Krótki wpis o dwóch marzeniach

Marzenie pierwsze należy do Basi Karlik. Polterowi bywalcy Pyrkonu zapewne o niej słyszeli. Jest to polska harfiarka (czyt. kobieta grająca na harfie celtyckiej) nie tylko rekonstruująca utwory dawne i tradycyjne przy pomocy równie archaicznych metod gry, ale też przetwarza wiele z bardzo współczesnych tekstów (w tym licznie nawiązujących do fantastyki) oddając piękną ideę, którą warto chronić za wszelką cenę: łączyć nowe z dawnym. 

Basia wydała dawno temu album demo (obecnie już nie do ściągnięcia) i album niezależny (Karczmę Niezapomnianych Opowieści). Licznie koncertuje - na konwentach, w pubach, choć najchętniej jedzie do prywatnych miłośników muzyki dawnej i za skromną opłatę udziela koncertu na zamówienie. Teraz zaś jest możliwość, by wydała kolejny album - Suantraí-struna snu.

By to się stało, potrzeba jeszcze około 550 pln w akcji otwartej w serwisie PolakPotrafi.pl. Udało się od Pyrkonu 2014 uzbierać niemal 9000 pln. Akcja kończy się w piątek.

Piszę, gdyż nie mogę sobie pozwolić na dosłanie większej kwoty, a zdecydowanie wolę dostać w przyszłych paczkę z płytą, niż zwrot gotówki od PP.pl.

Póki co, zapowiada się, że album będzie obdarzony pięknymi ilustracjami.

Zachęcam do obejrzenia:

http://polakpotrafi.pl/projekt/harfiarka

------------

Coś z zupełnie innej beczki. 

Będzie Wiatyk. On-line. Za darmo. W wersji czarno-białej i kolorowej. Na Creative Commons. Z ilustracjami również na Creative Commons.

Wiatyk to gra fabularna łącząca nowe z dawnym (a jest to idea, którą zawsze warto wspierać : )). Co się z tym wiąże: świat jest intuicyjny i prosty do ogarnięcia, ale też posiada kilka smaczków, które pozwalają w nim rozegrać wyjątkowe przygody. Jego mechanika jest banalna i podatna na modyfikacje (niczym w pierwszych systemach RPG), ale też oparta o umiejętności (jak w najpopularniejszych w Polsce grach) i kilka abstrakcyjnych narzędzi (jak w grach niezależnych). Jest to też gra przeznaczona do gry w kampanie o otwartej fabule (jak w latach siedemdziesiątych), ale dość prosta i posiadająca narzędzia, by łatwo wprowadzać do gry nowe wątki i nowych bohaterów graczy.

Gracze prowadzą w niej - nic dodać, nic ująć - awanturników. Zwykłych ludzi o niezwykłych marzeniach. Gotowych poświęcić wszystko, by zyskać wszystko.

Treść podręcznika i ilustracje już są. Tekst poszedł do korekty v. 1.5. Inna uczynna osoba już deklaruje chęć pomocy przy składzie. Moja ukochana projektuje w nielicznych wolnych chwilach stronę internetową.

Jest duża szansa, że w ciągu dwóch miesięcy zobaczycie efekt mojego marzenia o pokazaniu światu własnej gry. Marzenia, które wreszcie przeszło do uznania, że rzeczywiście mam coś do powiedzenia. Mam coś do pokazania. Do podzielenia się.

Jestem bardzo podekscytowany.