Straż nocna - Terry Pratchett

Szczere wyznanie na początek, żeby nikt nie dziwił się litrami nadchodzącej wazeliny słownej: jestem wielkim miłośnikiem Świata Dysku. To jeszcze nic! Bowiem w tym obfitym cyklu znajdują się podserie, w których konkretna grupa bohaterów gra pierwsze skrzypce. A w mojej osobistej opinii Straż Miejska Ankh-Morpork jest gwarantem wyśmienitej fabuły okraszonej cudownym humorem. Nic więc dziwnego, że wielka radość zagościła w moim sercu, gdy miałem już w rękach swój egzemplarz Straży Nocnej, najnowszego wydanego w Polsce dzieła mistrza Pratchetta ze świata Dysku, traktującego o poczynaniach naszych orędowników sprawiedliwości. Zanim jednak otworzyłem książkę, jak zwykle ukąsił mnie wąż niepewności – czy dwudziesta siódma pozycja wciąż tego samego cyklu może być tak samo zabawna jak poprzednie? Czy talentu pisarskiego starczyło Terry'emu Pratchettowi także podczas tworzenia tego dzieła? Co prawda podobne myśli kołatały mi w głowie kiedy gotowałem się do lektury poprzednich pięciu części cyklu. Nie owijając w bawełnę, Świat Dysku jeszcze nigdy mnie nie zawiódł.

Świat Dysku jest zdecydowanie najbardziej zwichrowanym światem fantasy, jaki został kiedykolwiek wykreowany w dowolnej rzeczywistości. Zaś kwintesencją tego bogatego uniwersum jest Ankh-Morpork, największe ze wszystkich miast Dysku, dumne, bogate i zabójczo urzekające (dosłownie). I to właśnie w tym miejscu przyjdzie nam poznać solidny kawałek historii Straży Miejskiej. Sir Samuel Vimes, aktualnie Diuk i Komendant straży miejskiej, ma dwa duże problemy. Pierwsze primo – jego żona rodzi. Drugie primo – bezlitosny zabójca morduje mu personel. Jakby tego było mało, podczas pogoni za problemem numer dwa nasz bohater wpadł do magicznej biblioteki podczas magicznej burzy. Jeżeli ktoś ma jeszcze jakieś wątpliwości, takie połączenie może zaowocować na przykład podróżą w czasie. Tym razem Ankh-Morpork zaprezentuje nam się w innej strony, gdyż czytelnik wraz z Saumelem Vimesem został cofnięty do czasów, kiedy Straż była nieliczna a sam komendant był zaledwie młodszym funkcjonariuszem. A żeby było ciekawej, rewolucja wisi w powietrzu. Potem wszystko zaczyna nabierać tempa. Trzeba pomóc ludziom, trzeba chronić prawa, trzeba nauczyć samego siebie kilku pożytecznych rzeczy, i co najważniejsze, trzeba dostarczyć czytelnikom kilogramy radości z czytania. Dostajemy więc wszystko, czego można się spodziewać po mistrzu pióra takiego kalibru jakim jest Pratchett.

Fabuła jest doskonała. Poznajemy całą rzeszę niesamowicie charakterystycznych postaci, dowiadujemy się naprawdę sporo interesujących rzeczy na temat znanych nam bohaterów a przy okazji możemy rozkoszować się dynamiką akcji, wnikliwym poznaniem ludzkiej natury oraz funkcjonowaniem ekipy rządzącej w trakcie rewolucji. Wszystko pięknie, ale co z humorem? Jak zwykle, występuje w ilościach hurtowych. Seria ze strażą miejską obfituje raczej w mocno cyniczny humor, który miejscami pachnie angielskim komizmem (co nie powinno dziwić kogoś, kto zna obywatelstwo autora dzieła). Dowiemy się, czym różni się dobry skrytobójca od kota, w jakich sytuacjach kusza nie jest naszym przyjacielem, do czego służy grzybek oraz jak nazywają konia pewni ludzie w pewnym określonym miejscu. Niestety, Straż Miejska nie jest aż tak humorystyczna, bym wybuchał śmiechem na praktycznie każdej stronie, jak to bywało z innymi dziełami Pratchetta. Opowieść o przeszłości komendanta jest zarówno poważna, mroczna, jak i zabawna oraz dynamiczna. Na szczęście Pratchett wyśmienicie radzi sobie z przeplataniem wątków o tak odmiennym charakterze.

Słowem zakończenia? Gorąco polecam, szczególnie fanom Świata Dysku (jakkolwiek ci i tak już pewnie wczytują się w swoje egzemplarze). Książka sprawia masę radości zarówno dopiętą na ostatni guzik fabułą, dynamiką wydarzeń, fantastycznym światem z bogatym repertuarem bohaterów i oczywiście wyśmienitym humorem wysokich lotów. Mogę w zasadzie dodać ostrzeżenie. Straż Nocna to jedna z bardzo niewielu książek z cyklu, która czytana samodzielnie jest wyjątkowo niepełna. Dopiero przeczytanie wszystkich poprzednich książek o straży miejskiej pozwala w pełni rozkoszować się kolejną odsłoną przygód drobnych przestępców w mundurach. Tak więc nie zwlekajcie, lecz chwytajcie za wcześniejsze dzieła mistrza! Z pewnością nie będziecie zawiedzeni.
Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę