Ostatni kontynent - Terry Pratchett

Wyobraźmy sobie książkę opisującą Australię nie wprost, lecz poprzez szereg skojarzeń napędzany przez szeroko rozumianą kulturę popularną. Książkę o kontynencie pełnym owiec, kangurów i krokodyli. O specyficznych ludziach zamieszkujących ten rejon: pijących dużo piwa, postrzygaczach wspomnianych wcześniej owiec, ubranych w skórę osobnikach o przydomku "szalony", przemierzających pustynię w wybrykach techniki szczelnie obitych blachą, grupie "aktorów" grających kobiety i podróżujących od miasta do miasta czy też pracownikach opery, której budynek ma bardzo charakterystyczny kształt.

A gdyby ta książka miała przy okazji opisywać zasady ewolucji? Nieco przyśpieszonej, ale w końcu to nie główny temat naszej publikacji. Ta ewolucja byłaby przeprowadzana przez boga, który sam nie byłby jeszcze do końca pewien jak to wszystko ma funkcjonować, wykazywałby się natomiast iście kinsey'owską pasją dotyczącą chrabąszczy.

Głównym bohaterem, którego przygody prowadziłyby nas poprzez cały kontynent mógłby być np. mag o imieniu Rincewind. To gwarantowałoby nam szereg pościgów i ucieczek - pościgów za naszym bohaterem i ucieczek przed wszystkim, co napotka. Jego przewodnikiem po tej krainie mógłby być ktoś bezpośrednio kojarzony, powiedzmy: mówiący i zmieniający kształty kangur. Brzmi dziwnie? No cóż, w końcu zezwala nam na to licentia poetica.

Kto mógłby lepiej nadawać się do badań nad ewolucją, jeśli nie grono pedagogiczne pewnego uniwersytetu? Człekokształtny bibliotekarz i banda magów to w końcu idealna grupa badawcza. Są oni bez wątpienia najwłaściwszymi osobami do dialogu z bogiem na temat ewolucji… pod warunkiem, że nie rozmawiają o seksie.

A gdybyśmy dołożyli do tego jeszcze jednego Rincewinda i jeszcze jedną grupę magów jako "wisienkę na torcie"? Czy byłoby to ponad nasze siły? Na szczęście taka książka już została napisana. Tym karkołomnym zadaniem zajął się mistrz pióra Terry Pratchett, a książka zatytułowana jest Ostatni Kontynent. Jest to kolejna świetna powieść tego autora, którego chyba nie muszę zachwalać. Wszystkie wymienione przeze mnie składowe wymieszane są z kunsztem szefa literackiej kuchni, a wszystko doprawiono humorem tak typowym dla Pratchetta. Danie to wyborne, które wszystkim polecam.


Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę