Sześć lat. Niewiele w życiu drowa. A teraz, gdy liczę te miesiące, tygodnie, dni, godziny, wydaje mi się, jakby nie było mnie w Mithrilowej Hali sto razy dłużej. Miejsce się zmieniło, kolejne pokolenie, inny styl życia, zwykły kamień milowy na drodze do...
Do czego? Dokąd?
Teraz znajduję się na falach wzdłuż Wybrzeża Mieczy, a moja twarz smagana jest wiatrem i wodnym pyłem. Moim stropem jest ruch chmur i tkanina z gwiazd, moją podłogą trzeszczący pokład szybkiego, śmiało płynącego statku. Poza nimi znajduje się płaskie i spokojne lazurowe morze, przelewające się, syczące pod kroplami deszczu i wybuchające przy upadku wynurzającego się wieloryba.
Czy to jest więc mój dom?
Komentarze
Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.
