Niemal każda humanoidalna rasa ma w roku jakieś święto, podczas którego jej przedstawiciele obdarowują się wzajemnie prezentami i upominkami. - niezależnie od tego, czy owymi upominkami są ślicznie zapakowane, mniej lub bardziej praktyczne przedmioty, czy tylko kolejny posiłek, na który składa się góra parujących, zakrwawionych wnętrzności przedstawiciela słabszej rasy. Dorośli mają jednak to do siebie, że często lubią ubarwiać życie, opowiadając swoim dzieciom brednie o tym, że prezenty nie są kupowane za pieniądze i byle na "odwal się". Wmawiają swoim latoroślom, że przynosi je sympatyczny przedstawiciel gatunku, ubrany, nie wiedzieć czemu, w szaty tak kolorowe, że nawet ślepy w Podmroku nie miałby problemu z ich zauważeniem. Nawet dzieci drowów znają legendę o ubranym w czerwień, brzuchatym mrocznym elfie, którego należy wypatroszyć i ograbić z niesionych przezeń prezentów, jeżeli tylko znajdzie się w ich polu widzenia. Między innymi z tego powodu będące przy zdrowych zmysłach Drowy unikają ubierania się w jaskrawą czerwień – nikt wszak nie chce zostać zaatakowany przez hordę młodocianych mrocznych elfów, które zamordują Cię tylko dlatego, że przypadkiem miałeś na plecach jakiś większy bagaż.
Problem w tym, że bajka o Świętym Mikołaju już dawno przestała być tylko bajką. Bogowie bowiem znajdywali złośliwą satysfakcję w obdarowywaniu brzemieniem mikołajowej czapki tych, którzy zachowywali się nieco inaczej, niż nakazywały standardy ich rasy. I tak przykładowo Goblin Mik’las, który dzień wcześniej nieopatrznie uratował swojego kuzyna przed śmiercią z rąk ludzkiego tropiciela, obudził się pewnego ranka w na wpół zamarzniętej jaskini, ubrany tylko w obszytą białym futrem czerwoną szatę i z wypchanym workiem pod głową. Ponadto czuł przemożną chęć ruszenia w świat i rozdania swym pobratymcom wszystkiego, co tylko znajdzie w worku. Do pracy ruszył z niejasnym przeświadczeniem, że na to wszystko ma tylko jeden dzień. Niebawem okazało się, że rzeczywiście tak jest, choć dla Świętego Mikołaja czas to rzecz wyjątkowo względna...
Tworzenie Świętego Mikołaja
Święty Mikołaj jest szablonem, który można nałożyć na dowolne stworzenie humanoidalne (dalej zwane stworzeniem bazowym). Jeśli nie stwierdzono inaczej, wykorzystuje wszystkie statystyki oraz specjalne zdolności stworzenia bazowego.
Kości Wytrzymałości: Jak stworzenie bazowe.
Szybkość: Jak stworzenie bazowe, ale potraja się raz do roku, kiedy Mikołaj ma rozdać prezenty (patrz niżej).
KP: Jak stworzenie bazowe.
Ataki i obrażenia: Jak stworzenie bazowe, ale raz do roku: specjalne (patrz niżej).
Specjalne ataki i specjalne cechy: Jak stworzenie bazowe, plus następujące:
Klaps (zw): Święty Mikołaj nie może atakować żadnych stworzeń, które na to nie zasługują. Jeżeli jednak jakieś stworzenie było niegrzeczne (zachowywało się inaczej, niż nakazują standardy jego rasy), to Mikołaj może wymierzyć mu Klapsa. Jest to pojedynczy atak wręcz, który postać wykonuje z premią +100 do testu ataku i który nie zadaje obrażeń. Pierwszym efektem Klapsa jest fakt, że uderzona istota z miejsca zaczyna żałować czynności, które sprawiły, że odwróciła się od właściwego jej nacji postępowania i natychmiast zaczyna zachowywać się właściwie. Prócz tego – istota potraktowana Klapsem już nigdy nie może zachowywać się niegrzecznie. Mikołaj może używać Klapsa tylko podczas nocy, w której rozdaje prezenty (patrz niżej).
Nietykalność (zw): Święty Mikołaj nie może być atakowany, ani być celem szkodliwych zaklęć, umiejętności i ataków specjalnych – wszelkie tego typu czynności względem Mikołaja po prostu nie dochodzą do skutku. Istota, która będzie chciała zaatakować Świętego Mikołaja, natychmiast zyskuje status niegrzecznej i może zostać ukarana Klapsem. Ponadto na Świętego Mikołaja nie mają wpływu żadne pułapki, czy zaklęcia uaktywniające się w danych warunkach. Nie znaczy to jednak, że Mikołaj ich nie uaktywnia. Wręcz przeciwnie – nieraz zdarza się tak, że Święty pozostawia za sobą gigantyczny bałagan, z którego oczywiście wychodzi bez szwanku. Wreszcie, Święty Mikołaj nie może umrzeć z zimna, gorąca, przez upadek z wysokości, a także śmiercią naturalną itp. Jest po prostu nieśmiertelny... Do czasu jednak – Nietykalność bowiem chroni Mikołaja tylko podczas nocy, w której rozdaje prezenty (patrz niżej).
Obdarowujący: Raz w roku Święty Mikołaj musi obdarować wszystkich grzecznych (niegrzecznych może ukarać za pomocą Klapsa) przedstawicieli swojego gatunku prezentami – ma na to równo jedną dobę świata, w którym aktualnie przebywa. Jeżeli nie zrobi tego do północy danego dnia, natychmiast umiera ze smutku, a jego dusza zostaje na zawsze zgubiona. Mikołaj, który zginął w ten sposób nie może zostać wskrzeszony w żaden sposób – nawet przez boską interwencję. Przez "wszystkich przedstawicieli" rozumie się wszystkie istoty danego gatunku zamieszkujące w świecie, w którym przebywa Święty Mikołaj. Nie musi się on więc uciekać do podróży międzyplanarnych. Mikołaj jednak nie może obdarować istot z jednego planu więcej niż raz. Z tego powodu musi on co rok podróżować do innego świata, by tam szerzyć radość... lub rozczarowanie z powodu upominków, które nie zawsze się podobają. Kiedy Mikołaj rozda prezenty swoim pobratymcom na wszystkich istniejących światach, staje się na powrót zwykłym przedstawicielem swojego gatunku, a bogowie wybierają nowego straceńca na jego miejsce. Każdy Mikołaj musi wypracować sobie własną metodę rozdawania prezentów... Jak i ich zdobywania - upominki wszak nie biorą się znikąd. Najpopularniejszą metodą (stosowaną głównie przez Mikołajów złych ras) jest po prostu kradzież. Czasem wręcz zdarza się, że Święty Mikołaj jednej rasy okrada przedstawicieli wrogiej nacji z ich prezentów, by następnie oddać je swoim pobratymcom.
Ponad czasem (zc): Jako, że Święty Mikołaj ma tylko jedną dobę na dostarczenie prezentów, bogowie, którzy czasem wykazują choć krztynę sumienia, obdarzają go zdolnością, która pozwala mu zatrzymywać czas. Efekt tej umiejętności jest identyczny z tym wywoływanym przez zaklęcie Zatrzymanie czasu. Święty Mikołaj może korzystać z tej zdolności dowolną ilość razy dziennie, ale tylko podczas nocy, w której ma obowiązek rozdawać prezenty.
Przeskok (zc): Święty Mikołaj musi jakoś przenosić się pomiędzy planami. Do tego celu służy mu zdolność, której efekt jest analogiczny do efektu zaklęcia Zmiana planu. Zdolność ta ma jednak nieco ograniczony zakres zastosowań – Mikołaj może przemieszczać się za jej pomocą w dowolnym momencie, ale tylko na plany, na których jeszcze nie rozdawał prezentów oraz na swój plan macierzysty.
Przez komin (zc): Czasem święty Mikołaj musi dostać się w miejsca, do których dostęp jest wyjątkowo utrudniony. Bogowie jednak nie oddali mu do dyspozycji Bezbłędnej teleportacji (przecież tak byłoby za łatwo), dlatego musi on radzić sobie tylko przy pomocy zdolności duplikującej efekt zaklęcia Forma gazowa, której może używać dowolną ilość razy dziennie, ale tylko podczas nocy, w której ma obowiązek rozdawać prezenty.
Sympatyczny gość: Święty Mikołaj musi być zawsze miły i sympatyczny, niezależnie od tego, ile nerwów go to kosztuje. Nie wolno mu nikogo atakować (poza używaniem Klapsa), ani podnosić głosu bez uzasadnienia. Ten nadnaturalny wymóg sprawia, że większość Mikołajów wybiera samotnicze życie w jakimś odludnym miejscu, w którym oddają się z zapamiętaniem tworzeniu zabawek. Czasem dla zapewnienia sobie maksimum prywatności, otaczają się jakimiś złośliwymi stworzeniami, które skutecznie odstraszają wszystkich intruzów. Najpopularniejszym wyborem są na ogół skrzaty i inne bajkowe stworzenia, choć znane są przypadki, w których Mikołaj robił ze swojej twierdzy prawdziwy harem, wypełniając go, dla przykładu, uroczymi przedstawicielkami rasy ogniotraszek... Z drugiej strony, słyszy się też opowieści o z pozoru niewinnych bałwanach otaczających siedzibę Mikołaja, które w jednej chwili potrafiły zamienić się w wymachujące miotłą maszyny do zabijania.
Rzuty obronne: Jak stworzenie bazowe.
Atrybuty: Charyzma zostaje zwiększona o +20.
Umiejętności: Święty Mikołaj otrzymuje premię +50 do wszystkich testów Rzemiosła związanych z tworzeniem zabawek. Zyskuje też 50 rang w umiejętności Profesja (Święty Mikołaj).
Atuty: Święty Mikołaj otrzymuje wszystkie atuty tworzenia przedmiotów. Czasem jednak nie posiada żadnych talentów magicznych, więc i tak na nic mu się one nie zdają...
Klimat/teren: Specjalnie (patrz wyżej).
Występowanie: Pojedynczo, choć zdarzają się zgrupowania Mikołajów, którzy użalają się razem nad swoim nieszczęsnym losem.
Skala Wyzwania: Brak.
Skarb: Zależny od Mikołaja – na ogół ma on przy sobie wór z prezentami.
Charakter: Drugi człon zawsze dobry. Pierwszy człon pozostaje niezmieniony.
Rozwój: -
Święty Mikołaj - szablon
Tagi:
Paczka Świąteczna 2004