Fliper

Fliper autorstwa Kena Gruhla i Quentina Weira (za ilustracje odpowiada Charlotte Bey) to gra polegająca na szybkim rozpoznawaniu i reagowaniu – należy jak najszybciej znaleźć powiązanie pomiędzy dwiema kartami. W zabawie może brać udział od 2 do 8 osób w wieku od 6 lat bez górnej granicy wiekowej. Wedle opisu rozgrywka powinna zająć około 15 minut.

Można pokusić się o stwierdzenie, że Fliper to gra pancernie zapakowana. Dosłownie. Czy to zabieg celowy dla najmłodszych lubiących zdzierać, otwierać/dostawać się – tego nie wiem. Faktem jest, że gra znajduje się w szczelnie zapakowanym w folię, tekturowym opakowaniu. W środku naszym oczom ukazuje się kolorowe, blaszane (solidne!) pudełko, z pięknymi tłoczeniami grafik. Ale…znów zabezpiecza je szczelna folia. Wewnątrz znajdujemy krótką instrukcję oraz żetony w woreczku strunowym (dziwne, że tym razem nie folia...), zaś resztę stanowią karty. Jak nie trudno się domyślić, również one są szczelnie owinięte folią. Nie jest to jednak problem ani wada. Pudełko zawiera 54 karty, 10 żetonów oraz instrukcję.

Sam wygląd jest bardzo interesujący. Piękne, "słodkie" grafiki i intrygujące opakowanie. Karty i żetony są bardzo estetyczne, te drugie równie solidne jak pudełko, co prawda nie z blachy lecz tektury, ale za to bardzo grube i mocne. Czego niestety nie można już powiedzieć o kartach. Te z kolei są ładnie wykonane, ale bardzo cienkie, słabo pasujące do całej reszty. Zaznaczyć warto, że opakowanie i karty kształtem przypominają trójkąty, nawet instrukcja. Wszystko wręcz idealnie komponuje się wizualnie.

Malina czy ananas?

Karty należy potasować i położyć w jednym stosie rewersem do góry (przedstawia tylko pojedynczy owoc lub cyfrę, zaś awers liczne owoce). Rozgrywka kończy się, gdy w talii pozostanie tylko jedna karta. Każdy z graczy stara się jednocześnie znaleźć powiązanie pomiędzy dwiema kartami. Gracz, który zebrał najwięcej kart, wygrywa.

Rozgrywka podstawowa jest dedykowana zdecydowanie dla najmłodszych. Wariant II i III polecałbym jednak nieco starszym dzieciom.

• Wariant podstawowy – Odkryj kartę.

Gra na podstawowych zasadach jest bardzo prosta. Odkrywamy pierwszą kartę z uprzednio przygotowanego stosu wszystkich kart i kładziemy ją obok awersem, tak by każdy z graczy dokładnie widział jakie owoce się na niej znajdują. Na stosie nieodsłoniętych kart będzie znajdować się cyfra lub owoc. Gracze muszą błyskawicznie spostrzec ile jest owoców na odkrytej karcie, oczywiście identycznych jak ten ze stosu. Jeśli na kupce kart zamiast owocu pojawi się cyfra – gracze muszą wtedy wskazać, który owoc występuje w takiej liczbie na odkrytej karcie. Przykładowo na stosie kart widnieje cyfra 3, szukamy wtedy owocu, który występuje trzykrotnie na bieżącej karcie. Gracz podający odpowiedź jako pierwszy, otrzymuje kartę i 1 punkt. Następnie przechodzi się do kolejnej rundy i odkrywa następną kartę. Podanie niepoprawnej odpowiedzi powoduje wyłączenie z gry do następnej rundy.

Fliper posiada dwa dodatkowe warianty rozgrywki. Warianty dodatkowe rozgrywane są na zasadach wariantu podstawowego z różnicami opisanymi poniżej.

• Wariant II - Łap żetony.

Po przygotowaniu stosu należy rozłożyć wszystkie żetony w zasięgu każdego z graczy. Różnica polega na tym, że gracz nie sygnalizuje znalezienia odpowiedniego powiązania. Zamiast tego gracz musi złapać szybko właściwy żeton, który następnie kładzie przed sobą w taki sposób, by inni gracze mieli do niego dostęp! Przy każdej kolejnej rundzie oponenci mogą zabrać zdobyty wcześniej przez nas żeton (o ile jest im to potrzebne). Grę kończymy, gdy jeden z graczy zdobędzie 4 żetony (partie możemy rozgrywać również do 2 lub 3 żetonów).

• Wariant III - W szeregu zbiórka.

Żetony układamy w rzędzie w dowolnej kolejności. W tym wariancie o powiązaniu decyduje kolejność żetonów, a nie wierzchnia karta na stosie. Odkrywając kartę ze stosu bierzemy pod uwagę pierwszy żeton po lewej stronie. Gracz, który jako pierwszy poda odpowiednią cyfrę lub symbol (owoc) zabiera żeton i otrzymuje 1 punkt. Wygrywa osoba, która jako pierwsza uzbiera 10 punktów.

Każdy banan ma dwa końce

Rozgrywka niezależnie od wariantu najlepiej wypada w gronie od 2 do 4 graczy. W większej liczbie osób robi się nieco bardziej chaotycznie i nie daje już tyle frajdy. W dwie osoby wypada bardzo dobrze. Losowość jest duża, chociaż sprzyja to zabawie, bowiem zawsze trafia się inny układ. Gra wypada świetnie pod warunkiem, że kierujemy ją do najmłodszych osób. Starsze osoby również mogą zagrać parę razy, lecz po wielu partiach będą już mocno znudzeni. 

Dodatkowe warianty są z pewnością na plus, każdy powinien znaleźć coś dla siebie. Pancerne opakowanie wręcz potęguje chęć dostania się do środka i rozpoczęcia zabawy. Od strony graficznej nie można tej produkcji nic zarzucić. Przyczepić można się jedynie za słabą jakość kart, odstających od całej reszty, szczególnie kiepsko wypadających na tle żetonów. Nie zmienia to jednak faktu, iż na prezent dla najmłodszych dzieci jest to propozycja idealna, tym bardziej, że zasady są banalnie proste, cena bardzo przystępna, a ogólne wykonanie solidne i gra powinna przeżyć atak niejednego nadpobudliwego dziecka. Tym bardziej warto się zastanowić nad zakupem, gdyż Fliper niesie ze sobą walory edukacyjne i ćwiczy refleks.

Plusy:

• Blaszane pudełko
• Nietypowy kształt
• Piękna wizualnie (głównie dla najmłodszych)
• Proste zasady
• Wciąga
• Różne warianty rozgrywki
• Solidnie zapakowane

Minusy:

• Karty są bardzo cienkie
• Słabo się sprawdza w maksymalnej dopuszczalnej liczbie graczy

Dziękujemy FoxGames za udostępnienie egzemplarza gry do recenzji.