Warsaw

Studio Pixelated Milk po wydaniu gry Regalia: Of Men and Monarchs, postanowiło wystartować ze strategią z elementami RPG – Warsaw. Tytuł przybliża okres 64 dni powstania warszawskiego (1944 r.), czyli zbrojne wystąpienie przeciwko okupującym miasto wojskom niemieckim, zorganizowane przez Armię Krajową w ramach akcji “Burza”.

Jak wskazują sami twórcy, tworząc swoje najnowsze dzieło wzorowali się między innymi na planach miasta z 1944 roku i innych źródłach historycznych, chcąc oddać realia oraz wydarzenia z tamtego okresu. W grze czekają na nas osamotnieni żołnierze dołączający do naszej kryjówki, ludzie, którzy cudem uniknęli rzezi z rąk niemieckich oddziałów, czy dzieci, które także uczestniczą w walkach u boku dorosłych. Powstanie warszawskie zakończyło się niepowodzeniem i taki też będzie finał Warsaw. Twórcy nie starali się zmienić tego istotnego elementu, a jedynie zawrzeć informacje mające zapoznać gracza z ciężką pozycją powstańców, którzy mimo słabszego wyposażenia podejmowali walkę z pojedynczymi oddziałami wroga na ulicach Warszawy.

Oczywiście nie jest tak, że powstańcy tylko obrywają, często losowe zdarzenia przynoszą pozytywne skutki: nowych ludzi, zasoby czy doświadczenie, co z kolei podnosi impet walk oraz uzupełnia kończące się zasoby. Wszystko jednak zależy od naszych decyzji i tego, kogo przydzielimy do zadania, a także jakie kroki podejmiemy w przypadku krótkich epizodycznych wydarzeń. Czekają nas spotkania o różnym charakterze, które przyniosą pozytywne lub negatywne wyniki.

Co do aspektu historycznego, to na starcie dostajemy miejsca, postacie (część była wzorowana na prawdziwych osobach z tamtego okresu) i atmosferę, które tworzą przejmującą mieszankę. Niestety, przy dłuższej grze w pewnej chwili wszystko to schodzi na drugi plan i przestaje angażować z taką jak na początku mocą. Plusem za to jest zakończenie, kiedy otrzymujemy informacje odnośnie kilku kluczowych bohaterów, ich dalszej historii, niekiedy tragicznej, oraz tego, jak radzili sobie po powstaniu.

Darkest Dungeon lepszy?

O ile fabularnie wykorzystano powstanie warszawskie dla stworzenia podstawy fabularnej Warsaw, tak pewne elementy mechaniki zaczerpnięto z innej gry: Darkest Dungeon  Red Hook Studios. Otrzymujemy bazę w postaci powstania, gdzie znajdują się nasi ludzie, zasoby, szpital, kostnica oraz kwatera do planowania misji. Naszym zadaniem jest utrzymanie impetu powstania, a także wspierania poszczególnych dzielnic Warszawy tak, aby jak najpóźniej się poddały. 

Jako główny zarządca bazy powstańczej stoimy przed wieloma trudnymi decyzjami, między innymi wyborem sposobu pozyskania zasobów (kupno, zdobycie w walce), ludzi do poszczególnych misji i ich wyposażania. Wyznaczając oddział do danego zadania, musimy mieć na uwadze cel główny, jak i możliwość zahaczenia o cele poboczne. Im więcej walk, tym więcej doświadczenia i nagród zdobędą nasi ludzie. To jeden z ważniejszych elementów gry, bowiem oprócz rekrutów, których sami wyszkolimy, dołączają do nas generowani przez grę kolejni bohaterowie, często silni i bardzo przydatni. Ale nie zawsze jest kolorowo. Jeśli za szybko wyruszamy na misję, a nie mamy ludzi, to oddział trzeba utworzyć z losowych rekrutów albo wziąć silniejszych, ale nie wyleczonych bohaterów. W obu przypadkach szanse na powodzenie będą dość znikome. Wynika to też z tego, że zaatakowanie niemieckiego oddziału to ruletka. Nie wiemy, ilu będzie przeciwników ani jaką bronią będą dysponować. 

Medyk to tutaj wręcz podstawa jednostki, tak samo jak ktoś z długą bronią, krótką czy ciężką. Zasoby amunicji są ograniczone i w trakcie walki mogą się wyczerpać, tak więc im bardziej zróżnicowany wachlarz umiejętności naszej drużyny, tym większa szansa, że optymalnie wykorzystamy dostępne możliwości. To kolejny przemyślany elementów zabawy; zarządzanie zasobami nie jest łatwe, dlatego w pierwszych kilku partiach łatwo doprowadzić do strat dla powstania. Im więcej misji, tym lepiej rozumie się zasady pozwalające zaoszczędzić materiały i nie doprowadzić do śmierci członków oddziału.

Jak widać, Warsaw nie stawia stricte na walkę, chociaż ta jest tutaj często bardzo ciężka. Poza typowym ostrzałem, niesamowitą rolę odgrywają tak negatywne efekty nakładane na wroga, jak i pozytywne u naszych ludzi. Ich działanie obniża zdrowie co turę albo zabiera punkty akcji, ale też często je dodaje. Niemieckie oddziały do tego są tu dość silne oraz równie jak nasze zmobilizowane. Przez co całość rozgrywki dość się wydłuża. 

Każda walka czy misja to również punkty doświadczenia, które wzorem gier RPG służą do rozwoju głównych bohaterów, podnoszenia ich odporności na ataki, wzmacnianie zdolności specjalnych, dodają bonus do obrażeń krytycznych czy punkty zdrowia. Wachlarz umiejętności dostępnych postaciom pozostaje jednak zawsze taki sam; co więcej, z powodzeniem możemy wykupić umiejętność poziomu drugiego, pomijając poziom pierwszy. Tak samo kiedy odhaczymy najciekawsze, pozostaną nam tylko te słabe, a i one w pewnym momencie się kończą.

Walka na grafiki

Warsaw jest grą z jednej strony prostą pod względem animacji, ale z drugiej na tyle fajnie narysowaną, że z przyjemnością śledzi się każdy detal. Zwłaszcza walki, które wzorem Darkest Dungeon są dwuwymiarowymi grafikami. Twórcy przyłożyli się do scenerii i lokacji. Potyczki pojawiają się zarówno na terenach zielonych, jak i w ruinach miast, nocą, dniem, itp. Wybór możliwości tu jest dość różnorodny. 

Niestety, kiedy mija pierwsze zafascynowanie grą, zauważa się małą różnorodność misji. Opierają się na tych samych zasadach: wyjść z bazy, spełnić cel, wrócić. Przy czym cele to głównie walki albo zbieranie zasobów. Brakuje tu głębszego osadzenia fabuły, tak aby bardziej angażowała. W pewnej chwili wydarzenia po prostu się przeklikuje, podobnie jak inne komunikaty. Widać też graficzne uproszenia w niektórych momentach, jak postacie, a zwłaszcza rekruci, którzy są generowani losowo i bywają do siebie bardzo podobni. 

Mimo wszystko Warsaw należy zaliczyć do tytułów ciekawych i z pewnością wartych poznania, chociażby dla kilka partii. Owszem, graficznie nie we wszystkich aspektach wychodzi pozytywnie, ale w wielu nie ma na co narzekać. No i co ważne - gra ciekawie oddaje klimat powstania i jego przygnębiającą atmosferę.

Plusy:

• system walki
• dość prosta mechanika
• grafika

Minusy:

• za mało angażująca fabuła
• powtarzalność graficzna niektórych elementów