» Mroczne miasta #2: Gorączka urbikandyjska

Mroczne miasta #2: Gorączka urbikandyjska

Dodał: Pharas

Mroczne miasta #2: Gorączka urbikandyjska
8.83
Ocena użytkowników
Średnia z 3 głosów
-
Twoja ocena
Mają na liście życzeń: 0
Mają w kolekcji: 1
Obecnie czytają: 0

Dodaj do swojej listy:
lista życzeń
kolekcja
obecnie czytam
Tytuł: Mroczne miasta #2: Gorączka urbikandyjska
Scenariusz: Benoît Peeters
Rysunki: Francois Schuiten
Seria: Mroczne miasta
Wydawca: Scream Comics
Data wydania: 2 października 2019
Kraj wydania: Polska
Tłumaczenie: Jakub Syty
Liczba stron: 112
Format: 235x295 mm
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Papier: offsetowy
Druk: czarno-biały
ISBN: 9788366291270
Cena: 89,99 zł

Eugen Robick, pełniący w Urbicandzie funkcję urbatekta, pragnie wypełnić lukę architektoniczną w mieście, która zaburza jego symetrię. Staje jednak w obliczu niepowstrzymanego rozrostu Sieci, która swój początek bierze w tajemniczym sześcianie znalezionym na placu budowy. Będąca poza kontrolą Sieć wstrząśnie miastem i jego mieszkańcami, poczynając od wywrócenia do góry nogami życia samego Robicka. Szorstki mężczyzna spotyka Sophie, właścicielkę domu publicznego, ściera się ze swoim najstarszym przyjacielem, inżynierem Thomasem Brochem, a nawet daje się uwięzić...

Autorzy:

François Schuiten urodził się w Brukseli 26 kwietnia 1956 roku w rodzinie, w której architektura odgrywała ważną rolę. Wraz z Claude'em Renardem zrealizował dwa albumy: "Aux médianes de Cymbiola" i "Le Rail". Ze swoim bratem Lukiem pracował przez wiele lat nad cyklem Les Terres creuses. Od 1980 roku wraz z Benoîtem Peetersem tworzy serię Mroczne miasta. Jego albumy były tłumaczone na dziesiątki języków i otrzymały wiele nagród. Zrealizował mnóstwo ilustracji, plakatów i znaczków pocztowych w całej Europie. François Schuiten zaprojektował również stacje metra „Arts et Métries” w Paryżu i „Porte de Hal” w Brukseli, a także scenografie do rożnych spektakli operowych i tanecznych. Brał udział przy realizacji filmów „Taxandria” i „Les Quarxs”. Oprócz tego był projektantem pawilonów na wielu wystawach światowych: pawilonu Luksemburga w Sevilli w 1992 roku, parku tematycznego utopii w Hanowerze w 2000 roku – który zobaczyło 5 milionów odwiedzających – a także pawilon Belgii na Wystawie światowej w Aichi (Japonia) w 2005 roku. W 2002 roku otrzymał nagrodę Grand Prix w Angoulême za całokształt twórczości. W 2012 wydał pierwszy solowy album 12 La Douce i zaprojektował muzeum kolejnictwa Train World w Brukseli, które zostało otwarte w 2015 roku.

Benoît Peeters urodził się w Paryżu 28 sierpnia 1956 roku. Po wydaniu dwóch powieści, próbował sił w różnych gatunkach: eseju, biografii, ilustrowanej opowieści, foto-powieści, kinie, telewizji, teatrze radiowym i oczywiście komiksie.Jako specjalista od Hergégo poświęcił mu trzy przełomowe dzieła: "Le monde d'Hergé", "Hergé, fils de Tintin" i "Lire Tintin, les bijoux ravis". Jest również autorem licznych esejów poświęconych komiksowi, tworzeniu storyobardów i współpracy pisarskiej, ale również Hitchcockowi, Nadarowi, Jacquesowi Derridzie i Paulowi Valéry'emu. Benoît Peeters współpracował nie tylko z Françoisem Schuitenem, lecz również z takimi rysownikami jak Alain Goffin, Anne Baltus i Frédéric Boilet, fotografką Marie-Françoise Plissart i filmowcem Raoulem Ruizem. Zrealizował trzy filmy krótkometrażowe, wiele filmów dokumentalnych i jeden film pełnometrażowy, Le Dernier Plan. Jest odpowiedzialny za wiele wystaw, wraz z Françoisem Schuitenem zajmował się odrestaurowaniem i urządzeniem wnętrza Maison Autrique, pierwszej kamienicy zbudowanej przez wielkiego architekta belgijskiego Victora Hortę w stylu Art Nouveau.

Seria Mroczne miasta otrzymała nagrodę Grand Prix manga w 2013 roku na Japan Media Arts Festival.

Źródło: Opis wydawcy

Tagi: Jakub Syty | Scream Comics | François Schuiten | Benoît Peeters | Gorączka urbikandyjska | Mroczne Miasta | Mroczne miasta #2: Gorączka urbikandyjska


Czytaj również

Mroczne miasta #2: Gorączka urbikandyjska
Rozważania architekta
- recenzja
Mroczne Miasta #1: Mury Samaris
Zaproszenie na Kafkę
- recenzja
Francuski łącznik #2
Czyli co we Francji piszczy
Aquarica
W pogoni za marzeniem
- recenzja
RIP#1: Derrick. Ciężko przeżyć własną śmierć
Nie dowiesz się z gazety...
- recenzja
Republika Czaszki
O piratach nieco inaczej
- recenzja

Komentarze


Jeszcze nikt nie dodał komentarza.

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.