Kamienie Erenthi

Kamienie Erenthi to prosta gra karciana osadzona w klimatach fantasy, która ukazała się za sprawą wydawnictwa Artisan Workshop. Gra przeznaczona jest dla dwóch do ośmiu graczy. Każdy wcieli się w jedną z postaci ze świata Erenthi i będzie przemierzał krainę w poszukiwaniu magicznych kamieni, jednak niektórzy z nich będą starali się nie dopuścić do odnalezienia skarbu. Pod względem mechaniki tytuł ten bardzo mocno czerpie z dość popularnego Sabotażysty od wydawnictwa G3. Czy jednak jest to równie udany tytuł jak jego poprzednik?

W krainie Erenthi

Grę otrzymujemy w małym, poręcznym pudełeczku takich rozmiarów jak Czarne Historie czy wspomniany wcześniej Sabotażysta. Grafika na okładce przedstawia tytułowe kamienie Erenthi, które zostały dodatkowo polakierowane, co wizualnie sprawia świetne wrażenie. W środku umieszczono 110 dobrze wykonanych kart oraz zwięzłą i słabo rozpisaną instrukcję, w której nie ma, niestety, jakichkolwiek przykładów czy nawet odpowiedzi wyjaśniających kilka istotnych kwestii dotyczących rozgrywki. Co ciekawe i dla odmiany warte pochwały, w pudełku znajdziemy również kod do rejestracji naszej gry na stronie internetowej wydawnictwa, po której zupełnie za darmo otrzymamy kilka gadżetów w postaci krótkiej książeczki wprowadzającej do świata Erenthi, mapę tytułowej krainy w formacie A4 oraz dużą papierową planszę, która nie jest niezbędna, ale znacząco ułatwi nam rozgrywkę. Ogólnie jakość wydania jest bardzo dobra. Szata graficzna prezentuje się przyzwoicie, choć żadnego szału raczej nie robi.

Wędrówka po skarb

Przygotowanie do gry przebiega szybko i sprawnie. Powierzchnię gry stanowi obszar o wymiarach kart 5 x 9 cm. Na rogach planszy losowo umieszczamy zakryte karty celu, natomiast na środku w zaznaczonym miejscu kładziemy kartę startową przedstawiającą dom, czy jak kto woli, karczmę umiejscowioną na skrzyżowaniu. Karty drogi, mapy oraz akcji łączymy i tasujemy, tworząc główną talię dociągania. Następnie każdy z uczestników otrzymuje jedną postać, którą trzyma zakrytą w tajemnicy przed resztą graczy, kartę symbolizującą poziom życia bohatera oraz dociąga sześć kart na rękę. W ten oto sposób jesteśmy gotowi do rozpoczęcia naszej wędrówki po skarb.

Bohaterowie w grze podzieleni są ze względu na cel rozgrywki oraz umiejętność przechodzenia przez różne obiekty na planszy. Ludzie, elfy i krasnoludy zdobywają jeden kamień, jeżeli uda im się dotrzeć do skarbu, natomiast orkowie zdobywają po jednym za każdą postać, której nie udało się wypełnić tego zadania. Wyjątkową postacią jest mroczna zjawa, która zdobywa po jednym skarbie za każdą zranioną w grze postać.

Rozgrywkę rozpoczyna dowolnie wybrany gracz. W trakcie swojej tury należy wykonać jedną z trzech dostępnych akcji. Pierwszą z nich jest dołożenie na planszę karty drogi w taki sposób, aby odpowiednio łączyła się ona z innymi sąsiadującymi kartami na planszy. Kolejną jest zagranie karty akcji na siebie lub jednego z pozostałych uczestników zabawy. Akcje te mają działania bardzo podobne do tych w Sabotażyście. Kiedy wpadniemy w pułapkę, nie będziemy mogli dokładać kart drogi, chyba że uwolnimy się z niej lub zrobi to któryś z pozostałych graczy. Równie często będziemy zagrywać ataki (magiczne oraz fizyczne), które na końcu gry spowodują u nas rany, jeśli nie będziemy mieli wyłożonych przed sobą odpowiednich kart obrony. Innym przykładem są też karty mapy, pozwalające podejrzeć jedną z kart celu. Magiczne oczyszczenie z kolei pozwala zdjąć z gracza wszystkie zagrane na niego ataki i pułapki, jednak nie zadziała na postać, która została wcześniej osłabiona. Ostatnią już możliwą akcją jest pominięcie naszej kolejki poprzez odrzucenie jednej z kart i dobranie nowej tak, by w sumie mieć ich sześć na ręce. Po wykonaniu jednej z trzech wyżej opisanych czynności przychodzi tura następnego w kolejności gracza.

Runda toczy się do momentu, gdy zakończy się droga do karty z kamieniem Erenthi lub skończy się stos kart dociągania. Wtedy wszyscy ujawniają swoją tożsamość i przystępują do przydzielania nagród osobom, którym udało się wypełnić zadanie. Jeśli jednak okaże się, że gracz otrzymał więcej niż 2 rany − ginie, nie otrzymuje nagród i co gorsze, nie bierze udziału w następnej rundzie. Można jednak odzyskać punkt życia, oddając w zamian 2 lub 3 kamienie Erenthi w zależności od tego, czy koszt opłacamy sami, czy składamy się z innymi graczami. Po tym następuje kolejna runda, która rozpoczyna się odpowiednim przygotowaniem gry i przydzieleniem graczom nowych postaci. Zabawa może toczyć się tak długo, jak tylko chcemy. Możemy ustalić limit partii bądź grać do momentu wyczerpania się wszystkich kart nagród.

Jaki skarb znaleźliśmy?

Jak widać, Kamienie Erenthi bardzo mocno przypominają rozgrywkę w Sabotażystę. W trakcie gry jest sporo blefowania. Bardzo ważne jest, aby planować swoje ruchy tak, by szybko nie ujawnić innym swojej tożsamości, choć w połowie rozgrywki i tak wszystko wychodzi na jaw: kto stara się dotrzeć do kamieni, a kto próbuje temu zapobiec. Istotna jest też odpowiednia współpraca z innymi graczami. Rozgrywka przebiega dynamicznie i nie ma większych przestojów, gdyż wszystko sprowadza się jedynie do zagrania bądź odrzucenia wybranej karty i dociągnięcia nowej. Z tego powodu nie znajdziemy tutaj wiele strategii. Co do losowości, to jest ona spora, bowiem bardzo wiele zależy od tego, jakie karty będą trafiać nam na rękę. Oczywiście, jak już wcześniej wspomniałem, kluczem do zwycięstwa jest również dogadywanie się z współgraczami, ale sytuacje, w których przez kilka tur nie będziemy mogli dołożyć karty na planszę lub uwolnić się z pułapki, potrafią czasem zirytować. Co do kosztów odkupienia punktów życia to obniżyłbym je o jeden kamień, ponieważ utrata dwóch/trzech kamienii jest według mnie zbyt kosztowna i gracz sporo przez to traci.

Choć w tytuł ten można grać już od dwóch graczy to, niestety, rozgrywka w małym gronie bywa mało wciągająca, wręcz nudna. Dodatkowo, w przeciwieństwie do Sabotażysty, instrukcja nie wyznacza zależności liczby „złych postaci” do liczby osób biorących udział w rozgrywce, przez co mogą zdarzyć się takie sytuacje, że nawet przy większej liczbie graczy wszyscy będą starali się dotrzeć do kamienia. Gra pokazuje pełnię swoich możliwości dopiero przy co najmniej pięciu graczach. Wtedy jest więcej kombinowania, knucia i ciekawych dyskusji wśród uczestników rozgrywki. Jest po prostu o wiele ciekawiej. 

W kwestii samego wykonania nie można się zbytnio do niczego przyczepić. Zarówno karty, jak i samo pudełko, wykonano bardzo solidnie, a na pochwałę w szczególności zasługuje możliwość otrzymania dodatkowych gadżetów po rejestracji gry.

Podsumowanie

Kamienie Erenthi to dobry tytuł, który należy traktować przede wszystkim jako filler czy grę imprezową. Rozgrywka jest dynamiczna, a zasady bardzo proste do wytłumaczenia. Niemniej tytuł ten nie jest pozbawiony kilku wad, które dla niektórych mogą okazać się nie do przyjęcia. Fanom Sabotażysty z pewnością przypadnie do gustu, choć nie odnajdą tu raczej nic nowego. Jeśli do gry będziecie zasiadać w dużym gronie osób i nie przeszkadza wam nadmierna losowość oraz nieprzewidywalność, to otrzymacie ciekawą, emocjonującą rozgrywkę z elementami blefu i negatywnej interakcji. W przeciwnym wypadku radzę omijać grę szerokim łukiem.

Plusy:

• proste zasady
• dobre wykonanie
• możliwość otrzymania dodatkowych gadżetów po rejestracji gry
• spora interakcja
• knucie i kombinowanie, kto należy do naszej drużyny

Minusy:

• bardzo duża losowość
• brak zależności liczby dobrych i złych postaci do liczby graczy
• skalowalność
• wysoki koszt odzyskania życia

Dziękujemy wydawnictwu Artisan Workshop za przekazanie egzemplarza do recenzji.