Graliśmy w Universim

W natłoku kolejnych strzelanek i erpegów wydanych na przestrzeni ostatnich lat, niemal całkowicie wymarł minigatunek gier strategicznych polegający na zabawie w boga. Raz na jakiś czas trafia się jednak studio, które na przekór trendom stara się wymyślić coś świeżego lub zaczerpnąć nieco pomysłów z przeszłości. Z drugiej opcji korzysta studio Crytivo Games, tworząc swą debiutancką produkcję pod tytułem Universim.

Nietrudno odgadnąć, że zamysł towarzyszący produkcji był prosty – mało popularny podgatunek strategii wzbogacić o przyjemną oprawę audiowizualną i przyjazny interfejs pozwalający zasiąść do produkcji także niedzielnym graczom. Już dzisiaj całkiem bezpiecznie można stwierdzić, że plan ma duże szanse na realizację.

Po rozpoczęciu przygody gra wita nas widokiem całego globu, który stanie się teatrem dla naszych boskich działań. Na początku wybieramy miejsce startowe dla przyszłej cywilizacji, przy czym trzeba pamiętać o takich "drobiazgach", jak dostęp do wody, drewna czy kamienia. A skoro o kamieniach mowa, to wersja alfa produkcji została ograniczona do epoki kamienia łupanego, lecz zapowiedzi twórców dosłownie sięgają gwiazd, a dokładniej podróży kosmicznych, kolonizowania planet, a nawet rywalizacji z innymi grającymi bogami.

Przejmujemy zatem kontrolę nad zalążkiem naszego ludu, czyli dwójką Nuggetów, bo tak też zwani są tubylcy losowo generowanej planety. Naszym zadaniem pozostaje dbanie o ich stały rozwój, wzrost populacji i szeroko rozumiany dobrobyt. Podopiecznych przydzielamy do różnych zadań, na przykład upraw czy obsługi szpitala. Na szczęście twórcy wyszli z założenia, że nie ma po co nazbyt utrudniać zarządzania i Nuggetowie sami dbają o spożywanie posiłków czy gromadzenie surowców.

W jaki sposób wpływamy na rozwój gromadki wyznawców? Oczywiście mamy do dyspozycji szereg budowli, poczynając od podstawowych jak farma, po zaspokajające inne potrzeby studnie czy cmentarze. W testowanej wersji liczba możliwych do wybudowania obiektów była zbyt ograniczona, by wznieść cywilizację na wyższy poziom, ale wystarczająca, by zrozumieć mechanikę rozgrywki. Pustych połaci terenu nie wystarczy jedynie odgrodzić i przywołać tam robotnika, ale trzeba wpierw przygotować glebę pod przyszłe uprawy, a następnie wybrać ich rodzaj, zwracając uwagę na przykład na wrażliwość roślin na temperaturę. Z kolei tubylcy posiadają wskaźnik zadowolenia, a wpływa na niego dostępność wody i pożywienia.

Bardzo szybko nasza para Nuggetów rozwija się w kilkunastoosobową grupkę, a jeśli naturalny wzrost populacji to dla nas za mało, możemy sprawić, by któraś z podopiecznych stała się brzemienna. To jedna z boskich mocy, których domyślnie twórcy mają udostępnić graczom kilkanaście, chociaż obecnie mamy trzy. Istnieje więc możliwość nadania priorytetu budowie lub wyrywania drzew i miotania nimi. Pozostaje mieć nadzieję, że studio wykaże się w tak istotnym aspekcie oryginalnością, oddając w ręce graczy ciekawe i użyteczne zdolności.

Nieźle prezentuje się grafika, której absolutnie nie szkodzi mała ilość szczegółów czy brak fotorealistycznego odwzorowania rzeczywistości. Przerysowana i utrzymana w lekko kreskówkowym tonie oprawa sprawdza się bardzo dobrze, a ponadto ma też inną zaletę – grę można odpalić nawet na paroletnim laptopie. Początkowo chciałem pochwalić również ścieżkę dźwiękową, ale mała liczba motywów póki co deprecjonuje wartość przyjemnych pląsów pianina towarzyszących naszym pierwszym boskim krokom.

W Universim możemy planować budowę z wyprzedzeniem, nie posiadając jeszcze wszystkich koniecznych do jej ukończenia zasobów, lecz łatwo w ten sposób wplątać się w nieefektywne gospodarowanie. Generalnie alfa nie zmusiła mnie do złorzeczenia na poziom trudności, ale ten stan rzeczy spowodowany został licznymi ograniczeniami, które są normalne na tym etapie produkcji i niełatwo stwierdzić, czy taki stan rzecz utrzyma się również w finalnej wersji. Osobiście życzyłbym sobie bardziej wymagającej rozgrywki, gdyż obecna przypomina trochę samograj.

Trzeba przyznać, że plany twórców są ambitne, bowiem losowo generowana planeta oznacza również losowo generowane jej złoża, które z pewnością przydadzą się w czasach rewolucji przemysłowej. Autorzy chcą, by gracz mógł doprowadzić swój lud do innych planet, by wynalezienie broni mogło wywołać wewnętrzne konflikty, a zasiadający przed monitorem musiał wybierać pomiędzy harmonijnym rozwojem wraz z naturalnym środowiskiem, a jego intensywnym eksploatowaniem. Pozostają jednak wątpliwości, na ile ziszczenie tych planów jest możliwe, zważywszy że zespół, którego członkowie współpracują ze sobą zdalnie, już opóźniał premierę swego dzieła.

Niewiele budynków i brak szansy zakosztowania czegoś poza okresem kamienia łupanego dają przedsmak przyjemnej, relaksującej produkcji, która ma szanse stać się miłą niespodzianką dla graczy, ale ambicje twórców i opóźnienia w pracach nad tytułem, każą spojrzeć z obawą, czy aby na pewno wszystkie zapowiedzi mają szanse zostać zrealizowane. Jeśli jednak uda się doprowadzić do skutku dużą ich część, to Universim powinno okazać się łakomym kąskiem nie tylko dla wyposzczonych fanów gier spod znaku "godlike", ale także graczy, którym przejadły się już zwykłe strategie.

Rozbudza apetyt:

• już teraz przyjemna w obyciu
• prosta, ale sympatyczna grafika
• od polowania na mamuty, do podboju gwiazd
• planowana liczba boskich mocy
• liczne zależności, które trzeba będzie brać pod uwagę
• losowo generowany świat

Budzi obawy:

• projekt może przerosnąć debiutujące studio
• najciekawsze elementy wciąż pozostają w sferze obietnic
• znikoma oprawa audio
• czy losowość wystarczy, by powracać do gry?