Krzyżowiec - konspekt z pierwszego etapu

Osoby, które ów konspekt czytały już na Dzikich Światach zapraszam do następnej notki, która powinna pojawić się za około 10 minut. Celem tego wpisu jest zgromadzenie informacji o systemie w jednym miejscu, co być może ułatwi komuś zapoznanie się z nim.



Koniec był bliski. Nasza armia została rozbita pod Hittinem, Akka padła, a garstka ocalałych schroniła się w świętym mieście, obleganym przez ocean niewiernych. Jedzenie dawno się skończyło, lazarety były pełne konających, nie było komu zbierać trupów z ulic, a wybuch epidemii zdawał się tylko kwestią czasu. Gdy zawiodły negocjacje, umarła ostatnia nadzieja i pozostała już tylko wiara. I wtedy, pośród chłodnej październikowej nocy, stał się cud. Ocaleliśmy, lecz świat zmienił się na zawsze…
Balian z Ibelinu, obrońca Jerozolimy

Niewierni są gorsi niż zatruta woda w oazie, wdzierają się wszędzie niczym piasek w czasie burzy, a za nimi zawsze idzie śmierć i zniszczenie. Nie zawahali się poświęcić setek tysięcy istnień, aby ocalić jedno miasto i swoją pychę. Ich czarownicy zesłali klątwę, która wszystko obróci w pył. Zawrzeć z nimi przymierze, to gorzej niż wieczerzać z Iblisem. Dziś jesteśmy zbyt słabi, aby jednocześnie zwyciężyć z dżinami i chrześcijanami, ale dzień świętej wojny nadchodzi.
Al-Adil, brat Saladyna


Kataklizm
W roku pańskim 1187 Królestwo Jerozolimy stanęło u progu zagłady. Wojska krzyżowców pod wodzą króla Gwidona z Lusignan zostały zmasakrowane w bitwie pod Rogami Hittinu; miasta chrześcijan padały jedno po drugim, aż w końcu we wrześniu wielka armia Saladyna rozpoczęła oblężenie Jerozolimy. Gdy koniec obrońców zdawał się bliski, przez jęki rannych, okrzyki bojowe, modlitwy muzułmanów i chrześcijan, przedarł się ogłuszający huk. Na ciemnym nieboskłonie pojawiły się najpierw pojedyncze komety, a potem deszcz spadających, płonących gwiazd rozjaśnił noc, sprawiając, iż było jasno jak za dnia. Tylko jeden niewielki meteoryt uderzył nieopodal Jerozolimy, czyniąc wielkie spustoszenie w armii Saladyna nie tyle siłą rażenia i ogniem, co paniką w szeregach muzułmanów.

Oblężenie zostało przerwane, wielka armia rozproszyła się, jednak świat zmienił się na zawsze. Apokaliptyczny deszcz meteorów spadł daleko na wschód, ale nawet w Jerozolimie odczuwalne było silne trzęsienie ziemi. Jednej nocy przestało istnieć Wielkie Imperium Seldżuków i Cesarstwo Bizantyjskie, a ziemie te na zawsze zostały utracone. Wraz z zagładą na Ziemi obudziła się prastara moc, zwana magią. Rzeczy, które do tej pory wydawały się niemożliwe, po prostu się dzieją. Czarownicy potrafią kreować rzeczywistość, złe duchy ukrywają się między ludźmi, umarli wstali z grobów, a Złe Ziemie zamieszkują istoty dużo groźniejsze. Dziś nie ma już wątpliwości, że magiczne moce to klątwa, a nie dar dla ludzi.

Muzułmanie uważają, że to obrońcy Jerozolimy zaprzedali dusze demonom, aby ocalić swoje życie, a wszystko, co nastąpiło później, to kara boga za paktowanie z diabłem. Chrześcijanie są przekonani, że bóg wysłuchał ich modlitw i zesłał ocalenie, niszcząc jednocześnie Bizancjum, które było niczym Sodoma i Gomora. Obydwie strony oskarżają swoich przeciwników o to, iż wezwali na pomoc siły ciemności.


Świat dziś
Jest rok 1191, w Królestwie Jerozolimskim trwa wojna między chrześcijanami a muzułmanami oraz między ludźmi a siłami nadnaturalnymi. W rękach chrześcijan pozostają: port w Tyrze, Jerozolima, kilka twierdz i niewielkie obszary ziemskie. Pod obleganą przez chrześcijan od dwóch lat Akkę dotarły wojska trzeciej krucjaty pod wodzą Ryszarda Lwie Serce. Siły łacinników są rozdarte. Oblężeniem Akki dowodzi król Gwidon z Lusignan, władzę w Jerozolimie sprawuje jego żona Sybilla, ale lud uwielbia obrońcę miasta, Baliana z Ibelinu. Tyrem rządzi skłócony z królem Konrad z Montferratu, a między dwoma największymi zakonami pogłębia się konflikt, który jest już niemożliwy do zażegnania.

Magia została odrzucona i potępiona zarówno przez chrześcijan, jak i przez muzułmanów, jednocześnie obydwie strony oskarżają się wzajemnie o korzystanie z nadprzyrodzonych mocy. Templariusze i Joannici bezwzględnie tępią praktykowanie magii, a wszyscy jej adepci postrzegani są jako skazani na wieczne potępienie heretycy. Jednak mimo restrykcji i fizycznych zmian ciała, powodowanych przez używanie magii, nie brakuje chętnych do korzystania z jej potęgi.

Najważniejszymi postaciami w Królestwie są z jednej strony Saladyn, a z drugiej Ryszard Lwie Serce. Ten pierwszy jest nadzieją muzułmanów na ostateczne zwycięstwo nad sługami krzyża i utworzenie wielkiego islamskiego imperium. Drugi ma niekwestionowany autorytet wśród chrześcijan, jest postrzegany jako wielki wódz, ten, który w krótkim czasie odzyska wszystkie utracone ziemie. Jednak być może już niedługo obydwaj zamiast o wojnie, będą musieli myśleć o sojuszu.


Magia
Templariusze szybko dostrzegli korzyści płynące z kontrolowania nadprzyrodzonych mocy. Walkę z przeciwnikiem dysponującym taką siłą, bez dostępu do niej, uznali za z góry przegraną. Poświęcili własne dusze, zaczęli zgłębiać tajniki mrocznej potęgi, ale czynią to dla dobra wszystkich ludzi. Tak przynajmniej widzą to oni sami. Na ich czele stoi bezwzględny Gerard de Ridefort, którego śmierć pod Akką widziało wielu świadków.

Zakon rycerzy św. Jana pod wodzą Garniera de Nablus zdecydowanie przeciwstawił się Templariuszom, rycerze jawnie się nienawidzą i szukają powodów do zwady między sobą. Kościół opowiedział się po stronie Joannitów, ale patriarcha Jerozolimy, Herakliusz, otoczył Templariuszy swoją opieką, czyniąc z nich swą gwardię i dając wszelkie pełnomocnictwa do zwalczania czarowników.

Nizarycka sekta asasynów, którą z twierdzy w Masyafie dowodzi Starzec z Gór, zgłębia mistyczne moce umysłu. Na wpół legendarnym zabójcom przypisuje się nieprawdopodobne zdolności, włącznie z niewidzialnością i przenikaniem przez ściany. Zaś sam Starzec z Gór potrafi sobie podporządkować wolę dowolnego człowieka.


Gwiezdny pył
Pozostałości meteorów, które spadły na ziemię, nasycone są energią, umożliwiającą kontrolowanie magii. Minerały te są bezcenne dla czarowników, a wtopione w metal lub kamień stają się niebezpiecznymi narzędziami w rękach zwykłych śmiertelników. Jednak gwiezdny pył deformuje ciała ludzi, którzy mają z nim kontakt, i silnie wpływa na ich umysły. Kowale magii, którzy potrafią wytwarzać niesamowite przedmioty, są okaleczonymi nieszczęśnikami, bezwzględnie ściganymi przez Templariuszy i im podobnych. Złośliwi twierdzą, że mistrzowie kowali trafiają nie na stosy, a do kazamatów, w których robią potężne artefakty dla rycerzy zakonnych.


Wyklęci
Nieopodal Tyberiady szlaki, oazy i małe osady pustoszone są przez armię nieumarłych. Nieliczni świadkowie, którym udało się umknąć hordzie martwych wojowników, twierdzą, że na ich czele stoi ścięty przez samego Saladyna pod Hittinem, wielki wróg islamu, Renald z Chatillon. Nie wiadomo, kto ożywił ofiary spod Rogów Hittin, nie wiadomo komu służy demoniczna horda, ale pewne jest, że ciągle rośnie ona w siłę, gdyż jej szeregi zasilają zamordowani przez nią nieszczęśnicy. Wyklęci są potężnymi istotami, a nawet jeśli za życia byli wrogami islamu, teraz nie zważają na wyznanie swoich ofiar.


Awanturnicy
Postacie graczy wcielają się w przybywających do Jerozolimy krzyżowców, pełnych wiary lub pychy szlachciców, którzy szukają sławy, bogactwa, przygód lub odkupienia. Otaczający ich świat znają z legend i opowieści, jednak wszystko jest dla nich nowe: palące słońce i gorący piach pustyni, jedzenie i trunki, obyczaje miejscowych, a także osiadłych tu łacinników, nade wszystko jednak magia, która kusi swą potęgą.


Trzy światy
Krzyżowiec daje możliwość rozegrania sesji w trzech odmiennych sceneriach. Stary kontynent to miejsce oddalone od kataklizmu, w którym magia istnieje głównie w zabobonach i oskarżeniach Inkwizycji (poziom trudności testów magii 6). Dobre miejsce na rozegranie pierwszej sesji w realiach średniowiecza, które prysną natychmiast na drugim brzegu Morza Śródziemnego.

Jerozolima to świat fantasy, w którym magia (poziom trudności testów 4), choć postrzegana jako zło, jest całkiem często spotykana. Każdy mieszkaniec Królestwa wie o istnieniu sił nadprzyrodzonych, a wielu nie obawia się korzystać z nich dla własnych celów. Nawet Templariusze o lśniących oczach i przerażających obliczach nie są w stanie wyplenić mocy, tym bardziej, że sami tak ochoczo z niej korzystają.

Złe Ziemie, czyli terytorium doszczętnie zniszczone przez deszcz meteorytów, to postapokaliptyczny, księżycowy krajobraz; miejsce, w którym spaczona ziemia, zatrute powietrze i woda zmieniają ludzi w potwory. Jednak nie brakuje śmiałków, którzy wybierają się tam w poszukiwaniu legendarnych skarbów Bizancjum, albo gwiezdnego pyłu. Magia jest tutaj niemal namacalna (poziom trudności testów 2), ale miejsce to ma też swoich strażników – zdeformowanych awanturników, którzy znaleźli tu tylko szaleństwo, tych, którzy przeżyli kataklizm i zapłacili za to wysoką cenę, a nawet samego diabła.


Konwencja
Krzyżowiec to system fantasy jedynie inspirowany naszą historią, kulturą i religią, których biegła znajomość nie jest absolutnie konieczna do udanej sesji. Jednak wystarczy sięgnąć po znany stereotyp, aby ożywić świat pełen templariuszy, asasynów, dżinów, latających dywanów i skrywających bogactwa piasków pustyni.