Dodatek B

 Elianor, hrabia Resnik

Historia

Urodzony 130 lat temu, jako jeden z trzech synów hrabiego Merianora ald Resnik z Nordu. Pułkownik muszkieterów nordyjskich, właściciel lenna Sevres, czarownik Czerwonej Ścieżki Bel Tar.

Rodzina Resników stanowi jedną z bocznych odnóg rodu Starton. W zamian za zasługi położone w walce z deviria w Milczących Górach zostało im powierzone lenno w Virchy. Elianor jest jego pierwszym dziedzicem.

W młodości ukończył on Szkołę Budowniczych w Nordzie, uzyskując tytuł młodszego architekta. Po ukończeniu szkoły cechowej, rozpoczął studia na CAU, uzyskując tytuł magistra prawa.

Przy pomocy Cechu Budowniczych szybko wzniósł posiadłość i rozpoczął budowę kilku kopalń. Obecnie jest w posiadaniu trzech placówek głębinowych i jednego kamieniołomu. Dochody z górnictwa (głównie srebro) stanowią większość wpływów do skarbca hrabiego.

W kilka lat po budowie posiadłości Elianor sprowadził do niej swoją żonę (Helenę de domo arb Bonat) i syna (Geliona). Na skutek gwałtownej zmiany klimatu (w Virchy jest cieplej i bardziej sucho) Helena zmarła wydając na świat Geliona. Od tamtej pory Elianor nienawidzi Bardanii, starając się jednocześnie przemienić ją na modłę nordyjską. Zbyt dumny na ucieczkę, hrabia stał się więźniem znienawidzonej krainy.

Gelion stał się wkrótce jedynym celem w życiu Elianora. Większość dochodów z kopalni pochłonęła edukacja syna na CAU.

Poszukiwana sposobów walki z Bardańczykami zawiodły hrabiego nawet do dalekiej Agarii. Korzystając z wojskowej przeszłości (ma on stopień pułkownika muszkieterów) prowadził targi z magami Valdoru, oferując proch i broń w zamian za wiedzę tajemną.

Elianor jest kiepskim magiem. Deviria nie interesują się jego duszą, więc aby je przekupić składa im w ofierze dusze pojmanych jeńców. Z drugiej strony nienawiść Elianora, połączona ze strachem o syna, stanowi o silnej motywacji hrabiego.

Herbem rodu Resnik jest miecz trzymany przez kruka. Zawołanie herbowe to Nec temere, nec temide (Z odwagą, z rozsądkiem).

Opis

Mężczyzna w średnim wieku, twarz pozbawiona zmarszczek. Jak wszyscy Nordyjczycy jest wysokim brunetem. Ubiera się najczęściej w ciemne kaftany i spodnie, oraz śnieżnobiałe koszule z żabotem lub kryzą. W zależności od okoliczności kołnierz od kaftana ma inny kolor (przy przyjęciu graczy będzie błękitny, w trakcie sądów purpurowy) oraz krój zależący od dnia tygodnia.

Maniery nienaganne, choć nieco staroświeckie. Spokój i precyzja wyrażające się w oszczędności słów i gestów. Pod maską opanowania i dobrych manier skrywa brak szacunku do "ras niższych".

Ożywia się, gdy opowiada o barbarzyństwie Bardańczyków lub o utraconej żonie.

Odgrywanie

Jesteś Nordyjczykiem. Twój lud widział narodziny i zmierzch wielu Cesarzy i Papieży. Zabawy dzieci są niczym przy problemach dorosłych. Konflikty w Dominium są niczym w porównaniu do losu Nordii. 

Okazywanie pogardy karianom jest poniżej Twojej godności. Szacunek zabarwiony ironia jest najlepszym sposobem zachowania wobec nieznanego. Przyjezdni są dla Ciebie narzędziem.

Duszan Jurković ma schwytać Wiatr i umrzeć. Jean de Courtenais ma odnaleźć Katedrę i umrzeć. Julia Karrahan ma pomóc Duszanowi i Jeanowi. Gerard Francis może być przydatny podczas badania Katedry.

Magia

Rozmowa ze zwierzętami - kruki nordyjskie.

Kruki pojawiające się w niektórych scenach to szpiedzy ald Resnika. Nie da się ich zabić, ponieważ wyczuwają instynktownie agresję i odlatują. MG może je wykorzystać, aby podsuwać graczom tropy, albo aby budować nastrój niepokoju.

Kontrola pogody - na małym obszarze, bardzo wyczerpujące.

Nordyjczycy potrafią władać pogodą na terenie Milczących Gór. Elianor zaadaptował rodzinne rytuały na potrzeby Virchy. Są one słabsze niż w Nordii wewnętrznej, ale mogą okazać się cenne.

MG może wykorzystać deszcz do ułatwienia tropienia, bądź utrudnienia pościgu graczom. Pioruny mogą sprowokować pożary we wsiach, bądź lawiny w górach.

Kontrola snów - tylko na terenie posiadłości.

MG powinien wykorzystać tę umiejętność Elianora do zesłania wizji graczom.

Magia ald Resnika kładzie nacisk na łączność ze zwierzętami, w związku z czym hrabia nie je mięsa. Rytualne szaty składają się z kilku kolorowych ornatów oraz bogato haftowanej stuły. W osnowę stuły wplótł on włosy zmarłej małżonki.

Rola w kampanii

Elianor rozpoczyna kampanię jako pracodawca BG. Później, w miarę rozwoju akcji zamienia się w przeciwnika BG. Pragnąc ocalenia syna, prowadzi powoli do jego zguby. Niezależnie od stosunku BG do hrabiego, Elainor pozostanie do końca kulturalny i wysublimowany.

Gelion ald Resnik

Historia

Urodzony 55 lat temu, jako jedyne dziecko Heleny i Elianora ald Resnik. Jedyny dziedzic hrabstwa Sevres.

Ukończył Akademię Królewską w Nordzie na kierunku górnictwo, obecnie studiuje medycynę na CAU. W przyszłości ma objąć schedę po ojcu.

Zgodnie z tradycją rodu ald Resnik, Gelion zdobył stopień oficera muszkieterów, pełniąc służbę na bramie Węża, wspólnie z porucznikiem Gelbrandtem alm Malachem.

Osiem lat temu, w trakcie zimy w 1660 r. (rachuba Dominium) Gelion uratował Artura Bordaka od śmierci na zapalenie płuc. W ten sposób zyskał on wiernego służącego, w osobie ojca - Petera Bordaka.

Geliona i Petera połączyła przyjaźń. Gelion ceni w Peterze odwagę i spontaniczność, imponując Bardańczykowi opanowaniem i kulturą osobistą. W ten oto sposób Gelion zakochał się w wizji Bardanii, która przestała być prawdziwa wraz z odejściem z hanzy Petera. Zafascynowany kulturą bardańską rozpoczął on próby jej ocalenia przed zapomnieniem, co zaowocowało sprowadzeniem ksiądz Weroniki de Roerte.

Pomimo osoby służącego Gelion pozostaje pod silnym wpływem ojca. W czasie wolnym od studiów nadzoruje on wydobycie w kopalniach rodu ald Resnik. Dzięki ukończeniu szkoły górniczej ma prawo do posługiwania się pierścieniem węglowym, co odpowiada randze starszego szychty.

Opis

Mężczyzna w średnim wieku, trudnym do określenia ze względu na ubogą mimikę. Podobnie jak ojciec oszczędny w ruchach i powściągliwy w słowach. W przeciwieństwie do ojca nie ma prawa nosić żabotów, ponieważ nie jest właścicielem hrabstwa.

Stroje Geliona stanowią kopię szat ojca, choć pozbawione są koronek cechu budowniczych. Jako młodszy sztygar nosi pierścień z wprawionym kawałkiem diamentu, otoczonym warstwą antracytu.

Dobre maniery Geliona są bardziej naturalne niż ojca, cechuje je raczej szacunek do rozmówcy, niż pogarda do jego rasy.

Odgrywanie

Wstydzisz się być Nordyjczykiem. Twoja doskonałość onieśmiela Cię, podobnie jak Twoje opanowanie. Pomimo tych uczuć czujesz się w obowiązku troszczyć o zwykłych ludzi. W końcu Nordyjczycy powołani są do rządzenia.

Jesteś zafascynowany Bardanią. Nie znasz prawie Nordii, ponieważ większość życia spędziłeś w Virchy. Radość i szczerość Bardańczyków wydają Ci się być kluczem do odkupienia Twojego narodu.

Szczerze kochasz swojego ojca. Boisz się, że któregoś dnia przyjdzie Ci wybierać pomiędzy nim a Bardanią.

Rola w kampanii

Gelion jest przyjacielem graczy i łącznikiem pomiędzy drużyną a Elianorem. Jego porwanie inicjuje poszukiwania Wiatru, które zakończą się czyjąś śmiercią.

MG może wykorzystać Geliona do dostarczania wskazówek odnośnie obyczajów Bardańskich, podobnie jak uwag z życia Nordii.

Peter Ertens Bordak, "Książę Gór", Wilk

Historia

Urodzony 45 lat temu w Etrens, jako najstarszy syn Wiliama Bordaka. Były wódz hanzy Wiatru, obecnie na służbie Geliona ald Resnika.

Od 25 roku życia dowodził hanzą Wiatru, zyskując przydomek "Zew Virchy". Jeden z najmłodszych dowódców hanzy i Wilków. W czasie 13 lat dowodzenia hanzą zasłynął jako odważny i honorowy dowódca, zyskując miano "Księcia Gór", akceptowane powszechnie przez żołnierzy nordyjskich i górali bardańskich.

Doświadczony tropiciel, wsławił się zabiciem Krzemiennej Bestii, co skłoniło Wilki do przyjęcia go w swoje szeregi. Obecnie, na skutek postępującego artretyzmu jego umiejętności maleją.

Pod dowództwem Petera hanza urosła w siłę, stając się faktycznym władcą Błędnych Lasów. Niechęć do stosowania przemocy, połączona ze zdecydowanym charakterem, stworzyła legendę hanzy.

Na skutek wydarzeń opisanych w rozdziale Opowiadanie Petera, przeszedł na służbę nordyjską, zachowując jednak szarfę i dumę Bardańską. Pomimo przyjaźni z Gelionem, nie ma dnia, aby Peter nie tęsknił za synem.

Podejrzewa, że jego pierworodny objął dowództwo po nim. Znając jednak reputację Północnego Wiatru, nie chce wierzyć w podejrzenia.

Ród Bordaków z Ertens wywodzi się od rycerzy proroka i ma prawo do używania tytułów szlacheckich. Na części przedmiotów rodziny można odnaleźć jej herb - gwiazdę na błękitnym polu.

Opis

Przedwcześnie postarzały mężczyzna, o ogorzałej twarzy i bujnej brodzie. Ubiera się w tradycyjne szaty bardańskich górali (patrz Virchy), choć nie zakłada już szarfy wodza hanzy. Przyjął miano wantara, czyli wygnańca, w związku z czym na koszulę narzuca bordowy pled z kapturem.

Jego zachowanie stanowi mieszankę bardańskiej szczerości i nordyjskiego chłodu. Brak mu chłodnego wyrafinowania i obycia Geliona. Łatwiej mu znaleźć wspólny język z żołnierzami, niż z innymi szlachetnie urodzonymi.

Odgrywanie

Koleje losu nauczyły Cię nie dzielić ludzi na Bardańczyków i resztę. Poznałeś smak obcego chleba, choć dzięki niemu nauczyłeś się cenić utraconą Ojczyznę.

Twoja miłość do Bardanii nie jest bezkrytyczna, zabarwiona jest raczej nostalgią, niż ogniem. Widząc działania Północnego Wiatru trudno Ci uwierzyć w to, że pochodzi on z Twojego ludu. Nie zgadzasz się, aby walkę o wolność prowadzić przeciwko wyzwalanej ludności. Szanujesz pracę wieśniaków, gdyż wiesz, że bez nich hanzy umarłyby z głodu. Niestety ani Gelion, ani tym bardziej Elianor nie biorą pod uwagę Twoich rad odnośnie czarów Bardańskich. Ty zaś, pozbawiony ojczyzny, nie chcesz wracać do bolesnych wspomnień o tradycjach górali.

Zwracasz się z szacunkiem do każdego człowieka, choć na Twoją przyjaźń trzeba długo pracować.

Rola w kampanii

Peter jest ogniwem łączącym drużynę z hanzą Północnego Wiatru. Wydarzenia rozpoczęte aresztowaniem górali zakończą się odkryciem prawdy o Wietrze.

MG powinien wykorzystać Petera jako suflera, sugerującego niektóre tropy. W razie potrzeby Peter może stać się emisariuszem do innych hanz, bądź dowódcą jednego z oddziałów tropiących. Wszelkie decyzje odnośnie Pterea zależą tylko od Geliona.

Artur Ertens Bordak, "Północny Wiatr"

Historia

Urodzony 20 lat temu w Ertens, jako jedyny syn Arura Bordaka. Wódz hanzy górali bardańskich.

W wieku dwunastu lat zachorował na ciężkie zapalenie płuc. W majakach widział anioła, który przywraca mu zdrowie i zabiera ojca. Modlitwa Geliona, która wypędziła chorobę, przyniosła również zmiany w charakterze Artura. Miejsce ciekawości i radości świata, zajęły nienawiść i fanatyzm. W jego oczach Nordyjczycy są winni wszystkich klęsk Bardańskich. Nie dopuszcza do siebie myśli o błędach popełnionych przez rodaków. Uważa, że w walce o wolność Bardanii nie ma miejsca na kompromisy.

Po odejściu Artura w hanzie zapanował kryzys przywództwa. Artur został wybrany na wodza w wieku 18 lat, ze względu na nieustępliwość i hardość, odziedziczone po ojcu.

W ciągu dwóch lat dał się poznać jako odważny dowódca i strateg. Jego regularne napady na karawany kupieckie wzdłuż Erechielii doprowadziły do załamania finansów kilku przedsiębiorstw kupieckich.

Od czasów uzdrowienia, Artur pogrąża się w obłędzie. Widzi dookoła siebie deviria, zamiast ludzi. Jego kompani boją się go bardziej niż Nordyjczyków. Artur zabił, bądź okaleczył większość starszych górali, pamiętających jego ojca. Nie udało mu się sprostać wymaganiom stawianym przez rodzinną legendę. Nie udało mu się wyjść z cienia sławnego rodzica. Udało mu się zostać przekleństwem Virchy.

Artur poluje na Geliona. Chce go schwytać, aby poznać prawdziwą historię swojej choroby, jak i poznać dalsze dzieje swojego ojca. Peter Bordak pozostaje dla niego obcym kolaborantem, którego należy zgładzić.

Opis

Mężczyzna w młodym wieku. Odziany w bardańską koszulę, na którą nałożony jest skórzany kaftan. Ubiór pozbawiony ozdób, znoszony i poszarzały.

Gwałtowny, nieobliczalny i szalony. W ciągu kilku chwil potrafi przemienić się ze spokojnego rozmówcy w ogarniętego furią szaleńca. Pod zuchwałymi przechwałkami skrywa wspaniały talent dowódcy. Brak zdolności taktycznych rekompensuje charyzmą.

Odgrywanie

Jesteś jedyną nadzieją Bardanii na wolność. Inne hanzy są za słabe, zbyt łagodne. Tylko bawią się wojnę, zamiast naprawdę walczyć. Litość jest dobra w czasie pokoju. Nie spoczniesz dopóki Bardania nie odzyska wolności.

Rola w kampanii

W Wyprawie Artur jest przeciwnikiem graczy, zmorą i udręką gościńca. Jeśli gracze wyjadą poza posiadłość Resników, cień Artura będzie za nimi podążał. Wiatr ma stać się widmem nękającym wrogów Bardanii.

W następnych scenariuszach stosunek Wiatru do graczy ulegnie zmianie. Pojawienie się "większego wroga" spowoduje konieczność współpracy i zawieszenia broni.

ksiądz Weronika de Roerte, kyczera

Historia

Urodzona 35 lat temu w Tilentur, w Cynazji. Doktor teologii (doktorat z interpretacji zapisków w katedrze Światła w Santii). Bakałarz medycyny, tytuł uzyskała równolegle z doktoratem z teologii. Jedyna kobieta w Kindle pieczętująca się oboma tymi tytułami.

Wdowa po kordyjskim kawalerze de Sevres, zmarłym nieszczęśliwie na koklusz (w rzeczywistości Weronika uwiodła i otruła męża, aby przejąć jego majątek).

Śluby duchowne złożyła w wieku 25 lat, aby uzyskać dostęp do archiwów kościelnych. Ogarnięta pragnieniem poznania prawdy o Zaginionej Katedrze.

Pochodzi bogatego rodu kupieckiego, wyniesionego do stanu szlacheckiego za panowania króla Jeremy'ego w uznaniu zasług w handlu z Nordią. Zafascynowana pograniczem nordyjsko-bardańskim, poświęciła karierę teologa na rzecz służby duchownej.

Pięć lat temu przybyła do Virchy, na zaproszenie Geliona ald Resnika. Na skutek kłótni z Elianorem ald Resnikiem zmuszona była opuścić posiadłość i zamieszkać w starej posiadłości bardańskiej.

Ze względu na wiedzę o deviria i znajomość medycyny Weronika otaczana jest przez Bardańczyków szacunkiem i strachem. Nadano jej przezwisko "kyczera" , czyli "wiedząca", "mądra" i "groźna".

Opis

Zadbana kobieta w wieku około trzydziestu lat. Twarz opalona, pozbawiona nadmiaru kosmetyków. Figura zgrabna, choć nieco wychudzona - pozostaje ciągle miłym widokiem. Ubrana najczęściej w męski strój do jazdy konnej, bądź sutannę księdza cynazyjskiego. Pominąwszy sygnet CAU i rodowy naszyjnik nie nosi biżuterii.

Odgrywanie

BG są dla Ciebie wspomnieniem dalekiego świata. Spotkaniu z nimi powinna towarzyszyć mieszanka radości i nostalgii. Z jednej strony porzuciłaś obiecującą karierę, aby osiąść w Virchy, z drugiej udowodniłaś swoją wartość czynami, a nie urodzeniem.

Nie unikaj żadnej okazji aby poznać kolejne oblicza Bardanii. Krainy, która choć stała Ci się domem, pozostała niezgłębiona...

Rola w kampanii

W zależności od woli MG postać Weroniki może pełnić różną rolę w kampanii. Począwszy od suflera, przez złowrogą nemesis, skończywszy na Sojuszniku. Pamiętaj, że niektóre praktyki religijne Weroniki mogą wzbudzić zdziwienie w Jeanie.