Historia Thei cz. II

AV 1668–1669

Autor: Dariusz 'deem' Michnowski

Historia Thei cz. II
1668

2. Secundus: Na vesteńskiej wyspie Videnheim zostaje założone miasto Fornuft.

29. Secundus: Trzęsienie ziemi u wybrzeży Vodacce powoduje obsunięcie się klifu na ziemiach Falisci i ukazuje ukrytą twierdzę.

3.Tertius: Po wielu miesiącach zażartych walk armia catilliańska zostaje wyparta z San Augistine. Monteńczycy zajmują miasto i robią z niego punkt zborny dla floty. Bez przyczółku w postaci San Augustin generał Montoya zostaje zmuszony do porzucenia planów kontrataku. Armia castilliańska stacjonująca na prowincji przygotowuje się na przyjęcie kolejnego ataku wroga.

10-30. Tertius: El Vago uderza w licznych miejscach frontu, przerywa monteńskie linie zaopatrzenia, niszczy działa i atakuje żołnierzy.

16. Tertius: Okręt Ligi Vendelskiej zatapia statek kupiecki należący do Giovanniego Villanovy

23. Tertius: Podczas wspólnej kolacji z kardynałem Beppo Mueso, Vincenzo Caligari prosi o udzielenie pozwolenia na handel z Sułtanatem Półksiężyca.

1. Quartus: Monteński generał Du Toille przypuszcza szturm na La Ultima Murilla. Błyskotliwa obrona i zacięty opór wojsk generała Montoyi oraz partyzanckie ataki Wagabundy, wróżą porażkę agresorom.

14. Quartus: Admirał Orduno przypuszcza atak na flotę monteńską. Dzięki jego taktyce blokada zachodnich prowincji zostaje rozbita. Monteńskie okręty są rozproszone po La Boca, w wyniku czego zaopatrzenie znów zaczyna docierać od generała Montoii.

21. Quartus: Admirał Alazais Valoix przejmuje dowodzenie nad Marynarką Montaigne. Obiecuje szybkie rozstrzygnięcie wojny z Castille.

26. Quartus: Po otrzymaniu listu z ostrzeżeniem od swej żony, generał Montegue nakazuje odwrót z Usurii. Jego armia maszeruje prosto na Odiessę, gdzie czekają okręty, które zabiorą ją do domu.

29-30. Quartus: Dominique de Montaigne zabiera się do pracy. Wraz ze swoją Sorte Stregą - Anną odprawia rytuał, który ma w nią przenieść czarnoksięską jej nienarodzonego syna. Kończy się on powodzeniem, dziecko jednak rodzi się martwe, a Dominique zostaje bezpłodna.

30. Quartus: Kapitan Jeremiah Berek zaginął na morzu.

2-10. Quintus: L’Empereur podnosi podatki i wydaje serię edyktów skierowanych przeciw Kościołowi Watycyńskiemu. Represje jeszcze nigdy nie były tak wielkie.

8. Quintus: Beatrice Caligari przybywa do Charouse, aby dodać otuchy siostrze, Imperatorowej Morelli.

10. Quintus: Beatrice Caligari zostaje zamordowana podczas spiskowania ze swą siostrą. Morella zostaje umieszczona w areszcie domowym i nie wolno jej opuszczać Château du Soleil.

23. Quintus: Bitwa pod Derewnianym. Kierując się na St. Tremult Montegue omija większość usuryjskiej armii czekającej w Derewnianym Lesie. Monteńska armia prześlizguje się między liniami wroga, dzięki czemu straty po obu stronach są niewielkie. Jednak od tego czasu siły Monteque’a będą nieustannie nękane przez ataki partyzanckie przeprowadzane przez miejscowych.

23. Quintus: Bitwa pod San Felipe. Admirał Valoix próbuje przeprowadzić kontruderzenie przeciw Castilliańskiej Armadzie, biorąc za cel porty w prowincji Gallegos. Enrique Orduño uprzedza ten ruch i odpycha monteńską flotę w bitwie pod San Felipe.

2. Sextus: Bojąc się naruszenia przez Vendelów swoich interesów w Sułtanacie Półksiężyca, książę Vespucci Bernouli nakazuje swym kapitanom zatapiać każdy okręt Ligi Vendelskiej, jaki napotkają.

5. Sextus: Kapitan Allende zostaje schwytany w porcie San Felipe przez agentów Vincenzo Caligariego.

15. Sextus: Jeden Strzał. Admirał Orduño odmawia wejścia na pokład okrętu „Generała” - eiseńskiego najemnika na usługach Monatigne, w konsekwencji zostaje aresztowany przez Inkwizycję i oskarżony o herezję.

21. Sextus: Gdy zabrakło Orduño, admirał Valoix przeprowadza serię ataków na prowincję Gallegos. Zniszczenia dotykają licznych portów na tym terytorium między innymi: Avili, San Felipe i San Gustavo.

23. Sextus: Castilliańscy żołnierze powstrzymują próbę przekroczenia przez Monteńczyków El Rio de Delia.

24. Sextus: Bitwa pod Jekatnawą. Monteque dociera do Jekatnawy i tam ściera się z usuriańskimi partyzantami. Dzięki szybkiemu manewrowi udaje mu się wyprowadzić armię z wyspy i kontynuować odwrót.

Późny Sextus (21-30): Oblężenie Freiburga. Pod miastem zostają znalezione złoża dracheneisen, prawdopodobnie największe w historii. Dwie armie, jedna pod wodzą Frau Posen, druga Stefana Heilgrunda, wkrótce rozpoczynają oblężenie, chcąc zawłaszczyć kopalnie dla siebie. Obrońcy miasta odpierają atak i złoża zajmuje Niklaus Trägue.

6. Julius: Admirał Orduño zostaje osądzony przez Inkwizycję i uznany winnym herezji. Zostaje przeniesiony do fortecy El Moro i tam oczekuje na egzekucję.

7. Julius: Armia Montegue’a dociera do Odiessy i zastaje tam tylko wraki płonących okrętów. Wykończeni i pozbawieni zapasów żołnierze, nie mają innego wyboru jak ruszyć na zachód, do Eisen.

20. Julius: Eisenfürst Reinhard von Wische budzi się z wieloletniej śpiączki. Natychmiast przejmuje władzę w księstwie, mając u boku Giselę Inselhoffer, którą uważa za swą zmarłą żonę.

1. Corantine: Wszyscy theańscy mistycy zostają nawiedzeni przez potworną wizję Wyspy Zatopionego Oka. Z czasem wizje stają się coraz gorsze.

15. Corantine: Bitwa pod Salzsumpf. We wschodnim Eisen Montegue napotyka armię prowadzoną przez Frau Posen. Mimo zaciętej obrony zostaje pokonany. W czasie bitwy ucieka Karl Steiner, a sam generał dostaje się do niewoli i jest przetrzymywany w komfortowych warunkach w dworze-fortecy Frau Posen.

22. Corantine: W dniu egzekucji admirała Orduño, „Generał” przeprowadza śmiałą akcję odbicia skazańca. Używa Porte, aby wraz ze swoją załogą przedostać się przez obronę El Moro, a następnie, umknąć przed pościgiem przez największy portal, jaki kiedykolwiek stworzono.

25. Corantine: Admirał Valoix uderza w samo serce Castille, San Cristobal. Ma nadzieję, że niszcząc miasto sparaliżuje armię przeciwnika i doprowadzi do ostatecznego zwycięstwa Montaigne.

30. Corantine: Grupa zbiegłych więźniów porywa syrnencki okręt ukryty w podziemiach wyspy Caligarich. Akt ten uruchamia serię kataklizmów, które doprowadzają do zatonięcia wyspy.

1. Septimus: Dzięki połączonym wysiłkom wyrzutka z Towarzystwa Odkrywców, Guya McCormicka i korsarza Chajred-dina, antyczna wyspa Syrnów - Cabora, wynurza się z głębin Zwierciadła.

4. Septimus: L’Empereur odmawia zapłacenia okupu za generała Montegue, pozostającego w niewoli u Frau Posen.

5. Septimus: Plany admirała Valoix związane z San Cristobal, zostają pokrzyżowane przez żonę admirała Orduño, Margarettę.

8. Septimus: Valoix zabija posłańca Porte, który miał go sprowadzić przed oblicze Imperatora. Od tego momentu będzie ścigany jako renegat.

13. Septimus: Szeregowiec Jerome wraca do domu z wojny w Castille. Po znalezieniu blizn na nadgarstkach swej ukochanej zabija jej męża w ataku szału i zostaje aresztowany za morderstwo.

19. Septimus: Zabójcy atakują pięciu spośród pozostałych sześciu vodacciańskich książąt. Czterech zostaje powstrzymanych. Tylko Książę Alberto Lucani ginie w zamachu, nie pozostawiając po sobie żadnego bezspornego dziedzica.

20. Septimus: Siły należące do Księcia Alcide’a Mondavi, niezwykle szybko dokonują inwazji na terytoria Lucanich, Villanova i Caligarich. Mondaviego wspierają eiseńscy najemnicy pod wodzą Ericha Siegera.

22. Septimus: Członek Rilasciare, Arnaud du Charouse, próbuje przedstawić Imperatorowi „Sprawę Ludu”. W dokumencie prosi o zmniejszenie podatków i sankcji nałożonych na Kościół oraz utworzenie zgromadzenia narodowego „aby doradzało Jego Wysokości w sprawach państwa”. Leon nawet go nie wpuszcza.

24. Septimus: Szeregowiec Jerome zostaje przywieziony do Charouse na egzekucję. Widowisko uczynione z lojalnego żołnierza prowadzonego w łańcuchach na ścięcie, wzburza tłum, a rozruchy szybko rozprzestrzeniają się na całe miasto. Bez armii, walczącej w Castille, l’Empereur nie ma wystarczających sił do stłumienia zamieszek.

25. Septimus – 15 Octavus: Zamieszki w Charouse szybko przeradzają się w rewolucję, która obejmuje cały kraj. Szlachta jest mordowana, urzędy plądrowane, a sympatycy Imperatora wtrącani do więzienia. Wielu szlachetnie urodzonych ucieka z kraju.

25. Septimus: L’Empereur ogłasza rozwiązanie Muszkieterów.

25. Septimus: Dominique du Montaigne znika ze swojego pokoju.

27. Septimus: L’Empereur ucieka z Charouse i wsiada na statek zmierzający do bezpiecznej przystani. Okręt ginie na morzu.

27. Septimus: Miriam du Montaigne zostaje schwytana zabita przez rozwścieczony tłum i zabita.

3-4. Octavus: Evelyn du Montaigne zostaje schwytana i zabita podczas próby ucieczki na Avalon. 4. Octavus: Rosamonde du Montaigne zostaje aresztowana podczas próby ratowania bliźniaczej siostry.

5. Octavus: Rosamonde du Montaigne zostaje uwolniona z rąk kata przez Ysabette. Obie uciekają na otwarte morze i stają się najbardziej poszukiwanymi przestępczyniami w Montaigne.

10-11. Octavus: Nicolette du Montaigne zostaje schwytana podczas próby ucieczki do Eisen. Samozwańczy sąd skazuje ją na śmierć przez powieszenie i wykonuje wyrok.

10. Octavus: Stowarzyszenie Jakuba wzywa do utworzenia nowego rządu.

12. Octavus: Ciało Imperatora zostaje znalezione. Wisi na nadmorskim drzewie. Nie ma śladu po wykonawcach egzekucji.

14. Octavus: Eisenfürst Georg Hainzl unika zamachu przeprowadzonego przez swego doradcę Philipa Knefa. Szalony władca odgrywa rolę wielkiego zdobywcy i snuje plany podboju pozostałych księstw.

17. Octavus: Vincenzo Caligari zostaje wyparty ze swej dotychczasowej kryjówki.

18. Octavus: Największe potęgi Thei podpisują Pakt o Caborze. Usurianie nie wpuszczają do swych portów żadnych statków zmierzających do mechanicznej wyspy, a siły kościelne podwajają wysiłki na Zakazanym Morzu, powstrzymując kolejnych śmiałków, którzy tam zmierzają.

30. Octavus: Eisenfürst Georg Hainzl przypuszcza atak na ziemie swojego sąsiada Faulka Fischlera. Armia napastnika znika bez śladu.

7. Nonus: Zostaje powołany Parlament Montaigne, składający się z przedstawicieli każdej prowincji. Decydującą pozycję ma Rada Ośmiu. Ustala ona porządek prac Parlamentu oraz decyduje o obsadzie najważniejszych stanowisk.

8. Nonus: Grupa monteńskiej szlachty ogłasza powstanie, w eiseńskim Siegsburg, rządu na uchodźstwie. Na jego czele stają córka Imperatora Anna oraz jej mąż Jean-Marie Rois et Reines.

14. Nonus: Dobiegają końca rozmowy pokojowe między Montaigne i Castille. Monteńczycy zgadzają się wycofać swe wojska w zamian za reparacje wojenne i pozostawienie garnizonu w mieście Barciano. Castillianie niechętnie przystają na te warunki.

18. Nonus: Sukcesem kończą się negocjacje Rady Ośmiu w sprawie uwolnienia armii usuryjskiej z Eisen. Rada nie jest jednak w stanie spełnić wymagań Frau Posen w związku z okupem za Montegue’a, podtrzymuje więc kłamstwo Imperatora o jego śmierci.

19. Nonus: Admirał Valoix zostaje po raz kolejny mianowany dowódcą floty. Jego pierwszą misją jest schwytanie zbiegłej szlachty, która zagraża bezpieczeństwu nowej Republiki.

21. Nonus: Jacob Faust przekazuje Stowarzyszeniu Odkrywców informacje na temat Cabory. Na podstawie jego zeznań Stowarzyszenie zgadza się sfinansować nową wyprawę na zachodni ocean.

28. Nonus: Zostaje ogłoszona amnestia dla każdego monteńskiego szlachcica, który wyrzeknie się używania magii. Członkowie rodziny królewskiej mogą wrócić do kraju pod warunkiem, że zrzekną się wszelkich roszczeń do tronu. Nikt nie wrócił. Za praktykowanie Porte grozi ucięcie lewej dłoni. Noszenie rękawiczek jest w Montaigne zakazane.

7. Decimus: Rada Ośmiu sprzedaje własność Imperatora, aby pokryć długi państwa.

30. Decimus: Valentina Villanova morduje swoje dzieci.

Trzeci Dzień Proroka: Valentina Villanova i Julietta uciekają przed gniewem księcia Villanovy na statku zmierzającym do Vendel.

Szósty Dzień Proroka: W wigilię Nowego Roku Eisenfürst Niklaus Trägue popełnia samobójstwo. Wkrótce po tym Wachtturm legnie w gruzach.

1669

13. Primus: Logan Sieger zostaje nowym Eisenfürstem Freiburga. Nawołuje do odbudowy miasta w oparciu o najszczytniejsze ideały Niklausa Trägue.

30. Primus: Kościół Watycyński grozi księciu Mondavi ekskomuniką, jeżeli ten nie zaprzestanie ataków na sąsiadów.

2. Secundus: Alcide Mondavi zawiera pokój z pozostałymi czterema książętami.

17. Secundus: Stefan Heilgrund wyrusza na potajemną ekspedycję do Schwarzen Waldu.

13. Tertius: Petycje Margaretty Orduño do króla Castille o zorganizowanie wyprawy na zachodni ocean kończą się powodzeniem.

29. Tertius: Nowe ekspedycje Odkrywców wyruszają z Carleon na zachód.

12. Quartus: Emisariusz z „kraju Kossarów” przybywa na negocjacje z Ilią Groźnym. Zostaje zabity jeszcze przed wygłoszeniem powitania.

3. Quintus: Rojaliści próbują przejąć kontrolę nad parlamentem. Bez powodzenia. Przywódcy zostają aresztowani i wydane zostają prawa mające zapobiec kolejnym przewrotom.

23. Quintus: Jyrgal Timurbek ogłasza niepodległość Kossarów.

6. Sextus: W Szocji, na zlecenie Sary MacDonald, zostaje skradziona flaga Faery klanu MacLeod.

25-30. Sextus: Po raz pierwszy członek Vendelskiej Gildii - George Skard, zostaje zaproszony na coroczną ucztę Vestenów na Dworze Wielkiego Króla w Thingvallvatn.

15. Julius: „Dzień Krwawej Uczty”. Aristide Baveux i Eugene Suchet du Crieux zostają zamordowani przez rojalistów. Trzecia próba zabójstwa, na członka Rady Jean-Marca Navarre, zostaje udaremniona. Po tym ogromnym ciosie faktyczną władzę w Radzie Ośmiu przejmuje Arnaud du Charouse, jedyny człowiek, który ma wystarczające zdolności przywódcze, aby ją utrzymać.

16. Julius: Hubert du Gloyure organizuje spektakularny pogrzeb przywódców. Widowisko wprawia mieszkańców Charouse w szał i żądzę zemsty.

19. Julius: Mistrz Val Mokk i Mistrzni Sela Cole z Vendelskiej Gildii po raz pierwszy pokazują się razem publicznie.

24. Julius: Mordercy członków Rady zostają schwytani w opuszczonym dworku pod Paix.

25-27. Julius: Proces zabójców. Arnaud du Charouse przygląda się postępowaniu, ale nie bierze udziału w oskarżeniu. Dowody są bezsporne i mordercy zostają skazani na śmierć.

28. Julius: Egzekucja odbywa się przed Chateau d’Soleil. Ostatnie słowa skazańców wskazują na szeroko zakrojony spisek.

4. Corantine: W wątpliwym prawnie Postanowieniu Numer 15, Arnaud du Charouse powołuje Komitet Ocalenia Narodowego, którego zadaniem jest ściganie wrogów stanu.

10. Corantine: Ponownie rozpoczyna się Szaleństwo. Amnestia dla szlachty zostaje odwołana. Praktykowanie magii jest karane śmiercią. Kolejne fale emigrantów uciekają z Montaigne.

16. Corantine: Arnaud doprowadza do oskarżenia i egzekucji za zdradę członkinę Rady Madeleine du Chatelaine. Utrzymuje, że to ona jest odpowiedzialna za „Dzień Krwawej Uczty”.

19. Corantine: Umiarkowani politycy zostają usunięci z Parlamentu i skazani na śmierć.