji rozpoczął w tamtym rejonie misję rozbicia szajki narkotykowej. Jednak służby mundurowe to jej najmniejszy problem, do akcji wkracza specjalna jednostka bojowa korporacji Van Graff, którą dowodzi najemnik Rego.

Podobnie jak w Czarnej Kolonii, Arkady Saulski rozpoczyna fabułę od prasowego streszczenia (wycinki z gazet, wywiady itp.) sytuacji na Marsie. Czytelnik dowiaduje się tylko tyle, ile powinien wiedzieć przeciętny mieszkaniec Ziemi o uchodźcach i oszustwach korporacji związanych z naszym czerwonym sąsiadem. W efekcie otrzymujemy niedługi, ale za to interesujący prolog, świetnie wprowadzający do wydarzeń w Wilku. Co bardzo ważne, już tutaj widać „korporacyjny” klimat towarzyszący całej powieści, gdzie najbogatsi kontrolują media i rząd, decydując o życiu i śmierci maluczkich. 

W Wilku, podobnie jak w Czarnej kolonii, autor skupia się głównie na narracji Kery Puławskiej i kilku innych pobocznych postaci. Arkady Saulski dzieli całą fabułę na kilka mniejszych części, w efekcie czego poza losami bohaterów poznajemy także problemy globalne, z jakimi mierzą się rządy Ziemi w obliczu bieżących wydarzeń. Pojawia się przy okazji mnóstwo bardziej lub mniej oczywistych powiązań pomiędzy bohaterami.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Ponownie główną postacią jest Kera Puławska, która czytelnikom w Czarnej kolonii udowodniła, że płeć piękna spokojnie może dzierżyć ciężki sprzęt bojowy nie gorzej niż mężczyźni. Niestety albo i stety, w Wilku niewiele zmieniła się jej osobowość. Przez swoją kreację superkomandosa jest postacią mało realną, nie pomagają jej nawet bardziej ckliwe wydarzenia. Ostatecznie, poza dość zwykłymi osobowościami, znalazło się kilka naprawdę intrygujących i ciekawych person. Jednym z takich bohaterów będzie  tytułowy Wilk, okryty tajemnicą rewolucjonista, który konsekwentnie realizuje swoje cele.

Trzeba przyznać, że obraz nakreślony przez Saulskiego świetnie pokazuje cechy natury ludzkiej, czyli potrzebę dążenia do bogactwa i władzy. Najbogatsi prezesi, biznesmeni i politycy nie szczędzą środków na rozbudowę osobistych firm i jednostek bojowych, podczas gdy rządy państwa i armia cierpią na brak nowoczesnego sprzętu. Pisarz na każdym kroku ukazuje wyrachowanie korporacyjnych jednostek, gdzie zaślepieni przez swoje ambicje gotowi są poświęcić każde życie ludzkie, intrygi, oszustwa są tutaj na porządku dziennym.

Niestety, o ile początek jest w porządku, to dalsza część wypada dość słabo. Od pewnego momentu jest zbyt przerysowana, zaczynając od Kery Puławskiej, która ma wręcz nieprawdopodobne szczęście, kończąc na głównym wątku, który czasami bije po oczach brakiem realności. W efekcie nie otrzymujemy ciekawszych zwrotów akcji czy wydarzeń, które by nas zaskoczyły. Po stu stronach spokojnie można domyślić się dalszych losów bohaterów i zakończenia, które również nie jest zbyt efektowne.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Dodam jednak, że Saulski ma lekkie pióro, które sprawia, że historię czyta się przyjemnie mimo fabularnych dłużyzn i wad. Nawet aspekt nowoczesnej technologii jest dość dobrze dopracowany, opisy są niezbyt długie i na tyle szczegółowe, aby czytelnik miał nakreślony wizerunek danej rzeczy czy jej sposobu działania.

Kontynuacja Kronik Czerwonej Kompanii to książka interesująca, ale niestety nie lepsza niż poprzedniczka. Chociaż autor zachował klimat, styl i wykreował kilka ciekawych postaci, to zdecydowanie historia stała się mało realna, zamieniła się w opowieść pełną nieprawdopodobnych zbiegów okoliczności. Niemniej jeśli ktoś lubi takie powieści, to z powodzeniem może sięgnąć po omawianą lekturę.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę
6.5
Ocena recenzenta
-
Ocena użytkowników
Średnia z 0 głosów
-
Twoja ocena
Mają na liście życzeń: 0
Mają w kolekcji: 0
Obecnie czytają: 0

Dodaj do swojej listy:
lista życzeń
kolekcja
obecnie czytam
Tytuł: Wilk
Cykl: Kroniki Czerwonej Kompanii
Tom: 2
Autor: Arkady Saulski
Wydawca: Drageus
Data wydania: 24 listopada 2016
Oprawa: miękka



Czytaj również

Wilk
- fragment
Czarna Kolonia
Nowy życiodajny Mars
- recenzja
Bitwa Nieśmiertelnych
Nijaki finał nijakiego cyklu
- recenzja
Pani Cisza
Kopia kopii
- recenzja
Czerwony Lotos
Przeciętność w stylu japońskim
- recenzja
Krew kamienia
Szczyty to to nie są
- recenzja

Komentarze


Jeszcze nikt nie dodał komentarza.

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.