Generator Romansów

Wraz z nadejściem lata żar z nieba motywuje damy do odsłonięcia ramion, a mężczyznom gotuje krew w żyłach. W parne wieczory nad kanałami miast i marmurami pałacowych posadzek unosi się piżmowy zapach flirtu. Kiedy w Vodacce rozbrzmiewa muzyka na balach u książąt, z całej Thei, niczym motyle łaknące kwiatowego pyłku, ściągają młodzieńcy i panny… kuriozalnie zainteresowani antyczną architekturą i sztuką. A mniej oficjalnie wszyscy wiedzą, że spadkobierczyni Nomy to najlepsze miejsce, aby dowiedzieć się o poruszeniach serca, znanych jedynie z romansów zakazanych przez nader cnotliwe guwernantki.

Niniejszy generator służy szybkiemu zaprojektowaniu soczystego romansu, jaki może się narodzić, rozkwitnąć i zmarnieć w każdym z vodacciańskich książęcych domów. A także w innych częściach Thei, jeżeli w żyłach bohatera historii płynie choć kropla południowej krwi. W celu wylosowania elementów fabuły, należy rzucić k10 dla każdej z wymienionych kategorii, powtarzając rzut w razie potrzeby skomplikowania wątków.

1. Kochanka || Kochanek

W tej części losuje się przyszłą partnerkę bądź partnera dla Bohatera. Każda z zaproponowanych opcji ma dwie wersje: dla postaci żeńskiej oraz męskiej. Należy wybrać tę, która będzie bardziej adekwatna dla wymyślonej historii.

0: Rusałka || Błękitny ptak – postać jest zupełnie niedostępna nie tylko dla Bohaterów, ale i całego świata doczesnego. Mimo że olśniewa urodą i nie ma takiej osoby, która nie odwróciłaby za nią wzroku, pozostaje nieczuła na jakiekolwiek próby zbudowania więzi. Taka niedostępność wielu zniechęca, lecz jeszcze większą grupę przyciąga wyzwanie zapowiadające obiecującą nagrodę.

1: Kurtyzana || Gigolo – postać traktuje gry miłosne jako narzędzia pomagające w osiąganiu osobistych korzyści: statusu, majątku i wygodnego, pełnego blichtru życia. Nie zważa przy tym na ofiary. Jeżeli gracz angażuje się za bardzo, to znaczy, że nie rozumie reguł i musi ponieść karę. Bohaterowie potrafią jednak zajrzeć za maskę obojętności i dostrzec prawdziwe uczucia. Serce, niczym róża pustyni, pod wpływem nawet kropli szczerej miłości jest w stanie rozkwitnąć. Należy jednak pamiętać, że każda róża ma kolce.

2: Wiedźma || Poeta przeklęty – nici przeznaczenia zwiastujące nieszczęścia owijają się wokół postaci niczym sploty na wrzecionie. Unieszczęśliwia ona zarówno siebie, jak i wszystkich wokół. Jest jak czarna róża, rozsiewająca oszałamiający zapach i okaleczająca tych, których zwabi dostatecznie blisko. Niektórzy uważają wręcz, że żywi się serdeczną krwią swych ofiar, ale nie jest to prawda. Białe, zroszone zimnym potem oblicze i wręcz żałobne aksamity ukrywają nieszczęśnika, pozbawionego nadziei na odmianę losu.

3: Matka-Wdowa || Ojciec-Wdowiec – w Vodacce rodzina to podstawa, lecz w przypadku postaci przysłowiowa szyja utraciła głowę, którą mogłaby obracać. Przyszłość malująca się we wdowich barwach jest gorsza od śmierci, lecz cóż można poradzić na dojmujący żal po stracie oraz presję ze strony najbliższych, a zwłaszcza dzieci?! I tu pojawia się jeden z Bohaterów, który dostrzega, że czarna kryza nie osłania tlącego się ogarka, lecz tłamsi pochodnię, gotową buchnąć snopem ognia.

4: Panna na wydaniu || Kawaler na wydaniu – wszystko jest już gotowe: obrączki wykute, stroje czekają na założenie, a muzycy stroją instrumenty do marsza weselnego. Państwo młodzi ku uciesze swoich rodzin pokornie przygotowują się do złożenia ślubów. Niestety, to nie nasz Bohater będzie stawał na ślubnym kobiercu, gdyż młoda para została sobie przeznaczona we wczesnym dzieciństwie. Małżeństwo to przede wszystkim kontrakt i żaden z zainteresowanych rodów nie będzie tolerował intruza, który mógłby pokrzyżować plany.

5: Duchowna || Duchowny – postać już została zaślubiona. Na wieki. Za życia i po śmierci. Amen. Jako biskup albo kardynalessa musi świecić doskonałym przykładem i nie może dawać powodów do plotek. Tylko Bohater dostrzegł za szatami przedstawiciela Kościoła żywego i żywiącego namiętne uczucia człowieka. Nikt nie wie też, że duchowny swoje najbardziej żarliwe modły wznosi o wytęsknioną, acz niemożliwą miłość.

6: Służąca || Gondolier – są różne rodzaje mezaliansu. W towarzystwie można pozwolić sobie na romans z kurtyzaną, dworskim śpiewakiem lub zdziwaczałą, wyzwoloną arystokratką. Niemniej absolutnie niedopuszczalne jest zakochanie się w służbie, czy to pokornie spuszczającej oczy pokojówce, czy też gondolierze, który nie posiada na własność nawet łodzi, którą steruje. Kiedy rewolucyjne chmury zbierają się nad Montaigne, tego typu związek spotka się z tym silniejszym ostracyzmem ze strony arystokracji i wrogością ze strony ludu.

7: Dewotka || Mistrz miecza – w pewnym wieku młodzi ludzie są na tyle głupi, żeby składać romantyczne przysięgi, obłożone absurdalnymi warunkami. Zdarza się, że pochopnie wypowiedziane słowa zamykają im drzwi do świata przyjemności i dostęp do łożnic. Być może dama poświęciła swe ciało Theusowi, do chwili, gdy Prorok nie uroni łzy nad jej losem, zaś kawaler przysiągł, że nie zazna innej kochanki niż jego szpada, póki nie pokona największego szermierza w kraju. Jeżeli nasz Bohater chce dopomóc miłości, musi wykazać się nadludzką inwencją, aby dopomóc przypadkowi i doprowadzić do spełnienia przysięgi.

8: Ofelia || Hamlet – nic nie naznacza człowieka bardziej niż opinia melancholika, szaleńca bądź histeryczki. Takie osoby najlepiej trzymać pod kluczem na szczycie wieży i zadbać o to, aby pamięć o nich zaginęła i wydawali się jedynie zjawami przodków, przemykającymi nocą pustymi korytarzami. W końcu jednak ktoś zorientuje się, że to nie duch, a człowiek, i nie szaleniec, a osoba wykluczona przez zbyt konserwatywną bądź pospolicie głupią rodzinę.

9: Dama z portretu || Kawaler z poematu – czy te oczy mogą kłamać? Chyba nie… Zwłaszcza, gdy znasz je tylko z portretu bądź niezwykle kwiecistego opisu poetyckiego. Może przyjaciele będą się śmiać z twojej głupoty do rozpuku, jednak fakty są oczywiste – to najwspanialsza osoba pod słońcem, a ty musisz to udowodnić światu. I choć wyobrażenie nie będzie idealnie pokrywać się z rzeczywistością, skóra ukochanej nie jest koloru kości słoniowej, a maniery ukochanego nie zawsze okazują się doskonałe, to jednak prawda jest lepsza niż jakakolwiek fikcja.

2. Trzecia strona

Żeby dodać pikanterii do związku niezbędna jest jakaś "trzecia strona", która zdobędzie się na wyżyny wyobraźni i podłości, ażeby tylko wejść między kochającą się parę. Mogą to być zarówno osoby poczuwające się do odpowiedzialności za Bohaterów, jak i mniej lub jeszcze mniej pożądani konkurenci. Ta tabelka pomoże wylosować takiego natręta, o którym zakochani będą opowiadać historie mrożące krew w żyłach jeszcze swoim wnukom.

0: Zaborczy rodzice – podstawowym dążeniem rodziców jest szczęście i dostatek ich dorastającej pociechy. A to, że wizja, czym to szczęście jest, rażąco różni pokolenia, to zupełnie inna sprawa. Pierwsze przykazanie głosi, że dzieci nie powinny robić tego, co robili ich rodzice, gdy byli w ich wieku. A kandydat – to znaczy "ten twój kolega, no jak mu tam…" – ma odstające uszy, źle się ubiera i nie umie zachować się przy stole. Kandydatka zaś – czyli "ta młoda dama, co się ostatnio tu kręciła" – nie potrafi tańczyć menueta i źle układa buzię w ciup, mówiąc po monteńsku. Te gorszące wady dyskwalifikują wybranków i skazują ich na wieczne potępienie rodziny.

1: Psychotyczna macocha – po śmierci ukochanej matki Bohatera pojawiła się ona, zaledwie parę lat od niego starsza, dorównująca mu urodą, ale przewyższającą go złośliwą inteligencją. Jeśli mamy do czynienia z Bohaterką, macocha będzie chciała odbić jej ukochanego; jeśli zaś jest to Bohater, postanowi go uwieść – jego ojciec jest już stary, a przecież syna nie łączą z nią żadne więzy krwi.

2: Goguś – „Lustereczko, powiedz przecie…” – „To ja!”. Tymi słowami wita każdy dzień, a następnie rusza na podbój damskich serc. Gamoniowaty poczciwina z przerostem ego jest przede wszystkim irytujący, ale postawiony pod ścianą ujawnia zadziwiające pokłady determinacji i podłości. Jeżeli nie dostanie w ręce tego, co jest jego aktualną zachcianką, postara się obrzydzić bądź zniszczyć wszystkich, którzy chcieliby po nią sięgnąć. Ma przy tym kilku silniejszych od siebie kolegów bądź wpływy wśród politycznych elit, dzięki czemu jego tępa złośliwość da się we znaki każdemu.

3: Śmierć – tej ponurej damie wydaje się, że ma prawo do dysponowania cudzym życiem. Tym razem do makabrycznego tańca został zaproszony partner postaci. Bohater musi przechytrzyć prowadzącą korowód, przystać na postawione przez nią warunki gry i zaakceptować zakład o własne życie. Oby udało mu się rozpoznać oszustwo, jakiego niechybnie dopuści się kostucha, i przechytrzyć ją.

4: Anioł – niebiosa czasami wtrącają się w sprawy ludzi i zazwyczaj nie wychodzi to na zdrowie zainteresowanym. Gdy rycerze Theusa na siłę zaczną zbawiać ukochanego, są gotowi zesłać na ziemię pioruny, snopy światła, cudowne powołania i spontaniczne wskrzeszenia, aby uchronić wybrańca przed potępieńczymi skutkami pokusy pocałunku (lub nawet trzymania się za rękę). Bohater musi przekonać siły niebieskie, że miłość jest największą z cnót, która zdolna jest przetrwać nawet sąd boży.

5: Obleśny dziad – zapach przetrawionego czosnku i dźwięk przeżuwanej w bezzębnych dziąsłach skórki od chleba wyprzedzają nadejście tego jegomościa, zdeterminowanego, by jeszcze raz poczuć, czym jest młodość. A to, że wchodzi tym samym między ukochanych, nie wzbudza w starym wydze żadnych moralnych rozterek. W jesieni (zimie!) życia nie ma nic do stracenia – przeciwnie, z entuzjazmem roztrwoni swój pokaźny majątek, aby po raz ostatni zaznać kobiecej czułości i po starczemu zatruć wszystkim życie. Jedyną nadzieją Bohatera jest to, że o planowanych wydatkach starucha dowie się jego liczne stado wnucząt, od wielu lat żyjących w biedzie i przebierających nogami na myśl o szczęśliwym końcu – i koncie – zamożnego dziadka.

6: Zły kardynał – niezaspokojony duchowny zbyt długo oddalał się od spraw ziemskich. Kiedy w jego życiu pojawiło się jedno z kochanków, tłumione latami pasje objawiły się jako zgoła nieboski żar i uniesienie. Mirrą, kadzidłem i złotem oraz mniej oficjalnymi środkami próbuje zaskarbić sobie atencję ofiary… to znaczy: wybranka. Jego metody są co najmniej dwuznaczną mieszanką obłudy, agresji i źle ukierunkowanych popędów. Po żarliwym kazaniu nie zawaha się wysłać inkwizytorów, aby zniszczyli szczęście Bohaterów, jedną ręką przerzuca korale różańca, a drugą podpisuje ekskomuniki wrogów.

7: Prawo – kontrakt między rodzinami, drakoński zapis w testamencie czy archaiczne prawo miasta mogą stać się niespodziewaną przeszkodą na drodze kochanków. Tradycja zrękowin pierworodnych dwóch książęcych rodów lub obsesja pradziada na punkcie kitajskiej narzeczonej dla ukochanego wnuka to tylko przykłady irracjonalnych zasad, którymi społeczeństwo będzie chciało uniemożliwić związek naszej pary. Z tradycją można walczyć albo spróbować ją obejść, wykorzystując dosłownie literę prawa.

8: Pruderyjna guwernantka – przez lata opieki nad jednym z kochanków wyrobiła sobie doskonały zmysł wchodzenia do komnaty w najmniej odpowiednim momencie, na przykład w chwili, gdy mają paść te słowa. Zrobi wszystko, aby młoda osoba nie wyszła spod jej opieki, gdyż oznaczałoby to utratę pozycji. A wszak potrzebuje funduszy na nieatrakcyjne, czarne suknie zapinane pod szyję, podejrzaną literaturę z drugiego obiegu oraz… dość perwersyjne i niemoralne drugie życie. Cóż by się stało, gdyby młodzi dowiedzieli się o tym, zanim ona zdąży zniszczyć ich związek!

9: Wredny zwierzak – wygląda jak rozkoszna, puchata kulka, ale to właśnie on zaślinił miłosny list od ukochanego, przez co dama nie wie, gdzie ma się z nim spotkać. Romantyczny słowik, który budził kochanków ze snu, nim rodzice przychodzili na pobudkę, został podłym złodziejem zaręczynowej obrączki – właśnie tej przekazywanej od siedmiu pokoleń – przez co rytuał nie może się dopełnić. Nie tylko ludzie, lecz także natura ma całe spektrum podstępów skutecznie uniemożliwiających szczęśliwe zakończenie historii.

3. Poznanie się

W tej części określa się scenę, w trakcie której dwoje Bohaterów raz na zawsze i zupełnie beznadziejnie się w sobie zakochuje. Wydarzenia tak są zaaranżowane, żeby nie było żadnych wątpliwości jaką rolę pełnić będą obie strony. Jednocześnie sugerowane są problemy, które już wkrótce zaczną się niepokojąco piętrzyć.

0: Zamiana bagażu – w pewnym momencie bardzo podobne do siebie bagaże bohaterów zostały zamienione przez nieuważnych służących. Kobieta desperacko chce odzyskać balową suknię z maleńkim portrecikiem rodziców ukrytym w broszy; mężczyzna zaś rodową szpadę wraz z listem, w którym został wyzwany na pojedynek.

1: Bal maskowy – bohaterowie nie poznali swoich twarzy, ale przetańczywszy ze sobą całą noc, wiedzą, że są sobie przeznaczeni. Tak doskonałego zgrania ciał i serc we wspólnym ruchu jeszcze nie widziano w Vodacce. Cóż, słońce niestety wstało, a oni musieli się rozstać, zamieniwszy jedynie po jednym słowie.

2: Próba samobójcza – znamy ten obraz: ona stoi na moście, przeszła przez balustradę. On rozkoszuje się wieczorną przejażdżką gondolą. Ona skacze, pchnięta rozpaczą, on podąża za nią w toń, aby jeszcze raz nadać sens jej życiu. Vodacce pełne jest zdesperowanych kochanków, którzy nie widzą nadziei w swojej smutnej sytuacji oraz tych, którzy rzucą się im na ratunek.

3: Nabożeństwo – kiedy kapłan kolejną godzinę zdawał sprawozdanie z działalności parafialnej ochronki, oczy nawet najbardziej pobożnych wiernych zachodziły mgłą. Z dwoma wyjątkami: ona z pąsowymi policzkami wczytuje się w książeczkę do nabożeństwa (do góry nogami), on zaś z miną głupiątka wodzi wzrokiem za jej dewocyjną biżuterią, od początku mszy ślącą mu zachęcające refleksy.

4: Pomyleni kochankowie – on widzi siedzącą na ławce kobietę z wpiętą w gorset białą różą, ona podchodzącego do niej mężczyznę, którego twarz jest zdecydowanie piękniejsza niż wynikałoby z opisu jej przyjaciółki. Rozmowa toczy się gładko i okazuje się, że oboje kochają nową operę sławnego kompozytora. W tym momencie czar pryska, gdyż parkową alejką do naszej pary zbliżają się właściwi umówieni partnerzy.

5: Podwójna randka – bohaterowie otrzymali zadanie wystąpienia w roli mniej restrykcyjnych przyzwoitek, gdy ich przyjaciele po raz pierwszy mieli pójść na randkę. A co, jeśli przez cały wieczór to oni będą musieli podtrzymywać konwersację, bo tamta dwójka nie znalazła wspólnego języka? Albo jeśli parka wymknie się, a oni pozostaną sami i będą musieli znaleźć wymówkę dla rodziców przyjaciół?

6: Swatanie – nie ma nic bardziej demotywującego niż bycie ofiarą starej zrzędliwej swatki. Już na samym początku staruszka zdradza kompromitujące szczegóły z dzieciństwa bohaterów i obrzydza ich sobie nawzajem. Jeżeli chcą żyć długo i szczęśliwie, będą musieli pokonać koszmar pierwszego wrażenia i udowodnić, że są innymi ludźmi.

7: Nienawiść od lat – nic tak nie zbliża ludzi, jak wieloletnia znajomość podszyta żabą wrzuconą za gorset, mocnym kopniakiem w łydkę lub wiadrem pomyj wylanych na głowę. Po latach dawna zadra wciąż tkwi, ale nowe okoliczności mogą doprowadzić do zupełnie innego rozwoju wydarzeń. Od zawsze wiadomo: kto się czubi, ten się lubi.

8: Licytacja o króla balu – najwięksi arystokraci w Vodacce czują potrzebę wsparcia najbiedniejszych. Dlatego raz w roku organizowany jest bal charytatywny, na którym dochodzi do licytacji najprzystojniejszego kawalera sezonu. Dama, która wygra, może spędzić z młodzieńcem cały dzień, a dochód zostaje przeznaczony na szczytny cel. Rodziny mogą chcieć wypromować swoje pociechy, traktując konkurs ambicjonalnie, a bohaterowie stają się pionkami w Wielkiej Grze. A być może kawaler stał się obiektem zainteresowań przerażającej babuni i będzie musiał znaleźć damę, która przebije stawkę seniorki i wybawi go z opresji?

9: Pogrzeb – w czerni zawsze wygląda się dobrze, dlatego pogrzeby są doskonałą okazją do zawierania nowych znajomości. Niestety, okoliczności nie sprzyjają rozwojowi romansów, trzeba stać spokojnie, pochlipywać cicho i nie wdawać się w rozmowy. Nie wszyscy jednak tak samo przeżywają żałobę. Jedni potrzebują potrzymać kogoś za rękę, a inni porozmawiać. Ci najbardziej zdystansowani do uroczystości mogą szukać wzrokiem osób, które tak samo jak oni nienawidziły łotrowskiego wuja Francesco. Chwila porozumiewawczych spojrzeń ponad ramionami nieszczerych płaczek może być intymna niczym szeptana rozmowa.

4. Dekoracje

Ogień namiętności warto podsycać w odpowiednich do tego okolicznościach i okolicach. Poniżej można wylosować lokacje, w których rozegrają się romantyczne sceny. W ich trakcie związki Bohaterów zostaną poddane różnym próbom: wierności, wytrwałości, pomysłowości i… ciętej riposty.

0: Balkon – balkony są tym dla zakochanych, czym świeca dla ćmy. Dobry romans nie może obyć się bez wystającego z muru kawałka podłogi zalotnie otoczonego barierką. Niestety, stereotypy mogą postawić Bohaterów w niezręcznych sytuacjach. Kamyk ciśnięty w okno może zbić szybkę albo trafić nie w ten pokój. Co się stanie, jeśli ciotka Eulalia pomyśli, że to do niej zaleca się młodzieniec? Szepty w ciszy nocnej okazują się niezwykle głośne, prawdopodobnie do sekretnej wymiany czułości w końcu włączy się głos rozgniewanego ojca. Odrobina zbyt mocnego światła może ujawnić mniej romantyczne aspekty balkonu – jak schnąca garderoba czy wietrzące się poduchy – z którymi dla zachowania twarzy trzeba sobie natychmiast dać radę.

1: Podrzędna tawerna – chcąc ukryć się przed wszechobecnymi oczami, uszami i za długimi nosami rodziny, kochankowie spotykają się w niepozornej i nieuczęszczanej przez znajomych tawernie. Wybór jest znakomity, gdyż żaden człowiek dbający o zdrowie i życie nie chciałby się znaleźć w okrytym niesławą lokalu Pod Rozprutym Wieprzem. Nie mija wiele czasu, by emocje upiększające w oczach kochanków to miejsce opadły i na wierzch wypłynęła smutna prawda o tawernie. Stali bywalcy, pozbawieni niektórych części ciała, a już na pewno sumienia, patrzą na Bohaterów to łakomie, to znów groźnie. Stałe bywalczynie wyglądają równie niepokojąco, a pomieszane zapachy tanich perfum "Być może Charousse" z kwaśnym zaduchem niemytych ciał dają piorunujący efekt na organach powonienia.

2: Farbiarnia jedwabiu – lokalna farbiarnia jedwabiu to miejsce spotkań kobiet wybierających materiały na suknie. Dla kochanków ciekawsze od bławatnych sklepów są suszarnie, gdzie na sznurach rozpięte są barwne niczym wiosenne kwiaty płachty. W ich labiryncie można się łatwo skryć przed wzrokiem obyczajnych guwernantek, lecz również i zgubić ukochanego. Poszukiwania przy wtórze śpiewu starych farbiarek mogą się skończyć nieostrożnym popchnięciem kadzi z barwnikami i kolorowym prysznicem.

3: Targ ze szkłem – miejska huta szkła prowadzi targ z własnymi wyrobami oraz importowanymi cackami: lustrami, koralikami, flaszami i kieliszkami. Miejsce to, rozświetlone miriadami blików i tęcz, jest wymarzone do ukradkowych spotkań. Można tam kupić prezent dla drugiej połówki rekompensujący zapomnianą datę rocznicy. Weneckie (dionnijskie!) lustra stwarzają okazję podglądania ukochanego, jak ćwiczy miłosne wyznanie, bądź na swoim nadgarstku trenuje pocałunki. Jednak jeden nieostrożny ruch, niczym słoniątka w menażerii, może skończyć się niespłacalnym rachunkiem za okruchy wyjątkowo rzadkich szklanych jajek sprowadzonych z Usurii.

4: Spływ gondolami – Zanim w Thei pojawi się pierwszy korek na gościńcu szybkiego ruchu, minie jeszcze z czterysta lat. Ale wystarczy brukowanych ulic wyobrazić sobie mętny kanał, a miast trąbiących kierowców – łodzie z wykłócającymi się gondolierami, a pojawi się obraz typowego popołudnia na ulicy vodacciańskiego miasta. Kochankowie, uwięzieni w dwóch łodziach, mają wiele możliwości doprowadzenia do spotkania. Strącanie gondolierów do wody, przeskakiwanie z łodzi do łodzi, czy w ostateczności brawurowy skok z mostu spowodują eskalację chaosu, ale ostatecznie to Bohaterowie będą jedynymi, którzy nie złorzeczą.

5: Proszony obiad – z pozoru banalny proszony obiad okazuje się złożonym i niebezpiecznym polem bitwy. Bohaterowie zostają usadzeni po dwóch stronach stołu między gderliwymi krewnymi. Zaczyna się walka o choćby najbardziej przelotny kontakt, a jeśli wojnę rozegra się skutecznie, w czasie deseru można już siedzieć krzesło w krzesło. Podczas posiłku zostaną przetestowane różne umiejętności Bohaterów. Dyplomacja – przy takim manewrowaniu klopsikami w truflach, by móc się na chwilę zetknąć palcami. Walka w zwarciu – dotknąć można się również stopą pod stołem, ale wcześniej trzeba przedrzeć się nią przez las nóg, uważając na pulchne nóżki kuzyneczki Antonii, która mogłaby sobie coś pomyśleć. Taktyka – ostatecznością jest takie skłócenie krewkich członków rodziny i dolewanie wina pozostałym, aby roszady przy stole zakończyły się szachem. I matem.

6: Kościół – świątynia Theusa to największe i do tego oficjalne miejsce randkowe w mieście. Podczas gdy starsi udają się tam, aby dać wyraz miłości do boga, młodzi mają tę jedną okazję na tydzień, aby spotkać się w szerszym gronie. Do zbożnych tradycji należy zostawianie ukochanym żarliwych modlitw w książeczkach do nabożeństwa, podszywanie się pod spowiednika w konfesjonale oraz ustawki w szpalerze do komunii. Dochodzi także do drastycznych scen, kiedy młodzieńcy prawie się pojedynkują o to, który poda na dłoni najpopularniejszej damie święconą wodę do przeżegnania się.

7: Cmentarz – nasi Bohaterowie myślą, że cmentarz to takie romantyczne, odludne i nokturnowe miejsce na schadzkę. Te kilkanaście par, które pojawiło się tam tej samej nocy, myślało podobnie. Trudno znaleźć cichy zakątek w panującym ścisku, większość mauzoleów jest już zajęta. Stary grabarz Alonzo jest najbogatszym przedstawicielem swojej profesji w Vodacce. Nie tylko zbiera opłaty za wpuszczenie za cmentarną bramę, ale także rozkręca pierwszy na świecie handel nielegalnymi danymi. Rodziny młodych płacą krocie, by dowiedzieć się, czy przypadkiem ich pociechy – tak jak i oni w młodości – przypadkiem nie chadzają "na grób babci Drusilli".

8: Dom – włamanie do domu ukochanej osoby i odszukanie jej w labiryncie komnat może być nie lada wyzwaniem. Znalezienie otwartego wejścia czy wkradnięcie się w przebraniu to dopiero początek problemów. Bo oto nagle korytarze okazują się bardziej kręte i rozwidlone niż wtedy, gdy się je ostatnio widziało. Pokój najdroższej okazuje się gabinetem ojca lub sypialnią lekko szalonej matki, która nigdy, za żadne skarby, nie wychodzi z komnaty. A gdy odnajdzie się właściwe pomieszczenie, okazuje się, że drugiej połowy tam nie ma, gdyż już wcześniej wyszła naprzeciw i zaginęła gdzieś między salą balową a półpiętrem. Posiadłość wielopokoleniowej rodziny zamienia się w straszny dom z najdzikszych koszmarów, a potwory z szafy i pracujące po nocach pokojówki tylko czekają, aby wyskoczyć znienacka na przerażonego kochanka.

9: Kanały – gdy na całej Thei nie możesz znaleźć miejsca na dyskretna schadzkę, zawsze możesz skryć się pod ziemią. Vodacciańskie miasta często mają rozbudowany system kanałów i zbiorników, szerokich jak ulice, ze sklepieniami niczym w największych katedrach. Po niektórych z nich można nawet płynąć gondolą i zacumować w pałacowych piwnicach. Tym razem spokojna atmosfera tego miejsca rodem ze szpiegowskiej noweli zostanie zburzona przez nagłą powódź. Winny może być wylew ze zbiornika retencyjnego, gwałtowne opady albo przypływ, o którym zapomnieli kochankowie. Kolejne drogi ucieczki zostają odcięte, a szczury całymi stadami uciekają w kierunku mrocznych tuneli, których bohaterowie boją się równie mocno jak utonięcia. W końcu całe dzieciństwo słyszeli historie o szlamowym potworze, który rozprawia się z dziećmi niezjadającymi wszystkiego z talerza.