Czarodziejki W.I.T.C.H. Księga #2

Przygody Corneli, Irmy, Hay Lin, Will i Taranee są pełne niebezpieczeństw, ale też wielu wspaniałych chwil. Dziewczyny z animuszem stawiają czoło zagrożeniom zarówno z życia osobisto-towarzyskiego, jak i ze strony króla Fobosa, uzurpatora na tronie Meridianu. Poprzednia część, będąca początkiem historii powołania Strażniczek Sieci, przyniosła wiele zmian. Elyon Portrait (bliska znajoma dziewczyn) wróciła do Meridianu pod skrzydła swojego brata Fobosa, z kolei Strażniczki pogodziły się z jej odejściem i z lepszym, a czasami gorszym skutkiem próbują poradzić sobie z codziennymi problemami.

Drugie zbiorcze wydanie W.I.T.C.H. to historie: Czarne róże Meridianu, Pewnego dnia go spotkasz, Cztery smoki, Most między światami, Świetlista korona i Na zawsze bądź, kontynuujące wątki z części pierwszej, tak jak i rozpoczynające nowe konflikty. Z punktu rozwoju fabuły dość istotne, bowiem w finale kończące ważny etap w życiu nastolatek.

Dziewczęta zaznajomione z pracą Strażniczek Sieci, a także pogodzone ze stratą przyjaciółki Elyon, coraz lepiej odnajdują się w roli superbohaterek. Drugi tom to zdecydowanie więcej walki, więcej Meridianu i jeszcze więcej tajemnic wokół roli Strażniczek, które powoli są odkrywane przed czytelnikiem. W tej części Meridian często stanowi punkt, wokół którego toczą się wszelkie wydarzenia, a to jeszcze bardziej wzmacnia magiczny charakter historii. Oczywiście obok pomniejszych misji ratowania obu światów (Ziemi i Meridianu), dziewczęta przeżywają nowe znajomości, miłosne rozterki i problemy w życiu rodzinnym.

Tak jak w pierwszym tomie, wątki obyczajowe, stanowią sporą część historii. Cornelia, Irma, Hay Lin, Will i Taranee manewrują między życiem osobistym a obowiązkami Strażniczek Sieci: miewają kłótnie rodzinne, nabywają uprzedzeń i zrywają przyjaźnie. Równocześnie szybko się mobilizują, narażają życie i wspierają się wzajemnie. Wciąż są takimi samymi nastolatkami pełnymi buzujących hormonów i czasami infantylnych pomysłów. Ma to swój urok, zwłaszcza jeśli serię czytają młodsi czytelnicy utożsamiający się z bohaterkami, ale dla osoby, która z W.I.T.C.H. "już wyrosła", fabuła może wydać się nieco naiwna.

Z drugiej strony to bardzo lekka opowieść, odstresowująca i pozwalająca na przyjemnie spędzony czas przy lekturze. Oczywiście nie powinno dziwić, że część dialogów, które być może bawiły, gdy miało się te naście lat, dziś nie zawsze brzmią równie dowcipnie. Niemniej historia źle się nie zestarzała, ale jako dorosły czytelnik dostrzega się, że bohaterki na swój sposób ciągłe stały w miejscu, zarówno emocjonalnie, jak i wiekowo. Nie zmienia to faktu, że wciąż fajnie wrócić do takich fabuł, które pomimo swojej prostoty są wesołe, opowiadają o wzajemnym wsparciu, przezwyciężaniu lęków i odnawianiu przyjaźni.

Porównując obie Księgi ciężko powiedzieć, aby druga była znacząco lepsza lub słabsza. W obydwu mamy podobny poziom atrakcyjności fabularnej, przy czym trochę mocniej czuć, że historia biegnie szybciej – więcej się dzieje, a co za tym idzie – nawarstwiają się wątki poboczne, jak śledztwo Interpolu dotyczące zniknięcia Eylon.

Wizualnie druga Księga nie różni się w zauważalny sposób od części pierwszej: bohaterki mają podobne sylwetki i mimikę, kolory zostały zachowane, a niektóre sceny wciąż zaskakują dynamiką. W.I.T.C.H. i są przyjemne dla oka o ile ktoś lubi bajkowo-kreskówkowy styl. Osobiście często doceniam całostronicowe plansze świetnie oddające atmosferę niektórych miejsc. Poza tym graficznie rozróżniono również momenty teraźniejsze, wspomnienia oraz przeszłość, jak i różne lokalizacje. 

Ten tom kończy ważny rozdział w życiu bohaterek. Równocześnie czytelnik dostaje zapowiedź nowych intrygujących wyzwań, bo jak się okazuje, świat z W.I.T.C.H. jest o wiele bardziej rozległy i nie kończy się na Meridianie. Nowe zagrożenia już czekają na młode Strażniczki Sieci, a nam nie pozostaje nic innego, jak im towarzyszyć.