O tabace (18+)

Dawno temu, na Coperniconie wywiązała się dyskusja o tabace. Po długim czasie przypomniałem sobie i postanowiłem zgodnie z sugestiami wtedy powiedzianymi skrobnąć w tym temacie parę zdań.

Tabaka – zazwyczaj brązowy (w różnych odcieniach – od jasnożółtej po hebanowo czarną), czasem biały albo kolorowy proszek o różnej gramaturze powstały z suszonych liści tytoniowych. Nierzadko wzbogaca się go dodatkowymi aromatami. Zażywa się go wciągając nosem do śluzówki, skąd zostaje częściowo wchłonięty przez organizm. W odróżnieniu od produktów spalania tytoniu, tabaka sama z siebie mniej szkodliwa – ilość pochłoniętej nikotyny jest znacznie mniejsza – tym niemniej ciało obce w śluzówce to rzecz niewskazana (może powodować nowotwory jak każdy tytoń!). Tak samo jak papierosy i inne wyroby tytoniowe przeznaczona jest jedynie dla osób pełnoletnich!

Tytoń pochodzi z Ameryki, dlatego też tam po raz pierwszy zaczęto go używać, także w formie tabaki. Europejczycy korzystając z wielu zasobów Nowego Świata nie omieszkali zaadoptować i tego specjału na własne potrzeby. Przez kilka stuleci tabaka była na przemian mniej i bardziej popularna, obecnie wydaje się że znów wzrosło zainteresowanie. W odróżnieniu od tytoniu palonego, nie została jednoznacznie wtłoczona w jakieś ramy statusu społecznego. Przyjmowali ją robotnicy, chłopi, szlachta i magnaci. Różnica tkwiła głównie w jakości proszku i naczynia z którego się ją przyjmowało. Można było spotkać skórzane woreczki, drewniane pudełka a także pozłacane i wysadzane klejnotami tabakiery. Pierwsze tabaki były czyste, tytoniowe, dopiero później zaczęto dodawać aromaty kwiatowe, miętowe czy cytrusowe. W Polsce zaczęto używać tabaki z początkiem siedemnastego wieku. Co ciekawe, wpierw zażywały ją niższe warstwy społeczne a dopiero później zwyczaj podchwyciła szlachta.  

Tabaka a RPG. Przyznam, że w niewielu systemach a jeśli już to głównie w fantasy, pojawiają się wzmianki o tabace. Głównie można ją spotkać u krasnoludów, zażywaną na przemian z paleniem fajki. Także systemy marynistyczne napomykają czasem o enpecu tabaczącym. Możliwie że jest tego więcej, tylko najzwyczajniej w świecie nie zapamiętałem podczas czytania. Jeśli ktoś pamięta gdzie była wzmianka – byłbym zobowiązany za podanie informacji.

Tabakę można zażywać na kilka sposobów. Ja osobiście preferuję nasypać trochę na rękę, tam gdzie kciuk mocuje się z dłonią i wciągnąć najwyżej paroma niuchami do nosa. Można też wziąć szczyptę w palce i bezpośrednio zaaplikować, ale to trochę brudniejsza metoda. Jest też sposób którego nie aprobuję – nasypać trochę na płaską powierzchnię, rozprowadzić w równe kreski na przykład kartą kredytową, zwinąć banknot i wciągnąć do nosa. Niczym na filmach sensacyjnych, tylko kolor proszku inny… Słyszałem też o korzystaniu ze specjalnej małej łyżeczki – tego jednak przyznam ani nie próbowałem ani nie widziałem w praktyce.

Przez kilkanaście lat miałem okazję popróbować wielu gatunków tabaki. Pragnę podzielić się kilkoma moimi subiektywnymi odczuciami z tym związanymi. Wiem że wiele gatunków które wymienię może być już dawno nie dostępnych, ale akurat najbardziej utkwiły mi w pamięci. Nie umieszczam też zawsze w opisie takich fachowych informacji jak wilgotność tabaki czy grubość mielenia – najzwyczajniej w świecie nie pamiętam często takich detali. Zostały w głowie głównie wrażenia natury emocjonalnej J

Produkty tabakopodobne jak white snuff, nie posiadające tytoniu pominę milczeniem. Równie dobrze można by zażywać puder albo talk z aromatem. Tak samo nie opiszę pochodnych tabaki jak snus – proszek w torebkach do umieszczania między zębami a wargą, nie miałem z nimi doświadczenia.

Krótki przewodnik po smakach nie wyczerpuje tematu. Jest bardzo wiele gatunków – dostępnych także w Polsce. Na Allegro można dostać przynajmniej kilkadziesiąt różnorodnych aromatów. Zazwyczaj nie są drogie – od kilku do kilkunastu złotych za pudełeczko z kilkoma, kilkunastoma gramami brązowego złota J