Calvin i Hobbes #06: Rozwój nauki robi "brzdęk"

Rozwój nauki robi "brzdęk" to szósty - z dwunastu oryginalnie wydanych - zbiorczy tom przygód sześciolatka Calvina i jego tygrysa Hobbesa, który ukazał się w Polsce nakładem wydawnictwa Egmont. Na album ten składa się 127 stron niezwykle sympatycznej i radosnej rozrywki. Nie warto dać się zwieść powszechnej opinii, że to pozycja wyłącznie dla dzieci, czy dziwnym uśmieszkom ludzi, którzy widzą dorosłego człowieka zaśmiewającego się nad tym albumem. Bo choć rzecz wydaje się niepoważna, to zachwyca także tych starszych czytelników.

Poza dość oryginalnym humorem i narracją prowadzoną z perspektywy sześciolatka i jego tygrysa, zachwyca bezpretensjonalne i bezpośrednie przedstawienie różnych szkolnych epizodów czy życiowych problemów. Choć przygody i rozmyślania dwójki bohaterów sprawiają wrażenie absurdalnych lub groteskowych, to często stanowią niezwykle celny i - co istotne - subtelny komentarz do rzeczywistości. Bardzo ważne jest również to, że fantazja (przecież sam Hobbes to ożywiony przez Calvina pluszowy tygrys!) stanowi dla chłopca sposób na ucieczkę od spraw dnia powszedniego. Fantastyka realizuje tutaj swoją rolę eskapistyczną.

Jednocześnie Bill Watterson bardzo wyraźnie zaznacza, że co prawda pozwala to na chwilę oderwać się od nudnej, męczącej lub wymagającej codzienności, ale nie oferuje nic poza tym: nie rozwiązuje problemów, nie umożliwia nawet jakiejś wewnętrznej zmiany czy próby przekonania innych do swoich racji. Co więcej, nadmierne korzystanie z tego "narzędzia" grozi ostracyzmem społecznym i ogólnym niezrozumieniem. Widać to choćby w relacjach Calvina z Zuzią i jego rodzicami. Jest to jednocześnie ostrzeżenie dla tych starszych i bardziej świadomych użytkowników kultury, jak i wspaniały przykład odrębności, niezależności oraz siły dziecięcej wyobraźni.

Szczególnie cenne w tym komiksie jest to, że za fasadą absurdu i infantylności, za bezpieczną ścianą dymków z dialogami i humoru, jest ukryta spora ilość celnych i nieraz gorzkich spostrzeżeń na temat otaczającego nas świata. Nie oznacza to jednak, że brak tutaj beztroski czy po prostu dobrych żartów – wszystko zależy od tego, jak głęboko czytelnik zechce sięgnąć w twórczość Wattersona.

Przy tego typu tekstach kultury pytanie nie brzmi "czy kupować?", tylko "dlaczego nie kupiłem tego wcześniej?". Trudno nie zachwycać się tak pieczołowicie stworzonym dziełem, które zarówno rozśmiesza, jak i nakłania do refleksji.