Czerwona siostra

Akcja rozgrywa się na planecie zwanej Abeth, której powierzchnia praktycznie w całości pokryta jest lodem. Dzieci już od maleńkości recytują wyliczankę o księżycu, który spada, a gdy opuści nieboskłon, lód pochłonie wszystko. Mieszkańcy tej krainy wywodzą się z czterech plemion, a jeśli wierzyć przepowiedniom, któregoś dnia pojawi się osoba mająca w sobie krew każdego z nich, która odmieni losy tego świata. W tym nieprzyjaznym miejscu żyje główna bohaterka, niespełna dziesięcioletnia Nona Grey, która została sprzedana przez swoich rodziców handlarzowi dziećmi – uważali bowiem swoje dziecko za niebezpieczne, gdyż zaczęło pokazywać moc nadnaturalnej szybkości jeszcze zanim nauczyło się chodzić. Jakiś czas potem dziewczynka zostaje oskarżona o morderstwo Raymela Tacsisa i skazana na śmierć. Mniszka imieniem Szkło uratowała ją, zabierając jako nowicjuszkę do Klasztoru Świętej Łaski, w którym dziewczęta szkolą się w sztukach walki, trucicielstwie, a także (w pewnym sensie) w czarach. Nona spędza tam dziesięć lat, bo właśnie tyle zajmuje przejście Czerwonej Siostry przez drogę miecza i pięści. Magia to u uczennic talent, którego rodzaj zależy od tego, z którego plemienia wywodzi się dana nowicjuszka. A jeśli u którejś z dziewczynek objawiły się dwa talenty, to staje się w Świętej Łasce najcenniejsza i chroniona przed niebezpieczeństwami. 

Z kolei człowiek, którego Nona podobno zabiła, żyje i planuje się na niej zemścić za to, że ośmieliła się podnieść na niego rękę. Jednak teraz dziewczyna ma moc mogącą pomóc jej w walce z wrogiem. A także wiernych przyjaciół, na których może liczyć w groźnych sytuacjach. Musi jednak uważać i mieć oczy dookoła głowy, gdyż nigdy nie wiadomo, czy zza najbliższego zakrętu nie wyskoczy prosto na nią nieprzyjaciel.

Ogromnym plusem Czerwonej siostry jest niezwykła płynność, z jaką Mark Lawrence przeskakuje z wydarzeń bieżących do introspekcji i wspomnień bohaterów. Autor dobrze uchwycił charakterystyczną dla dzieci potrzebę przynależności do grupy, a także kontaktu z drugą osobą. Nona bardzo pragnie mieć przyjaciół, więc w trakcie różnych konkurencji nie chce być od nikogo lepsza, żeby nie wzbudzać zazdrości u innych adeptek. Przygody Nony wciągają, jej przeszłość oczywiście ma także pewien wpływ na jej dalsze losy. Zakończenie książki było również dosyć ciekawe i teraz pozostaje tylko czekać na następną część. 

Postaci drugoplanowych jest sporo, ale nie wyróżniają się one niczym szczególnym. Siostry Klasztoru Świętej Łaski różnią się tylko przyjętymi imionami oraz mocą (np. Koło - nauczycielka Ducha, Patelnia – nauczycielka Drogi czy Łój - nauczycielka Miecza). Nona jako główna bohaterka jest bardzo skryta i zawsze skora do walki o przetrwanie. Na początku, kiedy trafiła do Klasztoru Świętej Łaski to może i miałoby to uzasadnienie, ale po jakimś czasie jej zachowanie powinno jednak się zmienić. Jakąkolwiek ewolucję można zauważyć jedynie u nowicjuszki Arabelli, która z czasem przestaje być wyniosła i wszystkich traktować z góry. 

Narracja trzecioosobowa została bardzo dobrze poprowadzona. Również opisy mocno oddziałują na wyobraźnię czytelnika, wciągając go w ciekawy świat. Abeth został wykreowany z pomysłem, dzięki czemu szybko zapada w pamięć. Autor postarał się o drastyczne i makabryczne opisy walk, więc zdecydowanie jest to lektura dla czytelników o mocnych nerwach. 

Podsumowując, Czerwona siostra jest książką dla osób, którym nie przeszkadzają brutalne sceny. Intrygi i spiski są również mocną stroną tej pozycji. Świat przedstawiony został stworzony nad wyraz wiarygodnie, dzięki czemu całość czyta się w bardzo szybkim tempie. Wydanie tej powieści także zachwyca swoim wyglądem: twarda oprawa, czerwone krańce stron oraz czerwona wstążeczka jako zakładka. Na pewno sięgnę po następny tom z tego cyklu. Powieść powinna znaleźć się w biblioteczce z pozycjami, do których będzie można wrócić.