Pochwała moderacji
W działach: moderacja Poltergeist | Odsłony: 1082Postanowiłam napisać wiersz ku chwale Jedynego Króla Trolli. Ekhm...nie robiłam tego dawno. Proszę się nie śmiać. Jestem bardzo wrażliwa.
Spójrz! Na blogu na Polterze
Wiszą jeszcze niesprawdzane
notki trolla. Niesłychane!
Unoszą się w blogosfery eterze.
Pierwsza strona.
Dumnie jak penis się prężą.
"Moderacji!" ktoś zawoła.
Wolni obywatele zwyciężą.
Zwyciężą trolla.
Zgroza!
Zabaw czas, gdy nas nie bawi.
Żart co niemoralność sławi
Zdechnie troll.
Uziemić trolla.
Związać usta! Niech tu skona!
Cisza. Cisza niech panuje.
Panuj Repku! Niech króluje!
Podeptane, zapomniane, chylą czoła domniemane
trolle.
Przed swym królem.
Tak! Dziś dzień elekcji nastał.
Wybierali, aż ich zastał zmrok.
Wtedy on wszedł. Jego krok
zachwycił trolle.
Och! Jak pięknie przejął rolę
z którą walczył.
Panuj carze!
Koronę wyrwałeś elektoratowi.
Należy ci się jako Imperatorowi.
Nie będzie człowiek pluł ci w twarz
Wolnością słowa. Władzę masz.
Tłumaczyć nie będziesz niczego.
Nie musisz. Korona Trollowa na skroniach.
Bliźniego jak siebie samego?
Obumarł wyrodny płód.
Strawił go głód matki.
Wyrwała go z siebie z odrazą.
Poltergeist się z tego wykluje.
Czy zwykli ludzie sobie z nim poradzą?
Uciszyć go nie sposób przeca.
Taka to dusza co zbyt hałasuje.
Nie uchroni cię przed nim ni kościół, ni świeca
Co oświetlać powinna ci noce.
Gdy tłamsisz dusze, budzą się złe moce.