Jeszcze przed moją pierwszą wyprawą do Chultu, Volo ostrzegał mnie, że kraina ta jest równie niebezpieczna co Athkatla nocą. Szczerze powiedziawszy, wątpiłem w to, aby w Faerunie znalazło się drugie tak niebezpieczne miejsce jak stolica Amnu. W każdym bądź razie, stary pryk polecił mi udać się wpierw do Fortu Beluarian, placówki Płomiennej Pięści, będącej chyba najbezpieczniejszym miejscem na całym półwyspie. Cóż, przyznam, luksusem fort nie mógł się poszczycić, jednak jego potężne mury i spory garnizon naprawdę sprawiały, że wszelkie troski odchodziły w niepamięć
- fragment zapisków Ezjusza z Amnu
Fort Beluarian leży na północnym krańcu półwyspu Chultyjskiego, tuż przy wejściu do zatoki o tej samej nazwie. Ten niewielki przybytek, ze wszystkich stron otoczony gęstą dżunglą, należy do Płomiennej Pięści - kompani najemników z Wybrzeża Mieczy. Jest to miejsce jakby z innej bajki, zupełnie nie pasujące do otaczających je ziem. Aby to zrozumieć, konieczna jest znajomość jego historii.
Wszystko miało swój początek w czasach, gdy książę Eltan - przywódca Płomiennej Pięści i zapalony podróżnik - zafascynowany opowieściami swego wielkiego poprzednika, Baldurana, zapragnął odnaleźć baśniowe wyspy Anchorome. Zebrawszy olbrzymią flotę wyruszył na zachodnie morza, marząc o tym by odnaleźć tajemniczą ziemię. W okolicach Lantanu kilka okrętów zostało skierowane na południe w celu zbadania ziem równie nieznanych jak Anchorome.
Trzy okręty pełne najemników Płomiennej Pięści dotarły do nowego, nieznanego lądu, który dziś znany jest jako Chult. Mimo iż Beluarian - dowódca wyprawy - miał na swe usługi sześciu doświadczonych elfich przewodników, zabójczy klimat i nieustanne ataki dzikich goblinów dały im się poważnie we znaki. Po niespełna tygodniu połowa członków ekspedycji - w tym sam Beluarian - była już martwa...
Pomimo tych wszystkich strat, Płomienna Pięść uznała wyprawę za sukces. W bardzo krótkim czasie zorganizowano kolejne ekspedycje, mające zbadać teren odkryty przez Beluariana, a już w parę miesięcy po jego śmierci rozpoczęto budowę fortu, który w celu upamiętnienia dzielnego podróżnika został nazwany jego imieniem.
Obecnie fort jest bardzo silnie ufortyfikowany - otacza go potężny, wysoki na kilka metrów kamienny mur i niewielka fosa, która w suche dni jest niemal zwyczajnym rowem. Oprócz koszarów, na terenie fortu znaleźć można małe chatki, skład żywności i zbrojownię pełną broni najwyższej jakości, sprowadzanej wprost z Wybrzeża Mieczy. Duży obszar zajmuje cmentarz, na którym, co warto zauważyć, nie uświadczy się grobu żadnego Tabaxi. Wszelkie nagrobki należą do najemników Pięści, którzy stracili swe życie w obronie placówki. Główną przyczyną tej sytuacji są wierzenia miejscowych, którzy nie chowają swych bliskich tylko palą ich ciała, obawiając się tego, że ci nie zdawszy testu-labiryntu Ubtao powrócą do Chultu jako zombie.
Całym fortem zarządza Nenon - niemłoda już kobieta, uczestniczka pierwszej, pamiętnej ekspedycji do Chultu. Pod swoim dowództwem ma garnizon świetnie wytrenowanych ludzi, składający się z trzech tropicieli, obeznanych z okolicą i jej niespodziankami, trzech czarodziejów, siedmiu kapłanów, w tym najwyższego rangą kapłana Ilmatera, a także 80 wojowników - 10 na szóstym poziomie, 20 na piątym oraz 50 na czwartym.
Nenon: kobieta Amnijka Wojownik 9/Tropiciel 1; SW 10; średni Humanoid (człowiek); KW 9k10+18 plus 1k8+2; pw 74; Inic. +6; Szyb. 9 m; KP 21 (+2 Zr, +7 zbroja, + 2 tarcza); Baz. atak +10; Zwarcie +13; Atak: +15/+10 wręcz (1k8+3/19-20, długi miecz +1); SA preferowany wróg (goblinoidy +2); SC więź z dziczą; Char. ND; MRO Wytr. +10, Ref. +7, Wola +6; S 17, Zr 15, Bd 15, Int 14, Rzt 12, Cha 15. Znane języki: chondatski, tabaxi, wspólny.
Umiejętności i atuty: Dyplomacja +7, Leczenie +6, Pływanie +12, Skakanie +12, Sztuka przetrwania +5, Wiedza (geografia) +6, Zbieranie informacji +7; Doskonalsza inicjatywa, Potężny atak, Skupienie na broni (długi miecz), Tropienie, Walka na oślep, Wyszkolenie w walce, Zdolności przywódcze, Zmysł walki, Żelazna wola.
Wyposażenie: napierśnik odporności na kwas +2, lekka stalowa tarcza +1, długi miecz +1.
Oprócz garnizonu Płomiennej Pięści, fort zamieszkują tubylcy, służący najemnikom za tragarzy, przewodników i łączników z pobliskimi wioskami. Nenon i jej podwładni nie zdają sobie sprawy z tego, że co najmniej jeden z Tabaxi należy do Bractwa Triceratopsa, które bacznie przygląda się działaniom przybyszów z Północy.
Najemnicy Pięści mogą zostać najęci do każdego zadania, które ma na celu walkę ze złem. Ich największym utrapieniem są gobliny batiri, które ostatnimi czasy stały się nadzwyczaj zuchwałe i wielokrotnie atakowały konwoje z Portu Nyanzaru. Najprawdopodobniej przyczyną tej niebywałej aktywności "zielonych" jest pojawienie się nowej królowej, pałającej do ludzi olbrzymią nienawiścią.
Poszukiwaczom przygód będącym w wielkiej potrzebie pozwala się przenocować w forcie. Jednakże Nenon już dawno postawiła sprawę jasno - jedynie osoby zdesperowane i nie mające innego wyjścia mogą liczyć na pomoc. Wszyscy inni szukający tylko i wyłącznie miękkiego posłania i darmowego jadła, niczym w dobrej tawernie, powinni z miejsca zapomnieć o forcie, gdyż przed nimi jego bramy stać będą zamknięte.
Bibliografia
- Gold and Glory - Tim Beach - TSR, 1992
- Jungles of Chult - James Lowder, Jean Rabe - TSR, 1993
