Autor: Oskar 'Fenran' Usarek
Prawdziwe walki w stylu płaszcza i szpady to nie bierna wymiana ciosów ani żadne "to ja go tnę". To wykorzystanie wszystkiego, co bohaterowie mają pod ręką, co oferuje im scenografia. Koronnym przykładem są dwie walki w pierwszej części Piratów z Karaibów – scena w kuźni i w skarbcu piratów, gdzie oprócz samej wymiany ciosów wykorzystywane jest także to, co bohaterowie mają pod ręką. Ale żeby mogli wykorzystywać scenografię, musisz im ją, Mistrzu, najpierw stworzyć. Oto siedem przykładowych miejsc, gdzie można stworzyć energiczną, ekscytującą walkę.
Miejsca te przygotowane są według następującego schematu:
Dlaczego jest fajnie: Krótki opis miejsca wraz ze szczegółami, które czynią je atrakcyjnym jako scenę walki.
Przedmioty: Czyli po co mogą sięgnąć gracze podczas walki w tej scenografii. Wypisane są tutaj zarówno przedmioty, które można chwycić w dłoń i używać jako oręża, jak i te, które mogą być przydatne do walki w inny sposób. Przykładowo, w walce w kuźni w Piratach z Karaibów, Will i Jack używali licznych dostępnych narzędzi, na przykład młoty kowalskie (które służyły jako broń), czy wózek (na którym balansowano i za pomocą którego walczący wyrzucali się nawzajem pod sufit).
Różnice poziomów: Niemal w każdej atrakcyjnej walce zdarza się przeskakiwanie na wyższe bądź niższe piętra – rzadko kiedy toczy się w jednej płaszczyźnie. Tutaj są opisane możliwości efektownych skoków i upadków, które uczynią walkę bardziej nieprzewidywalną i atrakcyjniejszą.
Przypadkowi obserwatorzy: Bohaterowie wpadając do jakiejś lokacji rzadko kiedy przejmują się postronnymi, ale to nie znaczy, że postronni nie zainteresują się nimi. Postacie tła mogą włączyć się do walki w decydującym momencie, pomagając Graczom lub przeciwnikom. Mogą stanowić też akcent humorystyczny bądź poważne utrudnienie walki. Ponownie przykład z walki w kuźni, gdzie osobą postronną, ostatecznie decydującą o przebiegu walki, był pijany kowal.
Pomieszczenia: Walka wcale nie musi toczyć się w jednym miejscu. Gracze mogą korzystać z możliwości dawanych przez pobliskie pomieszczenia. Każde z nich powinno się różnić detalami i w każdym walka powinna toczyć się w inny sposób. Dobrym przykładem wykorzystania licznych pomieszczeń w walce jest scena szermiercza między Jamesem Bondem a jego głównym przeciwnikiem w Śmierć nadejdzie jutro, gdzie brytyjski szpieg i jego adwersarz podczas walki cały czas przechodzili do kolejnych pomieszczeń, aż w końcu trafili na zamkowy dziedziniec
Rzeźnia
Dlaczego jest fajnie: Każde miasto ma swoją rzeźnię, większą lub mniejszą, w końcu ciężko zapakować całe świniaki na talerze. W każdej rzeźni znajduje się mnóstwo narzędzi, którymi można zrobić krzywdę oraz elementy scenografii, które są co najmniej niepokojące dla bohaterów, a przydatne dla graczy.
Przedmioty: Noże rzeźnickie, nożyce, bosaki do ściągania półtusz z haków, świńskie i krowie udźce, kości (niektóre są ścięte tak, że koniec jest zaostrzony), wiadro z ochłapami, haki na mięso.
Różnice poziomów: Można dyndać na podwieszonych pod sufitem hakach, wchodzić na stoły, gdzie pracują rzeźnicy, albo wpaść do dołu, gdzie wyrzucane są zwierzęce odpady.
Przypadkowi obserwatorzy: Rzeźnicy i klienci.
Pomieszczenia: Część dla klientów, główna sala rzeźnicka, magazyny mięsa.
Wnętrze statku
Dlaczego jest fajnie: Walki na pokładach statków są dość oklepane – całe to huśtanie na linach i walki na rejach kiedyś muszą się przecież znudzić. Z pomocą przychodzi wtedy wnętrze statku, gdzie również nie brakuje scenografii do efektownego pojedynku.
Przedmioty: Zależnie od pomieszczenia w którym toczy się teraz walka: koje, skrzynie z ubraniami marynarzy, beczki, armaty, zwinięte żagle, zwinięty takielunek, sprzęt medyczny, sprzęt ciesielski, klatki z żywymi kurami, worki z prochem strzelniczym, wiadro z mydlinami.
Różnice poziomów: Brak. Miejsca do walki są wąskie, nie ma tu miejsca na akrobacje, bardziej trzeba polegać na sprycie. Zawsze jednak można zrzucić kogoś ze schodów na niższy pokład.
Przypadkowi obserwatorzy: Marynarze.
Pomieszczenia: Pokład strzelniczy, żagielkoja, kambuz, kubryk, ładownia z trunkami, ładownia z jedzeniem, pomieszczenia lekarza pokładowego/cieśli/bosmana/kapitana.
Kuchnia
Dlaczego jest fajnie: Kolejnym popularnym motywem jest walka na sali balowej, ale wrzucanie draba w tort pewnie niejednemu już się znudziło. Z pomocą przychodzi nieodległa kuchnia, gdzie znacznie rzadziej pojawiają się Bohaterowie i ich przeciwnicy – a szkoda, bo jest tam równie wiele ciekawych rzeczy.
Przedmioty: garnki, rondle, wielkie chochle, noże i widelce, szerokie stoły do przygotowania posiłków, rozpalone paleniska i piece (a z nimi pogrzebacze, worki z węglem, itp.), wózki służące do przenoszenia potraw na sale, wielkie słoje z przyprawami, worki warzyw i owoców, gar gorącej zupy na ogniu, oraz potrawy gotowe do wniesienia na stół.
Różnice poziomów: Można wskoczyć na stoły kuchenne, kredens, bądź wygaszone piece.
Przypadkowi obserwatorzy: Kucharze, pomocnicy kuchenni, służący.
Pomieszczenia: Jedna wielka sala kuchenna lub mniejsze sale, każda przeznaczona do przygotowania innych potraw, składziki, winda towarowa do magazynu żywności.
Plac budowy
Dlaczego jest fajnie: Zanim powstaną te wymyśle sale balowe czy wielkie zamki, w których można efektownie tłuc Łotrów, najpierw musi być plac budowy. A na nim wcale nie jest nudno – wystarczy spojrzeć na te kilkupiętrowe, drewniane rusztowania i walające się wszędzie sprzęty budowlane. Wariacją na temat tego pomysłu jest remontowana wieża lub kamienica, gdzie walka toczy się na przemian wewnątrz pomieszczeń i na rusztowaniach.
Przedmioty: Wózki i taczki, prowizoryczne dźwigi i żurawie, worki z piaskiem i zaprawą, stosy cegieł i kamieni, młoty, kielnie, łopaty, beczki z wodą, drągi, pale, deski, gwoździe.
Różnice poziomów: TAK! Wielopiętrowe, wąskie, niepewne rusztowania, połączone linami bądź kładkami, oraz kilkumetrowe doły na fundamenty.
Przypadkowi obserwatorzy: Robotnicy (bardziej lub mniej trzeźwi), majstrzy, urzędnik pilnujący budowy, konsylium architektów.
Pomieszczenia: Niewielkie, prowizoryczne chatki na sprzęt oraz plany budowy, gotowe już (ale wciąż surowe, pozbawione wyposażenia) pomieszczenia budowanego gmachu.
Cmentarz
Dlaczego jest fajnie: Bo nie ma lepszego miejsca na pojedynek życia niż cmentarz właśnie. Ciągnące się po horyzont grobowce, krypty, wielkie nagrobki są miejscem do efektownego starcia, jak i do uciekania przed przeważającym wrogiem.
Przedmioty: Nagrobki, krypty, figury świętych oraz aniołów, krzyże, znicze, wazony z kwiatami, pozostawione przypadkiem grabie i łopata.
Różnice poziomów: Można wejść na płytę nagrobną, wdrapać się na dach krypty, albo wpaść do świeżo wykopanego grobu.
Przypadkowi obserwatorzy: Grabarz, kondukt pogrzebowy.
Pomieszczenia: Wnętrza krypt, mauzolea, chaty grabarza, oraz dla osób o mocniejszych żołądkach – kostnica.
Ogromny mechanizm
Dlaczego jest fajnie: Trudno o bardziej widowiskową walkę niż ta, która toczy się wśród kół zębatych, wahadeł, tłoków i innych obracających się elementów, które w każdej chwili mogą przyłożyć Bohaterom bądź ich przeciwnikom. Mechanizmem może być na przykład wielki zegar, kulisy teatralnej sceny bądź dziwaczne syrneckie urządzenie.
Przedmioty: Koła zębate, tryby, wielkie sprężyny, tłoki, wahadła, jeszcze więcej kół zębatych, dźwignie.
Różnice poziomów: Takie machiny mogą być wielopiętrowe. Zawsze można też walczyć będąc uwieszonym wielkiego wahadła.
Wykopaliska
Dlaczego jest fajnie: Bo starożytne świątynie zawsze są fajne, a kiedy jeszcze są niezbadane, a dookoła znajduje się mnóstwo materiałów wybuchowych i podobny sprzęt, to walka musi być niezapomniana.
Przedmioty: Kilofy, łopaty, wózki, proch do wysadzania skał, beczki z naftą do lamp, skrzynie z już wydobytymi skarbami, drabiny, liny.
Różnice poziomów: Od powierzchni w dół, poprzez wiele poziomów wykopów. Zawsze też można wrzucić kogoś do właśnie wzmocnionej sztolni bądź po schodach prowadzących w głąb świątyni.
Przypadkowi obserwatorzy: Pracownicy wykopalisk, naukowcy, ochrona.
Pomieszczenia: Prowizoryczne domki dla pracowników, namioty, odkopane budynki.
