» » Poszukiwacze Isztar

Poszukiwacze Isztar


wersja do druku

Wyznawcy wierniejsi od bogów

Redakcja: Agnieszka 'jagnamalina' Bracławska

Poszukiwacze Isztar
Zmiany w boskich panteonach to dla mieszkańców Faerunu rzecz prawie, że powszednia. Bogowie przychodzą i odchodzą, giną w walce, łączą się ze swymi sojusznikami lub są wchłaniani przez wrogów. Zwykle wyznawcom nie zostaje nic jak tylko przyjąć nowy stan rzeczy, ale czasem zdarzają się wyjątki.

Jednym z regionów najbardziej doświadczonych przez niebiański chaos są bez wątpienia Stare Imperia. Od czasu, gdy władcy Imaskaru starli się w nierównej walce z boskimi patronami swych ludzkich niewolników, panteony krain powstałych na gruzach imperium mechaników przechodziły ciągłe przemiany. Wojny Orkowej Bramy czy Czas Niepokojów to tylko niektóre wydarzenia, które w drastyczny sposób zmieniały układ sił wśród planarnych potęg. Najmocniej zmiany te odczuli mieszkańcy Untheru, którzy wraz z końcem Kryzysu Awatarów de facto utracili swoją mitologiczną niezależność, a te bóstwa, które przetrwały chaos (jak Tiamat czy Hoar) na stałe dołączyły do szerszego faeruńskiego panteonu.

Wielu przyjęło zmiany z radością (Gilgeama pod koniec jego tyrańskich rządów właściwie nikt nie darzył szczerą sympatią), ale znaleźli się też tacy, którzy nadzieli dla targanej zamętem ojczyzny zaczęli szukać w przeszłości. Jednym z takich ludzi był Thersos, historyk i teolog związany dawniej z dworem królewskim, który natchniony senną wizją postanowił odnaleźć Isztar, jedną z najbardziej uwielbianych przez Untherczyków patronek. Uznał, że prawdziwa Pani Rzek jest gotowa powrócić, odebrać swoje domeny z rąk mulhorandzkiej Izydy i zająć należne sobie miejsce. Wielu ludziom plan historyka wydawał się szaleństwem, ale wkrótce zjednał on sobie grupę podobnie myślących popleczników i stworzył nieformalną organizację, do której przylgnęła nazwa Poszukiwacze Isztar.

Historia

Poszukiwacze Isztar nie mają zbyt długiej historii, choć wyznawane przez nich bóstwo należy do jednych z najstarszych Mocy wyznawanych przez mieszkańców Faerunu. Grupa narodziła się w ostatnich dniach Czasu Niepokoju, kiedy to Thersos doświadczył wizji przedstawiającej Unther znów kwitnący pod czujnym okiem boskich patronów. Naukowiec początkowo sceptycznie podchodził do całej sprawy, ale wkrótce uznał to za autentyczny znak od bogów i szansę na ocalenie ojczyzny przed ostatecznym upadkiem. Z czasem do historyka przyłączały się kolejne osoby, początkowo byli głównie uczeni, ale potem zaczęli pojawiać się magowie i członkowie dziwnych, ezoterycznych stowarzyszeń, a nawet kompania nietypowych najemników. Zwiększał się także zasięg i rozmach prowadzonych badań. Za na podstawie uzyskanych wyników późniejsi Poszukiwacze doszli do wniosku, że za przepowiednią stoi najprawdopodobniej Isztar, starożytna bogini miłości i wojny od dawna uznawana za aspekt Izydy, która w ten sposób pragnie obudzić swoich poddanych i przygotować ich na swój powrót. Wiele elementów pozostawało jednak wciąż niejasnych.

Przełom nastąpił w roku 1364 Rachuby Dolin, kiedy to Thersos, przeszukując zapomniane archiwa w bibliotece w Messemprar, trafił na wzmiankę o grupie wyznawców Isztar, którzy przed wiekami udali się do Peleveranu i zdobyli dość znaczącą pozycję wśród mieszkańców tej, położonej w samym sercu shaaryjskich równin, metropolii. Poszukiwacze uznali, że to właśnie w ruinach upadłego miasta znajdą ostateczne odpowiedzi na nurtujące ich pytania i postanowili wyruszyć w długą i niebezpieczną podróż. Po dotarciu na miejsce założyli tymczasowe obozowisko i rozpoczęli metodyczne przeszukiwanie rozległych podziemi. Zadanie okazało się jednak ogromnym wyzwaniem, a wyprawa, początkowo zaplanowana na góra kilka miesięcy, rozciągnęła się na lata i wciąż nie widać jej zakończenia, choć w kalendarzach nastał już Rok Zbuntowanych Smoków, a wieści dochodzące z ojczyzny są coraz bardziej niepokojące.

Cel i specyfika

Nadrzędnym celem Thersosa i jego niewielkiej organizacji pozostaje realizacja wizji, która nawiedziła przywódcę grupy u schyłku Kryzysu Awatarów. Żarliwie wierzy, że przywracając oryginalną Isztar na należne jej miejsce wśród bogów Untheru ocali ojczyznę przed ostatecznym upadkiem, a może nawet zapoczątkuje dla niej nowy złoty wiek. Uważa, że odpowiedź na fundamentalne zadanie jak tego dokonać znajduje się gdzieś w przepastnych podziemiach pod Peleveranem i dlatego od niemal dekady prowadzi tam badania archeologiczne. Jednocześnie Poszukiwacze starają się zebrać jak najwięcej informacji na temat Isztar (czy to w formie pisemnych przekazów czy materialnych artefaktów), a pozostali w kraju członkowie organizacji starają się przekonywać do swojej sprawy mieszkańców krainy. Te ostatnie działania są jednak bardzo ograniczone, ponieważ Thersos zdaje sobie sprawę, że póki co nie jest gotowy na konfrontację z tak silnymi frakcjami jak kościół Tiamat czy Czerwoni Czarnoksiężnicy.

Sama organizacja ma bardzo luźną strukturę i, mimo religijnego zacięcia, przypomina raczej stowarzyszenie naukowe niż zakon ze ściśle określoną hierarchią. Co prawda Thersos pozostaje niekwestionowanym przywódcą Poszukiwaczy, ale jego rządy są dość łagodne i opierają się głównie na wspólnocie przekonań czy osobistych przyjaźniach. Poszczególni członkowie organizacji mają sporą autonomię, a wielu z nich traktuje członkostwo w organizacji jako dodatkowe zajęcie lub nawet swego rodzaju hobby. Wyjątkiem jest tu jedynie obozowisko założone pod Peleveranem (które przez lata wyrosło na swego rodzaju kwaterę główną Poszukiwaczy), gdzie panują znacznie ostrzejsze zasady podyktowane kwestiami bezpieczeństwa. Uczestnicy ekspedycji boleśnie przekonali się, że ruiny miasta nie są tak opuszczone jak to się na pierwszy rzut oka wydawało, a jego mieszkańcy (choćby należący, do aktywnego w tym rejonie, Kultu Smoka) nie są specjalnie przyjaźni w stosunku do swoich sąsiadów.

Członkowie organizacji

W skład Poszukiwaczy Isztar wchodzi obecnie około pięćdziesięciu osób oraz mniej więcej drugie tyle sympatyków, którzy w mniejszym lub większym stopniu wspierają grupę. Członkowie organizacji to w większości untherscy naukowcy (historycy, teologowie, religioznawcy, kulturoznawcy) osobiście zwerbowani przez Thersosa. Wielu jest także czarowników wtajemniczeń, w większości specjalistów w magii wieszczenia lub posiadających moce przydatne podczas odszyfrowywania starożytnych zapisków lub szybkim identyfikowaniu znalezionych artefaktów. Wyjątkowo słabo reprezentowane są natomiast osoby posługujące się magią objawień, a te które z Poszukiwaczami się identyfikują to głównie członkowie niewielkich sekt i okultystycznych stowarzyszeń, których wiarygodność i rzeczywiste cele pozostają mocno niejasne i niezbyt wiarygodne. Poza tym organizacja zatrudnia pewną liczbę najemników, ochroniarzy i poszukiwaczy przygód, ale ze względu na ograniczone zasoby nie jest to zbyt liczne grono.

Najważniejszymi członkami organizacji są:

Thersos (PD mężczyzna człowiek Fach 10) – założyciel i przywódca Poszukiwaczy Isztar, spokojny, opanowany i obdarzony sporą empatią sześćdziesięcioletni mężczyzna, który większość życia spędził na badaniach naukowych poświęconych historii i religii Untheru. Obecnie staje się coraz bardziej niecierpliwy i sfrustrowany brakiem efektów badań prowadzonych pod Peleveranem i szuka sposobu na ich przyśpieszenie. W przeszłości przez pewien czas był związany z dworem Gilgeama, ale nawet najbliższym współpracownikom nie zdradza czym się tam zajmował.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Sizzara (PZ kobieta człowiek Łtr 3/Zak 3) – piękna partnerka i kochanka Thersosa, którą przywódca Poszukiwaczy kilka lat temu wykupił z jednego z domów publicznych Unthalass, gdzie pracowała jako niewolna kurtyzana. Dzięki naturalnemu wdziękowi, urodzie i sporej charyzmie bez problemu nawiązuje kontakty. Posiada wrodzone zdolności magiczne, które manifestują się poprzez umiejętność bezbłędnego odkrywania historii zaklętej w przedmiotach. W rzeczywistości Sizzara jest agentką podstawioną przez kościół Tiamat, której zadaniem jest obserwowanie Poszukiwaczy i ocena ich działalności z punktu widzenia agendy Królowej Smoków. Czas spędzony u boku Thersosa sprawił jednak, że zaczęła się angażować emocjonalnie i sama już nie wie po czyjej stronie tak naprawdę leży jej lojalność.

Mera Heldeion (PN kobieta człowiek Woj 8) – pochodząca z Chessenty zawodowa wojowniczka i była poszukiwaczka przygód, która przez kilka lat występowała na arenach gladiatorskich w całych Starych Imperiach. W czasie pobytu w Untherze zaprzyjaźniła się z Thersosem i postanowiła przyłączyć się do jego organizacji. Obecnie pełni przede wszystkim funkcję ochroniarza, choć od czasu do czasu realizuje także samodzielne misje polegające choćby na zbieraniu funduszy na działalność organizacji.

Arianne (ND kobieta człowiek Czar 5) – młoda, ale posiadająca spore umiejętności magiczne wieszczka pełniąca funkcję archiwistki Poszukiwaczy. Fascynują ją starożytne języki (biegle posługuje się przynajmniej kilkoma z nich) i większość wolnego czasu spędza na odcyfrowaniu dokumentów i zapisków odnajdywanych przez innych badaczy. Niespecjalnie wierzy w boską sprawę organizacji, ale pozostaje jej wierna, ponieważ uważa, że przynależność do grupy do doskonały sposób na realizowanie swojej pasji. Podstawy wiedzy magicznej zdobywała pod okiem Północnych Czarodziejów z Messemprar, co wzbudza podejrzliwość u niektórych Poszukiwaczy, szczególnie tych, którzy nie przepadają za kabałą magów i ich rewolucyjnymi poglądami politycznymi.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Chadrezzan Młodszy (PN mężczyzna człowiek Kap 5 [Isztar]) – jeden z niewielu kleryków należących do Poszukiwaczy. Stosunkowo młody, zaledwie trzydziestoletni mężczyzna, który przywiązuje wielką wagę do przestrzegania wszystkich dogmatów kultu Isztar. Stara się pełnić funkcję medyka oraz przewodnika duchowego, choć jego skrytość sprawia, że wiele osób niespecjalnie mu ufa i zastanawia się, kto tak naprawdę jest jego boskim patronem (niektórzy wskazują na Izydę albo Selune, a inni podejrzewają go o związki z Tiamat lub nawet Shar). Twierdzi, że zanim przystał do Poszukiwaczy należał do Czcicieli Nowego Świtu, niewielkiej grupy o okultystycznym zacięciu, która wierzyła, że milczenie bogów jest próbą dla mieszkańców Untheru.

Chan-La (N kobieta człowiek Wu Jen 4) – wywodząca się z odległego Shou-Lung kobieta o egzotycznej urodzie i osobliwych mocach, która określa siebie mianem czarodziejki metalu. Nikt nie wie skąd wzięła się w Starych Imperiach i dlaczego przyłączyła do Poszukiwaczy Isztar, ale posiadane przez nią umiejętności pozostają nieocenione dla organizacji.

Xintar (PN mężczyzna minotaur Woj 3) – zdecydowanie najbardziej osobliwy członek Poszukiwaczy Isztar. Dowódca założonej w Chessencie kompanii najemników złożonej z samych minotaurów, która od wielu lat odpowiada za bezpieczeństwo badaczy. Prywatnie jest bliskim przyjacielem Thersosa, choć żaden z nich do tej pory nie zdradził w jakich okolicznościach się poznali i dlaczego przywódca potwornych wojowników postanowił współpracować z grupą untherskich naukowców.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Wykorzystanie na sesjach

Poszukiwacze Isztar to organizacja, która na sesjach może pełnić różnorodne role. Jej członkowie sprawdzą się zarówno jako źródło informacji (szczególnie dotyczących Untheru i Starych Imperiów), jak i potencjalni zleceniodawcy dla bohaterów graczy. Utrzymywany przez nich obóz w ruinach Peleveranu może natomiast służyć jako baza wypadowa dla awanturników planujących eksplorowanie przepastnych podziemi rozciągających się pod miastem, a nawet dla osób planujących wyprawę do Podmroku. Nic też nie stoi na przeszkodzie, żeby BG przyłączyli się do Poszukiwaczy i postanowili wspomóc ich w poszukiwaniach zaginionej bogini.

Organizacja sprawdzi się także w przygodach skupionych na intrygach i interakcjach społecznych. Gracze mogą na przykład na zlecenie Thersosa tropić szpiegów w szeregach grupy lub wręcz przeciwnie, samemu wcielić się w agentów jednej z licznych untherskich frakcji, które są żywo zainteresowane porażką samozwańczego proroka Pani Rzek.

Poszukiwacze Isztar zostali stworzeni z myślą o klasycznych Zapomnianych Krainach (a więc przed Plagą Czarów i zmianami wprowadzonymi wraz z nastaniem czwartej edycji Dungeons & Dragons), ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby wykorzystać ją także w nowszych wersjach popularnych dedeków. W czwartoedycyjnym settingu (gdy Stare Imperia zniknęły z mapy Faerunu) Poszukiwacze Isztar mogą pełnić rolę jednych z ostatnich powierników untherskich tradycji, którzy za wszelką cenę chcą zachować ślad po swojej zaginionej ojczyźnie. W D&D 5E (gdy Imperia powróciły do Faerunu) organizacja sprawdzi się zarówno jako część teokratycznej biurokracji odrodzonego królestwa, jak i grupa dysydentów, którzy niekoniecznie wierzą w czyste intencje nowego Gilgeama.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę



Czytaj również

Forgotten Realms: Demoniczna nekropolia
Grobowce łupieżców i rozbójników
Wyboiste początki nowych kampanii
Szkolne błędy weteranów
Forgotten Realms Campaign Guide
Ostatni prawdziwy Opis Świata
- recenzja
Forgotten Realms: Alamard
Osada piratów, duchów i awanturników
Zagubiona narracja o historii
Zapomniane aspekty Zapomnianych Krain
Ed Greenwood Presents: Elminster’s Forgotten Realms
Z Elminsterem po Krainach
- recenzja

Komentarze


Jeszcze nikt nie dodał komentarza.

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.