Dlaczego one zawsze są tam gdzie my? Czy one się czują zobowiązane do łażenia za nami i trucia nam życia. Specjaliści od fauny ciągle upierają się, że gdyby ważyły 20 kg więcej, to by nas pozjadały i panowałyby nad światem, ale to nieprawda. Po prostu pozjadałyby wszystko i zorientowały się, że nie mają z kim łazić. To spowodowałoby globalną hiperdepresję u osobników szczurzej społeczności, która w dalszym toku przerodziłaby się w niepohamowany pęd do chodzenia w kółko i śmierci głodowej. Oczywiście mogłyby zjadać same siebie, ale to tylko na krótką metę jest możliwe. Reasumując - trutka szczurom w nos.
