Thorgal #02: Wyspa lodowych mórz

"Nie ma co ukrywać, że Wyspa lodowych mórz to jeden duży spoiler."

Nie bardzo rozumiem, w jaki sposób "spoilerem" jest coś, co przedstawione jest w drugiej części komiksu - chyba że ktoś z niezrozumiałych przyczyn czyta komiks nie po kolei?

E, przecież choćby "Gwiedzne dziecko" odkrywa wszystko. No i nie wiem dlaczego aż tak ci zależy na zachowaniu tajemnicy. Czytałeś serię nie po kolei?

Po kolei, ale np. "Korona Ogotaia" nie straciłaby wiele, gdyby trochę mniej informacji w drugim tomie zdradzono.

Ale cóż on zdradza, czego nie zdradza później też "Gwiezdne dziecko"?

Wyspa lodowych mórz to jeden duży spoiler

Jedna z najzabawniejszych opinii jakie spotkałem w polterowych recenzjach.

Bardzo rzadko zdarza mi się czytać recenzję, z którą aż tak bardzo nie zgadzałbym się, jak z powyższą. Tekst uważam za stanowczo przeintelektualizowany, a jednocześnie praktycznie nic nie mówiący o wydawnictwie. Jedyne konkrety odnoszą się absolutnie subiektywnych odczuć Autora, czyli jakości rysunków. Rzecz jednak w tym, że mnie się one podobają. Nawet bardzo.

Recenzja zawiera kilka niezrozumiałych dla mnie stwierdzeń. Na przykład to, jakoby dopiero w WLM Thorgal pokazał odrobinę swojego charakteru. Nonsens. W pierwszej części ryzykuje on życie stając do walki w obronie Gandalfa Szalonego. Człowieka, który kilkadziesiąt ramek wcześniej usiłował go zabić. Powiedział "nie mogę się na to zgodzić". I to wtedy po raz pierwszy ukazał się prawdziwy charakter Thorgala. Przy czym należy pamiętać, że był on wówczas bardzo młody. Mógł mieć może 20 lat. Czy więc naprawdę dziwi, że w późniejszych odsłonach był człowiekiem znacznie dojrzalszym?

Kolejna rzecz - chronologia. Tutaj naprawdę trzeba się bardzo chcieć przyczepić, żeby się przyczepić. Przecież każdy wie, że początkowo Thorgal miał być pojedynczym albumem. Zainteresowanie ZC sprawiło, że panowie zabrali się do dalszej roboty - stąd WLM jako rozwinięcie. Bo nieprawdą jest, że ZC urywa się w połowie fabuły. Nie. Po prostu w drugiej części autorzy postanowili rozwinąć wątek. I idę o zakład, że nie wiedzieli jeszcze, że tworzą pierwsze albumy trzydziestokilkuczęściowej serii. W każdym kolejnym epizodzie opowiadającym o przeszłości Thorgala, wprowadzają nowe informacje. I jest to uczynione bardzo sprawnie. Nie można nazwać spojlerem czegoś, co jest częścią narracji.

I o co chodzi z tym, że niby "tutaj zaczyna się jego relacja z Aaricią". To niby w Zdradzonej Czarodziejce jej nie było? Cóż to za nonsens? Relacja z Aaricią jest jasna od samego początku serii. W pierwszej scenie Thorgal prowadzony jest na śmierć, za miłość do królewskiej córki. 

No i doprawdy nie rozumiem, co oznacza "naciągany szkielet fabularny". Bo jak dla mnie fabuła się klei, nawet mimo tego, że rysując pierwszą część, autorzy nie myśleli jeszcze o drugiej. 

I to tyle. Pozdrawiam.

@Ausir, gdyby ograniczono chociaż w jakiejś części poznanie informacji o swoim pochodzeniu (bo "Dziecko..." w paru fragmentach wg mnie też przegina), to dla późniejszych komiksów nadal WG MNIE byłoby to dużym plusem, bo paru epizodom towarzyszyłoby więcej tajemniczości.

@duch91, twoje prawo. Jak dla mnie w "Zdradzonej czarodziejce" Thorgala praktycznie nie ma. Jedna wypowiedź to zdecydowanie mało - to nie jest zdecydowanie ten Thorgal, który występuje gdzieś od 4 - 5 tomu. Chodzi mi o okazywaną "ikrę", on bardziej przypomina bohatera, który się przypadkiem przypałętał.

Drugi argument - patrz to, co odpisałem na początku komentarza. Wg mnie chronologia jest zaburzona przez tak daleko idący zabieg i tyle.

No właśnie: ROZWIJA się. A nie "pojawia się". W "Zdradzonej czarodziejce" niby miałeś jakieś sceny, po których mógłbyś w ogóle ocenić charakter tej miłości czy coś w ten deseń? Poza tym oceniam też serię w kontekście dotychczasowych dokonań na tym polu, bo czytelnik potencjalny raczej się nie zatrzyma na pierwszym, bo "tak myśleli autorzy jak ją tworzyli".

"Charakter tej miłości"??????? Miłość to miłość. Thorgal niemal ginie z miłości do swojej kobiety. Czego więcej chcieć? 

"Jedno zdanie"? Heh. Nonsens. Thorgal ma ikrę. Podejmuje walkę, choć nie musi. Potem w pojedynkę idzie walczyć z Gandalfem. Pod koniec stawia się Slivii i zrywa swoją przysięgę. To jest ikra.

I na koniec: Chronologia jest ok i tutaj przekonać się nie dam. Wszystko idzie swoim torem. Są jedynie dwa albumy retrospekcyjne. Ale kolejne informacje o Thorgalu podawane są nam w odpowiedniej kolejności. Więc po prostu nie rozumiem zarzutu, o problemy z chronologią. 

Thorgala poznajesz bo ginie za coś, o czym praktycznie nic nie wiadomo. Wiesz tylko, że ojczulek się wkurzył, i wykorzystuje należne mu przywileje w okrutny sposób.

Dla mnie Thorgal nie ma ikry, on jest niemal bezpłciowym bohaterem na początku sagi - jakieś przebłyski odwagi i honoru ma, ale to przebłyski. Nie widzę tam tego "twardego skurczybyka", którym stał się później.