1: U ujścia rzeki Tygr założone zostaje miasto Noma, dając podwaliny pod przyszłe Vodacce.
102-228: Noma poszerza swoje granice, podbijając i wchłaniając sąsiadów. Początki Starej Republiki.
213: Mniejsza liczebnie armia Nomy żołnierze pokonują potężniejsze wojska Sułtanatu w bitwie pod Pulo di Olimpia
228: Noma i Akraga (położona tam gdzie w przyszłości powstanie Castille) podpisują pakt handlowy, mający na celu wzmocnienie więzi pomiędzy dwoma mocarstwami. Ich relacje z czasem się pogarszają.
236-255: Noma prowadzi serię kampanii przeciwko barbarzyńskim plemionom Eisen, spychając je w końcu z zajmowanych terytoriów.
255: Republika buduje olbrzymi mur na południowym brzegu wielkiej Rzeki, aby utrzymać eisenskie hordy z dala od swojego terytorium.
268: W Akragańskich górach odkryte zostają bogate złoża metali. Noma przypuszcza atak, aby je przejąć, rozpoczynając Wojny Akragańskie.
344: Akraga ulega w decydującej bitwie i staje się Nomańską kolonią na następne siedemset lat.
424: Generał Juliusz Gaius podbija Avalon. Terytorium Nomy obejmuje niemal połowę znanego świata, a populacja państwa liczona jest w milionach.
425: Gaius ogłasza się Imperatorem, przejmując władzę senatu. Ten akt rozpoczyna Wiek Imperatorów, przekształcając Republikę w Imperium.
502-508: Seria potężnych barbarzyńskich najazdów niszczy kolonie Imperium w Eisen.
573: Kontakt z Avalonem zostaje przerwany, a wyspa znika nagle wśród mgieł i burz. Nomański Imperator oznajmia, że Avalonczycy to naród przeklęty i odmawia przeprowadzenia kolejnej inwazji
581: Wiek Imperatorów kończy się wraz z rządami Klementa Szalonego. Powstanie przywraca władzę Senatu.
623: Cichną burze dookoła Avalonu. Mieszkańcy nie postarzeli się nawet o dzień i są nieświadomi niczego, co się wydarzyło w ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat.
698: Wkrótce po przeprowadzeniu potężnej kampanii w Eisen, Generał Gaius Philippus Macer ogłasza się Imperatorem i przejmuje władzę od nieudolnego Senatu.
724: Próbując wrócić do władzy, niewielka grupa senatorów kontaktuje się z nieznaną istotą. Uzyskują magiczne moce, tworząc zaczątki współczesnych czarnoksięskich linii krwi. Przy pomocy nowo nabytych zdolności Senatorowie zmuszają Gaiusa aby złożył władzę i rządzą niepodważalnie przez następne pięćdziesiąt lat.
774: Przybycie Pierwszego Proroka. Oznaczane jako AV 1 w Theańskim kalendarzu.
Anno Veritatis – Rok prawdy
1: Pierwszy Prorok staje w senacie, orędując za zerwaniem z czarnoksięstwem i głosząc wiarę w jedynego boga, który nazywa się "Theus". Senat aresztuje go i skazuje na śmierć, ale jego nauki rozprzestrzeniają się, tworząc podwaliny Kościoła Watycyńskiego.
32: Sułtanat Półksiężyca spycha Nomę z zajmowanych ziem.
98: Legio II powstrzymuje inwazję barbarzyńców z Usurii tuż przed wkroczeniem na terytorium Nomy.
98: Imperium zostaje podzielone na dwie części: Imperium Wschodnie (ze stolicą w Nomie) i Imperium Zachodnie (rządzone z miasta, które później przekształci się w San Cristobal). Na czele dwóch mocarstwo stoi dwóch Imperatorów, chociaż teoretycznie władzę nadal sprawuje Senat. Ten rok uznaje się za początek końca Starego Imperium.
105: Wschodni Imperator uznaje prawdę zawartą w słowach Proroka i jego wierze. Władca Zachodu idzie w jego ślady.
130: Większość szlachetnych rodów Nomy praktykuje już jakąś formę czarnoksięstwa. Magia stała się domeną przekazywaną z pokolenia na pokolenie.
203: Wschodni Imperator Danatiusz ogłasza przejście na wiarę Proroka. Szlachta uprawiająca czary musi uciekać, jeśli nie chce mierzyć się z gniewem fanatycznie religijnego ludu.
297: Upadek Imperium Nomy: hordy z Eisen plądrują Nomę i zrównują ją z ziemią.
299: Josémaria de Castillo zostaje koronowany na pierwszego króla zjednoczonej Castille.
305: Drugi Prorok przybywa z Sułtanatu Półksiężyca, głosząc słowo o pobożności i odejściu od starych zasad.
306: Drugi Prorok zbiera olbrzymie rzesze wyznawców i prowadzi je na pielgrzymkę do Sułtanatu Półksiężyca. Pielgrzymi zostają wycięci w pień przez bandytów i plemiona żądne łupów. Imperator ogłasza krucjatę przeciwko "niewiernym mordercom"
312: Imperator Corantin dochodzi do władzy i podbija większość zachodniej Thei. Ogłasza wiarę Proroków oficjalną religią Imperium.
313: Król Alonzo Al-Mahmud de Josémaria rządzi zarówno Castille jak i Sułtanatem Półksiężyca, rozpoczynając siedem wieków współpracy pomiędzy dwoma narodami. Imperator Corantine mocno ogranicza jego władzę, a krucjaty dzielą poddanych.
325: Konwent Corantyński tworzy na polecenie Imperatora Watycyńskie Credo. Jednoczy ono wyznawców Pierwszego i Drugiego Proroka w jedną wiarę: Zreformowany Kościół Watycyński.
347: Kościół zakłada zakon Krzyżowników.
376: Corantin umiera. Jego trzej synowie dzielą Imperium pomiędzy siebie, a ich małe królestwa szybko upadają
~400: Pierwsze oznaki Białej Śmierci.
523: Eiseński dowódca Johann von der Velde przeprowadza inwazję na Usurię. Jego armia zostaje pogrzebana przez zamieć śnieżną, która wybucha w środku lata.
600: Przyszły imperator Carleman rośnie w siłę. Podbija większość zachodniej Thei tworząc podstawy kilku współczesnych państw.
609: Carleman zostaje ogłoszony przez Kościół Watycyński Imperatorem Thei. Uprawomocnia to jego rządy.
654: Carleman umiera, pozostawiając Imperium swoim trzem synom: Charlesowi, Stefanowi i Lago.
659: Charles umiera, pozostawiając królestwo w rękach żony - Isabeau. Ta wychodzi za swojego kuzyna Léona Montanusa i zmienia nazwę nowopowstałego państwa na "Montaigne".
686: W górach Eisen odkryte zostaje dracheneisen.
691: Stefan ogłasza powstanie państwa Eisen.
782: Eiseński władca Gottschalk I podbija większość Vodacce, z Nomą włącznie.
818: Okrutne barbarzyńskie plemiona z północnych oceanów jednoczą się pod wspólną nazwą: Vestenmannavnjar. Ich najazdy na wybrzeża Thei będą trwały przez wieki.
~900-1300: Biała Śmierć rozprzestrzenia się gwałtownie. Przez stulecia zaraza szerzy się w całej Thei, uśmiercając jedną trzecią populacji. Castille ponosi najmniejsze straty, głównie dzięki kontaktom z Kościołem Watycyńskim.
918: Rodzina Inbred von Drachen zostaje wymordowana podczas powstania chłopskiego. Ich czarnoksięska linia zostaje zniszczona, a królestwo włączone w granice Eisen.
1000: W Castille pojawia się Trzeci Prorok. Głosi słowa pełne fanatyzmu, nawołuje do rozlewu krwi, usuwa parających się magią Castillijskich królów i uzyskuje błogosławieństwo Kościoła Watycyńskiego
1002: Watycyński biskup zostaje zamordowany przez tłum Tiurków w Castillijskim mieście Malacea. Trzeci Prorok ogłasza nową krucjatę przeciwko Sułtanatowi Półksiężyca. W Castille wybucha wojna domowa, kiedy siły proroka ścierają się z pro-tiureckimi lojalistami.
1009: Pro-tiurecki Najwyższy Król Garcia zostaje pokonany w El Fin del Ciclo. Jego śmierć oznacza dla Castille koniec władzy czarnoksiężników.
1011: "Szalona Królowa" Marrietta Lorenzo z Vodacce próbuje zakończyć krucjaty eliminując Sułtanat przy użyciu Sorte. W efekcie niszczy swoją rodzinę wraz ze sługami i zamkiem na wyspie, z której władała krajem.
1011: Krucjaty tracą impet. Vodacce jest rozbite, Kościół Watycyński zbyt wyczerpany, aby kontynuować walkę. Wojna ciągnąć się będzie jeszcze przez następne trzy wieki, jednakże nasilenie walk jest zmienne, w zależności od zacięcia panującego Hierofanty.
1012-1019: Wojna Hierarchów. Trzeci Prorok przenosi siedzibę Kościoła Watycyńskiego z Vodacce do Castille, rozpoczynając nową wojnę pomiędzy tymi krajami.
1014: Ramon Sandoval zostaje koronowany na Wielkiego Króla Castille, pierwszego z długiej dynastii sandovalskich władców.
1014: Szalony Jack O'Bannon powraca do Inlandii i wypiera Vesteńskich najeźdźców.
1019: Siły Vodacce zostają pokonane Castilliańską armię – kończy się Wojna Hierarchów. Stolica Kościoła Watycyńskiego przenosi się z Nomy do nowopowstałego miasta Watycyn.
1021: Jack O'Bannon abdykuje z i odchodzi. Rozpoczynają się walki, mające wyłonić jego następcę.
1028: Henri du Montaigne najeżdża Avalon, Inlandię i Szocję. Pokonuje armie króla Herygha w bitwie Trzech Dróg i anektuje trzy narody. Sidhe opuszczają Avalon, zabierając ze sobą Graala. Glamour przestaje oddziaływać i Montaigne rozpoczyna długą okupację kraju.
1030: Umiera Trzeci Prorok.
1088: Pięciu kardynałów z Vodacce zakłada biblioteki Alexii – księgi i zwoje skradzione z sułtanatu półksiężyca składowane są w Nomie jako "Dar dla Hierofanty". Ten manewr umacnia wpływ Vodacce na kościół.
1118: Hughes Allais du Crieux zakłada "Zakon Ubogich Rycerzy Proroka", którzy mają bronić ziem podbitych przez krucjaty.
1153: Królowa Montaigne, Eleanor, ogłasza martwym swojego męża, walczącego w krucjatach i wychodzi za mąż za władcę Avalonu.
1157: Rodzi się Robin Goodfellow.
1175: Szwagier Eleanor, Charles aresztuje ją i skazuje na śmierć pod zarzutem zdrady.
1175: Ostatni członek rodziny Serrano popada w ruinę, kończąc ród Lorenzo z Vodacce.
1177: Robin Goodfellow powraca z krucjat i rozpoczyna wojnę partyzancką przeciwko królowi Charlesowi.
1199: Goodfellow ginie podczas jednej z walk z żołnierzami króla Charlesa, ale legendy o jego czynach wciąż się rozprzestrzeniają. Historie o jego rzekomych pojawieniach się w różnych częściach kraju nie milkną jeszcze przez dwadzieścia lat.
1215: Avaloński król Charles zostaje pokonany przez montenską armie, tracąc tym samym szanse na przejęcie montenskich ziem.
1215: Do władzy w Szocji dochodzi Robert Czarny.
1216: Kuzyn Charlesa, prawdziwy król Avalonu, powraca z krucjat i usuwa swego wuja.
1218: Robert Czarny pokonuje Avalończyków w bitwie pod Dun Vahl.
1219: Robert zostaje ogłoszony Królem Szocji.
1267: Eiseński imperator Stefan III rozkazuje założenie bazy wojskowej nad rzeką Rotstrom. Baza, znana jako Stein, będzie służyć jako centrum eiseńskiej obrony przez następne trzysta lat.
~1300: W Vodacce rozpoczyna się Renesans i powstają podwaliny wielkiego imperium handlowego. Vodacciańscy kupcy stają się dominującą siłą w Theańskiej ekonomii aż do powstania Vendelskiej Ligi w XVI wieku
1308: Ubodzy Rycerze Proroka zostają uznani za heretyków i wyklęci. Rycerze zostają straceni, a Kościół ogłasza zamknięcie granic z Sułtanatem, tym samym kończąc drugą krucjatę.
1347: Kolejny wybuch Białej Śmierci. Zaraza trwa tylko kilka miesięcy, ale pociąg za sobą wiele ofiar. Avalon zdaje się być wyjątkowo mocno poszkodowany.
1355: Znany pirat Justice Rogers znika podczas ucieczki przed Monteńskimi okrętami.
1386: Biała Śmierć atakuje stolicę Castille, San Cristobal. Od zarazy umiera cała rodzina królewska, co wywołuje gwałtowne walki o tron.
1394: Cristoforo Scarovese publikuje "Cele i środki", dzieło, które stanie się filarem vodacciańskiej myśli politycznej.
1398: Rodzina Vestini z Vodacce otrzymuje pozwolenie zniszczenia przeklętej rodziny Bianco. Ci jednak używają dziwnych, piekielnych mocy do obrony, dzięki czemu udaje im się odeprzeć wszystkie bezpośrednie ataki na ich terytorium.
1400: Po blisko dwu latach obrony przed najazdami Vestinich, z pomocą młodego vodacciańskiego rycerza Andare del Casigula Rosa, rodzina Bianco zostaje ostatecznie zlikwidowana.
1402: Cristobal Gallegos opuszcza San Cristobal próbując opłynąć świat dookoła. Nigdy więcej go nie widziano.
1411: Zakon Krzyżowników zostaje rozbity w pył w bitwie pod Grunweide w Eisen.
1413: David III obejmuje tron Avalonu.
1418: David najeżdża Montaigne, pokonując potężniejszą armie i rości pretensje do kilku zachodnich prowincji.
1422: David umiera, pozostawiając swojego dziesięcioletniego syna na tronie. David Młodszy szybko ulega politycznym machinacjom.
1425: Avalon zrzeka się roszczeń do montenskiego terytorium.
1513: Przez knowania klanu Villanova, Aldo Caligara zostaje zmuszony do zrzeczenia się rodzinnego dziedzictwa i zmiany nazwiska na Caligari. Dwie rodziny stają się śmiertelnymi rywalami.
1516: Vestenmannavjarscy rolnicy (carl) spiskują ze sługami (thrall), aby przejąć władzę od Vesteńskich królów-wojowników (którzy w większości są na wyprawach łupieżczych).
1517: Matthias Lieber, mnich z Eisen, przybija do drzwi swoich przełożonych w Heilgrund serię pytań. Ten akt uznaje się za początek Objekcjonizmu. Lieber zostaje aresztowany za herezję, ale udaje mu się umknąć z Castille tuż przed egzekucją, po czym powraca do Eisen.
1527: Henri IV "Krwawy Knur", z Avalonu próbuje zamordować swojego rywala do tronu Richarda Lovaine. Spisek zostaje odkryty i dochodzi do wojny domowej.
1528: Vestenmannavjnar oficjalnie zmienia nazwę na Vendel, ignorując protesty wielu wojowniczych plemion.
1531: Henri IV zostaje pokonany pod Bedgrane przez Richarda, który przejmuje tron jako Richard II.
1531: Richard II przeprowadza inwazję na Inlandię.
1535: Anonimowy mnich z Avalonu publikuje nielegalną księgę starych legend pod tytułem "Graal".
1541: Avalon miażdży ostatnie punkty oporu Inlandii anektując całą wyspę.
1552: Kardynał Alfonso Orduñez rozpoczyna budowę olbrzymiego więzienia na wyspie la Palabra de Dios.
1563: Więzienie Orduñeza ostaje ukończone i zaczyna się zapełniać.
~1565: Król Vestenmannavnjaru znika po kłótni z Ligą Kupiecką z Vendel. Jest ostatnim uznawanym powszechnie władcą tego kraju.
1570: Eksplozja na tamie. Olbrzymia Monteńska tama skonstruowana, aby król miał gdzie łowić ryby, zostaje zniszczona w potężnej eksplozji. Grupa nazywająca się Rilasciare ("Wolnomyśliciele") przyznaje się do zamachu.
1571: Orduñez buduje mury dookoła swojego więzienia "aby trzymać cywilizację z dala."
1587: Weiss III zostaje Imperatorem Eisen. Zakazuje prześladowania Objekcjonistów w swoim królestwie osłabiając napięcia pomiędzy Objekcjonistami i wyznawcami wiary Watycyńskiej.
1598: Cameron MacCormick zakłada Towarzystwo Odkrywców.
~1600: Do tego roku, Liga Vendelska efektywnie staje się rządem narodowym. Vendelski handel kwitnie w północnej Thei stając się zagrożeniem dla starszej potęgi ekonomicznej Vodacce.
1600: Bunt na la Palabra de Dios – znanej jako "la Bucca" – ginie dziewięćdziesiąt procent mieszkańców i trzecią część straży.
1608: Nieznany Vendelski uczony odkrywa mikroskop.
1610: Kościelni uczeni opracowują pierwszą mapę ludzkiego ciała.
1614: Richard IV rezygnuje z tronu Avalonu.
1622: Richard IV prosi Hierofantę o pozwolenie na rozwód ze swoją żoną. Ten odmawia, w odpowiedzi król Richard ogłasza Akt Supremacji, tworząc nowy Kościół Avalonu, którego głową jest król.
1636: Imperator Weiss III umiera. Na tron wstępuje Imperator Reifenstahl, surowy Watycyńczyk, który prześladuje Obiekcjonistów.
1636-1666: Wojna o Krzyż. Polityka Reifenstahla doprowadza do powstania w południowym Eisen. Konflikt szybko rozprzestrzenia się na cały naród.
1636-do teraz: Vendel wykorzystuje konflikt w Eisen aby poszerzyć zasięg swoich wpływów. Vodaciańscy książęta w końcu zaczynają rozumieć zagrożenie i rozpoczynają cichą wojnę ekonomiczną.
1637: Vendelscy Objekcioniści, prowadzeni przez generała Stefano Wulfa, pokonują Watycyńskie siły w Stein, niszcząc ostatni bastion wiary Watycyńskiej w północnym Eisen.
1638: "Szlachetny Pirat" Philip Gosse kończy karierę na ukrytej rajskiej wyspie.
1639: Generał Wulf wycofuje się ze Stein, pozostawiając kiedyś potężną fortecę w ruinach.
1644, Nonus: Założenie Gildii Szermierzy.
1648: Tiurk Chajred-din i jego korsarze przypuszczają pierwszy najazd na zachodnie wybrzeża, atakując przybrzeżne miasta i biorąc setki jeńców.
1649: Eiseński rybak Falk Fischler odkrywa złoża dracheneisen niedaleko Sudlache. Reifenstahl nadaje mu tytuł barona i ziemie dawniejszych baronów. Ten czyn powiększa tylko zamęt w kraju.
1650: Inlandzka rewolta przeciwko Avalońskiej "Żelaznej" Królowej Margaret. Próba ustanowienia niepodległego państwa.
1651: Szalony Jack O'Bannon powraca do Inlandii, wiodąc swoich ludzi w bój przeciw Avalończykom
1654: "Żelazna" Królowa Avalonu Margaret umiera bezpotomnie. Wybucha wojna domowa. Szocja deklaruje niepodległość i odcina się od Avalonu.
1656: Elaine - przyrodnia siostra Margaret pojawia się z Graalem. Glamour powraca do Avalonu
1656: Jack O'Bannon ogłasza zawieszenie broni w wojnie przeciw Avalonowi.
1656: Pierwsze wydanie pierwszej Theańskiej gazety "Steinhalt Gazette". Po pojawieniu się Niklausa Träge zmienia nazwę na "Freiburg Gazette".
1658: Elaine ponownie jednoczy Avalon. Inlandia i Szocja przysięgają podległość królowej, tworząc w ten sposób Trójkrólestwo połączonych, choć autonomicznych narodów.
1658: Pierwsze udokumentowane pojawienie się Karmazynowego Rogera.
1659: Niklaus Träge odkrywa złoża dracheneisen w górach Eisen. Prosi o ruiny Stein by stworzyc tam swoją baronię.
1659: Król Castille tworzy potężną armadę, aby zniszczyć królową Elaine. Kaperskie statki pod komendą Jeremiaha Bereka zatapiają flotę nieprzyjaciela u wybrzeży Avalonu.
1661: Avaloński uczony Jeremy Cook publikuje książkę "Racjonalna Chemia", w której obala teorie alchemiczne i wprowadza empiryczne podejście do nauki. Książka powoduje wiele kontrowersji i Watycyńska inkwizycja żąda jego heretyckiej głowy.
1662: Cook tworzy pompę próżniową, ale ginie z rąk Inkwizycji zanim może pokazać swój wynalazek światu. Grupa naukowców nazywających się "Niewidzialne Collegium" odzyskuje jego notatki i odtwarza zaginiony mechanizm.
1664: Vendel wprowadza gildera, dzięki któremu chce wyprzeć waluty narodowe. Następuje eskalacja cichej wojny handlowej pomiędzy wiecznymi wrogami – Vendel i Vodacce.
1664: Niklaus Träge kończy odbudowę Stein. Zmienia nazwę swojej baronii na Freiburg ("Wolne Miasto") w nadziei na zwiększenie napływu kupców.
1664: Król Montaigne – Léon otwarcie przyznaje się do bycia czarnoksiężnikiem i ogłasza, że wszyscy uprawiający magię będą bezpieczni w granicach jego królestwa.
1664: Javier – Książę Castille znika ze swoich komnat.
1664: Wielki Król Castille Salvador Aldana de Sandoval umiera.
1665: Po miesiącach debat, kościół koronuje trzynastoletniego Salvadora Bejarano de Sandoval na króla Castille. Jego kościelni doradcy odmawiają mu tytułu "Rex Castillium" ograniczając jego władzę.
1665-1666: Ponowny wybuch Białej Śmierci w Avalonie, Castille i częściach Montaigne. Zanim kościelni uczeni mogą zdiagnozować przyczyny choroby, zaraza zanika niespodziewanie.
1666: Castille i Montaigne najeżdżają targane wojną Eisen. Rreifenstahl jest zmuszony scedować na nich duże połacie ziemi na mocy Traktatu Weisberskiego. Ten akt kończy Wojnę o Krzyż.
1666: Castiliański kardynał Esteban Verdugo tworzy armię, aby aresztować heretyckiego króla Léona, zostaje jednak pokonany w bitwie zwanej "Redutą Montegue'a". Léon ogłasza się Imperatorem, awansuje kaprala Montegue'a na generała i wydaje za niego swoją najmłodszą córkę Dominique.
1666: Watycyński Hierofanta umiera w niewyjaśnionych okolicznościach podczas podróży do Montaigne. Tamtejszy kardynał d'Argeneau znika niedługo później. Inkwizycja pod wodzą Kardynała Verdugo posiada teraz nieograniczoną władzę. Kościelne badania naukowe, które prowadzono przez lata, teraz zostają wstrzymane.
1666: Castilliański uczony Alvaro Arciniega za pomocą domowej roboty pryzmatów rozszczepia światło i odkrywa widmo promieniowania. Inkwizycja próbuje go powiesić, ale ten dzięki swoim umiejętnościom szermierczym ucieka i ukrywa się poza miastem.
1666: Rebelia na La Bucca. Więźniowie przeprowadzają ogromny atak, eliminując strażników i przejmując kontrolę nad wyspą. Ich przywódca, kapitan Allende, ustanawia Bractwo Wybrzeża – nowy naród zbudowany wedle reguł demokracji.
1667: Imperator Reifenstahl wiesza się, pozostawiając swój kraj podzielony pomiędzy siedmiu Eisenfürsten ("Żelaznych Grafów")
1667 (wiosna): Generał Montegue przeprowadza inwazję na Castille.
1667 (późne lato): Montegue zostaje odwołany z Castille i dostaje rozkaz zaatakowania Usurii.
1667 (późna jesień): Castilliański generał Montoya powstrzymuje montenski pochód na w miejscu odtąd znanym jako La Ultima Muralla.
