Malal

Bóg zdrady i zemsty

Autor: Aureus

Malal
Niektóre osoby skupiające się na badaniu ewolucji poszczególnych kultów Chaosu twierdzą, iż Bóg-Renegat jest swoistym fenomenem na tle pozostałych Mrocznych Potęg. Nawet jego popularność jest dowodem, że blisko mu do idei Przemiany. Jeszcze niespełna kilkadziesiąt lat temu, przed Burzą Chaosu, kiedy to ujawniły się wcześniej nieznane siły mroku, był on obok Khorna i Nurgla uznawany za jednego z trzech najsłynniejszych bogów Chaosu. Jego rola już wtedy stanowiła temat tabu dla pozostałych kultystów – z trudem przychodziła im akceptacja znaczenia Malala, który stanowi jedyną istotę boską "po tamtej stronie", zobowiązującą swych wyznawców do likwidowania każdej sekty i ugrupowania oddanego Chaosowi. Określany jako Zdrajca, Renegat czy Odszczepieniec, Malal już przed wiekami skrzyżował swe ostrze z innymi kultami. Kiedy przed laty skupione siły Chaosu chciały urządzić rajd poprzez północne ziemie Imperium, wyznawcy Zdrajcy w czasie swojej nocnej warty w obozowisku wojowników i zwierzoludzi dobyli broni i urządzili krwawą rzeź wśród śpiących. Przez kilka miesięcy Malal mógł czuć się najsilniejszym z grona Mrocznych Potęg, kiedy jednak Władcy Bitwy, Much i Losu zawarli chwilowy rozejm, wyparli malalitów do Kisleva, a tamtejsze ludy wybiły niemal wszystkich uchodźców. Do kraju Sigmara, udało się dotrzeć jedynie niewielkiej ich grupie. Do dnia dzisiejszego Odszczepieniec ceni sobie przede wszystkim cechy takie jak zdrada, zemsta i brak litości, jednak jedynie w sytuacjach, w których może to przynieść długotrwałą korzyść dla wyznawcy lub kultu. Jak nauczają jego kapłani, ich opiekun sam od czasów Archaona stara się popaść w zapomnienie, by podczas następnego ataku Chaosu zadać Mrocznym Potęgom cios w plecy. Choć dla większości osób Malal jest patronem całkowitego bezładu, wielu kapłanów dostrzegło, iż to bardzo powierzchniowa obserwacja. W środku niezgłębionego labiryntu ścieżek Malala czai się plan całkowitej dominacji świata Chaosu i samodzielny, w pełni kontrolowany atak na Stary Świat, w celu zdobycia niepodzielnej władzy. Symbol Wykorzystanie symbolu, mogącego zsolidaryzować wszystkich wiernych, byłoby bardzo niebezpieczne dla struktury całej religii. Ułatwiałoby zdemaskowanie poszczególnych wyznawców. Popularna jest plotka, jakoby Malal pomagał kultystom rozpoznawać się nawzajem na pierwszy rzut oka, choć ciężko stwierdzić prawdziwość tego twierdzenia. Jeżeli pomimo tego któreś z ugrupowań używa znaku rozpoznawczego, zazwyczaj jest to sztylet utworzony z dziesiątek niewielkich, niepołączonych ze sobą punktów. Jest to alegoria Chaosu, który zostaje skupiony, by utworzyć doskonałą do zadawania ciosów w plecy broń. Znak ów wieszany jest na szyi, wygrawerowany na okrągłym, srebrnym dysku. Czarnoksiężnicy Malala, unikający kontaktów z ludem Imperium, którzy z ukrycia dowodzą pozostałymi wiernymi, nie mają odgórnie narzuconych kolorów szat, lecz zwykli zasłaniać twarze, pozostawiając na widoku jedynie oczy. Zasięg kultu Podobnie jak w przypadku pozostałych Mrocznych Potęg, malalici są obecni w każdym większym mieście i starają się posiadać szpiegów wśród wszystkich sekt hołdujących Władcom Much, Bitwy, Losu i Rozkoszy. Ambicją wyznawców tej religii, jest zajęcie pozycji przynajmniej jednego elektora – wiele osób stara się więc powoli wspinać po drabinie społecznej. Nieliczni wiedzą, że słudzy Renegata próbują nawiązać przyjacielskie relacje z pierworodnymi elektorów, by w odpowiednim momencie ich wykorzystać. Malal ma dosyć ograniczone możliwości kuszenia wyznawców. Wszystkie domeny, takie jak ochrona przed chorobami, rozkosz czy potęga magiczna lub militarna, są zajęte przez pozostałe Mroczne Potęgi. Stara się więc wysuwać perspektywę władania całym Starym Światem, a także zapewnienia każdej z wyżej wymienionych przyjemności, w konsekwencji braku pierwotnych bogów Chaosu. Charakter Malal popiera koncepcję raju za życia. Wspiera ambitnych i zdeterminowanych, wspomaga w tworzeniu bezpiecznego schronienia. Sam wymaga pełnej gotowości do służby – nie interesują go modły ani rytuały i nie zamierza na nie odpowiadać. Za to hojnie nagradza za wykonanie konkretnych misji. Polecenia przekazuje ustami czarnoksiężników, choć czasami nawiedza swoich wyznawców osobiście, niekoniecznie w czasie snu. Ze względu na konspiracyjne usposobienie wyznawców Malala, jest on jedynym plugawym bóstwem, które nie obdarza ich darami Chaosu – choć są oni z tego powodu słabsi od pozostałych kultystów, są też dzięki temu trudniej rozpoznawalni. Naturalnie nie dotyczy to oddanych mu magów, których mutacje sprawiają, iż muszą ukrywać się przed resztą ludzi. Przykazania Przykazania są traktowane przez wyznawców dosyć powierzchownie, tym bardziej, iż ze względu na decentralizację kultu, każdy krąg malalitów posiada własne zwyczaje. Niemniej łączą je Prawdy Nienaruszalne, których lekceważenie naraża na karę ze strony współwyznawców.
Opis kultu
Świątynie Malalici nie posiadają głównego punktu zebrań. Gdyby takie istniało, to zapewne w głębi Pustkowi Chaosu, do których nie mają dostępu. Nie występują także kapliczki – modlitwy nie są im potrzebne do uczczenia Odszczepieńca. Najświętsze dla każdego wyznawcy są jego własne ciało i dusza. Organizacje religijne Gdyby ktoś z zewnątrz przyjrzał się głównej siedzibie malalitów w Nuln i porozmawiał z mieszkańcami lub bywalcami tego miejsca, nie miałby wątpliwości, że jest to świetna karczma, choć może wypełniona nieciekawym towarzystwem. "Srebrną Kosę" charakteryzują dobre trunki, łóżka odpowiednie na każdą kieszeń, przyjemny wystrój w ciemnej tonacji, zamknięte na pięć zamków i kilka zasuw mocne drzwi do piwnic oraz lista specjalnych usług do wglądu u karczmarza - o ile ktoś wie, czego szukać. Płomień z kominka oświetla całą izbę główną, nawet latem, gdyż okna są przyciemniane. Wielu stałych klientów tego modnego i popularnego przybytku nie zdaje sobie sprawy, iż mieści się tutaj jedna z najdroższych i najskuteczniejszych gildii złodziei i skrytobójców. Wtajemniczeni nie podejrzewają, iż za potężnymi drzwiami mieści się największe w prowincji skupisko czarnoksiężników, kierujących działaniami wszystkich lokalnych wyznawców Malala, powoli wzrastających w siłę. Osobom potrzebującym ludzi od brudnej roboty "Srebrna Kosa" umożliwia uciszenie każdego w Imperium, z wyjątkiem takich osobistości jak Karl Franz czy elektorzy - kult potrzebuje, by władza pozostała w niezmienionej formie. Malalici twierdzą, iż mogą ukraść każdy przedmiot – mają na koncie kilka spektakularnych napadów na świątynie. Niemniej każda z tych usług kosztuje fortunę, na którą niewielu stać. Umiejętności i zdolności powiązane z bóstwem Większość wyznawców Malala stara się uzyskać profesję umożliwiającą im opanowanie biegłości takich jak ukrywanie, skradanie się, warzenie trucizn, zastawianie pułapek i charakteryzacja. Błogosławieństwa Chaosu Malal z rezerwą podchodzi do nadawania swoich błogosławieństw, które narażają wyznawców na ataki ze strony łowców czarownic. Niemniej każdy członek kultu Malala potrafi bez problemu (+30 do testów SW) odpierać zaklęcia takie jak prawdomówność z dziedziny Vereny i łatwo maskuje się w kręgach pozostałych kultów. W dodatku często zdarza się, iż w czasie wykonywania konkretnej misji w służbie Zdrajcy, błogosławi on swoich wyznawców pewnymi modyfikatorami. Jednak Malal zachęca swoich uczniów do doskonalenia się w każdej dziedzinie życia i z zasady nie udziela im permanentnych błogosławieństw. Najważniejsi kultyści Chociaż kult Malala nie posiada oficjalnej hierarchii, w naturalny sposób wyłoniły się osoby cieszące się większym zaufaniem lub szacunkiem. Z całą pewnością zaliczyć do nich można mieszkającego w Altdorfie Wilhelma Szlachetnego. W społeczeństwie pełni on funkcję bogatego filantropa i mecenasa, wspierającego przede wszystkim ludzi chorych, biednych i pokrzywdzonych w przeszłości przez Chaos. Posiada znaczną siłę przebicia w życiu politycznym miasta, choć brak mu – jak dotychczas – oficjalnego stanowiska. Udało mu się już zasłużyć na tytuł szlachecki. Oficjalnie utrzymuje się z opłat i lenna dawanych przez podległych mu chłopów, jednak nie byłby w stanie zyskać sobie takiej sławy bez wkładu finansowego innych malalitów, takich jak członkowie "Srebrnej Kosy". Wilhelm poznał ścieżkę Odszczepieńca przypadkiem, kiedy poszukiwał możliwości wzmocnienia swojej potęgi, udało mu się odkryć talent do guślarstwa. Ten Który Zmienia Drogi wydawał mu się zbyt głośnym i jawnym bóstwem. Malal natomiast, przynajmniej początkowo, sprawiał wrażenie, jakby można było w sytuacji awaryjnej wycofać się od niego. Chociaż Wilhelmowi udało się przez długi czas ukrywać, zdradziła go nieczysta magia. Malalici cudem (być może dosłownie) przekupili władze, by miast wciągać go w kręgi nauk magicznych, pozwolić mu złożyć przysięgę nieskorzystania ze swoich umiejętności. Dotychczas, w imię wyższego celu, Wilhelm owej przysięgi dotrzymał. Dni świąteczne Święta w kręgach wiernych, podobnie jak modlitwy nie są najważniejsze, jednak wyznawcy lubujący się w ucztach, obchodzą rocznicę największego triumfu Malala - dzień zdrady bogów Chaosu. Tak się składa, iż pokrywa się on z głównym świętem Sigmara – Pierwszym Dniem Lata. Dzięki temu, nie budząc podejrzeń, mogą świętować we własnym gronie. Kulty powiązane W historii rozwoju religii Malala pojawiły się osoby, które nie potrafiły całkowicie zrezygnować z błogosławieństw pozostałych Mrocznych Potęg. Choć budzą one pogardę wśród reszty wiernych, próbują pogodzić drogę Malala z korzyściami płynącymi z wyznawania pozostałych Panów Chaosu. Nie ulega wątpliwości, iż są to ludzie zbyt lękający się prześladowań, by pozwolić sobie na bezpośrednie kontakty z istotą Chaosu, a przy tym zbyt słabi psychicznie, by pogardzić przyjemnościami siły i władzy. Główny nurt toleruje ich, gdyż mimo wszystko potrafią być pożytecznymi narzędziami. Beztroscy są doskonałymi szpiegami w kręgach Slaanesha, gdyż czerpią rozkosz wespół z Synami Splugawienia, oddając się orgiom, narkotycznemu otumanieniu i łamaniu kolejnych tabu. Krwawnicy potrafią dobrze wkomponować się w sekty Khorna – choć zawsze będą pozostawać w tyle za naznaczonymi piętnem Chaosu, są w stanie wpadać w szał bitewny oraz czerpać satysfakcję z okrucieństwa i zemsty. Niektórzy guślarze, czarownicy i czarnoksiężnicy, tworzący ugrupowanie Czartośladów, skupiają się wraz z wyznawcami Tzeentcha, próbując przynajmniej podejrzeć umiejętności jego sług. Jedynie Nurgle skutecznie broni się przed atakami Malala, którego słudzy raczej nie są w stanie zbyt długo przeżyć w pomieszczeniach wypełnionych przeklętymi chorobami.
Część dla Mistrza Gry
Mieszacz Malala Mieszacze są najbardziej charakterystycznymi przedstawicielami aspektów Malala, takich jak niepewność, zdrada i oszustwo. Posiadają ograniczoną umiejętność zmiany kształtu – zazwyczaj w trakcie pierwszego kontaktu z innymi istotami starają się przybrać ufny, przyjazny wyraz twarzy i postawę. Ubierają się w eleganckie, modne stroje. W większości przypadków objawiają się istotom, które od dawna obserwowały, dlatego łatwo im zyskać ich zaufanie. Mieszacze mogliby łatwo uśmiercać ofiarę w momencie, kiedy ta odwraca się do nich plecami, jednak największą rozkosz przynosi im wyraz twarzy konającej osoby, która ze zdziwieniem pyta ostatkiem sił: "Dlaczego?". Kiedy demon ten zmuszony jest do obrony, przybiera postać niskiej istoty zazwyczaj o ciemnym, ziemistym odcieniu, o trzech ramionach i dwóch chwytnych ogonach. Pomimo niewielkiej siły, cechują się zdumiewającą szybkością i zręcznością. Nie posiadają naturalnej broni i zazwyczaj posługują się krótkimi ostrzami, takimi jak noże i miecze.
Umiejętności: język tajemny (demoniczny), czytanie z warg, przekonywanie, skradanie się +10, spostrzegawczość, śledzenie, wspinaczka +20, ukrywanie się +10, unik, znajomość języka (mroczna mowa), zwinne palce Zdolności: bijatyka, brawura, chodu!, demoniczna aura, intrygant, oburęczność, straszny, szósty zmysł, szybkie wyciągnięcie Zasady specjalne: