Prezentacja Ducha w Maszynie cz1.

W związku z faktycznym brakiem przedstawienia podręcznika, a jedynie pisania o nim wychwalając pod niebiosa, wieczorną notką zaprezentuję fragment podręcznika.

JAK GRAĆ?

Duch w maszynie to gra narracyjna. Jeden z graczy przyjmuje rolę obserwatora, opisującego świat, wcielającego się w postaci niezależne, tworzącego dla graczy tło przygody. Nakreśla on charakter opowieści, wymyśla dla drużyny zadania i przeszkody. Drużyna wraz z obserwatorem wspólnie tworzą niesamowitą historię, w której nie liczy się osiągnięcie zwycięstwa za wszelką cenę, lecz dobra zabawa.

Reszta graczy, dzięki narzędziom opisanym w tym podręczniku stworzy drużynę bohaterów. Każdy członek drużyny wcieli się w wybraną postać, za pomocą której będzie eksplorował świat Ducha w maszynie. Staraliśmy się również zamieścić parę narzędzi ułatwiających kreowanie przygody oraz zagłębianie się w postać.

Przykład rozgrywki:

Obserwator: Po prawie miesięcznej podróży sterowcem "Chluba Cesarza" przybijacie wreszcie do Okullusa. Statek zatrzymuje się w Przystani, portowej dzielnicy miasta. Panuje tu bałagan i zgiełk, poza wami przybiły jeszcze dwa sterowce, a kolejny załadowuje się i szykuje do odlotu.

Gracz 1:( Odgrywając postać) Nareszcie! Miałem już dość tych racji żywnościowych. Rozglądam się za tawerną.

Obserwator: Wkraczacie w jedną z uliczek Przystani, wydawałoby się najciaśniejszą i najbardziej zatłoczoną. Sprzyja wam jednak szczęście, zauważacie szyld z wymalowaną czaszką, która zamiast piszczeli ma skrzyżowany widelec i nóż.

Gracz2: Znam tą tawernę. Pod głodnym wisielcem. Piwo tam nie za specjalne, ale za to jadło...

Gracz1: Idziemy.

Obserwator: Otwieracie drzwi tawerny. Jest jasno oświetlona, pełno tu ludzi. Czujecie zapach pieczonego mięsa wymieszanego z potem i piwem. Jest wesoło i gwarno. Zauważa was karczmarz zwany w slangu piratów burdeltatą.

(Odgrywa burdeltatę): Witajcie zacni goście, czym was uraczyć? U nas najprzedniejsze piwo, siadajcie, zaraz was ugoszczę, tylko mięsa dopilnuję...

...i tak dalej.

JAK OPISYWAĆ POSTACI

Zarówno gracze jak i obserwator powinni opisywać postaci stereotypowo, wyolbrzymiając ich cechy szczególne. Jeżeli opisujesz zwykłego strażnika miejskiego, przeważnie będzie on potężnie zbudowany, niezbyt bystry. Szeroki w barach, z kwadratowa szczęką. Typowy szlachcic, to obwieszony biżuterią, ubrany w najlepszy surdut i wielki kapelusz. Oczy świecą się mu od właśnie zażytego narkotyku, a w piwniczce ma pewnie sekretny pokoik z rozmaitymi pejczami i zakutym w dyby niewolnikiem. Wysoki interpretator to tłusty kapłan, uwielbiany przez bogaczy, otoczony wianuszkiem dupowłazów. Wyobraź sobie szpiega lub złodzieja. Ciemny strój, ukryta broń, przeciętna twarz. Jako obserwator opisuj postaci mniej istotne zwięźle. Myśląc o wynalazcy od razu masz przed oczami kilka cech które go wyróżniają. Tak samo jest z gospodarzem tawerny.

Postaci mniej istotne tworzy się bardzo prosto. Nadaj im imię, ustal styl i dwie, maksymalnie trzy umiejętności o łącznym poziomie 6. Zapisz również cel występowania takiej postaci i element lub dwa ekwipunku.

Przykład:

Strażnik miejski. Styl: przemoc, Umiejętności: walka bronią 2, strzelectwo 1, śledztwo 1. Cel: Pilnowanie porządku, walka z przestępczością. Ekwipunek: Krótki miecz, pistolet 3 naboje.

W przypadku postaci kluczowych, zrób sobie rozpiskę na niewielkich karteczkach. Zawrzyj na niej podstawowe dane, styl, umiejętności postaci. Pomyśl jaki cel ma postać którą stworzyłeś, jakimi środkami do niej dąży. Wypisz również kilka cech jakimi charakteryzuje się ta osoba. Właśnie stworzyłeś postać kluczową, którą gracze mogą poznać, która ma statystyki, więc można podejmować działania przeciw niej.

Przykład:

Hrabina Luve. Styl: posłuch, Umiejętności: Etykieta 3, Rozmowa 3, Śledztwo 2, Kłamstwo 2. Cel i Środki: Hrabina Luve dąży do uwiedzenia jednego z graczy, by następnie wykorzystać go w zemście na byłym kochanku. Dysponuje ona sfabrykowanymi dowodami na udział bohatera w kradzieży dzieł sztuki barona Tulla. Cechy: wyuzdana, stanowcza, nerwowa.

Jako gracz wybierasz gotową postać. Sam dobierasz je umiejętności i określasz jej wygląd. Ważne, żeby opis postaci miał chociaż minimalne przełożenie na wybrane przez ciebie umiejętności. Na przykład, jeżeli wybierzesz Briana lub Wojnara i nie wykupisz im w ogóle umiejętności walki, to nie będą dobrymi wojownikami. Poradzą sobie ze strażnikami miejskimi i przeciwnikami ich pokroju, lecz walka z kimś potężniejszym sprawi im problem. Również jeśli masz zamiar zastraszać innych, poza zakupem odpowiedniej umiejętności opisz swoją postać tak by wyglądała groźnie. Nikt nie przerazi się niskiego chudzielca wyglądającego na kupca. No chyba że za swoimi plecami ma dwumetrowego draba, wyglądającego jakby wylazł przed chwilą z grobu.

JAK ODGRYWAĆ POSTAĆ

Odgrywając wybraną postać musisz pamiętać o paru rzeczach. Po pierwsze, musisz umieć oddzielić swoją wiedzę, jako gracza, od wiedzy twojej postaci. Mogłeś przeczytać cały ten podręcznik i dowiedzieć się o rzeczach o których twoja postać nie ma zupełnie pojęcia. Musisz więc wczuć się w rolę i grać zgodnie z wiedzą swojego bohatera.

Opisując działania postaci wyrażaj się w pierwszej osobie liczby pojedynczej. Nie mów: „Anastazel uchyla drzwi dyskretnie zagląda do środka.”, o wiele lepiej brzmi: „Podkradam się do drzwi i delikatnie naciskam na klamkę. Uchylam drzwi i ostrożnie zaglądam do środka.” Opisuj czynności jakbyś je właśnie wykonywał, sprawi to że bardziej zintegrujesz się z odgrywaną postacią.

Gdy twoja postać się wypowiada, targuje, próbuje kogoś zastraszyć, nie opisuj tego jako akcji. Zamiast stwierdzić: „Próbuję utargować lepszą cenę”, powiedz: „Ha! Chyba chcesz zedrzeć ze mnie skórę kupcze. Ale ja widzę, że ten miecz wart jest połowę swojej ceny, znam się na broni. Mój ojciec był kowalem.” Prawda, że brzmi ciekawiej?

Wielu graczy myśl że nie potrafi, lub wstydzi się odgrywać prowadzoną przez siebie postać. A przecież spotykacie się w gronie znajomych i nikt nikogo nie będzie wyśmiewał. Uwierzcie mi, jeżeli cała wasza drużyna będzie odgrywać, to wasze sesje tylko zyskają na jakości. Wasza paczka natomiast, z każdym następnym spotkaniem będzie coraz lepiej wcielać się w prowadzone postaci.

TWORZENIE OPOWIEŚCI

Stanowicie drużynę, dlatego przed sesją spotkajcie się i wspólnie ustalcie jej ogólny wygląd. Pozwoli to obserwatorowi lepiej wpasować się w wasze wyobrażenia. Będzie mógł przygotować wątki i motywy które chcecie eksplorować. Wspólnie opracowana przygoda da wam dużo więcej radości i oszczędzi obserwatorowi trochę czasu. Dzięki niżej opisanym narzędziom możecie nadać ogólny kształt waszej najbliższej sesji.

Wspólnie wybierzcie motyw przewodni waszej najbliższej sesji. Pamiętajcie, że podczas przygody mogą przewijać się inne motywy, ale ten powinien być nadrzędny. Oznacza to że wybierając na motyw przewodni Lupę, w scenie kulminacyjnej powinno dojść do pościgu, a nie walki.

Imbryk oznacza przygody społeczne. Szlacheckie bale, knucie intryg, branie udziału w spiskach. Szpiegowanie, oraz gromadzenie informacji. Szukanie sprzymierzeńców. Wybór tego motywu świetnie sprawdzi się przy sesjach w których występuje temat Balu Maskowego, gromadzenia funduszy na drogie przedsięwzięcie, czy szukania sojuszników.

Kompas świat nie kończy się na Okullusie. Marzycie o podróżach? Wybierzcie kompas. Chcecie latać sterowcem, przemierzać puszcze Sarmatii? Podróżować od osady do osady na Pustkowiu? Zawitać do Księstwa trybu lub odwiedzić Alas'Khanir? W takim razie kompas będzie dla was idealnym narzędziem.
Lupa to śledztwa i pościgi. Wybierzcie go jeśli lubicie sesje detektywistyczne, lub chcecie zagrać drużyną szykującą skok stulecia. Interesują was pościgi, zbieranie tropów, krótkie starcia, kupujące czas do obmyślenia ucieczki? Jeżeli tak, to lupa jest waszym motywem.

Latarnia jest motywem zagrożenia. To temat steampunkowego horroru, odkrywania nieznanego, lęku przed tym co żyje w mroku. Jeżeli lubicie się bać, pociągają was sesje w których trzeba stawić czoła nieznanemu zagrożeniu, wybierzcie latarnię. To motyw dla badaczy zakazanej niebezpiecznej wiedzy, eksplorowania zaułków podmiasta, oraz stawania twarzą w twarz z lękami i potworami z koszmarów.

Sekundant potyczki i strzelaniny. Wojny gangów w Tyglu, eliminowanie strażników, a może wręcz przeciwnie? Może praca dla władz miasta i usuwanie niewygodnych obywateli? Wybierzcie sekundanta, gdy chcecie nieustannie toczyć pojedynki, czy poprowadzić większą bandę wąskimi uliczkami Okullusa.

Zębatka opowiada o mechanizmach, konstruowaniu artefaktu lub własnego pojazdu, poszukiwaniu starodawnych artefaktów, zdobywaniu wiedzy. Drużyna naukowców, zmieniających losy świata, tworząc nowe urządzenia, czy poszukująca nowych rozwiązań będzie świetnie pasować do motywu zębatki.

Po wybraniu motywu, każdy z członków grupy powinien wybrać temat jednej sceny, która pojawi się w przygodzie. Obserwator powinien tak skonstruować scenę, by bohater gracza miał realną możliwość wykonać wyzwanie zawarte w temacie. Dobrze odegrany temat sceny powinien dawać określone korzyści, mieć swój wydźwięk w przyszłości. Po rozwiązaniu sceny z tematem gracza, zanotuj jej przebieg i finał.

Na przyszłych sesjach możesz dalej korzystać z tego wątku, wykorzystując to co gracz zrobił, wplatając postaci którym się naraził, lub sojuszników których zdobył swoimi czynami. Pamiętaj, że czasem nawet pozytywny efekt, może mieć negatywne działanie. Wielbiący cię tłum wyklucza działania które zniechęcają ludzi. Nadmierna sława przeszkadza, gdy chcesz się przyczaić. Każdy z twoich nowych sojuszników ma również własne cele, kłopoty, wrogów.

Lista tematów do wyboru:

-doprowadź do pojednania odwiecznych wrogów

-oczaruj gapiów swoimi umiejętnościami

-ostrzeż wroga o swoich planach, a następnie je wypełnij

-ośmiesz publicznie przeciwnika w dyskusji

-odkryj sekret przeciwnika rozmawiając z nim

-publicznie broń swych przekonań

-przemową zyskaj przynajmniej 5 popleczników

-przedstaw swoje racje przeciwnikowi i zmuś go do zmiany strony

-wkup się w łaski potężnej osoby

-zdobądź miłość postaci niezależnej

-cudem uniknij śmierci dzięki brawurowej akcji

-nakłoń członków wyprawy do zmiany kierunku podróży

-odkryj prawdziwe intencje jednego z członków wyprawy i wyjaw je uczestnikom

-poznaj zawiłości obcej kultury

-stań twarzą w twarz z zagrożeniem i wyjdź bez szwanku

-rozwiąż problem mieściny na pustkowiu

-wybaw członków wyprawy od niechybnej śmierci

-wyjdź cało z trudnej sytuacji na szlaku

-zapoluj na dzikuny

-zainicjuj ekspedycję badawczą

-dokonaj niechlubnego czynu

-odkryj dowód niewinności oskarżonego

-ścigaj swojego wroga

-przeżyj zamach na twoje życie

-pochwyć wroga i osądź go publicznie

-spotkaj się ze swoim informatorem

-na chwilę stań z twym wrogiem twarzą w twarz

-wyjdź cało z niebezpiecznej sytuacji

-znajdź ważną poszlakę

-zatrzyj ślady

przetrwaj zagrożenie i opowiedz wszystkim o jego okropnościach

-pokonaj strach i podejmij działanie

-logicznie wyjaśnij nadnaturalne zjawisko

-oglądaj rzeczy po których zaczniesz tracić rozum

-zgromadź ludzi by wsparli cię wyprawą do leża bestii

-zobacz na własne oczy z czym się mierzycie

-znajdź odwagę w obliczu niebezpieczeństwa

-oddziel się od grupy w niebezpiecznym miejscu

-odkryj pochodzenie niebezpieczeństwa

-znajdź sposób na pozbycie się zagrożenia

-przegraj ważne starcie, następnie dokonaj zemsty

-poprowadź przynajmniej 10 popleczników do boju

-stocz honorowy pojedynek

-spektakularnie zabij wroga przy świadkach

-stań do walki z liczniejszym wrogiem i wygraj

-wygraj w karczemnej awanturze

-wyzwij na pojedynek strzelecki odwiecznego wroga

-zmierz się z dużo silniejszym przeciwnikiem

-zastrasz przeciwników zniechęcając ich do walki

-zabij odwiecznego wroga tak by nikt nie powiązał cię z jego śmiercią

-dostarcz zegarmistrzowi rzadki artefakt

-odkryj przeznaczenie zagadkowego przedmiotu

-pokaż wyższość mechaniki nad człowieczeństwem

-porozum się z Obserwatorem

-stwórz własny wynalazek

-ulepsz istniejący wynalazek, lub recepturę alchemiczną

-wykorzystaj heretycką wiedzę

-wygłoś tyradę naukową, udowadniając wszystkim że się mylą

-zbadaj przeznaczenie starodawnego artefaktu

-zdobądź dofinansowanie oraz zgodę Towarzystwa Filozofii Myśli na rozpoczęcie badań

Gdy wybierzecie motyw i tematy przygody każdy z graczy ustala jeszcze w jakim miejscu jego motyw powinien wystąpić. Miejscem może być gospoda, konkretne miejsce w Okullusie. Gracz nie może wybrać całego miasta, pustkowia itp. Jeżeli chce by jego wydarzenie miało miejsce na pustkowiu, musi trochę sprecyzować miejsce. Może to być biwak na szlaku, osada, wozy karawany.

Gdy gracz eksploruje swój temat, w ustalonym przez niego miejscu nazywamy to „Spektaklem”. Gdy bohater uczestniczy w spektaklu, bonus +1 do wszystkich testów podczas trwania tej sceny. Gracz dostaje również 3 monety opowieści. Pozwalają one wpływać mu na wydarzenia spektaklu. Na koniec spektaklu wszystkie niewykorzystane monety przepadają. Spektakl może się trafić tylko raz na sesję dla każdego z graczy. Wydając 1 monetę opowieści gracz może:

-przenieść akcję do sąsiedniego miejsca (np. z gospody na ulicę),
-dodać efekty specjalne wzmacniające efekt sceny( wiatr, wybuchy, wycie wilków),
-zatrzymać bieg akcji, by zastanowić się nad kolejnym krokiem ( przygotować przemowę, skonsultować się z innymi graczami poza odgrywaniem),

-wprowadzić pomocnego bohatera niezależnego,

-wprowadzić element otoczenia, wystroju, lub zmienić coś w wyposażeniu postaci niezależnej,

-zmusić dowolnego bohatera niezależnego, poza głównym adwersarzem, do wykonania pojedynczej akcji,

-zapobiec niebezpieczeństwu, które uśmierciłoby któregoś z graczy.

Po ustaleniu motywu, tematu dla każdego gracza i miejsc aktywujących spektakl obserwatorowi pozostaje dopracować scenariusz, zawierając w nim wszystkie ustalone elementy. Należy dodać miejsca i wydarzenia mniej istotne, lecz warte eksploracji, wyrazistych i przerysowanych bohaterów niezależnych. 

W części następnej mechanika.