» Recenzje » Pasażer - Patrick Senécal

Pasażer - Patrick Senécal


wersja do druku
Pasażer - Patrick Senécal
Pasażer, trzecia z kolei książka Senecala, którą wydano w naszym kraju w czerwcu tego roku, zaskoczyła mnie swoimi niedużymi rozmiarami. Dwie poprzednie powieści tego kanadyjskiego pisarza również nie były cegłami, jednak liczyły ponad 300 stron. Zaledwie stu siedemdziesięciostronicowy Pasażer, z pewnością bardzo ucieszył mojego listonosza, jednak ja byłam trochę rozczarowana – na tę powieść czekałam z niecierpliwością i liczyłam na trochę dłuższą lekturę.

Głównym bohaterem Pasażera jest Etienne Seguin – dwudziestoośmioletni wykładowca pracujący w collegu. Prowadzi on zajęcia z literatury fantastycznej, nigdy nie był nią jednak szczególnie zainteresowany. Kilka dni przed rozpoczęciem zajęć postanawia chociaż w niewielkim stopniu nadrobić zaległości i zabiera się za lekturę kilku książek i opowiadań fantastycznych. Ku swojemu zaskoczeniu i zadowoleniu znalazł w tym pogardzanym przez siebie gatunku coś, co go bardzo zainteresowało. Na Etiennie bardzo duże wrażenie zrobiło opowiadanie, w którym to dziecko – ucieleśnienie niewinności – okazuje się potworem. Szybko postanawia, że temu motywowi poświęci swoje zajęcia. Szybko jednak okazuje się, że pod zainteresowaniem Etienna kryje się coś więcej niż tylko literacka fascynacja.

Pasażer jest drugą powieścią Patricka Senecala, napisaną w roku 1995. Jej lektura sprawiła mi przyjemność, pozostawiła po sobie jednak pewien niedosyt. Nie jest on spowodowany niedużymi rozmiarami tej książki – autor dokładnie zaplanował fabułę i owe 170 stron wystarczyło, aby przedstawić czytelnikowi ciekawą i solidnie napisaną historię. Jest to dobra powieść, lecz to trochę za mało – po pisarzu, którego dwie wcześniej przeczytane książki tak bardzo mi się podobały, spodziewałam się czegoś więcej. Pasażer nie wciąga tak mocno jak bardziej niepokojące Na progu, ani nie robi takiego wrażenia jak Ulica Wiązów 5150. Jest powieścią mniej oryginalną i trochę słabszą. Osoby spodziewające się Senecala w formie, jaką zaprezentował w swoich wcześniejszych książkach mogą się nieco zawieść.

To nie znaczy, że nie warto zabierać się za lekturę Pasażera. Podobnie jak inne książki tego autora, również tę powieść czyta się szybko i trudno się od niej oderwać. Tradycyjnie, dużym atutem u Senecala jest logiczna i przemyślana fabuła – każdy nawet najdrobniejszy element ma w niej swoją rolę do spełnienia. Charakterystyczną cechą powieści tego pisarza jest koncentracja na głównych wydarzeniach i bardzo ograniczona ilość wątków drugoplanowych. Tempo akcji jest właściwe, nie za szybkie, lecz i nie za wolne – książkę czyta się z równomiernie wzrastającym zainteresowaniem.

Pod względem literackim również nie mogę znaleźć żadnych zarzutów – Senecal jest autorem posiadającym charakterystyczny styl – zwięzły, spokojny, zyskujący pewną opisowość, gdy autor skupia się na przeżyciach i psychice postaci. Styl oraz budowa fabuły Pasażera bardzo przypominały mi Na progu – w obu książkach czytelnik poznaje historię z perspektywy narratora, autor unika zbędnej egzaltacji, chaotycznej narracji, urywanych wątków czy gwałtownych przeskoków akcji oraz płynnie przechodzi od sceny do sceny.

Patrick Senecal najwięcej uwagi w swoich powieściach poświęca przeżyciom wewnętrznym postaci. Bohaterowie są więc wiarygodni psychologicznie - zmiany jakie następują w ich psychice są opisane przekonująco i z dużą wprawą. Także postaciom występującym w tej powieści nie mogę tego odmówić – Senecal ma po prostu talent do tworzenia realistycznych i pełnokrwistych bohaterów. Chociaż postacie występujące w Pasażerze są dobrze wykreowane, to trochę daleko im to tych, które można spotkać we wcześniejszych powieściach Senecala. Chociaż ich sylwetkom psychologicznym nie mogę nic zarzucić, to jednak Etienne Seguin nie wzbudził we mnie tylu emocji co Paul Lacasse czy Yannick Berube.

W każdej ze swoich książek autor mocno eksponował wątek konfrontacji głównego bohatera ze zjawiskiem, które niszcząco wpływa na jego psychikę. W Na progu Paul Lacasse musiał zmierzyć się ze Złem oraz faktem, że to w co wierzył od wielu lat okazało się mitem. W Ulicy Wiązów 5150 Yannick Berube był świadkiem potworności, które dotąd znał co najwyżej z telewizji. Był zmuszony podjąć pewne wyzwanie, które doprowadziło go do szaleństwa. W Pasażerze autor wykorzystuje inny pomysł – głównym wrogiem bohatera nie jest jakieś zewnętrzne zjawisko, lecz to, co tkwi w nim. Etienne Seguin nie może zapobiec pewnym wydarzeniom, właśnie z powodu amnezji, na którą cierpi. Musi podążyć krwawą ścieżką, aby odkryć prawdę o sobie, choć cena, jak to zwykle bywa w takich sytuacjach, będzie być może zbyt wysoka.

Chociaż ten motyw staje się powoli schematyczny, nie można nie podziwiać biegłości i precyzji, z jaką autor przedstawia zmieniający się stan psychiczny głównego bohatera. Postać wrzucona w bieg wydarzeń, który ją przerasta, stara się ze wszystkich sił odnaleźć jakieś rozwiązanie i wygrać z tym, co ją prześladuje. I gdy wydaje się, że ma na to szanse, okazuje się, że los jest jednak przeciwko głównemu bohaterowi.

Pasażer jest dobrym horrorem psychologicznym. Polecam ją szczególnie osobom, które nie przepadają za tym rodzajem powieści i kojarzą go przede wszystkim z niezbyt ambitnymi i krwawymi opowieściami. Natomiast miłośników pisarza nie trzeba przekonywać – w tej powieści odnajdą oni to, czym autor ten potrafi zafascynować: ciekawą historię, wiarygodnych bohaterów i świetny styl literacki, mimo że na tych 170 stronach Senecal nie pokazał do końca na co stać go naprawdę.
Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę
8.5
Ocena recenzenta
7.17
Ocena użytkowników
Średnia z 3 głosów
-
Twoja ocena
Mają na liście życzeń: 0
Mają w kolekcji: 0
Obecnie czytają: 0

Dodaj do swojej listy:
lista życzeń
kolekcja
obecnie czytam
Tytuł: Pasażer (Passanger)
Autor: Patrick Senécal
Tłumaczenie: Ewa Pfeifer
Wydawca: Fu Kang
Miejsce wydania: Warszawa
Data wydania: 7 lipca 2008
Liczba stron: 176
Oprawa: miękka
Format: 125 x 195 mm
ISBN-13: 978-83-922634-1-3
Cena: 24,00 zł



Czytaj również

Komentarze


assarhadon
   
Ocena:
0
"Pasażer, trzecia z kolei książka Senecala, którą wydano w naszym kraju w czerwcu tego roku..." - trzy ksiązki jak na jeden czerwiec to sporo;) płodny pisarz...hehe.
"Szybko postanawia, że temu motywowi poświęci swoje zajęcia. Szybko jednak okazuje się, że pod zainteresowaniem Etienna kryje się coś więcej niż tylko literacka fascynacja." - Szybko, szybko i myśl niedokończona.
"Pasażer jest drugą powieścią Patricka Senecala, napisaną w roku 1995...." - to wyjaśnia wieloznaczność z pierwszego akapitu, ale znowuż można się czepić, czy napisał obie w 95 czy tylko tę druga....
15-09-2008 17:36

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.