The Shadow's Walk

Sónia Cristina Martins de Oliveira
Urodziła się we wrześniu 1980 roku. Ilustracją i komiksami interesowała się od zawsze, choć dopiero po 2005 roku zdecydowała się na stworzenie swoich własnych prac z tego zakresu. I choć na do dzień w pracy zawodowej zajmuje się ilustracją, komiksy uważa za znacznie bardziej pociągające. Sónia w chwili obecnej zajmuje się projektowaniem okładek, godząc to zajęcie z pracą zawodową, jakim jest praca w charakterze architekta w Glasgow. Gdy nadarza się okazja, startuje w konkursach komiksowych, które wyszukuje w Internecie. Stąd m.in. jej obecność na Międzynarodowym Festiwalu Komiksu w Łodzi, na którym zajęła II miejsce w kategorii amatorów pracą Spacer Cienia, która ukazała się w trzecim numerze Ziniola.

Uważa, że konkursy są najlepszą drogą na pokazanie swoich prac i poznanie ludzi, mających podobne zainteresowania. Zapytana o nagrodę zdobytą w Łodzi, powiedziała: "Zajęcie drugiego miejsca jest bardzo satysfakcjonujące. Wspaniale jest widzieć, że moja praca została doceniona. Dzięki konkursom – również temu łódzkiemu – miałam możliwość podzielenia się doświadczeniem, wpływami czy nawet różnicami z innymi rysownikami."







Tamtej niedzieli świeciło jasne, jesienne słońce, a zimny, suchy wiatr niósł już z sobą zapowiedź nadchodzącej zimy.

W taki dzień po prostu należało wyjść z domu.

Zapragnąłem pospacerować wśród odświętnie ubranych przechodniów. Niedzielne tłumy zawsze wprawiały mnie w dobry humor.

I gdy błąkałem się tak bez celu, ujrzałem go po raz pierwszy. Ledwie skręciłem w jedną z cichych uliczek, kiedy zuchwale przeciął mi drogę.

Ku memu zdumieniu, cień przemierzał ulicę rozdzielony ze swym ciałem. Osamotniony i wolny.

Przedzierał się przez miasto szybko i stanowczo, śpiesząc się jakby na umówione spotkanie.

Zaciekawiony, ruszyłem jego śladem.

Niedługo potem, na podmiejskich wzgórzach ujrzałem podobny kształt, wraz z nim młodą kobietę – smutną i samotną.

Na piaszczystym zboczu cienie splotły się w objęciach. Obserwowałem je z daleka, nie mogąc odwrócić wzroku.

Dopiero po chwili odważyłem się odezwać. Zbliżyłem się powoli i poprosiłem kobietę, by zdradziła mi ich historię.

To co usłyszałem zdumiało i zachwyciło mnie tak bardzo, ze nawet po wielu latach los dwóch kochanków, których śmierć chciała rozdzielić, porusza mnie do głębi.




Sónia Oliveira o swoim komiksie:
Jako inspirację Sónia wymienia głównie literaturę – ceni sobie przede wszystkim opowiadania Borgesa i Saramago. Na gruncie komiksu Sónia stara się być na bieżąco, czytając wszystko od zeszytów z superherosami (czego w jej utworach za bardzo nie widać), poprzez klasyczne europejskie albumy, na alternatywnych komiksach skończywszy.

Twórcy, którzy wywarli (i wciąż wywierają) na nią największy wpływ to: Dave McKean, Kent Williams, jak również jej rodacy – Olivier Deprez, Filipe Abranches, Miguel Rocha i Pedro Nora.



Dziękujemy redakcji magazynu Ziniol za udostępnienie materiałów.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę