Na miedzy jawy i koszmaru

Małgorzata Saramonowicz
Sanatorium

Rozgrywająca się na dwóch planach czasowych opowieść nie jest horrorem, mimo to straszy bardziej niż nie jedna pozycja gatunkowa. Opisane zupełnie realne wydarzenia przeplatają się z tym co teoretycznie niemożliwe i odrzucane przez trzeźwy umysł. Pierwszoosobowa narracja dopełnia malowany obraz - nie wiemy czy snute przez bohatera opowieści są prawdziwe czy może są piętnem traumatycznego, powojennego dzieciństwa.
Pierwszym planem czasowym jest spotkanie w tytułowym sanatorium - Janka oraz Mariana Rostockiego, byłego śledczego. Pierwszy mężczyzna przez całą książkę prowadzi swoistą spowiedź ze sprawy morderstwa Pełnomocnika. Wyznania te to drugi plan czasowy - dzieciństwo Janka.
Zagłębiając się w książkę poznajemy różne, niezwykłe postacie - część z nich jest pokłosiem niedawnej wojny, każda ma jakąś straszną historię do opowiedzenia, nawet bestia w ludzkiej postaci - Pełnomocnik.
Autorka opowiedziała nam szalenie interesującą historię, która wciąga od pierwszych stron i nie kończy się po ostatniej - żyje dalej w naszej głowie.