Dodatek roi na pierwszy rzut oka fatalne wrażenie, a to za sprawą szpetnej okładki - straszy z niej ilustracja, na której Potwór z Laguny wręcza zwój Rogatemu Osobnikowi, całość w tonacjach zielono-błękitnych, rozbitych porażającą czerwienią narysowanej z pogardą wobec wszelkich zasad perspektywy torii. Szczęśliwie, okładkę można obłożyć szarym papierem i skoncentrować się na treści, która zdecydowanie warta jest uwagi.
Układ podręcznika Mistrza Gry przypomina podręcznik podstawowy. Rzecz składa się z pięciu rozdziałów zatytułowanych nazwami żywiołów, i stanowiących swoisty suplement wobec treści zawartych w podstawce. Mamy tu więc dodatkowe informacje o świecie, porady, dotyczące mechaniki, sugestie na temat tworzenia postaci oraz wsparcie dla wyobraźni prowadzącego. Wszystko to podane jest w formie wolnej od przypowieści, fragmentów fabularnych czy partii prezentowanych z punktu widzenia Rokugańczyków. Elementy takie, skądinąd znakomicie wkomponowane w pozostałe suplementy, tu byłyby cokolwiek nie na miejscu - Jum Pinto traktuje czytelnika jak partnera, osobę, która, podobnie jak on, ma wyczarować przed swoimi graczami Rokugan, dzieli się więc z nim zdroworozsądkowymi uwagami swoimi na ten temat przemyśleniami.
Zawarte w "Survival Guide" informacje mają charakter przede wszystkim użytkowy - uzupełniając opis Szmaragdowego Cesarstwa autor nie wgłębia się w zwyczaje poszczególnych Klanów i nie zajmuje rzeczami niezwykłymi, omawia za to dość szczegółowo praktyczne aspekty życia samuraja, z którymi gracze spotykają się w czasie każdej właściwie sesji. Z podręcznika dowiadujemy się więc, jak rozplanowane są rokugańskie wioski, co jada się na śniadanie, jakiego rodzaju kwiaty zdobią ogrody lub czego dokładnie wymaga się od podróżujących po ziemiach innego Klanu. Zdobiące podręcznik ilustracje utrzymane są w podobnym nastroju - niewielu tu wojowników, zmagających się z nieziemskim zagrożeniem, dużo za to obrazków rodzajowych, wystrojów wnętrz i codziennych czynności.
Część mechaniczna podręcznika również nie rozczarowuje. Znajdziemy wiec w podręczniku tabele, zbierające zasady z pozostałych suplementów (w tym wręcz bezcenne podczas tworzenia postaci zestawienie wad, zalet i umiejętności całej serii "Dróg") oraz pomysły na nowe ich wykorzystanie - do zaprezentowanej już na naszej stronie alternatywnej metody wydawania pustki, po pomysły na zróżnicowanie rodzajów broni. Jim Pinto stara się również podsuwać pomysły ludziom niezadowolonym z systemu walki "Legendy", prezentując alternatywne sposoby stosowania "obrony", czy modyfikacje systemu obrażeń.
Na uwagę zasługują również porady dla prowadzących. Znów, nie znajdziemy tu górnolotnych uwag na temat stylu, pojawiających się w znanych podręcznikach. Autor skupia się raczej na prezentacji rozmaitych problemów, wynikających ze specyfiki Szmaragdowego Cesarstwa (na przykład - "odgrywanie etykiety"), oraz sposobów w jaki można się z nich wywikłać. Nie stawia się tu jednak na pozycji wyroczni, wielokrotnie radząc, jak "stworzyć własne Cesarstwo", czyli dostosować Legendę do własnego stylu. Rozdział rad dla MG zamyka znakomita sekcja na temat dostosowania znanych, europejskich wątków fabularnych do realiów Rokuganu.
Podręcznik zamyka rozdział, zawierający materiał, który w dzisiejszych czasach może wydawać się nieco anachroniczny, czyli niezwykle rozbudowane tabele spotkań losowych. Konstrukcja tabel jest jednak na tyle przemyślana, że staja się nieodzowną wręcz pomocą dla MG, zwłaszcza, jeśli nie jest jeszcze bardzo wprawny w rokugańskiej codzienności. Zbrojnemu w "Dodatek" do "Survivial Guide'a" nie grozi kompromitacja, gdy gracze zaczną domagać się informacji na temat ludzi przebywających w tej samej gospodzie, przygodnie spotkanych na ulicy miasta, czy wśród leśnej głuszy. Mało tego, podręcznik zawiera również 300 propozycji imion - tę tabelę cenię sobie szczególnie, gdyż improwizowanie japońskich imion wciąż sprawia mi problem.
