Posępna Wieczerza

Autor: Damian Niedzielak

Posępna Wieczerza
Niniejsza detektywistyczna przygoda przeznaczona jest dla 3-4 średnio zaawansowanych graczy. Miejscem akcji jest wybudowany na wschodnim krańcu zatoki Drosselpule port Norden (Nordland). W mieście aż huczy od zbliżających się wielkimi krokami zaślubin córki barona Ottmara von Neurath z księciem Tankredem Gausserem, drugim synem Elektora prowincji - Theoderica Gaussera, zwanego przez niektórych Grozą Norsów. Podczas rozgrywki BG zostaną wynajęci przez rodzinę oskarżonego o podwójne morderstwo szlachcica, Tomasa von Fleischera. Jako śledczy poprowadzą własne dochodzenie oraz wezmą udział w procesie sądowym, w czasie którego będą musieli dowieść niewinności Tomasa von Fleischera, oczyszczając go tym samym z zarzucanych mu czynów, przynoszących hańbę całemu rodowi. BG będą mieli również szansę pokrzyżować plany zwyrodniałemu wyznawcy Slannesha, próbującemu zakłócić porządek i spokój ceremonii zaślubin.
Podczas prowadzenia poniższej przygody ważne jest by przynajmniej jeden z BG posiadał następujące umiejętności: znajomość języka (klasyczny), nauka (prawo), czytanie i pisanie. Wymienione umiejętności są niezbędne do skutecznego przeprowadzenia procesu sądowego. Ostatecznym rozwiązaniem jest dołączenie do drużyny BN - Ottona Livesteina, który to sam zajmie się papierkową robotą, pozostawiając BG śledztwo. Otton Livestein Profesja: Uczony Poprzednia profesja: Skryba Rasa: Człowiek
Umiejętności: czytanie i pisanie +10, nauka (prawo) +10, nauka (historia), plotkowanie, spostrzegawczość +10, sekretny język (gildii), wiedza (Imperium) +10, wiedza (Norska), wiedza (Kiselv), rzemiosło (kaligrafia), rzemiosło (kartografia), znajomość języka (bretoński), znajomość języka (staroświatowy) +10, znajomość języka (kiselvski), znajomość języka (klasyczny) +10 Zdolność: charyzmatyczny, geniusz arytmetyczny, poliglota Wyposażenie: przybory do pisania Uzbrojenie: kij
O co chodzi? 22 dnia Czasu Lata, późnym wieczorem została popełniona straszliwa zbrodnia. Zamordowano dwoje domowników: Siegfrieda Otzlowe i Ludmille von Fleischer, a właściciela kamienicy Waldemara Otzlowe (brata obu ofiar), straż znalazła trzęsącego się i kulącego w kącie komnaty. Po krótkim rozpoznaniu i prześledzeniu wszystkich faktów, śledczy Pieter Schwalb, podążając za śladami pozostawionymi przez mordercę, doszedł do osoby Tomasa von Fleischera, męża zamordowanej Ludmilly von Fleischer. Szlachcic, jako jedyny podejrzany, został aresztowany, a następnie drobiazgowo przesłuchany przez śledczego. Aktualnie osadzony w areszcie pod ratuszem oczekuje na sprawiedliwy proces sądowy. Za oskarżonym wstawiła się rodzina, z naturalnych względów starając się jak najlepiej pomóc nieszczęśnikowi, między innymi wynajmując w tym celu BG.
Powody, z których BG mieliby znaleźć się akurat w Norden, pozostawiam Mistrzowi Gry. Niniejszą przygodę można równie dobrze poprowadzić w każdym innym większym mieście Imperium, zawczasu zamieniając jedynie rody szlacheckie.
BG prowadząc śledztwo mogą liczyć na wszelką możliwą pomoc ze strony rodziny von Fleischerów. Jako detektywi otrzymają od Kapitana Straży Reinera Schaffera specjalny glejt, zezwalający Graczom na rozpoczęcie oficjalnego dochodzenia w mieście. Na jego podstawie BG zostaną upoważnieni do przesłuchiwania obywateli miasta i przyjezdnych, bez żadnych przeszkód zostaną wpuszczeni na miejsce zbrodni oraz będą mogli zapoznać się z dowodami i informacjami zebranymi przez straż. Aby uniewinnić Tomasa von Fleischera Bohaterowie będą musieli wykazać się bystrością, zebrać odpowiednio wiarygodne dowody, a przede wszystkim znaleźć świadków mogących zeznawać na korzyść oskarżonego. W tym celu BG powinni dokładnie prześledzić miejsce zbrodni oraz porozmawiać z wieloma osobami, co ułatwi ustalenie i odtworzenie dokładnego przebiegu zdarzeń (przydatnymi umiejętnościami będą plotkowanie, przekonywanie, zastraszanie). Śledztwo BG powinni rozpocząć od zebrania informacji ustalonych i znanych straży miejskiej: Prawdopodobnie nie został wpuszczony do mieszkania. Do środka dostał się przy pomocy drabiny leżącej w uliczce przy kamienicy. Wszedł na piętro do kuchni przez otwarte okno, wtedy to prawdopodobnie został usłyszany przez domowników. Kolejność zabójstw nie jest znana. Kobieta został ugodzona kuchennym nożem, a mężczyzna wypchnięty przez otwarte okno. Krzyk spadającego Siegfrieda Otzlowe został usłyszany i dostrzeżony przez przechodniów, którzy zbiegli się na miejsce wypadku i zawiadomili najbliższy patrol straży. Tomas von Fleischer uciekł z miejsca zbrodni przez tylne drzwi znajdujące się na parterze. Waldemar Otzlowe w tym czasie mógł znajdować się w innym pomieszczeniu, ukrył się przed mordercą lub nie był celem zemsty napastnika. Na widok pomordowanych bliskich popadł w obłęd. Ślady krwi na rękach i koszuli świadczą, iż próbował ratować konającą siostrę. Waldemar Otzlowe został przeniesiony do pobliskiego hospicjum, gdzie zaopiekowały się nim siostry Shallyi. Dowody jak i miejsce zbrodni zostały zabezpieczone przez straż miejską, a do dalszego poprowadzenia śledztwa wezwano śledczego Pietera Schwalba. Następnego poranka główny podejrzany został aresztowany przez funkcjonariuszy straży miejskiej we własnej posiadłości. Został również przesłuchany - nie przyznał się do zarzucanych mu czynów. Straż oczekuje na powrót do zdrowia Waldemara Otzlowe, który może okazać się kluczowym świadkiem w tej sprawie. Informacje, które BG mogą sami zebrać na temat oskarżonego:
Fakt, iż kobieta była wielokrotnie bita, może potwierdzić medyk wykonujący oględziny ciała (aktualnie zwłoki obydwu ofiar znajdują się w kostnicy, przygotowywane przez kapłanów Morra do pochówku). BG mogą również sami dostrzec liczne siniaki, stłuczenia czy zadrapania na ciele kobiety.
Informacje na temat Siegfrieda Otzlowe – jednej z ofiar: Informacje dotyczące Waldemara Otzlowe, brata obu ofiar, właściciela mieszkania i pasera: Waldemar Otzlowe już dawno zajął się owym unikatem i rzeźba gotowa do odbioru czekała na swojego właściciela. Ulrich Wechsler przez ostatnie dni był bardzo zajęty i dopiero teraz mógł przyjść po odbiór okrętu. Świadek przyzna, iż Otzlowe zachowywał się dziwnie i nieswojo Był bardzo niespokojny, jakby się czegoś obawiał. Jednak to, co najbardziej zdziwiło byłego żeglarza to fakt, iż mistrz rzemiosła nie przyjął wynagrodzenia. Wyglądał jakby jego myśli zaprzątane były całkowicie czymś innym, zachowywał się niczym zombie nieświadomy tego co czyni. Wręczył mi pospiesznie okręt i zamknął drzwi przed nosem, nie zwracając uwagi ani na moje słowa, ani na sakiewkę, którą próbowałem mu wręczyć. Trudno dowiedzieć się czegokolwiek o Ludmille von Fleischer, gdyż kobieta nie miała wielu znajomych. Informacje : Karczma "Mysz Pod Miotłą": Znając rysopis obu tajemniczych mężczyzn, BG mogą dalej próbować pytać o nich w tawernie lub plotkować w mieście. Okaże się, że poszukiwanymi są dwoma ulicznymi opryszkami, to Wolfgang Breuer i Rolf Kalb. Gracze mogą ich odszukać i wydusić przydatne informacje między innymi, że wyciągnęli pijanego szlachcica z karczmy by spuścić mu należyty łomot. Pytani czym się kierowali, odpowiedzą, że znają Waldemara Otzlowe, a szlachcic cały czas go obrażał. Oprychy mogą okazać się przydatnymi świadkami w rozprawie, wiedzą o tym, że kompletnie pijany, a na dodatek pobity Tomas von Fleischer nie był w stanie sam utrzymać się na nogach, a co dopiero przejść przez pół miasta i zamordować kogokolwiek. Oczywiście zbiry nie będą chciały brać udziału w żadnej rozprawie - sala sądowa źle im się kojarzy.
BG w trakcie rozgrywki prawdopodobnie choć raz zetknął się z osobami mającymi powiązania z gildią przestępczą (np. Johann Struen, Wolfgang Breuer i Rolf Kalb). Johann jest zwykłym, nic nie znaczącym złodziejaszkiem, traktowanym przez wszystkich z pobłażliwością , ale Wolfgang i Rolf mają duże poważanie w środowisku i jakiekolwiek działania skierowane przeciwko nim (groźby, szantaże, użycie siły) narażają Bohaterów na odwet ze strony pozostałych członków gildii. BG powinni uważać na swoje poczynania, gdyż w przeciwnym razie mogą narobić sobie wielu wrogów.
BG bez większych przeszkód mogą odwiedzić Waldemara Otzlowe w gmachu hospicjum. Hospicjum "Białej Gołębicy": Miejsce zbrodni BG z pewnością będą chcieli przeszukać dokładnie miejsce zbrodni. Oto spis rzeczy, które mogą zainteresować graczy.
W tym rozdziale zawarłem jedynie opisy przedmiotów związanych z przygodą. Szczegółowy wystrój i umeblowanie pozostawiam w gestii MG, choć należy pamiętać, że Waldemar Otzlowe jest majętnym mieszczaninem, a z racji wykonywanego zawodu, w mieszkaniu można znaleźć wiele ciekawostek: zegar z kukułką zawieszony w salonie, wykonaną własnoręcznie płaskorzeźbę przedstawiającą kobietę z koszykiem kwiatów itp.
Piwnica Pomieszczenie to służy Waldemarowi Otzlowe jako warsztat, w którym dokonuje napraw przynoszonych dzieł sztuki, biżuterii oraz innych drobnych przedmiotów. Znajdują się tutaj wszystkie potrzebne do tej pracy narzędzia i materiały. BG mogą również odszukać sygnet w prowadzonym przez Otzlowe dzienniku. Okaże się, że został przekazany Waldemarowi niecałe trzy miesiące temu przez Johanna Struena. Podążając dalej tym tropem, BG mogą odszukać Johanna. Poszukiwany chłopak okaże się być drobnym złodziejaszkiem. Bohaterowie znajdą go na głównym placu, zakutego w dybach. Zastraszany przyzna się do kradzieży. Nie wiedziałem co mam z nim zrobić, więc zaniosłem go do Waldemara. Tak, tak tego konserwatora sztuki Waldemara Otzlowe. Dlaczego do niego? To nie wiecie? Otzlowe jest paserem, tylko nie mówcie nikomu, że ja wam powiedziałem… Możecie mnie stąd wydostać? Parter Do mieszkania Otzlowe’a prowadzą dwa wejścia. Drzwi frontowe wychodzące na główna ulicę oraz tylne z wyjściem na mały dziedziniec. Na tyłach budynku Waldemar zamienił jedno z pomieszczeń w sklepik. To właśnie tutaj rzemieślnik przyjmuje swoich klientów, a tylne wejście zapewnia odrobinę anonimowości. Piętro Strażnicy zgodnie z zaleceniem śledczego Pietera Schwalba nie ruszali niczego z miejsca zbrodni. Brudna uliczka Wyłożona brukiem uliczka, w której znaleziono zwłoki wyrzuconego przez okno Siegfried Otzlowe, jest delikatnie mówiąc brudna. W kątach walają się śmieci, a smród wylewanych pomyj ostro uderza w nozdrza. BG oprócz biegających szczurów zastaną tu drewnianą drabinę (Siegfried Otzlowe używał jej by wchodzić na dach). Grzebiąc przy śmieciach, Bohaterowie mogą znaleźć oderwany pas materiału (Siegfried Otzlowe ratując się przed upadkiem pociągnął za koszule Waldemara wyrywając mu kawałek materiału - obdarta koszula znajduje się w hospicjum). Obraz "Posępna wieczerza" Stosy ksiąg, pergaminów i kartuszy leżących na uginających się pod ich ciężarem półkach w bibliotekach mogą okazać się cennym źródłem wiedzy dla uczonych BG, próbujących znaleźć przydatne informacje na temat dzieła "Posępna wieczerza" oraz jego twórcy. W mieście można znaleźć kilka bibliotek m.in. na uczelniach, w świątyniach, czy chociażby w prywatnych księgozbiorach. Kupiec Trubert Frohlich Trubert Frohlich jako kupiec często podróżuje po Imperium. Aktualnie jednak przebywa w Norden, z ostatniej wyprawy wrócił cztery dni temu. BG, jeśli uznają to za stosowne, mogą go odwiedzić. Z racji wykonywanego zawodu i sporadycznego zatrzymywania się w Norden na dłużej, Trubert Frohlich nie ma własnego domu w mieście, lecz wynajmuje skromne mieszkanie oraz dwa magazyny. BG chcący osobiście porozmawiać z kupcem, zastaną go najprawdopodobniej przy magazynach, gdyż Trubert Frohlich lubi oglądać towary, rozmyślając przy tym o interesach, przyszłości i kolejnych kontraktach. Niespodziewana wizyta śledczych wywoła u kupca zakłopotanie i niepokój. Obraz? Jaki obraz? A ten... No tak, ale już go nie mam. Co z nim zrobiłem? Sprzedałem, to chyba oczywiste. Jestem kupcem, kupuję i sprzedaję różne rzeczy. Komu? Yyy… Oliver Zwinger, macie pecha, właśnie wczoraj wyjechał z Norden. Nie wiem dokąd, ale chyba kierował się na południe - to kłamstwo, Oliver Zwinger nie istnieje, a obraz znajduje się u Magnusa Mullera o czym Trubert doskonale wie – A czemu pytacie? Coś się stało? Co mogę powiedzieć o Waldemarze Otzlowe? Człowiek ten jest… To znaczy był, najlepszym konserwatorem sztuki w mieście. Płótno potrzebowało trochę odświeżenia, toteż zaniosłem je do niego. Moim klientom zależy na najlepszej jakości. BG zaintrygowani tajemniczym obrazem zapewne nie zdają sobie sprawy, iż stanęli na drodze miejscowemu kultowi Slaanesha. Kult Slaanesha Jest to słabo zorganizowana i mało zintegrowana organizacja. Członkowie spotykają się co jakiś czas w ukrytej świątyni, w której odprawiają bluźniercze obrzędy ku czci Księcia Pożądania.
Trubert Frohlich Profesja: Kupiec Poprzednia profesja: Mieszczanin Rasa: Człowiek
Umiejętności: czytanie i pisanie, jeździectwo, mocna głowa, plotkowanie +20, powożenie, przekonywanie +10, rzemiosło (handel), spostrzegawczość, sekretny język (gildii), targowanie +10, wiedza (Imperium) +10, wiedza (Kiselv), wycena +10, znajomość języka (kiselvski) +10, znajomość języka (staroświatowy) +20 Zdolności: błyskotliwość, geniusz arytmetyczny, łotrzyk, oburęczność, odporny na magie, żyłka handlowa Wyposażenie: ubranie dobrej jakości, liczydło, latarnia, 2 000 zk w towarach, koń wierzchowy, wóz Zbroja: skórzany kaftan Uzbrojenie: broń jednoręczna (miecz)
Rozgoryczony i wściekły Magnus, chce ukarać niewdzięczną i próżną damę. Obraz, który pomógł Trubertowi ściągnąć do Norden, ma być prezentem ślubnym dla przyszłej młodej pary. Płótno aktualnie już odnowione, spoczywa w posiadłości szlachcica.
Magnus von Muller Profesja: Dworzanin Poprzednia profesja: Szlachcic Rasa: Człowiek
Umiejętności: czytanie i pisanie +10, dowodzenie, kuglarstwo (muzykalność), kuglarstwo (śpiew), jeździectwo +10, nauka (sztuka), plotkowanie +20, przekonywanie +10, spostrzegawczość, wiedza (Imperium) +10, wiedza (Tilea), wycena, znajomość języka (staroświatowy) +10, znajomość języka (tileański) Zdolności: broń specjalna (parująca), broń specjalna (szermiercza), charyzmatyczny, czuły słuch, etykieta, intrygant, naśladowca, przemawianie, szczęście Wyposażenie: 4 stroje szlacheckie, 100 ZK, paź, otoczona murem rezydencja w Norden Zbroja: skórznia Uzbrojenie: szpada, lewak
Ingwald Konig Profesja: Oprawca Poprzednia profesja: Złodziej Rasa: Człowiek
Umiejętności: plotkowanie, przekonywanie, przeszukiwanie, sekretny język (złodziei), skradanie się, spostrzegawczość +10, ukrywanie się, torturowanie, wiedza (Imperium), wspinaczka, wycena, otwieranie zamków, zastraszanie, znajomość języka (staroświatowy), zwinne palce Zdolności: groźny, szczęście szybki refleks, ulicznik, wykrywanie pułapek Wyposażenie: worek, wytrychy, 10 metrów liny Zbroja: skórzany kaftan Uzbrojenie: broń jednoręczna (krótki miecz), sztylet
Osric Nuhr Profesja: Szczurołap Poprzednia profesja: Śmieciarz Rasa: Mutant
Umiejętności: opieka nad zwierzętami +10, plotkowanie +10, powożenie, przeszukiwanie +10, skradanie się, spostrzegawczość, tresura, ukrywanie się, targowanie, wiedza (Imperium) +10, wycena, zastawianie pułapek, znajomość języka (staroświatowy) Zdolności: grotołaz, łotrzyk, odporność na choroby, odporność na trucizny, niezwykle odporny, twardziel, widzenie w ciemności Wyposażenie: pułapki na szczury, drąg z martwymi szczurami, wózek, 3 worki Zbroja: skórzana kurta Uzbrojenie: broń jednoręczna (pałka) Mutacje: potworna otyłość, twarda skóra
Kaplica ukryta w kanałach Miejsce to należało niegdyś do systemu kanalizacyjnego miasta. Kilka lat temu, w niewyjaśnionych do tej pory okolicznościach, ten odcinek kanału został zburzony. Władze miasta zdecydowały nie naprawiać zawału, lecz ominąć niebezpieczny obszar, drążąc nowy odpływ ścieków. Szczurołap Osric Nuhr odkrył i zadomowił się w jednej z ocalałych suchych komnat. W pobliżu jego kryjówki, na powierzchni usytuowana jest świątynia Morra. Magnus von Muller i Trubert Frohlich zaniepokojeni działaniami BG, zdecydują się pozbyć po cichu niewygodnych śledczych, zagrażających realizacji ich nikczemnego planu. Magnus nocą zejdzie do ukrytej w kanałach kaplicy i zleci swym towarzyszom Ingwaldowi i Osricowi zabicie BG. Pod osłoną nocy, gdy BG będą spali, Ingwald włamie się do ich pokoi i wpuści do środka jadowite węże. Następnie wymknie się niepostrzeżenie i ucieknie. Co?! Węże w pokoju? Toż to niemożliwe, u mnie nie ma żadnych węży… Twierdzicie, że ktoś mógł je podrzucić… Hmm, niech pomyślę… Rzeczywiście, ostatnio kręcił się tu jeden dziwny typ i chyba nawet o was rozpytywał. Jak wyglądał? Taki niewysoki, czarny z głęboką blizną na policzku. - karczmarz gospody w której zatrzymali się BG. Ingwald odwiedzi Waldemara Otzlowe w hospicjum i po krótkiej rozmowie zostawi obłąkanemu rzemieślnikowi krótki sznur z pętlą, sugerujący tym samym jedyny sposób na "ucieczkę przed demonami" Na miłosierną Shallye, powiesił się w własnej celi… - zwracając się do BG - Słucham? Tak, był dzisiaj u nas pewien mężczyzna z okropną blizną na policzku. - kapłanka Shally Fałszywe wezwanie Jeżeli węże nie rozwiążą skutecznie problemu, Magnus zdecyduje się na bardziej radykalny krok. Rozkaże Ingwaldowi i Ostricowi porwać jednego z BG i szantażować pozostałych członków drużyny. Kultyści po krótkim rozpoznaniu wybiorą za cel najsłabszego wśród BG (będzie to uczony zajmujący się prawną stroną procesu lub Bohater Niezależny - Otto Livesteina. Wieczorem, wybrany przez kultystów BG otrzyma polecenie natychmiastowego stawienia się w ratuszu. Podczas drogi do ratusza, w jednej z mniej uczęszczanych uliczek, naszego BG zaczepi opatulony w grube łachmany i ciągnący za sobą wózek, śmieciarz. Prosząc o jałmużnę odwróci jego uwagę, a w tym czasie ukryty nieopodal Ingwald strzeli do BG zatrutym bełtem. Kultyści szybko obezwładnią Bohatera, wrzucą go na wózek, przykryją workami i zawiozą do kryjówki. Na miejscu BG zostanie dokładnie i boleśnie przesłuchany przez kultystów. Należy pamiętać, iż Bohater przez cały czas będzie miał zasłonięte oczy, a w sali obecni będą wszyscy czterej kultyści. Następnie uprowadzona postać zostanie zmuszona do napisania listu, nakazującego pozostałym BG zaprzestanie dalszego śledztwa. Opaska na oczach zostanie na chwilę rozwiązana, a Magnus i Trubert ustawią się w takim miejscu, w którym nie będzie ich widzieć. Zaginięcie BG zaniepokojeni nieobecnością swego kompana, zapewne będą chcieli sprawdzić co zaszło. Plotkując w miejscu, w którym zaginiony widziany był ostatnio, Bohaterowie dowiedzą się, iż uczony kierował się w stronę ratusza. Porwany BG mógł też zostawić wezwanie, które jest podrobione. Urzędnicy pracujący w ratuszu stwierdzą, iż tego dnia nie było w gmachu uprowadzonej postaci. Próbując odtworzyć dokładnie przebieg zdarzeń oraz drogę porwanego do ratusza, drużyna może zlokalizować miejsce napaści. Jeden z nielicznych świadków tego zajścia, pijany żebrak, potwierdzi, iż poszukiwany przez drużynę osobnik, został zaatakowany przez dwóch zbirów, którzy ciało wrzucili na dwukołówkę i odjechali. Podążanie za śladami ciągniętego wózka nie przyniesie żadnych rezultatów. Ważną poszlaką mogą okazać się niedopalone skręty, leżące w alejce, w której ukrywał się jeden z napastników. Po identyfikacji substancji, z której je zrobiono, okaże się, że jest to mandragora – używka zakazana w całym Imperium. BG mogą próbować dociekać, kto w mieście zajmuje się handlem tą substancją, wówczas przydatne mogą się okazać kontakty z gildią przestępczą. Człowiekiem handlującym mandragorą jest Hans Wigiel. Jeśli drużyna zdecyduje się złożyć wizytę w jego mieszkaniu na poddaszu, zastanie w środku niespodziewanego gościa - mężczyznę z blizną na policzku. Ingwald Konig, który akurat przyszedł do Wigla po odbiór nowego towaru, na widok wchodzących BG wpadnie w popłoch i zacznie uciekać. Wyskoczy przez otwarte okno na dach budynku, a następnie będzie przeskakiwał z domu na dom. Jeśli drużynie uda się złapać uciekającego Ingwalda, będzie mogła wydusić z niego wiele ciekawych informacji. Konig jest lojalny wobec kultu i nie będzie skory do współpracy. Jednak mimo tego, bardziej ceni życie własne niż innych i dlatego odpowie na pytania BG, nie dodając jednak nic od siebie. Zdradzi, iż został wynajęty przez Magnusa von Mullera i Trubena Frohlicha. Jeśli mnie wypuścicie, mogę zaprowadzić was do waszego przyjaciela. Jest cały i żyw, leży w kanałach pod miastem. Sami raczej tam nie traficie, to ukryte miejsce. - W ukrytej kaplicy porwanego BG cały czas pilnuje mutant Osric, Bohaterowie prawdopodobnie będą musieli stoczyć z nim walkę, aby oswobodzić przyjaciela. List od porwanego BG Po tym jak kultyści wydobędą wszystkie informacje od porwanego nieszczęśnika, podadzą mu kawałek grafitu i kartkę papieru, na której ma napisać list z żądaniami. Porywacze chcą, aby BG zaprzestali dalszego śledztwa. Jeśli drużyna zgodzi się na ten warunek, porwany po pięciu dniach zostanie wypuszczony na wolność. Uprowadzony Bohater może spróbować zawrzeć w liście ukryte wskazówki, mogące naprowadzić resztę drużyny do kryjówki. Próba przekazania wskazówek w liście, jest dość ryzykownym przedsięwzięciem. Jeśli kultyści będą się czegoś domyślać, albo nie spodoba im się treść listu, obetną porwanemu palec i każą pisać list jeszcze raz. Jeśli porwanym jest Otto Livestein, list będzie wyglądał następujaco: Przyjaciele Zostałem siłą porwany przez nieznanych mi ludzi. Przetrzymują mnie wbrew mojej woli. Są nieobliczalni i grożą, iż zginę w męczarniach, jeśli nie zaprzestaniecie dalszego śledztwa. Boje się i jestem przerażony tym co się dzieje. Przytłoczony ciemnością i smrodem czuję się jakbym już leżał pochowany głęboko w ogrodach Morra. Więc proszę was byście poniechali dalszych działań. Mówią mi, iż zostanę wypuszczony po pięciu dniach, jeśli tylko przestaniecie wtykać nos w nie swoje sprawy.
Otto Livesteina
MG powinien mieć na uwadze fakt, iż kultyści kierowani przez Magnusa von Mullera podejmą stosowne kroki wobec Bohaterów, wówczas gdy Ci zaczną interesować się obrazem. W przypadku, gdy napadnięty przez Ingwalda Koniga i Orlica Nuhra Bohater zdoła uciec przed oprawcami, kultyści nie zdecydują się na powtórzenie próby porwania, obawiając się, iż BG będą teraz bardziej czujni. W takim przypadku kultyści ograniczą swoje działania do cichej obserwacji i wysyłania listów z groźbami. Jeżeli sytuacja zacznie przybierać nieciekawy dla Magnusa Mullera i Truberta Frohlicha obrót, a mianowicie: Trubert czym prędzej wyjedzie z Norden, nie pozostawiając po sobie żadnego śladu, a Magnus wycofa się z planowanego sabotażu. Szlachcic nie pojawi się na przyjęciu weselnym. Kryjąc się za murami własnej rezydencji nie przyjmie do siebie BG. Wyrzeknie się wszystkich stawianych mu zarzutów, a problematyczny obraz ukryje w bezpiecznym miejscu. Magnus jest świadomy przywilejów i korzyści płynących ze swojego statusu społecznego. W swoich poczynaniach kierować będzie się przede wszystkim ostrożnością, unikając tym samym ewentualnego zdemaskowania. Proces Rozprawa powinna zostać przeprowadzona zgodnie z zasadami umieszczonymi w dodatku "Dziedzictwo Sigmara". O wyroku zadecyduje trybunał trzech sędziów z przewodniczącym Heinrichem Eisenhauerem. Faza 1. Przemowy wstępne Rozstrzygane będą za pomocą przeciwstawnego testu nauki (prawo). Główny spór wystąpi przy ustaleniu stopnia i zakresu oskarżenia. Śledczy wystąpi z wnioskiem o "popełnienie podwójnego morderstwa", natomiast obrońca może przekonywać, iż w istocie jest to tylko "podejrzenie o popełnieniu przestępstwa". Jeżeli BG nie zapoznał się wcześniej z dekretem prawnym obowiązującym w mieście otrzymuje modyfikator -20 do testu. Dekret ów można przestudiować w ratuszu miejskim. Faza 2. Przesłuchiwanie świadków. Rozstrzygnięta zostanie poprzez przeciwstawny test spostrzegawczości. Przesłuchiwanie świadków powinno być najdłuższym i najbardziej emocjonującym etapem całego procesu. Każda ze stron będzie miała szanse powołać własnych świadków, zadać pytania, zgłosić sprzeciw, wykryć kłamstwo i obalić teorię drugiej strony. Jeżeli BG w trakcie prowadzonego śledztwa nie znaleźli świadków mogących zeznawać na korzyść Tomasa von Fleischera, automatycznie przegrywają ten etap. Ostatecznie BG mogą wskazać własnego podejrzanego, przedstawiając dowody i odpowiednie argumenty. Pierwszy przed trybunałem wystąpi oskarżony Tomas von Fleischer, wysłucha oskarżenia, nie przyzna się do winy i przedstawi swoją wersję wydarzeń. Poniżej przedstawiam sugerowaną kolejność przesłuchiwanych świadków, ich zeznań i ewentualne riposty: BG mogą przekonywać, iż prawdziwym mordercą jest Waldemar Otzlowe, który w swoim szaleństwie pozabijał domowników. Teza ta jest na tyle niewiarygodna, iż przy nieumiejętnym argumentowaniu, BG mogą otrzymać modyfikator nawet -30. Faza 3. Przemowa końcowa Zostanie rozstrzygnięta za pomocą przeciwstawnego testu przekonywania. Mowa końcowa jest ostatnim, podsumowującym proces etapem. Przedstawiciele obu stron wykorzystując siłę perswazji mają ostatnią szansę na przekonanie do swoich racji sędziów. BG z racji, iż Tomas von Fleischer jest z wyższej klasy społecznej niż oskarżyciel otrzymują modyfikator +20 do testu. Śledczy Pieter Schwalb odwołując się do dramatycznych zeznań Carlotte Mensmann, dążyć będzie do przedstawienia Tomasa von Fleischera jako alkoholika, osoby zdegenerowanej, zwyrodniałej i stanowiącej realne zagrożenie dla reszty społeczeństwa. Swoim wystąpieniem śledczy wywoła oburzenie wśród obecnych na sali i obrzydzenie względem osoby oskarżonego. BG mogą obrać różną taktykę działania. Twierdząc, iż odpowiedzialnym za zbrodnie jest Waldemar Otzlowe, postaci graczy raczej nie przekonają sędziego do swoich racji, choć mogą wzbudzić w nim pewne podejrzenia. Najrozsądniejszym rozwiązaniem jest przekonanie, iż zebrany materiał dowodowy jest niewystarczający, niejednoznaczny, a przedstawiona przez śledczego Pietera Schwalba hipoteza wątpliwa. Nie możemy dopuścić by niewinny człowiek, zapłacił najwyższą cenę, przez naszą nieodpowiedzialność i lekko mylność. Werdykt Przed ogłoszeniem wyroku sędziowie oddalą się na konsultacje, a następnie przewodniczący trybunału ogłosi werdykt oraz ewentualny wyrok. Prawda nocy 22 Czasu Lata Mordercą Siegfrieda Otzlowe i Ludmilly von Fleischer nie jest oskarżony Tomas von Fleischer, lecz brat obu ofiar, Waldemar Otzlowe. Makabryczny czyn, którego dokonał nie jest wynikiem złej natury rzemieślnika, wręcz przeciwnie, Otzlowe należy do ludzi spokojnych i opanowanych, a ponadto bardzo kochał brata i siostrę, którym nigdy nie odmawiał pomocy. Przyczyną szaleństwa, które ogarnęło serce mieszczanina, był niczym nie wyróżniający się obraz, dzieło sztuki przywiezione przez Truberta Frohlicha do Norden, którego renowacji dokonał Waldemar Otzlowe. Mimo bliskiego kontaktu z bluźnierczym malowidłem rzemieślnik nie poddał się złej mocy przeklętego artefaktu. Jednak ziarno zepsucia zagnieździło się w duszy Waldemara, wprowadzając nieszczęśnika w stan beznadziei i melancholii. Narastające pragnienie przelewania krwi osiągnęło swoje apogeum podczas wspólnej kolacji. Atmosfera zła, przemocy i nienawiści towarzysząca posiłkowi i wywołana awantura, przebudziła w Otzlowie bestię. Dodatkowych informacji na temat obrazu "Posępna wieczerza" znaleźć można w Księdze Spaczenia. Epilog W zależności od dokonań BG, Magnusowi von Muller uda się dokonać zemsty lub jeśli uzna to za zbyt ryzykowne (drużyna będzie deptać mu po piętach) wycofa się z realizowanego planu. W pierwszym przypadku "Posępna wieczerza" trafi do salonu rezydencji Gausserów, a cała elektorska rodzina znajdzie się w śmiertelnym niebezpieczeństwie.