Historia: Historia powstania Świętego Pektorału ginie w mroku dziejów. Wiadomo, że został stworzony bardzo dawno temu. Wiadomo również, że nie był jedyny w swoim rodzaju, istnieją bowiem przekazy o całych zastępach kapłanów noszących go z dumą. Jednak to, co pozostaje tajemnicą, to kto lub co go stworzyło i jakiemu bogu był poświęcony. Bez względu na odpowiedź, jedno jest pewne - Święty Pektorał przetrwał do obecnych czasów i jest potężnym narzędziem w ręku dobrych kapłanów. Dlaczego dobrych? Cóż, najwyraźniej bóg, którego wyznawcy przywdziewali ów napierśnik, był bogiem dobrym i zaliczającym się do tych, którzy żyją w najlepszej komitywie z innymi dobrymi bóstwami. Wszak niezależnie od liczby wyznawanych bogów, dobro zawsze jest jedno. Właśnie z tego prawdopodobnie wynika również fakt, że źli kapłani nie mogą nosić tego artefaktu. Kiedy ktokolwiek zły stara się założyć napierśnik, ten natychmiast staje się na tyle ciasny, że nie da się weń wcisnąć w żaden sposób. Pektorał na pewno nie został stworzony by zabijać; raczej by bronić - moce w nim zaklęte każdy bez wątpliwości określi jako defensywne. Przed czym dokładnie jednak miał bronić swoich właścicieli? Tego pozostaje nam się tylko domyślać.
Wygląd i działanie: Święty Pektorał to masywny Napierśnik +3 wykuty z pierwszorzędnej, święconej stali. Dowolny kowal określi jego wykończenie jako surowe, jednak z pewnymi (wcale nie takimi drobnymi) wyjątkami. Oprócz zaledwie paru pozłacanych nitów i wykończeń (między innymi w miejscach, gdzie napierśnik styka się z naramiennikami), w oczy rzuca się od razu dwanaście szlachetnych kamieni w złotych okuciach, wprawionych w przednią część zbroi. Kamienie te są umieszczone w czterech rzędach po trzy (te umieszczone na górze mają moce potężniejsze od tych umieszczonych na dole) i wyrzeźbione w różne kształty przypominające pieczęcie. Patrząc od lewego-górnego rogu, są ta po kolei: rubin, topaz, szmaragd, granat, szafir, beryl, opal, agat, ametyst, chryzolit, onyks i jaspis. W owych cennych kawałkach skał drzemią najpotężniejsze moce napierśnika. Każdy lśniący klejnot zawiera w sobie jedno zaklęcie, które noszący może rzucić raz dziennie. Po zużyciu czaru wewnętrzne światło kamienia przygasa i blednie, by odżyć na nowo dnia następnego.
Tabela 1-1: Moce klejnotów Świętego pektorału
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Oprócz mocy zaklętych w klejnotach, sam w sobie Święty Pektorał zapewnia noszącemu jeszcze jedną moc. Otóż trzy razy dziennie kapłan noszący napierśnik może w ograniczonym zakresie zajrzeć w przyszłość (zdolność działa jak czar Wieszczenie). Być może właśnie dlatego kapłani noszący ten artefakt często byli postrzegani jako chodzące wyrocznie. Ponadto dowolną ilość razy w ciągu dnia, po wypowiedzeniu słowa-klucza, napierśnik może w akcji darmowej zmienić się w niewielki medalion w kształcie krzyża, w którym znajdować się będą cztery z dwunastu kamieni osadzonych w pancerzu. Możliwe zestawy to: rubin, granat, opal, chryzolit; topaz, szafir, agat, onyks lub szmaragd, beryl, ametyst, jaspis. W takiej formie Święty Pektorał może wyzwolić tylko te zaklęcia, które są zawarte w widocznych kamieniach. Moc ograniczonego przepowiadania przyszłości również jest aktywna.
Silne różne; PC 19; waga 18 kg.