Legion wspomnień

Legion wspomnień to zbiór ośmiu opowiadań, wypełniających rozmaite luki w historii opowiedzianej przez cykl książkowy. Jako, że ów składa się z dziewięciu powieści, a przez jego karty przewijają się dziesiątki postaci, miałem pewne obawy, czy uda mi się umiejscowić i w pełni zrozumieć znaczenie tekstów – jak się okazało, zupełnie niepotrzebnie. Raz, że teksty ułożono w kolejności chronologicznej, tak że zaczynamy od wydarzeń poprzedzających cykl, a kończymy na mających miejsce już po zamknięciu jego głównej części. Dwa, że napisane są w sposób, który ułatwia umieszczenie ich w kontekście – autorzy za każdym razem podpowiadają czytelnikowi, jakie ważne wydarzenia zdarzyły się niedawno, sięgają też po bohaterów na tyle znanych i charakterystycznych, że nie ma problemu z przypomnieniem sobie, kto kim jest.

Niestety jednak lektura zbioru nie była dla mnie doznaniem w pełni satysfakcjonującym. Każde z zawartych w nim opowiadań to przyzwoity tekst, który broni się jako samodzielne dzieło, jednak aż cztery z nich mają dość dokuczliwy mankament – wypełniają one luki, które zwyczajnie nie wymagały wypełnienia, bowiem ich najważniejsze punkty zostały już omówione w głównym cyku. I tak, Napęd opowiada o odkryciu silnika Epstaina, który umożliwił kolonizację układu słonecznego, Rzeźnik stacji Anderson o tym, jak Fred Johnson zyskał swój przydomek, Kocioł to historia z przeszłości jednego z członków załogi Holdena, a Dziwne psy opisuje, jak doszło do tego, że Cara i Ksan stali się hybrydami ludzi i technologii twórców protomolekuły (i przy okazji wywołuje bardzo silne skojarzenia ze Smętarzem dla zwierzaków).

Głównym problemem tych opowiadań jest fakt, że siadając do ich lektury z góry wiemy, jak muszą się skończyć. Odbiera to sporo frajdy z lektury, szczególnie w przypadku Kotła, w przypadku którego autorzy starali się ukryć tożsamość bohatera i zaskoczyć czytelnika finałem – co było przedsięwzięciem skazanym na porażkę. Co ważniejsze jednak, choć przedstawione w nich historie nie zostały dokładnie opisane w powieściach, to jednak na ich kartach można znaleźć dość wskazówek, by ich opowiadanie w dłuższej wersji nie było niezbędne – co sprawia, że historie te raczej dopowiadają drobne szczegóły niż mówią nam coś nowego o bohaterach czy świecie.

Na szczęście pozostałych czterech opowiadań takie problemy już nie dotyczą. Bogowie ryzyka, Życiowa otchłań, Auberon i Grzechy naszych ojców opowiadają faktycznie niepoznane do tej pory historie – odpowiednio o problemach bratanka Bobbie z półświatkiem, okresie, który Paolo Cortázar spędził w pasiarskim więzieniu, problemach lakońskiego gubernatora na tytułowej planecie i losach Filipa Inarosa po tym, jak uciekł z flotylli ojca. W tych opowiadaniach talent duetu pisarzy błyszczy najjaśniej, pozwalając nam cieszyć się interesującymi opowieściami – a choć ich fabuły nie są może przesadnie oryginalne czy złożone, to ich poznawanie zwyczajnie daje wiele przyjemności.

Tak jak w przypadku powieści, wielka część owej przyjemności wynika z faktu, że kreacja postaci stoi na bardzo wysokim poziomie. Bohaterowie zebranych w Legionie wspomnień tekstów są zwyczajnie ludzcy, mają wyraźnie zarysowane i łatwo rozróżnialne charakterystyki – oraz słabości, które niezmiennie są motorem napędowym fabuły. Obserwowanie, jak gubernator Rittenaur próbuje walczyć z korupcją na Auberonie, jednocześnie nie powielając błędów gubernatora Singha ze stacji Medyna, albo jak David Draper w najlepszych intencjach popełnia głupie błędy, daje niesamowitą przyjemność – są to bowiem postacie złożone i wiarygodne, a przede wszystkim interesujące. Również dialogi, żywe, świetnie napisane i doskonale oddające osobowości rozmówców, stoją na znakomitym poziomie.

Legion wspomnień to interesujący, acz niepozbawiony wad zbiór opowiadań. Fani cyklu dostaną tu więcej tego, co znają i kochają – acz nie za każdym razem to, czego by oczekiwali. Jeżeli ktoś przeczytał powieści i ma ochotę na więcej, warto. Z kolei dla tym, którzy zastanawiają się, czy Expanse to seria dla nich, polecam mimo wszystko zacząć od pierwszej powieści, która jest zwyczajnie ciekawszą pozycją – a sięgając po Legion narażą się na poważne spoilery.