Lista siedmiorga - Mark Frost

Lista siedmiorga została po raz pierwszy wydana w Stanach Zjednoczonych na początku lat 90. Jest to fakt o tyle istotny, że utrzymano ją raczej w stylu klasycznej powieści detektywistycznej, co w nowszych publikacjach jest coraz rzadziej spotykane. Mark Frost nie mógł jednak nie odwołać się do konwencji znanej nam z opowieści o Sherlocku Holmesie, ponieważ główną postacią jego powieści jest nie kto inny jak sir Arthur Conan Doyle.

Doyle, młody lekarz pracujący w Londynie, zainteresowany jest wieloma sprawami, które wykraczają poza aspekty typowo zawodowe. Szczególną uwagą obdarza spirytualizm, czyta publikacje mu poświęcone i uczestniczy w seansach z osobami podającymi się za media. Pewnego dnia otrzymuje list, w którym zrozpaczona kobieta prosi go o pomoc w zdemaskowaniu oszusta podającego się za przewodnika w kontaktach z zaświatami. Arthur wybiera się na seans, podczas którego wszystko przebiega nie tak, jak powinno – dochodzi do morderstwa. Zabójcy atakują też Doyle'a, ale nieoczekiwanie na ratunek przybywa mu tajemniczy nieznajomy, który z czasem okazuje się być dobrze zorientowany w sytuacji. Doktor nieoczekiwanie znajduje się w centrum operacji mającej na celu zdemaskowanie spisku Mrocznego Bractwa, którego celem jest zdobycie potęgi, umożliwiającej opanowanie całego świata.

Od pierwszych stron powieści można domyślić się, że jej autor ma spore doświadczenie w branży filmowej – jego język jest bardzo plastyczny; Frost pisze w pewnym sensie ujęciami filmowymi. Sposób, w jaki snuje historię, pozwala na doskonałe wyobrażenie sobie tego, o czym opowiada. Poza tym Lista siedmiorga jest pełna dynamicznej akcji, pościgów i strzelanin, jak porządny film sensacyjny.

Zdała egzamin również stylizacja na powieści o Sherlocku Holmesie. Autor przekonująco opisuje czasy Doyle'a. Wczuć się w tamte realia pomagają też dialogi, między innymi dysputy Arthura z Jackiem, które tworzą klimat prawdziwych debat brytyjskich dżentelmenów. Przy okazji Frost wykazuje się też swoją znajomością historii Wielkiej Brytanii i ogólnym oczytaniem. W powieści można dopatrzyć się aluzji nie tylko do beletrystyki (dzieła Doyle'a czy Brama Stockera – który również pojawia się jako bohater), lecz także do wielu dzieł naukowych, na przykład antropologicznych rozpraw Jean-Jacquesa Rousseau. Mark Frost prezentuje jednak świat brutalny, pełen zła i przemocy, a zarazem mniej czarno-biały niż w powieściach inspirujących go twórców. Nie stroni od sytuacji pełnych grozy ani od nieprzyjemnych opisów zbrodni, które nie ograniczają się do okaleczenia ciała ofiary.

Listy siedmiorga nie należy w żadnym wypadku traktować jak biografii Doyle'a. Frost uczynił go głównym bohaterem powieści, która w pewnym sensie wyjaśnia, skąd wzięły się przygody Sherlocka Holmesa. Niemniej jest to oczywiście wyłącznie gra z czytelnikiem, dająca mu możliwość zabawy w dzielenie wątków na fakty i fikcję. W książce pojawia się również niezbyt rozbudowany wątek napisany niejako w hołdzie Bramowi Stockerowi, część akcji rozgrywa się w Withby, znanym wielu czytelnikom z Draculi. Jakby tego było mało, autor sięgnął również po wątki historyczne. Czytelne są tutaj aluzje do II wojny światowej oraz idei nadczłowieka.

Recenzowana powieść nie jest pozbawiona wad. Zawodzą nieraz opisy emocji postaci, tworzone w sposób, który nie koresponduje z ich działaniami i wypowiedziami. Zaburzona bywa również spójność dialogów, być może jest to jednak wina nieodpowiedniego łamania tekstu polskiego wydania. W kilku miejscach zaobserwować można też brak logiki ciągu wydarzeń, jakby autor w dłuższych sekwencjach zapominał wyjaśnić czytelnikom obecność niektórych elementów, które biorą się właściwie znikąd. Jednak w porównaniu z intrygującą fabułą, dynamiczną akcją i trafnym odzwierciedleniem realiów, są to drobiazgi, które spokojnie można puścić w niepamięć.

Lista siedmiorga to uczta intelektualna dla każdego, kto ma chęć doszukiwać się bardziej i mniej zawoalowanych aluzji do dzieł różnych twórców, a także do historii i mitologii. Mimo znacznych rozmiarów, nie nuży, a nawet pozornie nieistotne dla akcji dialogi są interesujące i pozwalają odbiorcy lepiej poznać bohaterów i wczuć się w ich sytuację. Chwilami opisywane wydarzenia wywołują niepokój i wstręt, stylizowana na dawniejsze czasy powieść nie unika okrucieństwa znanego nam ze współczesności, przede wszystkim II wojny światowej. Frost nie epatuje jednak potwornościami – służą one raczej poruszeniu czytelnika, zmuszają go do wyjścia poza czysto rozrywkowe traktowanie opowieści. Nadaje to książce drugie dno i sprawia, że tym bardziej warto ją przeczytać.
Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę