» Blog » Rzeczpospolita roku 1900 - Opis Polski
31-05-2012 19:13

Rzeczpospolita roku 1900 - Opis Polski

W działach: RP 1900 AD | Odsłony: 1410

Rzeczpospolita roku 1900 - Opis Polski

Polska, państwo w Europie środkowej i wschodniej, nad morzem Bałtyckim.

 

Nazwa: Rzeczpospolita Polska.

 

Hymn: Bóg, Honor, Ojczyzna

 

Dewizy narodowe: „Bóg, Honor, Ojczyzna”; „Jesteśmy sami. Pomocy oczekiwać znikąd”

 

Powierzchnia: 539 120 kilometrów kwadratowych.

 

Granice: Związek Bolszewickich Republik Radzieckich (1 521 km), Cesarstwo Austrowęgierskie (1 333 km), Druga Rzesza Niemiecka (1 045 km), morska (2 059 km).

 

Ludność państwa: 41 340 000.

 

Gęstość zaludnienia: 76,7 osób na kilometr kwadratowy.

 

Język urzędowy: Polski. Miejscami również litewski i ukraiński.

 

Podział administracyjny: 22 województwa i 1 terytorium zagraniczne (miasto Smoleńsk i łącząca je z RP magistrala kolejowa).

 

Stolica: Warszawa.

 

Waluta: Złoty (ZŁ) = 100 groszy.

 

Święta Narodowe:  3. V. - Święto Uchwalenia Konstytucji, 1. VII - Święto Powstania Rzeczypospolitej.

 

Gospodarka: Sytuacja polityczna sprawiła, że gospodarka RP stała się w wielu aspektach samowystarczalna. Duże złoża węgla (w tym białego), żelaza i innych metali są wystarczając do zaspokojenia większości własnych potrzeb. Mimo to zapotrzebowanie na różne nie-strategiczne surowce sprawiają, że bilans import/eksport choć niewielki to nadal jest niekorzystny.

Podstawowym towarem eksportowanym jest żywność i inne płody rolne, jednak coraz bardziej przemysłowe metody uprawy sprawiają, że popyt na nią z roku na rok maleje.

Skutkiem wojny sprzed kilku lat gospodarka państwa znacząco zwolniła, z racji zniszczeń infrastruktury (szczególnie na wschodzie kraju), obecnie jednak sytuacja się poprawia. Wymiernym tego efektem jest obniżenie podatków, wprowadzone z początkiem 1900 roku.

 

Sytuacja wewnętrzna i społeczna: Dwie ciężkie wojny w ciągu ostatniego tuzina lat dodatkowo zahartowały i tak obeznane z walką społeczeństwo. Dzięki energicznym staraniom króla i rządu zdołano uniknąć nagłego rozprężenia i związanych z nim problemów po nastaniu pokoju. Duży wysiłek na rzecz szybkiej odbudowy infrastruktury pozwolił stopniowo przywrócić społeczeństwo i gospodarkę na tryb pokojowy. Niespokojna sytuacja międzynarodowa i widmo wojny dodatkowo pomaga scalić społeczeństwo.

Mimo to daleko w obrębie samej RP do spokoju. Na wschodnich rubieżach, tak zwanych Kresach intensywnie działają wywrotowcy bolszewiccy, napadając na wsie i dworki. Duże siły Korpusu Ochrony Pogranicza coraz bardziej panują nad sytuacją, ale karta zawsze może się odwrócić. Zwłaszcza, że wywrotowców nieoficjalnie wspiera ZBRR. Na zachodzie z kolei zdarzają się przypadki sabotażu i działań wywrotowców faszystowskich. Działają oni głownie w miastach przygranicznych, ginąc w tłumach i mrocznych uliczkach. Niezadowolenie społeczne w centrum kraju sieją z kolei dawni magnaci ziemscy, którzy nie zdołali przystosować się do stanu rzeczy po uwłaszczeniu chłopów i ich majątki mocno ucierpiały. Choć ich działania ograniczają się tylko do krzyków i wystąpień publicznych to jednak cieszą się oni dużym posłuchem społecznym. Plotki mówią, że zmierzają do założenia partii politycznej, której celem będzie przywrócenie pańszczyzny i „powrót do złotych korzeni”. Do tego są typowe problemy dużego państwa. Pospolite przestępstwa, urozmaicone nadal uprawianym  procederem rabunków drogowych. Spory o ziemię (o „gruszę na miedzy” jak mówi zaczerpnięte z pracy Sienkiewicza powiedzenie), o interesy, o sprawy osobiste.

Policjanci są rozpoznawalni po szczególnym kroju granatowych płaszczy i żupanów, oraz czapek. Nie mają prawa zatrzymać nikogo w więzieniu bez orzeczenia sądu, ani w areszcie bez złapania na gorącym uczynku. Mogą natomiast bez nakazu zbierać dowody, lub zatrzymać kogoś „na rozmowę”. Choć nie ma na to przepisów, to przyjmuje się, że mogą bez nakazu sądu wejść do dowolnego budynku (z wyłączeniem wojskowych), muszą jednak być uprzejmi i nie mogą niczego zniszczyć.

Standardowym wyposażeniem policjanta jest para kajdanek, szabla i rewolwer, a na nocnych patrolach również strzelba i/lub karabin. Broni mogą używać według uznanie, przyjmuje się jednak zasadę „o klasę wyżej”. Oznacza to, że na nieuzbrojonego, lub posiadającego nóż przestępcę policjant powinien użyć szabli, na takiego z szablą rewolweru a na takiego z rewolwerem karabinu/strzelby i/lub wsparcia. Ciężkie zranienie lub zabicie podejrzanego jest obiektem wewnętrznego śledztwa, zwykle trwającego jednak tylko jeden dzień i ograniczającego sie do pytania „Czy naprawdę musiałeś to zrobić?”. Dopiero gdy sytuacja z jakimś policjantem powtarza się zbyt często uruchamiane jest prawdziwe śledztwo.

 

Choć obecnie używa się wobec wszystkich mieszkańców Rzeczpospolitej określania „Polacy”, to nadal istnieje świadomość „małych ojczyzn”. Na Litwie ciągle używa się języka litewskiego (można się nim porozumiewać także w tamtejszych urzędach) a na Ukrainie ukraińskiego. W szkołach zajęcia prowadzone są we wszystkich językach, niema również żadnych zakazów nauczania własnej kultury. Nielegalne jest podżeganie do rewolt, albo obrażanie innych kultur. W efekcie nie zdarzają się napięcia czy wstręty na ty polu. Powstań o tle narodowościowym nie było w RP od XVIII wieku, co jest jednym z często wspominanych powodów do dumy narodowej.

Polacy (jako ogół) są narodem łączącym głęboko zakorzenioną dumę, z daleko posuniętą otwartością na innych. Przyjezdni z innych krajów są prawie zawsze witani gościnnie i życzliwie, ale oczekuje się od nich okazywania szacunku. Dotyczy to nawet Rosjan, gdyż jak mówi stare porzekadło „Rosjanie to wspaniali ludzie, ale naród – kur*y”. Najgorzej traktowani są natomiast Niemcy, co jest reakcją na płynące ciągle z zachodu gesty pogardy.

Wśród narodów europejskich Polacy najbardziej cenią sobie odpowiednio: Węgrów, Norwegów i Celtów (Szkoci oraz Irlandczycy), najmniej zaś Niemców, Anglików i Austriaków.

Złota, szlachecka wolność, choć mocno ograniczona, objęła obecnie wszystkich obywateli RP. Każdy może mówić co chce, robić co chce i wierzyć w kogo chce, tak długo jak nie krzywdzi tym innych i nie łamie prawa. Dlatego podczas wojny lub stanu wojennego możliwe jest aresztowanie podżegaczy czy agitatorów.

Znacznie bardziej rygorystyczne od prawnych są normy społeczne. Wyniesione z kultury minionych epok za czyny naganne uważają obrażanie króla i (w szczególności) kraju. W przypadku obrażania konkretnej osoby oczekuje się od oskarżyciela zdolności poparcia swoich prawd, albo gotowości obrony ich w pojedynku. Samo „wyjście na szable” liczy się tu bardziej niż sam wynik starcia.

Zamiłowanie do trunków, kultywowane od pokoleń żadną miarą nie zanikło. W Polsce pije się dużo i często, ale bycie pijanym nie jest już traktowane jako przystojne. Prawo również nie uwzględnia faktu bycia pijanym jako okoliczności łagodzącej, choć społecznie jeszcze często za taką uchodzi (zależy od pełnionego czynu).

 

Sytuacja międzynarodowa: Rzeczpospolita znajduje się bardzo ciężkim położeniu. Choć oficjalnie jej stosunki z sąsiadami są neutralne, to nie kryją oni swojej wrogości. Dwa wielkie państwa totalitarne zagrażają jej ze wschodu i zachodu. Od podobnie otwartej wrogości, południowego sąsiada powstrzymuje jedynie jego własny niepokój wewnętrzny.

Prawie wszystkie inne kraje europejskie są nastawione do Polski niechętnie, co jest naleciałością historyczną i różnic kulturowych. Dodatkowo kraje zachodu uważają, ze lepiej zostawić Polskę Niemcom i Rosji w nadziei, że zaspokoi ich apetyt na podbój.

Nawet jedyny dotychczasowy sojusznik RP w Europie północnej - Królestwo Norwegii coraz bardziej ochładza swoje stosunki z nią. Wdzięczność za pomoc w odzyskaniu niepodległości już dawno wygasła, a Norwegowie coraz bardziej uświadamiają sobie, że więcej zyskają w sojuszu ze Szwecją, lub Wielką Brytanią i Francją.

Poza Starym Światem sytuacja RP jest lepsza. Postkolonialne kraje Ameryk są do niej nastawione pozytywnie, za sprawą rozmaitych łowców przygód i awanturników znad Wisły i Buga, którzy na przestrzeni lat zostali u nich bohaterami narodowymi. Inżynierowie, żołnierze, podróżnicy, wespół z kapitanami statków oddali nowym państwom liczne przysługi. Nie dość jednak aby miało to jakiekolwiek znaczenie podczas konfliktu.

Największy z tych sojuszników, USA jest z kolei zamknięty na wszelkie sprawy europejskie i choć Polska jest jednym z kilku krajów utrzymujących regularne trasy żeglugowe do Nowego Jorku, a Polacy mogą bez przeszkód osiedlać się a tym państwie to w samej Europie niewiele to zmienia.

Wielu podróżników z Polski podróżuje również po Afryce i Azji, zwykle okazując miejscowym o wiele więcej szacunku i zrozumienia od ludzi z zachodu. Ich udział w buntach przeciw państwom kolonialnym dodatkowo napina stosunki RP z krajami Europy zachodniej.

 

Ustrój polityczny: Polska jest monarchią konstytucyjną. Na czele państwa stoi król, obierany dożywotnio po śmierci poprzednika. Pełni on funkcję reprezentacyjną i głównodowodzącego armią. Jest również członkiem nominalnym Rady Doradców, zajmującej się poszczególnymi ministerstwami. Król jest również członkiem zarówno sejmu jak i senatu.

Poszczególne uchwały wprowadzane są w życie za większościowym poparciem zgromadzenia narodowego zwanego sejmem. Jego członkowie wybierani są w demokratycznych wyborach lokalnych. Sejm liczy 222 posłów, po 10 na każde województwo i jednym ze Smoleńska.

Następnie uchwała musi zostać również przyjęta przez senat, w którym zasiadają senatorowie z poszczególnych województw. Jest ich 23, po 1 z każdego województwa.

Wybory, zarówno na senatorów jak i posłów odbywają się co dziesięć lat.

Znaczna liczba posłów i senatorów powiązanych jest w różnorakie partie polityczne. Wojna i wrogość z ZBRR i DRN spowodowały marginalizację partii socjalistycznych. W pierwszych powojennych wyborach roku 1898 zyskały one mniej niż 5% głosów i nie weszły do sejmu.

Największą partią w sejmie są centro-prawicowi, konserwatywni „Wiśniowiedczcycy”, z której pochodzi obecny Komendant Rady Doradców Ksawery Gosiewski. Partia ta dysponuje liczbą 89 posłów i jest w koalicji z drugą pod względem wielkości, centrową „Partią Weteranów”, dysponującą 46 głosami w sejmie.

Największa partią opozycyjną jest mająca 31 posłów „Stanowczość oraz Siła.

W obecnym sejmie 34 posłów jest bezpartyjnych.

 

Prawo wyborcze przysługuje wszystkim obywatelom, niezależnie od pochodzenia etnicznego, klasy społecznej, nieprzebywającym w więzieniu, lub zakładach psychiatrycznych, na których nie ciąży infamia.

Prawo do startowania w wyborach dodatkowo wymaga  ukończenia przynajmniej 25 lat i wniesienia opłaty kandydackiej wynoszącej 10 000 zł.

Elekcja króla odbywa się po śmierci poprzednika i ma podobne zasady jak wybory parlamentarne, z tym zastrzeżeniem, że kandydat musi mieć potwierdzone szlacheckie pochodzenie, sięgające co najmniej trzech pokoleń wstecz.

Tematem dyskusji politycznych i konstytucjonistów są prawa wyborcze kobiet. Konstytucja używa terminu „osoba”, równie często jak „obywatel”, co powoduje niejasności. Tymczasowo obowiązuje dekret królewski z 1871, mówiący że kobiety dysponują pełnią praw wyborczych.

 

Obecny skład Rady Doradców:

Król: Bronisław Petelicki - 43 lata, wybrany w roku 1889.

Naczelnik Rady Doradców: Ksawery Gosiewski

.

.

.

 

Prawo: Sądy w Polsce są podzielone na trzy instancje (grodzka, wojewódzka i krajowa) oraz sąd królewski obradujący w sprawach nadzwyczajnych. Każdy proces rozstrzygany jest przez trójkę sędziów, którzy większościowo muszą dojść do wyroku. Obu stronom przysługują prywatne lub państwowe przedstawicielstwa prawne (można też bronić się samemu).

Ciekawostką jest dopuszczanie w sprawach spornych rozstrzygnięcia między stronami za sprawą Sądu Bożego. Wymagana jest do tego zgoda obu stron jak i nie-śmiertelna forma współzawodnictwa.

Inną ciekawostką jest obowiązująca zasada Spirit Victis, oznaczająca wyższość ducha prawa, nad jego literą. Na jej bazie może zapaść wyrok „Winny, ale usprawiedliwiony” - oznacza, że podsądny popełnił przestępstwo, ale okoliczności sprawiają, że było to słuszne i dlatego nie zostanie ukarany. Typowe przykłady: żona zabijająca maltretującego ją męża, żebrak kradnący żywność dla swoich dzieci.

 

W RP nadal obowiązuje kara śmierci, przy czym ma ona trzy stopnie. Pierwszy i najłagodniejszy - rozstrzelanie, lub ścięcie przeznaczone jest dla przestępców którzy wyrazili skruchę, podjęli próbę zadośćuczynienia i dla weteranów.

Drugi - powieszenie, jest standardową formą kary śmierci. Zasądza się ją, jeśli okoliczności nie kwalifikują do którejś z pozostałych kategorii.

Trzeci - nawleczenie na pal stosuje się do zdrajców w czasie wojny, gwałcicieli, sprawców morderstw ze szczególnym sadyzmem, morderców kobiet w ciąży oraz osób skazanych na którąś z dwóch pozostałych kategorii, którzy uciekli i dokonali kolejnych zbrodni.

Przestępstwa zagrożone karą śmierci: mord na dziecku, mord ze szczególnym okrucieństwem, mord na kobiecie w ciąży, gwałt, zdrada, dezercja podczas wojny, fałszowanie pieniędzy.

 

Dostęp do broni białej jest powszechny, legalnym jest noszenie jej publicznie. Na broń palną niezbędne jest zezwolenie. Z urzędu przysługuje ono wszystkim służbom mundurowym, urzędnikom i członkom rodzin szlacheckich.

 

Legalne jest pędzenie alkoholu i hodowanie ziół halucynogennych. Do handlu nimi potrzeba wykupić akcyzę i kontrolę jakości wyrobu. Ma to na celu uniknięcie dopuszczenia do obrotu trucizny.

 

Legalna jest dobrowolna prostytucja, pod warunkiem odprowadzania podatków i przechodzenia regularnych badań medycznych.

 

Religie: Polska jest krajem wielowyznaniowym. Największymi religiami są w kolejności: Katolicyzm, Greko-katolicyzm, Prawosławie, Judaizm, Protestantyzm i Islamizm. Prawo i tradycja zabrania niepokojów czy dyskryminacji z racji religii. Udowodnienie, że zbrodnia miało podłoże religijne powoduje podniesienie wymiaru kary.

 

Miasta o największej liczbie ludności: Warszawa (704 tyś.), Wrocław (334 tyś.), Łódź (320 tyś), Ryga (268 tyś.),  Królewiec (199 tyś.), Lwów (168 tyś.), Wilno (160 tyś.), Poznań (128 tyś.),  Gdańsk (96 tyś.), Kraków (89 tyś.)

 

Kultura: Duża liczba szkół i uczelni wyższych w Rzeczpospolitej zaowocowała jednym z najniższych w Europie współczynników analfabetyzmu. Dzięki temu literatura traktowana jest jako jedna z podstawowych form rozrywki i obcowania z kulturą.

Najpopularniejszymi gatunkami literackimi są romanse, literatura przygodowa (podróżnicza i wojenna) oraz fantastyczna. Najczęstszą formą wydawniczą są powieści groszowe - krótkie, tanio wydane książki niewielkiej wielkości, oraz gazetowe miesięczniki literackie.

Najpopularniejszym współczesnym pisarzem jest Henryk Seinkiewicz, autor cyklu „Opowieści znad kresowych stanic”. Są to powieści historyczno-przygodowe z elementami wojennymi, romansowymi i fantastycznymi, opowiadający przygody różnych bohaterów - Kmicica, Wołodyjowskiego, Skrzetuskiego, Zagłoby itd. Cykl liczy obecnie 9 tomów i kolejne są w przygotowaniu.

Malarstwo i rzeźba współczesna cechują się dużą dozą realizmu i prostoliniowości. Nie ma przewodniego tematu prac, jednak ostatnio zauważa się wzrost popularności prac o charakterze folklorystycznej (malarstwo) i sportowej (rzeźba).

Muzyka czerpie inspiracje ze spuścizny wielokulturowej Rzeczpospolitej. Muzyka żydowska, kozacka, bałtycka, celtycka (zaszczepiona przez osiedlających się w Polsce przez lata Irlandczyków i Szkotów) i rdzennie polska mieszają się w dowolnych proporcjach. Znaczna liczba oper i teatrów jak i cała rzesza grajków ulicznych sprawia, że obcować z muzyką jest bardzo łatwo. Wszelkie dwory, kluby i izbice (przybytki wynajmujące pokoje, na zachodzie zwane hotelami) dysponują również swoimi zespołami muzycznymi, stałymi lub wynajmowanymi na specjalne okazje.

Od 1895 działa w Polsce pierwsza (a od 1899 i druga) wytwórnia gramofonów, które spotykają się z ogromnym popytem. Są to urządzenia sprężynowe, nakręcane korbą. Choć pierwsze egzemplarze były naprawdę drogie, to obecnie ich cena jednostkowa spada.

Bardzo popularną formą rozrywki jest również obserwowanie tancerek brzucha i egzotycznych. Współpracują one zwykle z muzykami, mając zatrudnienie w ww. ośrodkach, lub podróżując po kraju. Zdarzają się również występy uliczne, ale są zwykle bardziej stonowane. Wśród Polaków krąży nawet powiedzenie, że „warto było tych Turków nie powyrzynać, aby to od nich przejąć”.

 

Architektura: Podstawowym budulcem w architekturze jest cegła. Cegielnie znajdują się prawie w każdym mięście powyżej 50 tyś. mieszkańców, wypalając tak zwykły budulec jak i cegły ozdobne. Z tego względu większość domów w miastach jest ceglanych i nietynkowanych. Przeważa architektura jedno i dwu piętrowa o minimum półmetrowej grubości ścian nośnych. Dachy są zwykle dwu spadziste, kryte dachówką.

Bliżej centrów miast dominują tynkowane i bogato zdobione kamienice, minimum dwupiętrowej wysokości. Kolory fasad są rozmaite podobnie jak motywy zdobień. Jedynym ograniczeniem jest tu wyobraźnia architekta a wiec można spotkać wszystko, od motywów roślinnych i zwierzęcych, przez geometryczne po mitologiczne.

Drogi w miastach są zwykle brukowane kocimi łbami. Ich szerokość jest zmienna, zależnie od układu miasta, ale przeważnie im bliżej starówki tym robią się węższe, gdyż nikt nie wyburza starych zabudowań aby poprowadzić drogę.

O wiele gorzej sytuacja wygląda w mniejszych miejscowościach, wsiach i w terenie. Tu nadal dominują drogi klepane, bardzo często trudne do przejechania. Jak dowodzą stare kroniki drogi w Polsce były kiepskie już wiele wieków temu i do teraz nic się w tym względzie nie zmieniło. Ani nic nie wskazuje aby miało w najbliższych stu kilkunastu latach. Jest to jednym z powodów popularności kolei oraz jazdy wierzchem wśród mieszkańców tego kraju.

Na wsiach domy nadal buduje się z drewna, metodą zrębową, ale tylko w najbiedniejszych regionach spotkać jeszcze można krycie strzechą. Dominujący stał się gont. W niektórych regionach ściany takich domów się tynkuje i maluje na rozmaite kolory. Z małopolskiej wsi Zalipie od uwłaszczenia rozprzestrzenia się moda na malowanie ścian w bajecznie kolorowe, kwiatowe wzory.

Z kolei na północnym wschodzie coraz mocniej do łask wraca budowanie domów w ziemi, tzw ziemianek. Co bogatsi chłopi budują duże, parterowe  chaty w stylu półziemianek, po czym zasypują i ziemią i pozwalają porosnąć trawą i ziołom. Dzięki temu o wiele łatwiej przetrwać srogie zimy.

 

***

W przygotowaniu opis sportu w RP, oraz jej wojska. A może chcielibyście przeczytać coś innego?

 

Zachęcam do komentowania, pytania i podpowiadania :)

 

Komentarze


Bielow
   
Ocena:
0
Wolałbym wojsko w pierwszej kolejności jeśli można ;)
31-05-2012 19:23
Grom
   
Ocena:
0
Za Bronsona na avku, postaram się przyśpieszyć opis wojska :)
31-05-2012 19:42
AdamWaskiewicz
   
Ocena:
0
"Sejm liczy 222 posłów, po 10 na każde województwo i jednym ze Smoleńska.

Następnie uchwała musi zostać również przyjęta przez senat, w którym zasiadają senatorowie z poszczególnych województw. Jest ich 23, po 1 z każdego województwa."

A to liczby nijak się nie zgadzają. Ile jest województw, i w opisie której izby jest błąd?
31-05-2012 20:01
Grom
   
Ocena:
0
Oba napisy są poprawne:)

Już wyjaśniam:

Województw jest 22 ("Podział administracyjny: 22 województwa i 1 terytorium zagraniczne (miasto Smoleńsk i łącząca je z RP magistrala kolejowa)."

Czyli 22x10+1(ze smoleńska) daje nam 221 posłów.

Z kolei senatorów jest po 1 z każdego województwa, a więc 22.

I do tego dochodzi król, jegomość, który jest jednocześnie posłem i senatorem ("Ustrój polityczny:...Król jest również członkiem zarówno sejmu jak i senatu.")

A więc ostatecznie 22x10+1(Smoleńsk)+1(król) daje nam 222 posłów w sejmie.

I 22 senatorów po jednym z każdego województwa + 1 król, daje nam 23 senatorów :)
31-05-2012 20:08
earl
   
Ocena:
+3
Zanim się wypowiem na temat reszty tekstu, Gromie, to powiem, czego mi brakuje. A brakuje mi określenia terytorium Polski - ziem, wchodzących w jego skład oraz opisania granic RP.
31-05-2012 20:55
Bielow
   
Ocena:
0
@Grom
Dzięki :)
31-05-2012 21:10
Grom
   
Ocena:
0
@Zig staram się znaleźć jakiś łatwy programik do tworzenia map politycznych, ale na razie mi się nie udaje. Tak na szybko to jest to 2 RP+Śląsk po Wrocław (miasto graniczne)+Prusy wschodnie+Litwa z tamtego okresu+połowa Łotwy z tamtego okresu (po tą rzekę co im kraj mniej więcej na pół przedziela, teraz nie pamiętam jak się zwie+ziemie po Mińsk (miasto graniczne, ale w rękach sowietów)+Smoleńsk+szeroka na kilometr, prosta jak strzała magistrala kolejowa łącząca go z RP
31-05-2012 21:24
~

Użytkownik niezarejestrowany
   
Ocena:
0
A może dodasz ten projekt do zigzakowego WTS?
31-05-2012 21:29
earl
   
Ocena:
+1
To nie Zig się pytał tylko ja :P
31-05-2012 21:41
Grom
   
Ocena:
+2
Wybaczcie Earl i Zig! Stokrotne przeprosiny. Notka do siebie - nie oglądaj pingwinów gdy odpisujesz!

Tajemnicza tyldo - rozważałem tą kwestię, ale nie odpowiada mi mechanika savage worlds, a z tego co pamiętam to jeden z wymogów.
31-05-2012 21:52
38850

Użytkownik niezarejestrowany
   
Ocena:
+1
A "wybacz Zig" to nie? :)
obu nas pomyliłeś w końcu! :)
31-05-2012 21:56
Grom
   
Ocena:
+1
Edytka dokonana. Choć sam jesteś sobie winien - było się wcześniej odezwać ;)
31-05-2012 22:07
kbender
   
Ocena:
+1
Grom - z chęcią pomogę Ci z mapką. Ale najwszcześniej w połowie miesiąca.
31-05-2012 22:12
Grom
   
Ocena:
0
@kbender - Będą zobowiązany, dzięki:)
31-05-2012 22:18
earl
   
Ocena:
0
Prawo wyborcze przysługuje wszystkim obywatelom, niezależnie od pochodzenia etnicznego, klasy społecznej, nieprzebywającym w więzieniu, lub zakładach psychiatrycznych, na których nie ciąży infamia.

A od ilu lat?

31-05-2012 22:44
Grom
   
Ocena:
0
@earl (tym razem sprawdziłem dwa razy:P) - chyba od 18, tak jak obecnie. Szczerze mówiąc nie zastanawiałem się nad tym. Chyba, że w 2 RP było inaczej?
31-05-2012 23:00
Malaggar
   
Ocena:
0
W II RP prawo wyborcze miało się zdaje się od 21 roku życia (Konstytucja Marcowa zdaje się podniosła wiek do 30 lat przy glosowaniu do Senatu).
31-05-2012 23:04
Szary Kocur
   
Ocena:
+1
Proca Sienkiewicza! To dopiero musi być coś!

,,o „gruszę na miedzy” jak mówi zaczerpnięte z procy Sienkiewicza powiedzenie"

,,Henryk Sinkiewicz"

Mi kiedyś kupiono książkę Sepkowskiego, więc nic nie mówię. Ale z drugiej strony-dziewięć tomów ,,Trylogii"? Kusisz.

Społecznie-Utopia, że Tomasz Morus się chowa.

Co do ,,Sądów Bożych" uściślę, że jednostronne ich wersje (próba wody itd.) były zakazane w katolicyzmie od 1215r.

Rzuć mi maila, to ci wyślę w przyszłym tygodniu zdjęcia tych strojów o których ci mówiłem.
01-06-2012 00:12
Grom
   
Ocena:
0
@Malaggar, Earl, a więc przyjmijmy, że od 21 roku życia.

@Szary Kocur, proca i Sin poprawione, dzięki:)
Co do utopi społecznej to opis społeczeństwa prawie zawsze tak wychodzi. Ostatecznie prywatę trudno w nim umieścić bo poziom by musiałby być astronomiczny. Nie jestem też kapitanem brytoli w piłce kopanej, aby cechy jakiegoś marginesu przypisywać całemu narodowi i jeszcze wyolbrzymiać.
Poza tym, z mojego punktu widzenia, na tle ówczesnej europy to XVII wieczna RP była utopią. Potem się (podając za Jackiem Komudą) przez JKW wszystko zje...psuło.

Jednostronnych sądów bożych nie znoszę i kolejny dowód na wysoki rozwój kręgosłupa moralnego w Polsce mam, że tak wcześnie go zabronili (na zachodzie coś mi się wydaje, że jeszcze w XIX wieku próbowano to praktykować?). Ale dwustronne to w mojej opinii co innego, zwłaszcza jak są opcją dla podsądnych. Np kłócisz się z sąsiadem o trawnik przed blokiem, obaj jesteście mocni w Warcrafta, to idziesz do sądu z nim, ugadujecie się, że rozegranie 3 mecze i zwycięzca ma prawo do trawniczka. Sąd przybija pieczątką i sprawa zakończona.
01-06-2012 06:58
earl
   
Ocena:
+1
Brakuje jeszcze opisu struktury narodowościowej. W tak rozległej Polsce powinni znaleźć się m.in. Niemcy, Żydzi, Rosjanie, Ukraińcy/Rusini, Litwini, Łotysze, Tatarzy, Ormianie itd.
01-06-2012 21:05

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.