Będzie to artykulik omawiający kwestię co zrobić żeby grać postacią i być bohaterem. W artykule poruszę dwie główne kwestie, jedna to co zrobić żeby stworzyć fajną postać. Druga co zrobić żeby grać bohaterem a nie jakąś popierdułką. Dla ułatwienia podzielę artykuł na dwa wpisy. Pierwsza część będzie w dużej mierze oparta o przemyślenie różnych ludzi z którymi się zgadam. O wielu z nich rozmawialiśmy na master mindzie więc będę przy nich umieszczać znaczek master minda żeby nie miał nikt pretensji.
czytaj i komentuj wpis na moim blogu
Po pierwsze jako gracz musisz stworzyć grywalną postać. Co to znaczy? Na grywalność składa się wiele aspektów, omówię kilka z nich. Postać ma dawać radość z gry. Ma dawać radość z gry graczowi który ją prowadzi czyli tobie. Ma dawać radość gry innym graczom którzy grają z tą postacią. Ma dawać radość z gry mistrzowi gry. Wszyscy zadowoleni i dobrze się bawią o to chodzi. 
Postać powinna być dla Ciebie wyzwaniem. Kolejna taka sama postać jak poprzednia tylko ze zmienionym imieniem nie będzie czymś ciekawym. Popadniesz w rutynę, a rutyna zabija rpg. postać powinna dawać możliwości fajnego odgrywania, fajnych scen dla tej postaci. Już na etapie tworzenia postaci powinieneś mieć kilka pomysłów na fajne sceny w których chcesz żeby postać się znalazła. Kilka fajnych trików które może zrobić Twoja postać, fajne akcje, fajne sceny, fajne teksty, zagrywki, cokolwiek. Jeśli już na początku wyobrazisz sobie swoją postać stojącą nad przepaścią z biczem w jednej a rewolwerem w drugiej a za tobą niemiecka armia... to jest po co grać, jest po co przychodzić na sesje. Dodatkowo musisz mieć predyspozycje do odgrywania tej postaci. Jej charakter musi ci pasować. Są osoby które twierdzą że mogą odgrywać każdą postać i te osoby nazywają się mistrz gry, ty jesteś graczem i musisz nie tylko ją odgrywać ale i wczuć się w nią. Musisz dobrze czuć się w jej skórze.
Postać powinna pasować do drużyny. Tworząc ją od razu pod drużynę. Nie chodzi o to żeby postacie się znały od początku, ale o to że postacie powinny pasować do siebie, łatwiej i przyjemniej się wtedy gra. Oczywiście nie tworzymy drużyny w sposób: jeden wojownik, jeden kapłan, jeden mag i jeden złodziej. Chodzi o dopasowanie charakterów postaci. Trzeba się dogadać między graczami w co chcecie grać. Nie tworzy się oczywiście postaci o takich samych cechach charakteru, tylko takie które mogą się łatwo dogadać i działać w drużynie. Bo nie oszukujmy się, jeśli postacie w drużynie nie będą się dogadywać to wyjdzie lipa i trzeba będzie się pożegnać. Tak samo jeśli jakiś gracz tworzy wewnętrznego wroga, jeśli nie jest to pomysł MG na scenariusz to takiego typka od razu trzeba wywalić. Jak to ktoś powiedział nie da się ściemniać 24 godziny na dobę. Postacie graczy połapią się po najdalej tygodniu że osoba jest trefna a potem tylko długi lot z urwiska. Dodatkowo trzeba tworzyć postać drużynową, taką która lubi i chce działać w drużynie a nie chodzić własnymi drogami. Stara prawda mówi że dobre rzeczy dzieją się tam gdzie jest drużyna (a złe tam gdzie gracz chodzi sam). Chcesz grać indywidualistą, graj z mistrzem jeden na jednego.
Konwencja. Grę trzeba zacząć od wybrania konwencji. Trzeba zrobić to na samym początku zanim zacznie się tworzyć postacie, nawet zanim mistrz gry zacznie szykować scenariusz. Trudno robić postać jeśli nie wiadomo w co się gra. Razem z innymi graczami i mistrzem gry należy wybrać konwencję i trzymać się jej. Co składa się na konwencję. Potęga - jak poteżne są postacie graczy, czy zaczynają od szczurołapów czy od księcia Mroczność - czy świat jest mroczny czy bardziej radosny Heroiczność - czy postacie potrafią skakać na 10 metrów czy tylko na jeden ale i to bez zbroi Charakter - czy gracze graja bohaterami czy anty bohaterami Realizm - czy gramy w świecie realistycznym czy w jednym z filmów Zhang Yimou (reżyser Hero) Klimat - fantazy, steampunk, cyberpunk czy jaki? Czas / Epoka - chyba oczywiste Nie jest to ani skończona lista, po prostu kilka przykładów jak można do tego podejść. Do tego w różnych sytuacjach tą listę należy zmieniać żeby lepiej dopasować do tego w co chce się grać. W ten sposób można sobie odpowiedzieć na pytanie w co chcecie grać jako drużyna.
Ktoś proponował żeby zamiast tego odpowiedzieć sobie na pytanie czy postacie graczy będą bohaterami, czyli będą pomagać innym, czy nie, czyli będą dążyć do własnych celów po trupach. Zadecydować jako grupa, jako drużyna, a potem odpowiednio stworzyć postacie. Podsumowując, trzeba stworzyć postacie pasujące do siebie by z łatwością stworzą drużynę która będzie miała jakieś wspólne cechy sprawiające że postacie graczy będą chciały być razem. Tworząc postać można pomagać mistrzowi gry, pomagając mistrzowi gry pomagamy sobie. Właśnie na początku tworzenia postaci - najlepiej na początku - trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie: Czego chce od sesji? Jeśli sobie na to pytanie nie odpowiesz to nie koniecznie musisz się dobrze bawić. Skoro nie wiesz co chcesz robić to skąd założenie że inni będą wiedzieli. Jeśli wiesz czego chcesz to powinieneś stworzyć postać która do tego pasuje, a poza tym powinieneś o tym powiedzieć mistrzowi gry. Najlepiej zapisz dużymi literami na karcie postaci. Będzie to przypominać zarówno tobie jak i mistrzowi. Mistrz gry przed sesją kiedy będzie przeglądał karty postaci zwróci na to uwagę i zgadnij co, pewnie umieści w sesji to co chciałeś. Będziesz się dobrze bawił. Mistrz gry będzie się dobrze bawił. Fajnie co nie? Warto też pomyśleć czego chce postać. Powinno to oczywiście współgrać z tym czego chce gracz ale to czego chce postać to coś więcej. To jest to czym mistrz gry będzie kusił postać i gracza do wpadnięcia w tarapaty.
Na mastermindzie za proponowane zostały suwaki. Działa to tak że dla kilku parametrów ustawiasz jak bardzo zależy na tym Twojej postaci, czym się kieruje w życiu. Poszanowanie życia - czy szanujesz życie innych Bogactwo - chęć zdobycia bogactwa Wiara - czy postać jest religijna Honor - czy kieruje się honorem Miłość - czy kocha kogoś Hedonizm - jak bardzo dąży do przyjemności i unika bólu Prawo i sprawiedliwość - czy kieruje się nimi w życiu Moc/Potęga - jak bardzo pożąda potęgi Władza - czy chce mieć władzę Oczywiście trzeba te suwaki dopasować do konwencji (świata), można je dowolnie interpretować, dodawać nowe i usuwać niepotrzebne. Używając suwaków dajesz mistrzowi jasny znak czym można skłonić twoją postać do działania, gdzie można zrobić konflikt między postaciami i tak dalej. Dobre narzędzie żeby się dobrze bawić.
Trik dotyczący tworzenia postaci: popatrz na statystyki swojej postaci postaci i odpowiedź na pytanie dlaczego są akurat takie. Dlaczego siła jest duża a spostrzegawczość niska. Dlaczego ma takie umiejętności i gdzie się ich nauczyła. Trzeba trochę pomyśleć i historia postaci powstaje sama, naprawdę działa.
Kolejny trick: Tajemnica. Gracz który ma jakąś Mroczną Tajemnicę dodaje pazur postaci. Nie chodzi o stworzenie tajemnicy która będzie tak tajemnicza że nikt się o niej nigdy nie dowie. Wtedy nie ma to sensu. Chodzi o coś co będzie po trochu i nieubłaganie wyciekać a gracz za wszelką cenę będzie próbował to zatrzymać, ukryć. W końcu to tajemnica której nikt nie może poznać. 
Trik z serii Czego chcesz od sesji? Do swojej postaci dodaj ciekawych bn-ów, ciekawe miejsca, ciekawe zdarzenia z przeszłości. Ciekawe to takie które mistrz gry może łatwo użyć w sesji i są ściśle związane z twoją postacią. Dzięki temu tworzysz świat w którym grasz, stajesz się jego częścią a mistrz gry może lepiej wpływać na twoją postać, przez co masz więcej frajdy i wrażenie realizmu. Przykład: Mistrz gry mówi ci że twój przyjaciel napisał do ciebie list w którym pisze że potrzebuje pomocy. Ok jakiś początek scenariusza, jakiś przyjaciel... nic o nim nie wiesz, w zasadzie ci nie zależy ale nie psujmy planu mistrzowi gry. Jeśli jednak przed sesją stworzysz sobie postać bn-a marka, przyjaciela z wojska z którym nie jedną przygodę przeżyliście, i teraz Marek przysyła ci list z prośbą o pomoc to ruszasz natychmiast. Przecież chodzi o twojego kumpla Marka którego postać sam stworzyłeś, i sam stworzyłeś więź miedzy nim a twoją postacią. Sesja wychodzi całkowicie naturalnie a nie sztucznie.
Postać nie powinna być przywiązana do jakiegoś miejsca chyba że jest to założenia mistrza gry. Jeśli stworzysz sobie kapitana straży to albo wszystkie sesje będą się odbywać w jednym mieście albo przestanie być kapitanem (na pierwszej sesji). Po co utrudniać grę mistrzowi. Lepiej od razu stworzyć postać która była kapitanem straży ale... i tu fajny fabularny element. Jeśli nie to nie zdziw się jeśli na pierwszej sesji usłyszysz: jesteś kapitanem straży, ok, daj kartę mamy fajnego bn-a na stanowisku kapitana straży a teraz stwórz sobie nową postać
. 
Musisz sobie odpowiedzieć jakie wrażenie sprawia twoja postać. Gracze często wiedzą jaką postacią chcą grać, ale nie potrafią tego wyartykułować. To uwaga dla mistrzów gry. Jeśli zaczyna się przygoda nowymi postaciami to oprócz opisu wyglądu bardzo ważne jest opisanie tego jakie wrażenie sprawia postać. Co czują inne osoby w pobliży postaci. Jeśli ty tego nie powiesz to nie dziw się że inni reagują na twoją postać inaczej niż się spodziewałeś. Co zrobić żeby jeszcze podkręcić postać? Dodać postaci charakterystyczne zachowania. Dzięki temu twoja postać będzie charakterystyczna, przez co rozpoznawalna i zapamiętywalna, indywidualna, a właśnie o to chodzi. Grasz konkretną osobą, a nie wojownikiem na 6 poziomie. Kolejna rzecz którą odkryłem sam, ale nie byłem pierwszym który to zrobił. Postać nie powstaje przed pierwszą sesją. Od swoich graczy przestałem tego nawet wymagać. Potrzebny jest szkielet postaci, całą resztę mięcha i skóry dorzuci się już w trakcie gry. To tyle jeśli chodzi o tworzenie postaci. Mam nadzieję że komuś pomoże stworzyć to ciekawszą postać. Jak wspomniałem na początku wiele pomysłów zaczerpnąłem z master minda więc podlinkuje: https://sites.google.com/site/rolplejmastermind/home/007 https://sites.google.com/site/rolplejmastermind/home/008 W kolejnej części artykułu omówię czym moim zdaniem różni się bohater od popierdułki i co zrobić żeby nią nie grać.
komentuj wpis na moim blogu
