Ukąszenie Pająka - Jennifer Estep

W Polsce urban fantasy kojarzy się głównie z powieściami wydawanymi przez MAG-a: tymi o przygodach Felixa Castora, czy Matthew Swifta, a niedługo także sympatycznego czarodzieja Harry'ego Dresdena. Co jakiś czas w innych wydawnictwach ukazują się mniej lub bardziej udani przedstawiciele tego gatunku – jednym z nich jest Ukąszenie pająka Jennifer Estep.

Od razu małe sprostowanie dla tych, którzy sugerują się okładką – to w żadnym wypadku nie jest paranormal romance. Owszem, powieść zawiera pewien ładunek uczuć oraz seksu, ale jest on odpowiednio wyważony, w miarę sensowny oraz zupełnie nie-ckliwy; myśli protagonistki na temat współżycia bywają nawet dość wulgarne.

Główną bohaterką jest Gin, władająca magią Ziemi zawodowa zabójczyni, znana pod pseudonimem Pająk. Używających czarów, jak ona, nazywa się żywiołakami, zaś ich dziedziny nie ograniczają się do czterech podstawowych elementów, a dotyczą także ich pochodnych (między innymi magia metalu, szkła, elektryczności, lodu). Gin, wystawiona na pastwę śmierci przez tajemniczego zleceniodawcę, szuka zemsty, przetrząsając wszystkie sfery społeczne Ashland (pełne wampirów, gigantów i krasnoludów), w czym pomaga jej nieziemsko przystojny detektyw.

W przeciwieństwie do choćby Szaleństwa aniołów, miasto nie stanowi tak ważnego elementu książki. Owszem – Estep przedstawia ogólną charakterystykę oraz dość skrupulatnie opisuje jego rozkład, skupiając się na zamieszkujących je ludziach (i nie tylko) oraz zachodzących pomiędzy różnymi warstwami społecznymi interakcjach – Ashland jest istotne, ale nie wychodzi poza rolę tła dla działań zabójczyni.

A ta, jak większość spotykanych ostatnio postaci kobiecych w żeńskim fantasy, okazuje się istotą w zasadzie niezniszczalną, dążącą do celu z morderczą determinacją. Jej charakter jest dość prosty – twarda, skrzywdzona przez życie, szukająca zemsty, w środku zaś miękka i pragnąca ciepła – a motywacje jasne i logiczne. Standardowa jest również jej więź z mentorem, który przygarnął ją, kiedy była dzieckiem – oparta na szacunku, będąca niemal odzwierciedleniem relacji ojca z córką. Pozostałe postacie dobrze spisują się w wyznaczonych rolach: dobro jest jasne, zło – ciemne, większość bohaterów została wyraźnie określona, choć autorka dodaje w powieści nieco szarości moralnej.

Ukąszenie pająka jest przyzwoitą, szybką książką akcji. To kobieca proza, w której, co miło zaskakuje, głównej roli nie odgrywa łzawy romans. I choć nie jest to urban fantasy na poziomie Kate Griffin, to zapewnia dobrą rozrywkę. Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę