Ostatnia Wyrocznia - James Rollins

Po nieudanych poszukiwaniach przyjaciela agent Grayson Pierce wraca do Waszyngtonu. Przed wejściem do siedziby Sigma Force, tajnej jednostki działającej na zlecenie Departamentu Obrony USA, mija bezdomnego. Biedak wyciąga rękę w kierunku komandora, lecz zamiast prosić o jałmużnę, wręcza mu dziwną monetę.

Pytanie o nietypowy gest utknęło w ustach Pierce'a, gdyż rozległy się strzały, które powaliły nędzarza. Po kilku godzinach okazało się, że tajemniczy nieznajomy nazywał się Archibald Polk i był światowej sławy naukowcem, jednym ze współzałożycieli Sigmy. Badacz był również członkiem projektu Jason, sekretnego organu doradczego rządu USA zrzeszającego wybitnych naukowców. Odpowiedź na pytanie o przyczyny zamachu zdaje kryć się we wspomnianej monecie z czasów cesarstwa rzymskiego, przedstawiającej świątynię w Delfach. Komandor Pierce w towarzystwie ochroniarza o wdzięcznym nazwisku Kowalski rozpoczyna wielowątkowe śledztwo, które prowadzi ich od Muzeum Historii Naturalnej w Waszyngtonie, poprzez slamsy w Indiach, aż po opuszczone podziemne miasta w rejonie Czelabińska. Podczas podróży kompletują wszechstronny zespół, mający na celu rozwikłanie zagadki, której korzenie sięgają starożytnej Grecji.

Ostatnia Wyrocznia Jamesa Rollinsa to trzeci tom z cyklu powieści dotyczących Sigmy, niemniej nieznajomość poprzednich części nie przeszkadza w lekturze, gdyż książka stanowi zamkniętą całość. Czytelnik bardzo szybko zorientuje się w relacjach między członkami organizacji. Powieść, podobnie jak poprzedzające ją Wirus Judasza i Klucz zagłady, jest thrillerem przygodowym.

Akcja Ostatniej Wyroczni toczy się wielowątkowo i szybko nabiera tempa, gdyż okazuje się, że zabójstwo Polka powiązane jest z tajnymi eksperymentami nad sawantami, czyli autystami wykazującymi wyjątkowe talenty, takie jak szczególne zdolności matematyczne czy zdolność jasnowidzenia. To właśnie dar przepowiadania przyszłości stanowi główny temat powieści. Co ciekawsze, Rollins mocno trzyma się faktów dotyczących tego talentu, co potwierdza krótkie posłowie połączone z bibliografią, w którym autor udowadnia lub obala autentyczność wątków przedstawionych w książce. Fragmentem godnym wspomnienia jest ciekawie napisana, skrócona historia Tadź Mahal. W Ostatniej Wyroczni nie brakuje pościgów i strzelanin, również takich o iście hollywoodzkim rozmachu. Umiejętne łączenie wątków, dynamiczne i szczegółowe opisy akcji połączone z ciekawymi faktami dotyczącymi sawantów i historii stanowią niewątpliwą zaletę książki.

Gorzej wypada natomiast kreacja bohaterów. Być może ich biografie zostały przedstawione w poprzednich tomach, których nie miałem okazji przeczytać, jednak w Ostatniej Wyroczni sylwetki są bardzo płytkie i trudno cokolwiek o nich powiedzieć. Chociaż jednak o protagonistach czytelnik nie dowiaduje się zbyt wiele, to kilka z postaci wyróżnia się na tle pozostałych. Przykładem może być Luka, wyrachowany dowódca agencji wywiadowczej Romów, uosobienie zabójczego profesjonalizmu, co w połączeniu z cygańską duszą daje niezwykle intrygujące połączenie.

Podsumowując, Ostatnia Wyrocznia to ciekawy, wielowątkowy thriller o dynamicznej akcji. Autor w sposób bardzo interesujący wykorzystał temat eksperymentów z jasnowidzeniem, a informacje te wplótł w intrygującą powieść. Z pewnością na długo zapamiętam opisy wędrówki przez czelabińskie bagna, podobnie jak fakty dotyczące sawantów. Książka została napisana na tyle dobrze, że z chęcią sięgnę po poprzednie tomy. Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę