» Recenzje » Ropuszki

Ropuszki


wersja do druku
Ropuszki
Dekadę po rozpoczęciu prac nad Złodziejem dusz (pierwszym tomem heksalogii o Dorze Wilk) na rynku pojawiło się nowe, wzbogacone wydanie Ropuszek, oferujące czytelnikom Thorn Universe niejako w pigułce. Wybrane opowiadania uzupełniają luki fabularne serii, przybliżają okoliczności pewnych zdarzeń jedynie wspomnianych w powieściach, jak również ukazują przygody wybranych bohaterów niezależne od głównego nurtu fabularnego. To oczywiste, iż zbiorek jest prawdziwą gratką dla fanów twórczości Jadowskiej, ale czy tylko dla nich?

Ropuszki to zbiór 21 opowiadań, których akcja rozgrywa się w Toruniu, Thornie i Trójprzymierzu (a także w Thornville, małym miasteczku na Dzikim Zachodzie). 7 z nich nie pojawiło się w poprzednim wydaniu zbioru ze względu ograniczoną liczbę stron i typ oprawy. Omawiany zbiorek ma teraz prawie 800 stron i bez szytej, wzmocnionej okładki rozsypałby się przy pierwszej lekturze. Autorka opatrzyła wszystkie teksty wstępem wyjaśniającym okoliczności ich powstania, jak również ich chronologiczne umiejscowienie względem głównego cyklu. W tomiku znalazła się także oś czasu porządkująca wszystkie pozycje z Thornverse, opowiadania z tego i innych zbiorów oraz powieści – co, trzeba przyznać, znacznie ułatwia orientację w lekturze i czyni te historie bardziej przystępnymi dla każdego odbiorcy.

W Ropuszkach znajdziemy trzy teksty sprzed serii o toruńskiej wiedźmie. Szatański Pierwiosnek – historia prawdziwa przedstawia czytelnikom początki znajomości Dory i Leona, Po deszczu każdy wilk śmierdzi mokrym psem pokazuje przyczyny konfliktu z wilkołakiem Brunonem, zaś Miłość za grobową deskę prezentuje jeden z wielu nieudanych romansów Katii. Kolejne dwa opowiadania można umiejscowić zaraz po zakończeniu Złodzieja Dusz: Wilk w owczej skórze to opowieść o pierwszym naprawdę poważnym śledztwie Dory w Thornie, zaś Czy mama nie mówiła żebyś nie bawił się umarłymi odsłania kilka tajemnic fachu nekromantki Katii. Akcja Nie oceniaj kota po rozmiarze umiejscowiona jest równolegle z historią z książki Zwycięzca bierze wszystko i skupia się na perypetiach nieokiełznanej Szelmy oraz wtedy jeszcze dogasającego wampira Eryka, zaś Rozpoznanie to taka krótka charakterystyka głównych bohaterów cyklu przygotowana na zlecenie przezornego, lubiącego wiedzieć wszystko o wszystkich Nisima, zanim skrzyżowały się drogi jego i Dory. Tytułowe Ropuszki są unikatowe i niezwykle ważne, gdyż po raz pierwszy narratorem jest w nich Witkacy i to dzięki temu opowiadaniu doczekaliśmy się osobnej serii o nadużywających różnych substancji psychoaktywnych szamanie, zaś Ruchome cienie ukazują wewnętrzne zmagania Bogny – pani patolog mającej problem z akceptacją istnienia świata magii, na którego istnienie otworzyło jej oczy spotkanie z Baalem w Egzorcyzmach Dory Wilk.

Wszystkie opowiadania ułożone są chronologicznie od najwcześniejszych do najpóźniejszych, zaś Nie ma dymu bez ognia jest ostatnim tekstem umiejscowionym w ramach czasowych Heksalogii. To jedno z dłuższych opowiadań w zbiorze, przybliżające czytelnikom czym zajęci byli Miron i Joshua w trakcie wydarzeń opisanych w Na wojnie nie ma niewinnych, mające także bardzo duże znaczenie dla historii opowiedzianej w Kurczaczku i Salamandrze oraz Dzikim Dziecku Miłości.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Kolejne teksty prezentują przygody bohaterów po wydarzeniach kończących serię. Zobaczymy więc, co słuchać u wilkołaka Bjorna i jak rozwija się jego relacja z doktor Aliną (Cztery łapy), zajrzymy do Borysa (dość surrealistyczna Czysta robota po brudnej robocie), a także zagościmy u Olafa i Inge, w zabawnej ślubnej komedii omyłek z wilkami i Dorą w roli głównej (Moje wielkie wilcze wesele). W Szkielecie w szafie po raz kolejny spotyka się duet Roman i Dora, zaś czytelnik może zaśmiewać się z ich ciętych ripost i wzajemnych złośliwostek, a także obserwować powolne kształtowanie się relacji, tak bardzo istotnej dla akcji Dzikiego Dziecka Miłości. Swoistą literacką fantazją jest Pióro Wieczne pokazujące spotkanie dwóch niezwykle charakterystycznych i charyzmatycznych postaci męskich – Azjela zwanego Abaddonem oraz demona zamętu Asa, zjednoczonych w misji ratowania świata (a może nawet wszechświata), zaś Burza w szklance grogu to przesympatyczne, pełne ciepła opowiadanie pozwalające przyjrzeć się Dorze w trakcie jej zmagań z szaleństwem Latarnika, jej dawnego przyjaciela i mentora, samotnie żyjącego na Helu.

Kolejne cztery teksty w zbiorze to krótkie opowiadanka, z których aż trzy (Misja Apokalipsa, Do dwóch rogów sztuka i Prawie jak normalność) powstały na potrzeby informatora na Copernicon. Zabawne, lekkie i przyjemne stanowią próbki umiejętności Jadowskiej, która – jak twierdzi – podobno nie umie pisać szortów (jednak nie każdy by się z nią zgodził). Aleja Poległych Muzyków to z kolei wzruszający, melancholijny hołd umarłym w latach 2016 i 2017 muzykom: Lemmy’emu Kilmisterowi, Davidowi Bowie oraz Chrisowi Cornellowi, którzy byli niezwykle ważni dla autorki i których odejście bardzo nią wstrząsnęło (i jak widać Witkacym i Dorą także).

Na samym końcu Aneta Jadowska zamieściła Wild West Fantasy, literacki żart czy też fantazję, będącą wyrazem miłości autorki do westernów. Czytelnicy spotkają tam Dorę w roli szeryfa małego miasteczka zwanego Thornville, Leon odegra tam rolę właściciela saloonu, a Roman – sędziego pokoju i właściciela hotelu oferującego pokoje wraz z towarzystwem dziewczyny dla ogrzania łóżka. Jest zabawnie, przewrotnie i całkiem świeżo – co stanowi idealne zakończenie naprawdę dobrego tomu powiadań.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Teksty zamieszczone w Ropuszkach w przeważającej części są dobre, a nawet bardzo dobre – czasami prezentują znacznie wyższy poziom niż książki z heksalogii. W powieściach wiele scen było przegadanych, w początkowych tomach trochę kulały opisy zaś fragmenty spokojniejsze nie zawsze były dobrze zrównoważone z momentami akcji. Warto zauważyć, iż większość tych minusów jest nieobecna w opowiadaniach – Jadowska bardzo sprawnie konstruuje swoje historie, odpowiednio potęguje napięcie, unika dłużyzn oraz miesza sceny spokojniejsze z dynamicznymi bijatykami przy użyciu różnych rodzajów broni, przynajmniej kilku typów magii, a także kłów i pazurów. Dodatkowym atutem są naturalne i momentami bardzo zabawne dialogi – bez zadęcia, sztuczności czy bezsensownej błazenady.

Autorka zawarła w Ropuszkach wszystko to, co najlepsze w cyklu, czyli interesujących bohaterów, scharakteryzowanych dość wnikliwie i bez natrętnych schematów, intrygującą fabułę, wartką akcję oraz lekko ironiczny humor, który może nie wzbudza spontanicznych salw śmiechu jak proza Marty Kisiel, jednak potrafi wywołać szeroki uśmiech na twarzy. Zawarte w tomiku opowiadania w kilku przypadkach dotyczą prowadzonego przez Dorę (lub kogoś z jej otoczenia) śledztwa skupionego albo na osobie gwałciciela i mordercy kobiet, albo na poszukiwaniu zaginionej nastolatki, ustalaniu sprawcy dziwnych przemian ludzi w płazy czy też na tropieniu złodzieja archanielskiego artefaktu – jednak poruszane są również inne tematy, dzięki czemu każdy znajdzie tu coś dla siebie.

Konstrukcja opowiadań, a także ilość zamieszczanych w nich informacji dotyczących świata przedstawionego oraz relacji między bohaterami umożliwia lekturę zbioru nawet czytelnikom niezaznajomionym z prozą Jadowskiej. Warto jednak zauważyć, iż w przypadku gdy uniwersum Thornu zaskarbi sobie sympatię takiego odbiorcy, który zapragnie z czasem sięgnąć po serię powieści o przygodach toruńskiej wiedźmy, powinien on mieć świadomość iż niektóre opowiadania mogą nieść ze sobą duże ryzyko spoilerów. Przykładowo, kwestia mianowania Dory na namiestniczkę czy też porzucenia przez nią policji wyjaśnia się dopiero w drugim tomie cyklu, zaś uczucia Joshui względem szalonej pyrki to temat z samego końca serii.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Jeśli ktoś zastanawia się, czy dać szansę przygodom Dory Wilk, ten tomik z pewnością może stanowić przedsmak prozy Anety Jadowskiej i zaoferować kilka godzin przedniej rozrywki. Fanów cyklu raczej nie trzeba zachęcać do lektury, wystarczy tylko wspomnieć, że z pewnością nie będą zawiedzeni.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę
8.0
Ocena recenzenta
8
Ocena użytkowników
Średnia z 1 głosów
-
Twoja ocena
Mają na liście życzeń: 0
Mają w kolekcji: 0
Obecnie czytają: 0

Dodaj do swojej listy:
lista życzeń
kolekcja
obecnie czytam
Tytuł: Ropuszki
Cykl: Dora Wilk
Autor: Aneta Jadowska
Wydawca: SQN
Data wydania: 21 marca 2021
Oprawa: twarda
Cena: 54,99 zł



Czytaj również

Kurczaczek i Salamandra
Młode pokolenie w Thornverse
- recenzja
Ropuszki
Rozrywkowe domykanie spraw
- recenzja
Afera na tuzin rysiów
Oswajania Nikity ciąg dalszy
- recenzja
Szamański twist
Taniec ze śmiercią
- recenzja
Cud, miód, Malina
Klan nieobliczalnych czarownic
- recenzja
Harda Horda
Dwanaście niezwykłych opowiadań
- recenzja

Komentarze


Exar
   
Ocena:
0
Ciekawa okładka.
21-07-2021 07:42
yukiyuki
   
Ocena:
0

To nowe wydanie jest śliczne i solidne. Taka cegiełka wydana niechlujnie to byłby prawdziwie stracony potencjał. W tym przypadku nie można nic zarzucić :)

06-08-2021 19:13

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.