Utrata głowy z reguły wiąże się z zejściem delikwenta. Są jednak tacy, dla których to jedyna szansa, by opuścić ten świat...
Konwencja Świata Mroku jest bardzo pojemna, co skłoniło wielu ludzi do tworzenia autorskich dodatków do tego systemu. Jednym z najciekawszych jest Highlander: The Gathering (w polskiej wersji Nieśmiertelny: Zgromadzenie). Istnieje co najmniej kilka autorskich rozszerzeń, które wzorują się na kultowym filmie Highlander (Nieśmiertelny) z Christoperem Lambertem w roli głównej (Connora MacLeoda), z większością z nich można się zapoznać w archiwum Zanzibaru. Jednakże ten dodatek wydaje się być zrobiony w sposób najbardziej kompetentny i najlepiej pasuje do Świata Mroku. Chyba podobne zdanie miał zresztą Toread, który wraz ze swoimi przyjaciółmi z PESM przetłumaczył H:tG na polski . Wersja oryginalna, stworzona przez Hanka Driskilla i Johna Gavigana, znajduje się na A href="http://www.itribe.net/highladner">http://www.itribe.net/highlander . Sami autorzy systemu są miłośnikami filmu i gier White Wolfa (Gavigan pracował również dla tej firmy). Stąd stworzony przez nich dodatek doskonale oddaje klimat Nieśmiertelnego i jest kompatybilny z innymi systemami Storytellera.
Zasadniczo podstawą dla systemu film Highlander, jak również Highlander III. Także czerpano inspiracje z serialu telewizyjnego (z Adrianem Paulem w roli Duncana MacLeoda). Najmniej pomocna była druga część Nieśmiertelnego, gdyż jest to film nieakceptowany przez fanów (choć istnieje wersja poprawiona, dystrybuowana jednak tylko na rynku video).
Kim są nieśmiertelni?
Nikt z was nie wiedział ze jesteśmy pomiędzy wami... aż do teraz Ramirez
Na to pytanie nawet oni nie znają odpowiedzi. Wiedzą jednak parę rzeczy o sobie, jak na przykład to, że są właśnie nieśmiertelni. Nieśmiertelni nie znaczy niezniszczalni: najpewniejszym sposobem by pozbyć się takiej istoty jest pozbawienie jej głowy. Być może istnieje też parę innych sposobów (bomba atomowa chyba wystarczy), ale wiadomo na przykład, że możliwe jest by nieśmiertelny przeżył spalenie. Rany, choćby najcięższe, goją się im bardzo szybko, mogą oddychać pod wodą i znosić skrajne warunki. Wszystko to jest możliwe dzięki mocy zwanej Ożywienie (Quickening) — to siła życiowa nieśmiertelnego, która powstrzymuje starzenie i pozwala na regenerację ran. To wszystko można zaliczyć do niewątpliwych zalet bycia nieśmiertelnym. Jednak nie ma róży bez kolców. Nieśmiertelny skazany jest na toczenie ciągłej walki i życie w nieustannym zagrożeniu. Bowiem, gdy jeden nieśmiertelny zetnie głowę innemu, przejmuje jego moc i wiedzę, zwiększając w ten sposób swoją potęgę. Wielu z nich wieży w tak zwane Zgromadzenie (ang. The Gathering). Będzie to czas, gdy zostanie tylko kilku spośród nich i będą walczyć aż pozostanie tylko jeden. On zdobędzie legendarną Nagrodę (ang. The Prize). Czym ona jest, nie wiadomo. Jedno jest pewne — ten, który ją zdobędzie, będzie posiadał wiedzę i umiejętności wszystkich nieśmiertelnych, jacy kiedykolwiek żyli. W tej walce jednak obowiązują pewne zasady: pojedynki między nieśmiertelnymi mogą odbywać się tylko jeden na jeden. Nie mogą się one toczyć na świętej ziemi (czyli w każdym miejscu kultu, nawet w elizjum kainitów i caernie garou). To właściwie wszystkie ograniczenia, ale zwyczajowo jest przyjęte, że pojedynki między nieśmiertelnymi odbywają się na białą broń (z reguły miecze) — choć bywają odstępstwa od tej zasady, niektórzy bowiem, by nadrobić swoje niewielkie umiejętności szermiercze, imają się różnych forteli. Nieśmiertelni żyją pośród ludzi od zawsze. Nie różnią się oni od nich tak, by było to zauważalne. Dzięki swoim właściwościom potrafią żyć w jednym miejscu przez wieki nie będąc zauważonym. Mijasz go na ulicy, nie zwracając na niego uwagi, a tymczasem może być to człowiek, który walczył u boku Aleksandra czy Cezara.
Highlander w Świecie Mroku
Walczyć, by przeżyć w świecie najmroczniejszych mocy... Queen
Można oczywiście prowadzić Highlandera w świecie filmu: nieśmiertelni byliby wtedy jedynymi istotami nadnaturalnymi. Jednakże bardzo ciekawe jest powiązanie tego świata ze Światem Mroku. Niżej napiszę, jak to rozwiązali autorzy dodatku. Nieśmiertelni są jednymi z najrzadszych istot w Świecie Mroku. Inne istoty nie wiedzą o ich istnieniu lub wiedza, którą o nich posiadają jest bardzo nikła. Nieśmiertelni nie tworzą także własnego społeczeństwa, podczas gdy wampiry łączą się w klany i sekty, garou w plemiona a magowie w tradycje. Za tą są samotnikami i indywidualistami, kierują się własnymi celami i dążeniami. Jako wrogowie nieśmiertelni potrafią być bardzo groźni, a jako przyjaciele nieocenieni. Ze względu na swoje fizyczne możliwości należą do najpotężniejszych istot Świata Mroku. Jednakże nie mają oni mocy, które równałyby się z dyscyplinami kainitów i magią magów. Stąd mogą przy nich wypaść dość blado, mimo sporej niewrażliwości na działania magiczne. Jednak w walce na miecze i białą broń nie ma zapewne istot, które dorównałyby nieśmiertelnym. Nie wszyscy nieśmiertelni zdają sobie sprawę z istnienia istot nadnaturalnych. Jeśli już o nich wiedzą, to ich stosunek do innych istot jest raczej neutralny. Nie są użyteczni dla kainitów jako strawa (ich krew jest bezużyteczna dla wampirów), zaś zależnie od indywidualnego przypadku dany nieśmiertelny może zwalczać wampiry (jako, że jest człowiekiem, to raczej będzie ich bronił), lub współpracować z nimi (ze względu na wielusetletnie życie i ukrywanie się przed ludźmi wiele ich łączy). Najczęstszymi sprzymierzeńcami nieśmiertelnych będą garou, nie mają bowiem punktów spornych, a nieśmiertelni mogą ich wspomagać w walce z przeciwnikami Gai. Magowie z reguły będą dążyli do zabicia nieśmiertelnego i przejęcia jego mocy, stąd magowie nie są dla nich dobrymi towarzyszami. Ze względu na charakter upiorów, raczej rzadko spotykają oni nieśmiertelnych, ponadto nie potrafią zapanować nad nimi dzięki Ożywieniu. Odmieńce zaś, podobne jak garou mogą stanowić dobrych sprzymierzeńców nieśmiertelnych.
System
Hej, to jakieś czary! Connor
Postacie nieśmiertelnych mają więcej punktów przy tworzeniu bohaterów. Ilość punktów zależy od wieku, który mają, tak więc wielusetletni nieśmiertelny ma do dyspozycji pulę punktów podobną, a często i większą niż matuzalem w Wampirze. Także nie ogranicza go, jak zwykłych ludzi, maksymalny poziom zdolności (czyli pięć “kropek”). To czyni postać nieśmiertelnego naprawdę potężną. Niezwykłą mocą jest Ożywienie (Quickening). Dzięki niemu każdy nieśmiertelny potrafi już na pewną odległość wyczuć innego tego samego rodzaju człowieka. Ponadto moc ta daje również Szósty Zmysł, który nie tylko ostrzega przed niebezpieczeństwem. Dzięki Ożywieniu nieśmiertelny szybciej zdrowieje, a potężniejsi z nich są w stanie regenerować poważne rany nawet podczas walki. Nieśmiertelny może powodować swoją bronią prawdziwe rany (ang. aggravated), może zwiększać swoje atrybuty, może przyspieszać się podobnie jak wampiry dzięki Akceleracji. Jednak jest to właściwie jedyna moc, którą dysponują nieśmiertelni, a zwiększanie jej możliwe jest jedynie przez zabijanie innych nieśmiertelnych. Najbardziej szokujące dla przeciętnego gracza jest niewrażliwość nieśmiertelnego na rany. Zasadniczo, poza obcięciem głowy, nic nie może go zranić na stałe. Stąd jedynie szyja jest jego wrażliwym organem. Inne rany, choćby najpoważniejsze, automatycznie się regenerują. Nawet młody nieśmiertelny będąc bliski śmierci wyzdrowieje całkowicie w ciągu dwóch godzin. Sam system zawiera także rozwinięcie zasad dotyczące walki na miecze, które uwzględnia charakter takiej walki. Ważnym atrybutem każdego nieśmiertelnego jest także jego broń. Miecz stanowi przedłużenie swojego właściciela, używa go często od setek lat, a posługiwanie się nim opanował do perfekcji. To wszystko powoduje, że broń ta jest czymś więcej niż zwykły miecz.
Narracja
Nie wiesz nic o swej prawdziwej potędze! Ramirez
Na koniec kilka rad dla chcących grać lub prowadzić Highlander: The Gathering. Na początek należy zwrócić znacznie większą uwagę na proces tworzenia bohatera, niż to ma miejsce w innych systemach Świata Mroku. Zasadniczo podstawową sprawą jest tutaj historia postaci. Nieśmiertelny to człowiek, który w momencie rozpoczęcia gry ma już co najmniej kilkaset lat (chyba że ktoś tworzy bardzo młodą postać). Jeśli więc gracz nie będzie w stanie sensownie opowiedzieć o tym co robił przez tak długi czas, jak reagował na wydarzenia historyczne, jak radzi sobie z ciągłymi zmianami które następują wokół niego, to znaczy że nie jest gotowy, by zagrać taką postacią. Nieśmiertelny to bohater, który chcąc nie chcąc żyje przeszłością. Jego przyzwyczajenia, maniery, język i zwyczaje pochodzą z czasu, gdy się narodził. Owszem, mógł do tego czasu przyzwyczaić się do nowej rzeczywistości, ale nigdy już nie będzie czuł się w niej całkowicie swobodnie. Jego czasy minęły, a z nimi znikło to, co mógł nazwać “domem”. Nieśmiertelny jest bardziej człowiekiem, niż jakakolwiek z istot nadnaturalnych. Wciąż posiada te same pragnienia i cele, co zwykły człowiek. Ludzie, mimo że odchodzą i przychodzą w ciągu jego długiego życia, mogą być jego prawdziwymi przyjaciółmi. Stąd dużym dramatem dla nieśmiertelnego musi być ciągłe oglądanie cierpień i tragedii ludzkich: wojen, chorób, głodu na przestrzeni wieków. Może się zdarzyć również tak, że w wyniku jakichś wydarzeń stał się on nieczuły i zepsuty, że własna nieśmiertelność powoduje u niego pogardliwy stosunek do innych ludzi. W każdym razie nikt nie mógł obojętnie przejść przez wieki historii. Warto więc w preludium odegrać kilka zdarzeń, które dla danego bohatera miały szczególne znaczenie. Interesujące byłoby powiązać te epizody z ważnymi i sławnymi wydarzeniami historycznymi, tak jak to ma miejsce w filmach. Granie nieśmiertelnym tylko pozornie jest łatwe. Gdy decydujemy się na postać, która przeżyła wiele wieków, musi być to odwzorowane w jej zachowaniu, sposobie bycia, wiedzy i mowie. Jeśli gracz nie jest erudytą i nie orientuje się w szczegółach kultury czy historii, zadanie to może okazać się ponad jego siły. Bowiem nieśmiertelny tylko z pozoru jest wojownikiem, który realizuje się jedynie w walce. Tak naprawdę, to każda rzecz, choćby najbardziej błaha, przypomina mu o przeszłości i powoduje powracanie wspomnień. Stąd nawet postać zorientowana wyłącznie na walkę, niesie ze sobą olbrzymi bagaż doświadczeń i wiedzy. Przykładem może być tu postać głównego bohatera filmów fabularnych — Connora MacLeoda. Jest on antykwariuszem, który nawet największych fachowców zadziwia swoją wiedzą. Jednocześnie jest doskonałym szermierzem i zna wiele szkół walki. Highlander: The Gathering jest systemem, który może dać naprawdę dużo satysfakcji. Nie stawia on żadnych ograniczeń, stąd gracz ma możliwość stworzenia postaci zupełnie dowolnej, całkowicie zgodnej z jego wymaganiami i preferencjami. Można stworzyć ciekawego i niepowtarzalnego bohatera, nie związanego żadnymi narzuconymi regułami (jak np. przynależność do klanu czy plemienia). Trudniejsze zadanie stoi przed Mistrzem Gry. Stworzenie grupy współdziałających nieśmiertelnych jest bardzo trudne — bardzo łatwo może dojść do pojedynków między nimi. Najlepszym rozwiązaniem jest włączenie nieśmiertelnego do sagi, gdzie występowałby obok innych istot Świata Mroku. Można też zastanowić się nad niewielkimi grupami nieśmiertelnych (2, 3 osoby) — w serialu, na przykład, bywały takie grupy przyjaciół. Już samo prowadzenie Highlandera należy do bardziej swobodnych w Świecie Mroku — brak struktur nieśmiertelnych nie narzuca żadnych ograniczeń, gra może toczyć się wszędzie, w dowolnym czasie i dowolnym klimacie. Nigdzie też nie jest powiedziane, że ma polegać na ciągłej walce z innymi nieśmiertelnymi, a jednocześnie wprowadza ciągły element zagrożenia (nigdy nie wiadomo, kiedy się zjawi jakiś nieśmiertelny pragnący głowy kogoś z drużyny). Jednocześnie szeroka formuła Świata Mroku umożliwia wprowadzanie coraz to nowych elementów z różnych jego systemów i dodatków. Wszystkich chętnych do rozszerzenia formuły Świata Mroku zapraszam do zapoznania się z tym systemem. Od pewnego czasu panuje tez moda na robienie postaci mieszanych, do czego Highlander również się nadaje. System ten może stać się interesującym uzupełnieniem Twojej sagi.
