Death Note #1

Ktoś kiedyś powiedział, że najlepszym lekarstwem na nudę jest ciekawość, na którą lekarstwa nie ma. Na głupotę i ludzką niegodziwość zresztą też. Znudzeni hazardem bogowie śmierci imają się różnych zajęć. Jeden z nich, Ryuk, zdobył zapasowy egzemplarz Notesu i "zgubił" go w świecie ludzi. Nowym właścicielem dziwacznego zeszytu okazał się Light Yagami, nastolatek o ponadprzeciętnym ilorazie inteligencji... Wygląda na to, że znalazł on przez to lekarstwo na wszystkie ludzkie przypadłości. Śmierć.

Osoba, której imię i nazwisko zostaną zapisane w tym notesie, umrze.

Tytułowy Death Note to narzędzie pracy każdego boga śmierci. Wypełniając go danymi kolejnych ludzkich ofiar, bogowie zwalczają piekący problem przeludnienia naszego świata. Notesu należy jednak używać według ściśle określonych reguł, o czym Light przekonuje się, czytając obszerny "tutorial" umieszczony w środku. Yagami od razu postanawia przetestować działanie nowego notesu, a próby te kosztują życie kilkadziesiąt osób. W międzyczasie u jego boku pojawia się Ryuk, który zostaje komentatorem poczynań nastolatka. Choć z ręki (z pióra?) Lighta giną niemal wyłącznie przestępcy, ich niewyjaśnionymi zgonami zaczyna interesować się policja całego świata. Sprawa zajmuje też ukrywającego się pod literą "L" geniusza kryminalistyki, kogoś bardzo ważnego, o kim bardzo mało wiemy. Tym niemniej, to on dyktuje warunki organom ścigania i wraz z japońską policją urządza polowanie na domniemanego mordercę. Rozpoczyna się gra, której zasad nikt nie określił.

Death Note jest scenariuszowym debiutem nieznanej do tej pory w Japonii autorki, Tsugumi Oby. Chodzą jednak słuchy, że – ze względu na furorę, jaką tytuł ten zrobił na całym świecie – to literacki pseudonim któregoś z popularnych mangaków. Nie każda seria doczekała się zrealizowanych na jej podstawie trzech filmów fabularnych (ostatni, L: Change The WorLd, miał swoją premierę w lutym tego roku), serialu anime, adaptacji książkowej i zatrzęsienia fansite'ów. Polscy otaku mogli jak na razie zapoznać się z trzema pierwszymi tomami mangi. Nuda znikała z półek naprawdę szybko.

Kim jest Light Yagami, najlepszy uczeń w Japonii? To opętany ideą utopii pozbawionej zła nastoletni geniusz, znudzony dotychczasowym życiem równie mocno, jak bóg śmierci, którego obecność będzie musiał znosić do czasu rozstania się ze śmiercionośnym zeszytem. Zaskakuje mała wiarygodność jego portretu psychologicznego. Na dobrą sprawę siedemnastoletni Light rozprawia się z rozterkami moralnymi na czterech tylko planszach, po czym zakasuje rękawy... i zapełnia Notes setkami nazwisk. Nie bez przyczyny ludzie nadali mu pseudonim Kira, będący japońskim zniekształceniem angielskiego "killera".

Młody Yagami nie jest typowym antybohaterem, ciężko jednak darzyć go sympatią. Równie trudno polubić L-a. O ile jednak ten pierwszy nie zyskuje przychylności czytelnika, właśnie dlatego, że wiadomo o nim już całkiem sporo, o drugim po prostu niewiele da się napisać. Po lekturze pierwszego tomu niełatwo jest stanąć po którejkolwiek ze stron w tym pojedynku geniuszów. O dziwo, najsympatyczniejszy okazuje się bóg śmierci, Ryuk. Postać, która wprowadza do historii nieco dystansu i poczucie humoru, jakich brakuje Lightowi i – być może – L-owi.

Mocną stroną Death Note są z pewnością rysunki Takeshiego Obaty. Jego kreska jest ostra, przejrzysta i realistyczna, a szczegółowe, oddające drobne detale kadry robią pozytywne wrażenie. Wizja krainy bogów śmierci i samych jej mieszkańców (wyraz "twarzy" Ryuka) urzeka z miejsca. Imponująco wyglądają również grafiki otwierające kolejne rozdziały, a kolorowa okładka na matowej obwolucie (ukłony dla wydawnictwa!) prezentuje się świetnie. Choć czcionka bywa niekiedy nieczytelna – zwłaszcza na stronach notesowego tutorialu – nie zakłóca to odbioru całości.

Nuda – nomen omen – nie porywa. Zawieszenie akcji i pytania pozostawione bez odpowiedzi robią jednak swoje. Choć tkwiący w pomyśle potencjał nie zostaje na planszach pierwszych siedmiu rozdziałów w pełni wykorzystany, znajdziemy w nich zapowiedź dobrego kryminału. Zdolność głównych bohaterów do błyskotliwej dedukcji pozwala natomiast liczyć na zaskakujące rozwiązania fabularne w kolejnych tomach.


Recenzja w serwisie Tanuki.pl Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę