» Inwigilacja

Inwigilacja

Dodał: Hubert 'Saise' Spala

Inwigilacja
5.21
Ocena użytkowników
Średnia z 12 głosów
-
Twoja ocena
Mają na liście życzeń: 0
Mają w kolekcji: 5
Obecnie grają: 0

Dodaj do swojej listy:
lista życzeń
kolekcja
obecnie gram
Inwigilacja - Poltergeist patronem
Tytuł: Inwigilacja
Typ gry: imprezowa, karciana
Projektant: Tomasz Z. Majkowsj Zasowskiki, Michał Stachyra, Macie
Ilustracje: Włodzimierz Chołostiakow
Data wydania oryginału: 1 maja 2007
Wydawca polski: Kuźnia Gier
Liczba graczy: od 3 do 5 osób
Wiek graczy: od 12 lat
Czas rozgrywki: ok. 15-45 minut
Cena: 35 zł

Zasiadając do Inwigilacji, gracze zostają posłami polskiego parlamentu. Przed nimi trudne zadanie: ciągłą dbałość o sondaże i walka o pozycje, która pozwoli im bezpiecznie przetrwać cztery lata i bezstresowo wejść w kolejną kadencje. Wiadomo powszechnie, że najskuteczniejszym i najprzyjemniejszym sposobem utrzymania się na fali jest regularne wzbudzanie sensacji. Ta natomiast sprawdza się najlepiej, gdy dotyczy kolegów z parlamentu. Grający wyruszają więc na poszukiwanie odpowiednio szokujących informacji, korzystając przy tym z niezawodnych zasobów IPNu. Każdy z nich wie, że w przepastnych archiwach tej instytucji znaleźć można teczkę każdego poważnego gracza sceny politycznej - przecież sami skrywają mroczne tajemnice z przeszłości. Dlatego właśnie zdecydowani są wyciągnąć na światło dzienne sekrety z teczek przeciwników, chroniąc jednocześnie własne.

Gra w Inwigilacje wymaga sprytu, dedukcji oraz umiejętności blefowania, a sama rozgrywka jest prosta, dynamiczna i wciągająca. Przed rozpoczęciem zabawy każdy z jej uczestników losuje określoną ilość Afer, dowiadując sie przy tym, gdzie, kiedy i co kompromitującego robił jego poseł. Zadaniem grających jest odgadnąć treść Afer przeciwników. W tym celu zadają sprytne pytania przy stoliku restauracji sejmowej, plotkują w kuluarach i wykorzystują rozmaite
techniki dziennikarsko-operacyjne, reprezentowane w grze przez karty.

Gracz, który sądzi, że zdemaskował przeciwnika, może następnie rzucić oskarżenie z trybuny sejmowej lub zwołać konferencję prasową. Trafne oskarżenia windują popularność posła, jeśli się jednak pomyli, traci - społeczeństwo nie lubi nieudaczników.

Inwigilacja łączy najlepsze elementy gier detektywistycznych z emocjami charakterystycznymi dla
gier karcianych i satyrą na temat, który w Polsce od lat nie traci na popularności. Zapewnia doskonałą zabawę w gronie rodziny i przyjaciół, przywracając przy tym właściwe proporcje gnębiącym kraj problemom. Nie słuchaj polityków - graj w Inwigilację.

Instrukcja w języku polskim dostępna jest na stronie wydawcy.

Galeria

Zobacz wszystkie »
Tagi: Inwigilacja | Kuźnia Gier | Maciej Zasowski | Michał Stachyra | Tomasz Z. Majkowski


Czytaj również

Inwigilacja luksusowa
Co tam, panie, w polityce?
- recenzja
Inwigilacja
Ta śmieszna polityka...
- recenzja
Wolsung
- recenzja
Rice Wars
Gra niczym katana...
- recenzja
Na sygnale
Symulator polskiej służby zdrowia...
- recenzja
Wiochmen Rejser
Gra o dwóch obliczach
- recenzja

Komentarze


Napi
   
Ocena:
0
Całkiem przyjazna. Ważne, żeby przybrać dobre nazwisko i nazwę partii (niekoniecznie fikcyjne ;) Komu politycy nie są obcy i lubi się z nich śmiać - spora dawka trafnego słownictwa i mechanizmów politycznych wykorzystywanych w grze pozwoli na kawałek niezłej zabawy.
01-05-2007 18:33

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.