Prince of Persia: The Two Thrones

Tytuł: Prince of Persia: The Two Thrones
Seria wydawnicza: Prince of Persia
Producent: Ubisoft Studios
Wydawca: Ubisoft
Dystrybutor polski: CD Projekt
Data premiery (świat): 1 grudnia 2005
Data premiery (Polska): 9 grudnia 2005
Platformy: PS2, Xbox, GCN

Akcja gry toczy się w Babilonie. Książę, po wydarzeniach z drugiej części trylogii powraca tam z Wyspy Czasu wraz ze swoją ukochaną- Cesarzową Czasu Kaileeną. Fabuła podąża więc ścieżką wytyczoną przez ukryte zakończenie drugiej części. Miasto jest niemal doszczętnie zrujnowane, ogarnięte wojną. Kaileena zostaje pojmana i tylko Książę może ją ocalić. Bohater trafia na ulice miasta w roli zbiega. Szybko okazuje się, że tajemniczym wrogiem, który zaatakował rodzinne miasto Księcia jest Wezyr znany z pierwszej części trylogii- Piasków Czasu. Używając Sztyletu Czasu zabija on Kaileenę, po raz kolejny doprowadzając do uwolnienia Piasków Czasu. Wszyscy obecni- Wezyr i jego czworo najpotężniejszych przybocznych wojowników jak również sam Książę- zostają skażeni Piaskami.

Książę zdobywa Sztylet, ponownie nabywając zdolność cofania czasu, i ucieka z walącego się pałacu. Za sprawą magii Piasków jego lewa ręka od teraz na stałe owinięta jest głęboko werżniętym w ciało ostrym łańcuchem, którym na chwilę przed śmiercią Kaileeny pochwyciła go Mahasti- członek przybocznej gwardii Wezyra i jeden z przyszłych głównych przeciwników.

Książę uświadamia sobie, że zabierając Kaileenę z Wyspy Czasu zmienił bieg historii- nigdy nie było Piasków Czasu, a więc nigdy nie wydarzyło się to, czego doświadczył w Azadzie. Nigdy nie zabił Wezyra, który teraz znów uderzył, wiedziony swym szalonym pragnieniem osiągnięcia nieśmiertelności.

Skażenie Piaskami wkrótce daje o sobie znać- Książę, w wyniku okropnego bólu w zranionej kończynie traci równowagę i wpada do ścieków, gdzie po raz pierwszy odzywa się do niego tajemniczy wewnętrzny głos. Wkrótce potem sam Książę całkowicie się zmienia- ciało staje się czarne i w całości pokryte złotymi wzorami, które wcześniej zdobiły jedynie owiniętą łańcuchem rękę. Od teraz to właśnie ta ręka staje się najgroźniejszą bronią bohatera- jako Mroczny Książę może on uwolnić zabójczy łańcuch i nim dokonywać masakry na hordach przeciwników jak również wspomóc swe akrobatyczne zdolności.

Książę nie ma wiele czasu na zastanawianie się nad tym, co właśnie zaszło- w nowej postaci jego ciało nieustannie słabnie, a by móc przeżyć, musi on zbierać rozsiane już po królestwie- oraz zagnieżdżone w ciałach wrogów- Piaski Czasu. Wkrótce przekonuje się też, że jedynym sposobem na powrót do normalnej postaci jest zetknięcie z wodą. Woda bynajmniej nie ucisza wewnętrznego głosu, a Książę opuszcza kanały ze świadomością, że w każdej chwili choroba może powrócić- świetliste wzory zaś stopniowo z ręki zaczynają rozchodzić się po całym ciele...

Poprzez sieć jaskiń Książę trafia do niewielkiego fortu na obrzeżach miasta, gdzie po raz pierwszy przychodzi mu zobaczyć Wezyra w jego nowej, potwornej postaci oraz zapoznać się z jego siecią transportu- artefaktami, pozwalającymi teleportować się pomiędzy sobą jego świeżo przekształconej przez Piaski armii. Książę nie jest w stanie użyć artefaktów, by dotrzeć do Wezyra, jednak może przy pomocy sztyletu dezaktywować je i wyssać z nich moc Piasków, co później pozwala mu używać Piasków częściej, spowalniać czas i eksplodować "burzą piaskową".

Książę opuszcza fort i dociera do miasta z hukiem, wychodząc żywcem z pościgu rydwanów, jednocześnie- nieświadomie- uwalniając pewną kobietę z transportu więziennego... Pokonując dolne partie miasta i patrząc już po raz kolejny na cierpienia mieszkańców uświadamia sobie, że jedynym sposobem na ich uratowanie jest zabicie Wezyra. Dociera na dachy miasta i po nich rusza w stronę areny, gdzie więzieni są okoliczni mieszkańcy. Po drodze tajemniczy strzelec ratuje go z beznadziejnej sytuacji- szarżujący na bezbronnego, zwisającego z balkonu Księcia żołnierz pada od serii strzał.

Książę trafia na arenę, gdzie czeka go dosłownie olbrzymia niespodzianka- jeden z przybocznych wojowników Wezyra o imieniu Klompa z powodu skażenia Piaskami przekształcił się w odrażającego, kilkunastometrowego stwora. Perski wojownik jednak pokonuje giganta swą zwinnością i szybkością, początkowo oślepiając go, wreszcie rzucając go na kolana i dobijając. Uwalnia mieszkańców, jednakże musi uciekać, gdyż po raz kolejny zamienia się w Mrocznego Księcia- w tej postaci dociera na dachy miasta, gdzie odzyskuje dawną postać i spotyka swą dawną ukochaną- poznaną w pierwszej części gry córkę Maharadży, łuczniczkę Farah. Ta jednak widzi go na oczy pierwszy raz w życiu- po raz kolejny zmiana biegu historii daje o sobie znać.

Książę i Farah szybko zaczynają współpracować- znów podróżują wspólnie, wzajemnie uzupełniając się w pokonywaniu przeszkód i starając się dotrzeć do pałacu, gdzie będą mogli pokonać złego Wezyra. Szybko jednak okazuje się, że ich priorytety są zgoła odmienne- Książę, podążając za podszeptami swego mrocznego alter-ego, jest zaślepiony żądzą zemsty i dąży po trupach do ostatecznego celu, czyli spotkania z Wezyrem; Farah z kolei nie jest ślepa na ludzkie cierpienia i pragnie pomagać potrzebującym. Wkrótce więc dochodzi do kłótni i rozdzielenia pary- jednakże miłość Księcia okazuje się być silniejsza niż chęć zemsty i postanawia on ostatecznie sprzeciwić się swemu wewnętrznemu głosowi i podążyć za Farah, by pomóc kobietom przekształcanym w haremie w potwory Piasków.

W haremie Książę stacza pojedynek z poprzednią właścicielką łańcucha, Mahasti. Wydaje się, że mistrzyni fechtunku, teraz jeszcze wzmocniona przez Piaski, ma przewagę, jednakże kolejna przemiana bohatera w Mrocznego Księcia zmusza ją do odwrotu i ostatecznie kończy się jej porażką.

Pogodzeni? Niestety nie- Farah uwalnia kobiety i powraca dokładnie w momencie śmierci Mahasti. Dziewczyna, odkrywając drugie oblicze Księcia, ucieka, przerażona i urażona, że ją okłamywał. Wojownik podąża za nią, ale nawet gdy powraca do swej poprzedniej postaci, zostaje odrzucony- Farah uświadamia mu jego egoizm i okrucieństwo i zostawia go samego z jego alter-ego.

Załamany Książę wkrótce otrzymuje szansę na rehabilitację- chcąc ratować kolejnych mieszkańców uwięzionych w płonącym warsztacie trafia w pułapkę, jednakże wychodzi z niej cało- używając ogromnego pomnika swego ojca wyważa wrota warsztatu i uwalnia siebie oraz mieszkańców. Zaraz po tym spotyka starego mędrca, do którego niegdyś zwrócił się o pomoc, ścigany przez Dahakę. Staruszek uświadamia ludność, że to ich Książę powrócił do miasta, by ich uratować. Nie ma jednak zbyt wiele czasu na radość, bo Książę musi po raz kolejny chwycić za lejce rydwanu i schwytać autorów zasadzki- dwóch ostatnich przybocznych Wezyra, Bliźniaków, potężnych wojowników odzianych w ciężkie zbroje i uzbrojonych w ogromny miecz oraz topór. Po pościgu i brutalnej walce jedyny przeżyły z przeciwników ma już zadać swym toporem śmiertelny cios... pada jednak od strzały Farah.

Po raz kolejny razem, Książę i Farah udają się na główny dziedziniec miasta, gdzie zaskakuje ich armia Wezyra- tym razem jednak z opresji ratuje ich lud Babilonu, który w końcu organizuje się i staje do walki z oprawcą. Książę i Farah zbiegają ku pałacowi, by ostatecznie zakończyć cały koszmar.

Wciąż jednak czeka ich długa droga- aktywacja windy, pokonanie Wiszących Ogrodów i wreszcie nieoczekiwane porwanie Farah przez Wezyra, który z pięknej dziewczyny pragnie uczynić swą królową. Książę nie ma najmniejszych szans i zostaje strącony przez Wezyra do ogromnej studni głęboko pod Ogrodami. Przed śmiertelnym upadkiem ratuje go kolejna przemiana w Mrocznego Księcia i możliwość użycia łańcucha jako "liny ratunkowej".

Tym razem jednak przemiana okazuje się być najstraszliwszym przekleństwem- w studni nie ma ani grama wody i Książę musi bardzo długo szukać wyjścia, jednocześnie walcząc z rozpadającym się ciałem i swym alter-ego, które po długiej kłótni również obraca się przeciw niemu, nie szczędząc rozpraszających naszego bohatera złośliwości.

W końcu Książę, z braku wody i Piasków niemalże martwy, napotyka głęboko w lochach na ciało zabitego ojca. Załamany bohater w końcu rozumie, że sam jest odpowiedzialny za całą tę falę nieszczęść i akceptuje swe błędy- przyjmuje dawną postać bez wody, ostatecznie odzyskując kontrolę nad swym ciałem i odcinając się od zachęcającego go do złego alter-ego. Wewnętrzny głos ucicha... a bohater dobywa potężnego miecza ojca i z lochów, poprzez zakopaną świątynię, dociera w końcu do pałacu i rozpoczyna wspinaczkę na szczyt Wieży Babel, gdzie czeka go ostateczna konfrontacja z Wezyrem.

Słońce wschodzi nad płonącym Babilonem, gdy Książę staje twarzą w twarz ze swym największym wrogiem. Zaciekły pojedynek oczywiście kończy się zwycięstwem Księcia i uwolnieniem Farah, jednak bohatera czeka jeszcze jedna, ostatnia bitwa z tym, co przez długie lata sam stworzył wewnątrz siebie... Książę stacza ostateczny pojedynek ze swym przeciwieństwem. Po tym jak książę zabił mrocznego alter-ego postanowił, że poślubi Farah i zaprowadzi nowy porządek w Babilonie...