Dziewczyny, których pożądał - Jonathan Nasaw

Schwytany przez policję psychopatyczny morderca-geniusz, zaintrygowana nim służbowo (ale czy tylko?) kobieta i skomplikowana, wieloaspektowa gra o życie. Milczenie owiec? Nie – to pierwszy wydany w Polsce thriller Jonathana Nasewa, Dziewczyny, których pożądał. Skojarzenie z kultową powieścią Thomasa Harrisa nie jest jednak bezpodstawne – obie książki są w tej samej lidze psychologicznej literatury.

Dziewczyny ... zawierają wszystkie elementy dobrego i ambitnego thrillera. A nawet więcej, bowiem Nasew, oprócz klasycznych dla psychologicznej grozy chwytów i zagrań estetycznych, sięgnął po literackie mechanizmy kojarzone z innymi gatunkami. Mamy więc do czynienia z typową dla nowoczesnej powieści sensacyjnej tendencją do tworzenia krótkich, wyśrubowanych akcją rozdziałów, zakończonych mocnymi, przykuwającymi do książki cliffhangerami. Nie brakuje również głębokiego wejścia w świat dysocjacyjnych zaburzeń osobowości. A autorowi trzeba przyznać, że do tematu się przygotował i tekst aż skrzy od terminologii (wielkie brawa należą się tłumaczowi, który stanął na wysokości zadania i opatrzył tekst morzem odnośników pomagających nieobeznanemu czytelnikowi wejść w świat chorób umysłowych).

Pisząc o aspekcie psychologicznym nie można nie przejść do kreacji głównego bohatera. A właściwie antybohatera – Ulyssesa Christophera Maxwella, odpowiednika doktora Hannibala Lectera. Nie posiada on co prawda żadnego stopnia naukowego i nie może pochwalić się naukowymi osiągnięciami, jednak jest nie mniej intrygujący od słynnego kanibala. System wielokrotnych świadomości, który składa się na antagonistę, jest tworem niezwykłym i przy tym niezwykle potężnym. Wystarczy wyobrazić sobie człowieka, który dysponuje wyspecjalizowanymi osobowościami pomocnymi w niemal każdej sytuacji. Z taką właśnie osobą do czynienia ma główna bohaterka – psychiatra sądowy, dr Irene Cogan. Kobieta niczym się nie wyróżnia, ale wzbudza sympatię czytelnika. Idealna literacka partnerka dla tak złożonej kreacji jak Ulysses.

Oprócz bohaterów i zagrań techniczno-literackich Dziewczyny, których pożądał zwracają również uwagę wykorzystaniem archetypicznych postaci do budowania skomplikowanej tożsamości gatunkowej. Z jednej strony mamy bowiem, charakterystycznego dla kryminału noir, styranego życiem i pracą oraz będącego o krok od emerytury agenta specjalnego FBI – E. L. Pendera, z drugiej zaś duet psychologiczno-patologiczny w postaci Irene Cogan i Ulyssesa Christophera Maxwella. Wszyscy w pośpiechu realizują swoje plany, próbując za wszelką cenę zdążyć przed zagrożeniem – dla siebie (bohaterka walcząca o życie), dla honoru (detektyw kończący, wbrew przełożonym, "swoją" sprawę przed odejściem na emeryturę), dla psychiki (antagonista próbujący uzyskać pełną kontrolę nad systemem osobowości). A tempo tego wyścigu podkręcone jest oczywiście wspomnianym mechanizmem krótkich rozdziałów.

Jonathan Nasew oddał w ręce polskich czytelników thriller niezwykły i zaproponował tym samym przejażdżkę bez trzymanki po meandrach ludzkiej psychiki. I choć wejście w świat chorób umysłowych nie jest tak dogłębne, tak ciężkie i dojmujące jak w niesamowitych Dziwnych aniołach Kathe Koji, to autor zapewnił możliwość obcowania z naprawdę pokaźnym wachlarzem ludzkiego szaleństwa zamkniętym w świetnej literacko formie. A to dopiero początek, bowiem Nasew napisał już cztery kolejne elegie strudzonego agenta Pendera, tylko czekające, aż ktoś je wyda. Tak więc in Replika we trust! Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę