» Recenzje » Miecz aniołów - Jacek Piekara

Miecz aniołów - Jacek Piekara

Miecz aniołów - Jacek Piekara
Niektóre cykle powieściowe, tudzież kolejne odsłony zbiorów opowiadań, czytamy sobie w wolnych chwilach dla urozmaicenia wolnego czasu. Relaks nad dobrą, niezbyt ciężką książką - zwłaszcza latem - jest, bowiem, rzeczą wielce pożądaną. Niektóre książki spodobają nam się bardziej, niektóre mniej. Jednak po pewnym czasie obrazy pojawiające się nam przed oczyma w trakcie lektury, zaczną się zacierać, a imiona bohaterów umkną głęboko w niepamięć i naprawdę będziemy musieli się natrudzić, by przywołać je w stosownej chwili. Oczywiście, od tej zasady są wyjątki. Istnieją postacie literackie, które tak mocno zapadają w pamięć, że nawet obudzeni w nocy o północy na hasło, na przykład "młot na czarownice" będziemy mogli bez zastanowienia wyrecytować – uniżony sługa, licencjonowany inkwizytor biskupa Hez-Hezronu Mordimer Madderdin. Sługa Boży, Młot na Czarownice, tudzież Miecz Aniołów jak czasem zwykło się go nazywać.

Miecz Aniołów Jacka Piekary jest trzecim tomem opowiadań przygód najbardziej znanego inkwizytora polskiej fantastyki. Opowieści w świecie jakże bliskim naszym Wiekom Średnim, jednak z pewną różnicą w kwestiach wiary. Tu, bowiem, historia ukrzyżowania Jezusa Chrystusa przedstawiona jest odrobinę inaczej.

Czytelnik otrzymuje kolejne pięć tekstów, trzymających równy poziom, nie ustępujących zupełnie wcześniejszym publikacjom. Opowieści, jak to zwykle w tego typu zbiorach, uporządkowane są chronologicznie i przynoszą nam kolejne informacje o głównych bohaterach, o świecie i oczywiście, nowe zagadki i problemy, którym Mordimer stara się sprostać.

Głupcy idą do nieba to długie, stu trzydziesto stronicowe opowiadanie, które z racji pomocy przyjaciołom przyjaciół, jak to czasem Mordimer ma w zwyczaju, pcha inkwizytora w środowisko artystów estradowych. Porwanie jednej z aktorek znajdzie swój zaskakujący finał, a nasz główny bohater zyska zarówno nowego wroga, jak i przyjaciela. Bilans zerowy, ot w przyrodzie wszystko musi się zgadzać.

W opowiadaniu Kości i zwłoki po raz kolejny los ściera inkwizytora z przedstawicielami Kościoła. Brat Sforza, który przybywa do pewnej wsi wyjaśnić zagadkową sprawę, całkiem przypadkiem wchodzi tym samym w drogę Mordimerowi. Kto tym razem będzie górą w wyścigu o wyjaśnienie sprawy? Warte podkreślenia, iż w tekście pojawia się Kostuch, czyli jeden z bardzo nietypowych i charakterystycznych pomocników inkwizytora, dosyć mocno zapadający w pamięć. Zwłaszcza osobom o czułym powonieniu.

Sierotki to alternatywna wizja opowieści o Jasiu i Małgosi. Punkt wyjścia do historii ten sam, lecz zakończenia jakże różne. Obok Kostucha tym razem mamy także Bliźniaków, miłośników przedstawicielek płci przeciwnej, o dosyć… spokojnej naturze. Niestety, są takie rzeczy, o których nawet Inkwizytorom się nie śniło, a czasem są one na tyle niemiłe, że stają właśnie na drodze naszego głównego bohatera.

Nieczęsto zdarza się, by jakaś zbłąkana heretycka dusza gotowa była poddać się oczyszczającej mocy płomieni z własnej woli. Wręcz nieprawdopodobnym jest, by sama poszukiwała inkwizytora, który mógłby tego dokonać. Jak w takim razie określić heretyka, który chce zostać zabrany do sławnego klasztoru Amszilas, gdzie bracia pracują naprawdę dokładnie nad każdym milimetrem duszy i ciała przy wykorzystaniu narzędzi, o których mistrzom cechów katowskich się nawet nie śniło? W Maskaradzie poznacie właśnie historię takiego czarownika.

W ostatniej opowieści, tytułowym Mieczu Aniołów, powraca temat herezji z Gewicht. Potwornej, utrzymującej jakoby Jezus Chrystus zmarł na krzyżu, negującej fakt jego zstąpienia, po którym grzesznicy zaznali sprawiedliwości z jego ręki. Straszliwa to bezbożność, która wymagać wręcz będzie interwencji sił wyższych.

Miecz Aniołów wydany został w stylu, do którego Fabryka Słów nas przyzwyczaiła. Bez jakichś wielkich fajerwerków, ot dobrze wykonany produkt. Nie rozpada się, można do niego wielokrotnie wracać, bez strachu można pożyczyć znajomym. Dodatkowo, ładnie wygląda na półce. Czegóż więcej wymagać? Ilustracje ograniczone do minimum, ubarwiające treść jedynie na początku każdego opowiadania. Miłe dla oka, choć może troszeczkę jak dla mnie - nie w klimacie opowieści. Zbyt bajkowe i odstające od brudnej rzeczywistości Mordimera.

Podsumowując – wielbiciele inkwizytorskiego talentu otrzymują to, czego mogli się spodziewać. Ci natomiast, którzy dotychczas z Mordimerem nie mieli okazji się zetknąć, również bez strachu mogą po ten zbiór sięgnąć. Co prawda w tekście znajdują się nawiązania do wcześniejszych przygód inkwizytora, ale są one na tyle delikatne, że raczej nie zepsują zabawy, jeśli chcielibyśmy sięgnąć po wcześniejsze przygody w drugiej kolejności. Wartka akcja, dobre pomysły na kolejne przygody, sprawne pióro autora, ciekawe zakończenia. W skrócie – literatura w sam raz na wakacyjne miesiące. Do polecania każdemu. Ocena może więc być tylko jedna.

Kończąc cały tekst, pozwolę sobie na taką drobną i niewinną aluzję polityczną, z pytaniem do czytelników na końcu. Otóż przynajmniej dwu lub trzykrotnie w tekście, nasz Inkwizytor informuje, iż służy Prawu i Sprawiedliwości. Jak doskonale wszyscy czytelnicy wiedzą, w jego działaniach bardzo często wspiera go trójka towarzyszy – Kostuch i Bliźniacy, którzy również siłą rzeczy są propagatorami tej samej idei. Kostuch jest osobą ponurą, groźną i inteligentną, z niebagatelna pamięcią. Dodatkowo biorąc pod uwagę jego wysoki wzrost, od razu przed oczami pojawia się postać marszałka Ludwika Dorna. Politycznych odpowiedników Bliźniaków, chyba nikomu nie trzeba wskazywać. Zwierzchnią personą w stosunku do Inkwizytora jest tutaj natomiast JE biskup Hez – Hezronu. Kapryśny, czasem będący przyjacielem, kiedy indziej groźnym przeciwnikiem, który jak żywo przypomina pewnego ojca redemptorystę, dość popularnego ostatnio w mediach. Pozostaje jednak pytanie podstawowe – który polityk spod znaku Prawa i Sprawiedliwości może kryć się pod osobą głównego bohatera? Bo tego, iż Miecz Aniołów jest powieścią polityczną, już chyba nikomu nie trzeba udowadniać.
Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę
10.0
Ocena recenzenta
Tytuł: Miecz aniołów
Cykl: Mordimer Madderdin
Tom: 3
Autor: Jacek Piekara
Wydawca: Fabryka Słów
Miejsce wydania: Lublin
Data wydania: 15 czerwca 2007
Liczba stron: 446
Oprawa: twarda/miękka
Format: 125 x 195 mm
Seria wydawnicza: Bestsellery polskiej fantastyki
ISBN-13: 978-83-60505-38-0/37-3
Cena: 39,95/29,95 zł



Czytaj również

Ja, Inkwizytor. Głód i Pragnienie.
Niezawodny inkwizytor wkracza do akcji
- recenzja
Ja, inkwizytor. Kościany galeon (audiobook)
Ja, inkwizytor się kończy, Sługa boży się zaczyna
- recenzja

Komentarze


Szczur
    Znowu solidna recka
Ocena:
0
A żarcik w ostatnim akapicie naprawdę ładny :)
23-07-2007 11:03
Tomazzy
    :)
Ocena:
0
Fakt co do ostatniego akapitu trzeba się zastanowić ;)
23-07-2007 11:17
vanderus
   
Ocena:
0
To nie żarcik, to spisek. Albo co najmniej - efekt działania układu. Tak neagtywnie, z takimi przywarami te osobistości mógł tylko UKŁAD przedstawić :D
23-07-2007 11:23
~Garm

Użytkownik niezarejestrowany
   
Ocena:
0
Doceniam fakt, że dla niektórych polityka jest najważniejszą ze sztuk i cała reszta naszego pieskiego żywota jest jedynie dodatkiem do partyjnych podrygów, ale czy naprawdę trzeba to pakować zawsze i wszędzie? Nawet tam, gdzie ludzie przychodzą m.in. po to, aby od polityki odpocząć?
23-07-2007 14:11
vanderus
   
Ocena:
0
Jak rozumiem Garm, jest to pytanie do mnie. Odpowiem w skrócie - większość osób nie reaguje wysypką na politykę. A jesli tak, to nie widzę przeciwskazań, by tego typu, z założenia dowcipny element, do recenzji podpiąć.

Dla tych którzy jednak na hasło "polityka" odczuwają nieprzyjemnośc żołądkowe, ostatni akapit został jasno oznaczony, tak co by nie musieli go czytać.
23-07-2007 14:36
Mandos
   
Ocena:
0
Recenzja spoko, nawet znalazło się słowo lub dwa o wydaniu. Trochę dziwna ocena, z tekstu wynika, że jest to po prostu bardzo dobre czytadło, więc nie wiem czy 6 jest adekwatne.
Tak czy inaczej dzięki za reckę.
23-07-2007 21:23
vanderus
   
Ocena:
0
Mandos, wszelkie informacje o wydaniu są teraz zamieszczane na Twoją prośbę :]. A ocena - oczywiście subiektywna - ale w mojej opinii adekwatna. Książka jest bowiem na "pięć", ma wszystko co mieć powinna, a dodatkowo ma to unikalne "coś", czego nawet nie potrafię określić, co powoduje że tekst na długo zapada mi w pamięć budząc pozytywne wspomnienia.
23-07-2007 22:46
Qball
    Następny będzie "Układ Aniołów - for heavens sejm" :)
Ocena:
0
Dobra recka ale ja bym nie dał więcej jak 4.5
Po prostu nie zachwyca i IMO nie ma tego czegoś co przykuło by mnie do niej i nie pozwoliło spać, jeść i załatwiać potrzeb fizjologicznych.

4.5 - to moja ocena książki.
5.5 - to moja ocena recki; Ty wredny kultysto ;)
23-07-2007 23:33
vanderus
   
Ocena:
0
No cóż, oceny to abrdzo subiektywna rzecz. Ja miałem pewne oczekwiania, które książka w 100 procentach spełniła.

Swoją drogą Qball, wredy pomiocie Azathotha, teraz tutaj chcesz ze mną uprawiac przepychanki? Toz ty nawet Book of Dzyan żeś nie czytał, lamo :P
24-07-2007 09:36
~Qball

Użytkownik niezarejestrowany
   
Ocena:
0
Ja sie nie przepycham, ja po prostu robię nagonkę na Ciebie vanderus ;)

A moich oczekiwań książka nie spełniła i dlatego 4.5 ode mnie. Czytało się jednak miło.

A "Book of Dzyan" ja nie czytać. Ja czytać "Book of Dzyń Dzyń" - to o mikołaju jest ;)
24-07-2007 11:02
assarhadon
    Wątpliwość
Ocena:
0
To odnośnie spektakularnego odkrycia autora recenzji co dopolitycznych podtekstów Piekary. Mam przed sobą wydanie z 2003 r. "Młot na czarownice". Wtedy PiS nawet o władzy nie śnił, podobnie jak i pozostali domniemani...A Kostuch, bliźniacy oraz prawo i sprawiedliwość już są, i mają się dobrze. Więc tym podobne spostrzeżenia wydają mi się nieco na wyrost.
25-07-2007 21:20
vanderus
   
Ocena:
0
Już Ci nie raz mówiłem Qball, żeś laik. Takich książek nie znać - wsty. Idź nadrabija, a nie czas w tym internacie marnujesz :>

assarhadon - doskonale zdaje sobie z tego sprawę. To był dowcip, takie puszczenia "oka" przez recenzenta do czytelników, co jednak chyba nie wszyscy zrozumieli.
29-07-2007 10:53
~Soldżer ;)

Użytkownik niezarejestrowany
    co do recki
Ocena:
0
oni są tłem dla inkwizytora jak i w polityce dla Tuska :) wiec moze to jest odpowiedz ??
XD :)
03-07-2008 19:03
vanderus
   
Ocena:
0
Ciekawa interpretacja muszę przyznać :-)
03-07-2008 23:06
gadatiela
    cieakwa
Ocena:
0
Świetna książka dobrze się ją czyta jest inna niż wszystkie:P
13-11-2008 12:58

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.