Ostoja: Niestandardowe; Char PN; Limit 150sz; Zasoby 1100sz; Populacja 106, mieszana (tarczowe krasnoludy 95%, ludzie 4%, inni 1%).
Przedstawiciel władzy: Kapitan Bruno Granitowa Twarz, PN mężczyzna tarczowy krasnolud, Trp3/Wjk4/ZaG 3 Chauntei - najstarszy, doświadczony wojownik spośród wszystkich mieszkańców Ostoi.
Ważne postacie: Sierżant Mika z klanu Hammerstriker, PD mężczyzna tarczowy krasnolud, Pal3/ Wjk3 Clangeddina Srebrnobrodego - rycerz i bezpośredni zastępca Brunona;
Ritho z Cytadeli Felbarr, N mężczyzna tarczowy krasnolud Wjk4 - dowódca obrony muru, przełożony kuszników Ostoi;
Henk Pobożny, PD mężczyzna tarczowy krasnolud Kap6 Moradina - jedyny w Ostoi kapłan, zajmuje się nabożeństwami i duchowym wsparciem mieszkańców strażnicy;
Samuel Melodyjne Usta, CN mężczyzna człowiek Zak7 - jeden z kilku przedstawicieli rasy ludzi w Ostoi, zajmuje się magicznym aspektem jej obronności;
Czarka z klanu Brownbeer, N kobieta złoty krasnolud, Brd3/Fach2 - jedyna w warowni kobieta, zajmuje się drobnym handlem z mieszkańcami Ostoi i zatrzymującymi się w niej podróżnikami.
Strażnicy muru: Wjk4 (6), Wjk3 (2), Wjk1 (3).
Patrole okolicy: Wjk4 (5), Wjk 3 (10), Trp5 (7).
Pozostali: Fach3 (12), Zbr4 (24), Zbr3 (11), Zbr2 (7), Zbr1 (13)
Na zachodnich krańcach Gór Nether, gdzie natura zdaje się z całych sił przeciwstawiać postępowi cywilizacji, a dzikie zwierzęta i śmiertelnie niebezpieczne potwory czyhają na nierozważnych podróżników na każdym kroku, znajdują się dwie zaprzyjaźnione z sobą ostoje spokoju – Silverymoon i Everlund. Te jedne z najważniejszych miast Srebrnych Marchii wspomagają się wzajemnie pod niemal każdym względem, doceniając ścisłą współpracę między sobą. Są bardzo ważnymi punktami na handlowych szlakach całej Północy. Między miastami funkcjonują dwa szlaki, którymi wędrują karawany z takimi towarami jak przede wszystkim węgiel drzewny, broń, ziarna, skóry, oraz rudy metali. Logika, zdrowy rozsądek, oraz doświadczenie każdego szanującego się kupca nakazuje wybrać łatwiejszą, a co za tym idzie lepszą, drogę. Nie od dziś wiadomo, że Przełęcz Everlund jest bardzo ciężkim do pokonania terenem, pełnym niebezpieczeństw, potworów i naturalnych przeszkód.
Już dawno temu handlarze i kupcy zaczęli doceniać praktyczność Rzeki Rauvin, bezpośrednio łączącej zaprzyjaźnione miasta. To spływ barkami okazał się tańszym w utrzymaniu i odrobinę szybszym sposobem na pokonanie drogi je łączącej. Długi czas podróż ta okazywała się dla wędrowców i handlarzy równie niebezpieczną, co szlak przez Przełęcz Everlund. W końcu w 1369 roku Rachuby Dolin, Everlund i Klejnot Północy doszły do porozumienia w sprawie bezpieczeństwa tego szlaku handlowego i przyrzekły przed sobą wspólnie o niego dbać. Jednym z pierwszych postanowień było zbudowanie niewielkiej warowni z przystanią na rzece, trzy dni drogi od Progu Maszerującego Giganta. Budowa tego ośrodka trwała trzy lata, lecz jego koszty już się zwróciły. Miejsce to nazwano Ostoją, a jej mieszkańców Strażnikami rzeki. Dowodzą i zarządzają nią krasnoludy, które jak powszechnie wiadomo specjalizują się w walce z licznymi w tych okolicach trollami i gigantami.
Budowa Ostoi rozpoczęła się mroźną zimą 1370 roku Rachuby Dolin, pod dowództwem Rurika Dzierżącego Berło. Krasnolud ten został poproszony o pomoc i specjalnie ściągnięty z Mithrilowej Hali, wraz z grupą zaufanych robotników, którzy pracowali przy ubezpieczaniu chodników w kopalniach Cytadeli klanu Battlehammer. Układ Everlund i Silverymoon od początku zakładał że to właśnie krasnoludy będą zamieszkiwać Ostoję i dbać o jej bezpieczeństwo, zatem uznano, że powinna być wybudowana w najwygodniejszy dla krasnoludów sposób.
Na samym początku zbudowano niewielką przystań, do której dostarczano liczne kamienne bloki do budowy warowni. Pierwszym budynkiem, który został postawiony była Główna komnata, gdzie z początku mieszkali budowniczowie oraz pierwsi wojownicy. Następnymi budynkami, które powstały były prywatne kwatery w których zamieszkali kolejni wojownicy ściągnięci do Ostoi. Później krasnoludy zbudowały warsztat stolarski i niewielką kuźnię.
Z biegiem czasu, gdy do warowni ściągano kolejnych brodaczy, powstał jeszcze kamienny mur i niewielki budynek gospodarczy w którym zamieszkała Czarka z klanu Brownbeer. Na samym końcu w Ostoi zbudowano magazyn przy przystani.
Przez kilka lat, które przetrwała nadrzeczna warownia, miało miejsce sporo ataków potworów z Srebrnej Puszczy. Konsekwentna budowa muru pomogła krasnoludom skutecznie obronić się nawet przed grupą trolli, które pewnego dnia zawiązały z sobą pakt, próbując zniszczyć Ostoję. Spośród grupy agresorów udało się przeżyć tylko dwóm trollom, które poprzysięgły sobie nawzajem odzyskać siłę i ponownie zaatakować strażnicę, lecz kolejny raz miał być bardziej skuteczny. Po trollach zaginął ślad i nie sposób uzyskać o nich jakiekolwiek wieści, jednak krasnoludy zawsze są gotowe by odeprzeć kolejny atak. Czasem też do Ostoi docierały pojedyncze giganty z Przełęczy Everlund.
Ostatnimi czasy do Strażników rzeki przybyła kilkuosobowa grupa fachowców, mających za zadanie zbudować karczmę z noclegiem dla gości warowni, którzy nierzadko chcą zatrzymać się w podróży, choćby na jedną noc aby odpocząć.
Ostoja przypomina wyglądem typowy fort, z wysokim, grubym murem, oraz prostymi, pełniący niezbędne funkcje budynkami. Najważniejszym budynkiem w Ostoi jest Główna komnata (A), czyli miejsce gdzie swe prywatne kwatery mają najważniejsi Strażnicy rzeki. Tutaj odbywają się ważne narady i spotkania. W piwnicach Głównej komnaty znajduje się niewielki areszt, oraz zbrojownia. W holu budynku zaś stoi wielki posąg Moradina, do którego modli się wielu mieszkańców Ostoi. Największe w strażnicy są Prywatne komnaty (D), gdzie obecnie zamieszkuje większość krasnoludzkich żołnierzy. Mają tu swoją jadalnię, salę ćwiczeń z manekinami. Budynek ten jest przeznaczony wyłącznie dla mieszkańców Ostoi i podróżnikom, przybywającym na terenie fortu nie wolno do niego wchodzić.
Drugi, co do wielkości jest magazyn. Tutaj przetrzymywane jest drewno, broń, zapasy żywności, a także oliwa, pitna woda i wiele innych rzeczy. Towary są pilnowane przez kilku strażników, którzy dbają o ich stan. Najmniejszy z kolei budynek (E), to dom i niewielki kram Czarki z klanu Brownbeer. Na parterze znajduje się sklep z ladą i zapleczem, zaś na piętrze jej prywatna kwatera.
Obok nich w forcie znajduje się kuźnia (F) i warsztat stolarski (G). Kuźnia pracuje nieustannie, pracując nad pancerzami, bronią i wzmocnieniami bramy. Pracuje tu kilku krasnoludzkich kowali, oraz jeden ślusarz człowiek. Warsztat stolarski jest zajmowany przez liczniejszą grupę pracowników. Większość z nich pracuje nad wytwarzaniem desek na potrzeby budowy nowych budynków lub składowania ich. Czasem jednak, gdy w Ostoi zatrzymuje się uszkodzona barka, rzemieślnicy, cieśle i stolarze są w stanie pracować przez nawet i trzy doby bez przerwy aby naprawić usterki, za odpowiednią zapłatą rzecz jasna. Między magazynem a Główną komnatą powstaje właśnie nowy budynek (B), który będzie karczmą z pokojami dla gości, obiadami i alkoholem. Bruno przez długi czas był przeciwny budowie karczmy, jednak ostatecznie zgodził się po namowie Czarki i Miki. W północno-zachodnim spojeniu murów znajduje się wysoka na dziesięć metrów wieża obserwacyjna (I). Znajduje się w niej posterunek kuszników oraz ich podręczny arsenał. Jest jeszcze drewniane molo (H), przy którym zatrzymują się barki i łodzie. Mola strzegą dwaj strażnicy kusznicy.
Intrygi i plotki.
Patrol Strażników rzeki natrafił niedawno na ślady sporego zwierzęcia żyjącego w Rauvin, oraz na szczątki ludzi dzień drogi na północ od Ostoi, tuż przy samym brzegu.
Grupa najemników chroniących barkę, która zatrzymała się w Ostoi poinformowała Mikę iż nocą, na wschodnim brzegu nieopodal Przełęczy Everlund widzieli czarnego jak smoła konia, którego grzywa płonęła. Bestię dosiadał dziwaczny jeździec okuty łańcuchami.
Jedno z plemion barbarzyńców chce zawrzeć sojusz z krasnoludami ze strażnicy, jednak aby do tego doszło oczekują prezentu w postaci odciętego łba wywerny, potępionego przez plemię stworzenia.
Wataha worgów ze Srebrnej Puszczy, ostatnimi czasy podchodzi coraz bliżej murów strażnicy.
Brat Brunona Granitowej Twarzy zginął w walce z orkami. Bruno zastanawia się nad opuszczeniem Ostoi i kilkudniowym powrotem do rodzinnych stron.
Wędrowny tropiciel, który zatrzymał się w Ostoi na noc, poinformował kuszników z muru, o tym że widział kilka trolli obozujących dekadzień drogi od warowni.
